สถานีรถไฟไหนที่ท่านมีประทับใจและมีความทรงจำที่ดี

Wisarut · Posted: 30/03/2008 8:04 pm Post subject:

ที่ประทับใจแน่ๆ ก็คือ

1. สถานีหลักสี่ เพราะ เป้นที่ พ่อพาผมไปหนองคายประจำ เว้นแต่กรณีต้องขึ้นรถด่วน ต้องไปขึ้นที่ดอนเมือง
2. สถานีดอนเมือง เพราะ ต้องอาศัยรถด่วนไปไหนต่อไหนประจำ
3. สถานีธนบุรี เพราะ ไปภาคใต้ครั้งแรก ก็ไปขึ้นรถที่ธนบุรี แล้วไปจับไข้ที่ประจวบ
4. สถานีหนองคาย ที่ ตลาดหนองคายเพระ ลง ไปเที่ยวหนองคายกันที่นั่น พอลงแล้วก็นั่งสามล้อไปบ้านแถววัดหายโศก ไม่ไกลจากสถานีเท่าไหร่

tuie · Posted: 30/03/2008 8:22 pm Post subject:

CivilSpice · Posted: 30/03/2008 10:26 pm Post subject:

OLIVE · Posted: 30/03/2008 10:35 pm Post subject:

สำหรับผมมี 3 สถานีครับ เริ่มด้วย
1.สถานีสามเสน เพราะสมัยเด็กๆพ่อผมทำงานอยู่เเถวนั้น ผมรอพ่อกลับบ้าน ก็เลยมานั่งดูรถไฟในชาญชาลาที่ 2 ทางล่องเป็นประจำทุกวันจันทร์-ศุกร์ โดยเฉพาะชวงเย็น จนจำได้ว่าขบวนใดมาเวลาใด
2.สถานนีหัวหิน วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ผมชอบขอให้พ่อผมพาไปนั่งรถไฟเล่นแบบไปเช้า เย็นกลับอยู่บ่อยๆ ไปลพบุรีบ้าง เเก่งคอยบ้าง เเต่ขบวนที่ไปบ่อยที่สุดก็คือ ขบวนกรุงเทพฯ-หัวหิน หรือขบวน 261 เเละ 262 ในปัจจุบัน
3.สถานีพัทลุง ตอนสมัยเด็กช่วงปิดเทอมปู่ผมมักจะพาผมกลับไปเยี่ยมญาติที่พัทลุงเเละพาหนะที่ใช้ก็คงจะหนีไม่พ้นรถไฟ ผมจึงรู้สึกผูกพันกับที่นี่มาก ปัจจุบันเมื่อผมมีเวลาว่างเมื่อใดผมก็มักจะกลับไปเป็นประจำ Very Happy

kor

สำหรับผมแล้วมีสถานีที่ประทับใจอยู่หลายสถานีครับ เพราะแต่ละที่มักจะมีสิ่งดีดีที่แตกต่างกันไป วันนี้ขอนำเสนอ “สถานีบางบำหรุ” ครับ สำหรับสถานีผมประทับใจพี่เจ้าหน้าที่ครับ เนื่องจากผมมักจะไปจองตั๋วและขึ้นรถไฟที่สถานีนี้บ่อยๆ เพราะใกล้บ้านครับ ทุกครั้งที่ไปจองตั๋วจะเจอพี่เจ้าหน้าที่คนนึงครับ พี่เค้าบริการดีมากเลยครับ คอยแนะนำทุกๆอย่าง เอาใจใส่ผู้โดยสารดีครับ (ขอโทษนะครับที่ผมจำชื่อพี่เค้าไม่ได้) ประทับใจมากครับ

ผมได้ทำ diary เกี่ยวกับรถไฟเอาไว้ (จริงๆแล้วเรียกว่า diariver ดีกว่าเพราะมันอาจมีเนื้อหาบางส่วนที่เว่อร์ไปบ้าง) มีบางตอนเกี่ยวกับความประทับใจที่สถานีบางบำหรุครับ ขออนุญาติตัดบางส่วนจาก diary มาโพสต์นะครับอาจจะยาวไปหน่อย แต่อยากแบ่งปันความประทับใจครับ

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวันที่ 8 มีนาคมผมเดินทางไปจองตั๋วรถไฟที่สถานีบางบำหรุครับ เดินทางจากหัวลำโพงด้วยขบวนรถธรรมดา กรุงเทพ-หัวหินครับ แต่วันนั้นผมไม่ได้เจอพี่คนเดิมนะคับ แต่พี่เจ้าหน้าที่ที่ผมเจอวันนั้นก็ทำให้ผมประทับใจได้ไม่แพ้กัน

kor

ต่อไปเป็นข้อความที่ตัดมาจาก diary ของผมนะครับ
..............................................................................................
...... ณ สถานีบางบำหรุ 10.40 น. เดินไปที่ช่องจำหน่ายตั๋วของสถานีบางบำหรุ มีคนกำลังยืนซื้อตั๋วอยู่คนนึง ผมก็ยืนรอครับ ระหว่างรอมองเข้าไป อ้าวพี่เจ้าหน้าที่ไม่ใช่คนเดิมครับ ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ถอยมาตั้งหลักก่อนครับ ไม่เอา ไม่เอาเค้าจะเอาพี่คนเดิมพี่คนเดิม พอดีเป็นคนไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงอะคับ ทำไงดีครับ หรือว่าค่อยมาจองตั๋ววันหลังเผื่อพี่คนเดิมจะกลับมา บ้าแล้วเมิงจองๆไปเหอะจะได้กลับบ้านนอนซักทีจะเที่ยงแล้วยังไม่ได้ตั๋วเลยเมิง อย่าเรื่องมาก แต่พี่คนเดิมเค้าบริการดีมากเลยนะครับ เอาวะเป็นไงเป็นกันคนใหม่ก็คนใหม่ ขอแค่ได้ตั๋วกลับบ้านก็พอ พยายามไม่คาดหวังอะไรมาก กลัวผิดหวังครับ

คนก่อนหน้าผมซื้อตั๋วเสร็จแล้วแต่ผมยังยืนนิ่งอยู่ จนพี่เค้าเห็นท่าไม่ดี “น้องๆ ติดต่ออะไรรึป่าวครับ” ................. ตู๊ด ตู๊ด .......ยังไม่มีสัญญาณตอบรับ ..............
“น้องครับติดต่ออะไรรึเปล่าครับ” พี่เค้าเริ่มพูดเสียงดังกว่าเดิม เสียงพี่เค้าเริ่มทะลายกำแพงในใจเข้ามากระทบโสตประสาทของผม เริ่มเรียกสติกลับมาได้ “อ๋อ ผะ ผม จะจองตั๋วครับพี่” ...........
“เดินทางไปไหนครับ”.......
“ไปทุ่งสงครับ”....
“เดินทางวันไหนครับ” พี่เค้าถามพร้อมยื่นปฏิทินตั้งโต๊ะมาให้
“วันพุธที่ 12 มีนา ครับ อืม ไปขบวน 83 ครับ” ....อันนี้ภูมิใจนำเสนอมากครับจำเลขขบวนรถได้ด้วยครับเผอิญขบวนนี้ใช้บริการบ่อยครับ เลยจำได้
“ชั้นสองนอนแอร์ เตียงล่างนะครับพี่ พอดีกลัวความสูง” จะบอกพี่เค้าทำไมวะว่าเมิงกลัวความสูง
“วันที่ 12 มีนา บางบำหรุ ทุ่งสง ขบวน 83 ชั้นสองนอนปรับอากาศ เตียงล่าง” พี่เค้าทวน orderผม ไปพลาง จิ้มคอมพ์ไปพลาง
“มีเป็นรถญี่ปุ่นนะน้อง”
อ้าวรถญี่ปุ่น ไม่เอาพี่ไม่เอา ผมจะไปนครศรีธรรมราช ไม่ได้ไปญีปุ่นพี่ โง่อีกแล้วเมิง พี่เค้าหมายถึงรถไฟที่เป็นตู้สีน้ำเงิน ในตู้จะแบ่งเป็นห้องๆ ห้องละสี่เตียงอะ ไม่เหมือนกับรถไฟทั่วไปที่เมิงเคยนั่งอะ อ๋ออย่างนี้นี้เอง (อันนี้ต้องขอบคุณข้อมูล และรูปภาพต่างๆ ใน www.rotfaithai.com ที่ทำให้คนที่ไม่ค่อยจะฉลาดเท่าไหร่อย่างผมพอมีความรู้อยู่บ้าง ก็อาศัยเวบนี้แหละครับเวลาคิดถึงแฟนแต่ไม่ได้เจอกัน ขอบคุณครับ )
“ครับพี่ ได้ครับพี่ แต่เอาเตียงล่างนะครับผมกลัวความสูง” เมิงจะบอกพี่เค้าอีกรอบทำไมวะไอ้เรื่องกลัวความสูงนี่ ไม่ได้เกี่ยวเลย
“บางบำหรุ ทุ่งสง วันที่ 12 มีนาขบวน 83 ชั้นสองนอนปรับอากาศเตียงล่าง เพราะผู้โดยสารกลัวความสูง (มีแอบแซว) 8xx บาทครับ”

kor

ต่อครับ.........................

“เดี๋ยวพี่ ผมขอจองเที่ยวกลับด้วยครับ”
“เที่ยวกลับเดินทางวันไหนครับ” พี่เค้าถามพร้อมยื่นปฏิทินให้อีกรอบ ประทับใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของพี่เจ้าหน้าที่ที่นี่ครับ ดูใส่ใจผู้โดยสารดีครับ
“วันเสาร์ที่ 15 มีนาครับ เอาขบวนไหนก็ได้ครับที่ออกจากทุ่งสงค่ำๆ “

พอดีว่าผมมีแผนจะเดินเล่นหาอะไรกินในตลาดโต้รุ่งทุ่งสง แล้วก็นัดพี่ที่ทำงานเก่าไว้กะว่าจะไปนั่งกินน้ำชาร้านโกปุ๋ง หลังสวน ร.5 ก่อนขึ้นรถไฟครับ ไปทุ่งสงต้องไปนั่งกินน้ำชาตอนเย็นๆครับ ได้บรรยากาศดีครับ โดยเฉพาะร้านโกปุ๋ง ร้านโปรดของผม เพราะว่าร้านจะอยู่ระหว่างทางรถไฟสองสาย (สายไปหาดใหญ่ กับสายที่แยกไปตรัง) มองเห็นรถไฟได้สองทางเลยครับ แต่ต้องระวังหน่อยนะครับ วัยรุ่นแถวนี้ชอบมีเรื่องกัน อันนี้พี่ๆที่ทำงานเก่าเค้าบอกมานะครับ แต่จากที่เคยไปมาเองก็ไม่มีเหตุการณ์รุนแรงนะครับ

“ วันที่ 15 มีนา ทุ่งสง บางบำหรุ” พี่เค้าทวนคำ พร้อมจิ้มคอมพ์อีกรอบ
“เอา รถด่วนตรังมั้ยน้อง ออกจากทุ่งสงทุ่มนึง ถึงแปดโมงเช้า”
“ได้ครับพี่ แต่เอาเตียงล่างนะครับ ผมกลัวความสูง นอนเตียงบนแล้วนอนฝันร้าย” พี่เค้ารู้แล้วว่าเมิงนะกลัวความสูง
“อ้าว เตียงล่างไม่มีน้อง มีแต่เตียงบน”
“ไม่เอาครับพี่ เอาเป็นขบวนอื่นก็ได้ครับ”
พี่เค้าหันไปจิ้มคอมพ์อีกสองสามที
“มีเที่ยวสามทุ่มไหวมั้ยน้อง รถด่วนพิเศษ 36 “
“ได้ครับพี่ เอาเตียงล่างนะครับ” ตอบตกลงไปแต่ไม่รู้หรอกครับว่าขบวน 36 มันขบวนไหน
“ ออกจากทุ่งสงสามทุ่มไหวนะน้อง ดึกไปมั้ย” พี่เค้าถามย้ำด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
ประทับใจ น้ำตาคลอเบ้า emot110

ดูพี่เค้าใส่ใจผู้โดยสารจริงๆครับ พี่เค้าคงกลัวว่ามันจะดึกเกินไปสำหรับผู้โดยสารหน้าตาดีอย่างผมที่เดินทางคนเดียว เดี๋ยวจะมีอันตรายขณะนั่งรอรถไฟดึกๆดื่นๆ....... เวอร์ไปแล้วเมิงพี่เค้าคงกลัวว่าเมิงจะไปทำอันตรายคนอื่นมากกว่ามั้ง........
“ สามทุ่ม ได้ครับพี่”
“ออกจากทุ่งสงสามทุ่ม ถึงบางบำหรุเก้าโมงกว่าๆ ไหวมั้ยน้อง ทันนะ”
โห ประทับใจอย่างแรงน้ำตาที่คลอเบ้าอยู่เมื่อกี๊เริ่มปริ่มๆ กำลังจะไหลครับ emot110

พี่เค้าดูเอาใจใส่ผู้โดยสารจริงๆครับ ดูดิกลัวว่าจะกลับมาทำธุระไม่ทัน แต่ผมไม่ได้มีธุระอะไรครับวันนั้น เป็นวันอาทิตย์ด้วยครับ ไม่ต้องทำงาน ผมไม่ชอบเดินทางวันอาทิตย์แล้วถึงเช้าวันจันทร์แล้วไปทำงานเลยอะครับ เลยเลือกที่จะเดินทางวันเสาร์
“เก้าโมงกว่า ได้ครับพี่ เอาเตียงล่างนะครับ” ยังคงย้ำเรื่องเตียงล่าง
“น้องๆ” พี่เค้าเรียกผมพร้อมหันหน้าจอคอมพ์มาให้ดู พี่เค้าชี้ให้ดูผังที่นั่ง ที่ที่เหลืออยู่มันอยู่ริมสุดครับ
“เหลือที่นั่งตรงนี้ มันติดประตู ใกล้ห้องน้ำ ไหวมั้ยน้อง คนเดินไปมาเยอะ เสียงประตูดัง กลัวนอนไม่สบาย”
ตอนนี้น้ำตาไหลพรากแล้วครับ emot107

(เว่อร์ไปแล้วเมิง) พี่เป็นห่วงผมขนาดนี้เลยเหรอ ขนาดแฟนเก่าผมยังไม่เคยถามผมอย่างนี้เลย (ก็เค้าไม่ได้เป็นพนักงานการรถไฟนี่เมิง) นี่แหละครับความประทับใจที่หาได้จากสถานีบางบำหรุ ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะไม่ใช่พี่คนเดิมก็ตาม .................... thankyou

Adithepc20 · Posted: 31/03/2008 4:17 am Post subject:

ของผม

บางซื่อเพราะคุณแม่พาไปนั่งเล่นบ่อยๆตอนเด็กๆ

ขอนแก่นเพราะไปสายอีสานครั้งแรกกับแฟนคนแรก

หาดใหญ่และสุราษฏร์เพราะนั่งรถลงใต้ครั้งแรกสมัยจำความได้แล้ว

ฉะเชิงเทราเพราะแอบโดดเรียนตอนมหาลัยไปดูรถสินค้าที่วิ่งผ่านเยอะดีครับ

จบแล้วครับ
_________________
ฮิตาชิ 4506 ขณะทำขบวนรถสินค้าที่ 879 ออกจากสถานีชุมทางศรีราชา วันที่ 20 เม.ย. 2553 เวลา 16.50 น.

Click on the image for full size

pattharachai · Posted: 31/03/2008 7:54 am Post subject:

คุณ kor เขียนได้เห็นภาพเลยครับ Laughing

beer45 · Posted: 31/03/2008 10:47 am Post subject:

คุณ KOR แอบรักพี่เสมียนคนเดิมคนนั้นหรือเปล่าครับ ฮ่า ฮ่า ล้อเล่นนะครับ เห็นบอกว่าซึ้งจนน้ำตาไหล ขนาดแฟนยังไม่เคยถามแบบนี้อ่ะครับ