นั่งรถไฟ ไปดูสะพานสายอีสาน [ภารกิจไตรภาค#2]

[ExtendeD]

ป้ายแสดงกำหนดเวลาเดินรถ ที่เข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีจักราช ครับ



นอกจากกำหนดเวลาเดินรถที่ปรากฏอยู่ในป้ายแล้ว ยังสามารถตรวจสอบกำหนดเวลาเดินรถสายตะวันออกเฉียงเหนือได้ที่ Website ของการรถไฟแห่งประเทศไทย ครับ


ด้านหลังป้ายแสดงกำหนดเวลาเดินรถที่อยู่ข้างบน เป็นช่องจำหน่ายตั๋ว ที่มีอยู่เพียงแค่ช่องเดียว แต่ผมไม่ได้ถ่ายรูปที่เห็นช่องจำหน่ายตั๋วชัด ๆ เอาไว้ เนื่องมาจากเหตุความไม่สะดวกบางประการครับ


อาคาร สถานีจักราช ในอีก 1 มุมมองครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

บริเวณชานชาลาทางด้านทิศตะวันตกของ สถานีจักราช ก็ได้มีการปลูกไม้ประดับเอาไว้อย่างสวยงามเช่นเดียวกันกับชานชาลาทางด้านทิศตะวันออกครับ




เดินผ่านป้ายประเพณีทางด้านทิศตะวันตกไป แล้วหันมองย้อนกลับไปทางอาคารสถานีอีกครั้ง...


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

บริเวณปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศตะวันตก ( สถานีนครราชสีมา ) ครับ




ใกล้ ๆ กันเป็นที่ตั้งของโรงเก็บรถตรวจทาง ที่นอกจากจะมีไว้สำหรับจอดรถแล้ว ยังเป็นที่เก็บอุปกรณ์หลากหลายชนิดด้วย


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ในวันที่ลงพื้นที่ที่ สถานีจักราช ผมกับพี่อ้นได้เห็น รถโบกี้ข้างโถง ( บขถ. ) หมายเลข 113 จอดอยู่ในรางที่ 3 ด้วยครับ เมื่อเห็นรถคันนี้แล้วก็ทำให้เราทั้งคู่นึกถึงช่วงตอนที่ยังเป็นเด็ก ที่ยังทันได้เห็น บขถ. บรรทุกท่อนไม้ใหญ่ ๆ วางทับกันหลายท่อน พ่วงอยู่ในขบวนรถสินค้าที่ได้พบเจอตามรายทางได้เป็นอย่างดี น้อง ๆ รุ่นหลัง ๆ คงจะเกิดไม่ทัน หรืออาจจะเห็นแล้วแต่จำความไม่ได้



รำลึกถึงความหลังได้ชัดเจนแบบนี้ คงจะบ่งบอกถึงอายุของผมกับพี่อ้นได้เป็นอย่างดี อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าผมก็จะเปลี่ยนตัวเลขข้างหน้าเป็นเลข 3 ตามพี่อ้นแล้วก็พี่ ๆ ทั้งหลายไปอีกคนแล้วล่ะครับ ผมมันก็เป็นแค่ " คนแก่ขี้น้อยใจ " คนหนึ่งเท่านั้นเอง...


เดินตามทางประธานออกห่างจาก สถานีจักราช ไปเรื่อย ๆ ข้างทางประธานก็มี " ป้ายหวีดรถจักรสำหรับถนนผ่านเสมอระดับทางรถไฟ มีเครื่องกั้นถนน และมีสัญญาณผ่านถนนเสมอระดับทาง " สำหรับขบวนรถเที่ยวขึ้น ส่วนจุดตัดถนนเสมอระดับตามป้ายนั้น ก็คือจุดตัดถนนที่อยู่ทางด้านทิศตะวันออกที่ได้เห็นกันไปก่อนหน้านี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ประแจแยกเข้ารางหลีกทั้ง 2 ที่อยู่ทางด้านทิศตะวันตกนี้ ก็เป็นประแจมือเช่นเดียวกันครับ




สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับ สถานีจักราช ที่ผมกับพี่อ้นเก็บรายละเอียดมาได้ในวันนั้น ก็คงจะมีแต่เพียงเท่านี้ครับ จุดหมายสำคัญที่ทำให้ผมกับพี่อ้นต้องเดินทางมาที่นี่ รออยู่ตรงหน้าห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตร จากบริเวณประแจตัวริมสุดทางด้านทิศตะวันตก ก็พอจะมองเห็นเป็นโครงเหล็กสีดำ ๆ อยู่ข้างหน้ารำไร ๆ ครับ



หลังจากทำการสำรวจ สะพานข้ามลำจักราช เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็คงจะจบเนื้อหาของภาค 2 นี้แล้วล่ะครับ ตัดให้จบไปเลย จะได้ไม่เยิ่นเย้อ...
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ถัดจากประแจตัวริมสุดทางด้านทิศตะวันตกไปไม่ไกล ก็จะมีจุดตัดถนนเสมอระดับไม่มีเครื่องกั้นอยู่ 1 แห่งครับ




มุมมองจากบนถนนเมื่อหันหน้าเข้าหาทางรถไฟ



บริเวณโดยรอบจุดตัดแห่งนี้ ถึงแม้จะเป็นที่โล่ง ดูปลอดภัยกว่าจุดตัดถนนเสมอระดับที่ไม่มีเครื่องกั้นหลาย ๆ จุดที่เคยเห็น แต่จะดีกว่านี้มากถ้าได้ทำการติดตั้งเครื่องกั้นเอาไว้ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก่อนจะเดินไปถึง สะพานข้ามลำจักราช ที่อยู่ข้างหน้านั้น ข้างทางประธานก็มี " ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่องติดตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับหลักเขตสับเปลี่ยน โดยที่ทั้งป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน และหลักเขตสับเปลี่ยนนั้น ติดตั้งอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 299/9 ครับ




และนี่คือสิ่งที่ผมกับพี่อ้นตั้งใจอยากจะมาดูให้เห็นกับตา 12.07 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4532 ทำ ขบวนรถเร็วที่ 136 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ผ่าน สะพานข้ามลำจักราช ไปครับ



จริง ๆ แล้วถ้าผมนำเสนอรูปภาพเรียงตามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อน - หลัง ภาพของขบวนที่ 136 ที่เห็นอยู่ข้างบนนี้ จะไปอยู่ในลำดับต้น ๆ เลยล่ะครับ หลังจากที่ผมกับพี่อ้นมาถึง สถานีจักราช ได้ไม่ถึง 10 นาที ก็เห็นคุณพี่เจ้าหน้าที่ที่สถานีลากรถเข็นสัมภาระไปวางเอาไว้บริเวณชานชาลาทางด้านทิศตะวันตก หลังจากสอบถามให้แน่ใจก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า สัมภาระที่เห็นนั้นกำลังจะถูกขนขึ้นไปบนบพห. ของขบวนที่ 136 ที่กำลังจะเข้ามาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีจักราช ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ผมกับพี่อ้นก็เลยต้องรีบวิ่งไปดักรอเก็บภาพรถไฟขบวนนี้ที่ สะพานข้ามลำจักราช ตามที่ตั้งใจเอาไว้

ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่ทัน แต่จนแล้วจนรอดเราทั้ง 2 คนก็มาทันจนได้ พี่อ้นได้ภาพเคลื่อนไหวของขบวนที่ 136 เก็บเอาไว้ดูเล่นสมใจอยาก ส่วนผมถึงแม้ว่าจะไม่ได้เห็นรถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi ทำขบวนผ่านมาในวันนั้น แต่ก็ยังดีใจที่ไม่ได้วิ่งมาเหนื่อยเปล่าเหมือนกับตอนที่ตกรถที่ ที่หยุดรถบ้านจงโก ถึงแม้ว่าผมจะต้องสังเวยปลอกล้อข้างขวาให้กับ สะพานข้ามลำจักราช ไปก็ตาม

รูปภาพส่วนใหญ่ที่ได้เห็นกันไป หรือกำลังจะได้เห็นต่อไปนี้ ล้วนแล้วแต่เก็บภาพไว้หลังจากเก็บภาพของขบวนที่ 136 ได้แทบทั้งสิ้นครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ผมกับพี่อ้นจะมาตั้งหลักสำรวจสะพานโครงเหล็กที่อยู่ใกล้ ๆ กับ สถานีจักราช กันที่บริเวณเสาโทรเลขที่ 298/16 ที่เห็นอยู่นี้ครับ




หันมองไปทางทิศตะวันตก ซึ่งเป็นทางไปสู่ สถานีหนองมโนรมย์ ทางรถไฟที่เห็นอยู่ในรูปจะเป็นแนวเส้นตรงยาวมากกว่า 4 กิโลเมตร


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[umic2000]

[ExtendeD]