ของฝากจาก GERMANY ตอนที่ 2

[Wisarut]

[black_express]

ใช่ครับ เสียตรงว่าญาติแฟนผมเขาไม่สนใจเรื่องรถไฟน่ะสิ นอกจากใช้บริการนั่งรถไฟไปสนามบินแฟรงเฟิร์ตเท่านั้น

[HID_4513]

รถรางเมืองเดรสเดนดูทันสมัยดีนะครับ เหลืองสดใส
สี่แยกใหญ่ของรถราง เหมือนกับสี่แยกของถนนทีเดียวเลยนะครับ มองไปที่สายไฟดูสับสนวุ่นวายดี

[bennakrab]

แล้วเวลารถรางเลี้ยวต้องหมุนพวงมาลัย หรือเป็นการสับรางละครับ

[tuie]

^
^
^
ตัดภาพสัญลักษณ์และชื่อ “Kassel” ของ ICE-T 1506 มาให้ชมอีกครั้งนะครับ



ก่อนไปเยอรมนีคราวนี้ผมลองค้นข้อมูลว่ามีพิพิธภัณฑ์รถไฟของกรุ๊ปป์ และเฮนเซล บ้างหรือไม่ แต่ไม่พบข้อมูลเลย ลองดูในข้อมูลการท่องเที่ยวเมือง Kassel ก็ไม่พบว่ามีพิพิธภัณฑ์รถไฟเลยไม่ได้แวะไปเที่ยวเมืองนี้น่ะครับพี่ตึ๋ง แต่ถ้ามีโอกาสได้ไปเที่ยวเยอรมนีอีกก็อยากจะแวะไปเที่ยวแถวๆ Kassel เหมือนกันนะครับ อาหารไทยที่เยอรมนี(และประเทศอื่นๆในแถบยุโรป)นั้นแพงมาก เคยดูเมนูหน้าร้านอาหารไทยปรากฏว่าผัดไทยกุ้งสดอย่างที่บ้านเราขายจานละ ๔๐-๕๐ บาท ที่บ้านเขาจานละ ๘๐ ยูโร หรือประมาณ ๔๐๐ บาทเศษแน่ะครับ ว่าแล้วก็ยืนดูบวกอดใจไว้กลับมารับประทานที่บ้านเราดีกว่า จ่ายเงินเท่ากันแต่ได้ตั้งสิบจาน

[tuie]

กว่าจะได้ฤกษ์ออกเดินไปย่านเมืองเก่าก็เป็นเวลาเที่ยงเข้าไปแล้วละครับ จากสถานีเดรสเดนไปเขตเมืองเก่าซึ่งมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และเป็นมรดกโลกนั้น มีถนนคนเดินให้นักท่องเที่ยวเดินได้สบายๆ



ตามทางเดินมีน้ำพุหลายแห่งหลายรูปแบบครับ



ระหว่างเดินก็ชมอาคารตามรายทางไปด้วย หากเป็นอาคารทรงเหลี่ยมๆ ทื่อๆ ไม่ค่อยมีลูกเล่นในการออกแบบอาคารละก็..มักจะเป็นอาคารที่ปลูกสร้างสมัยคอมมิวนิสต์เยอรมนีตะวันออกครับ

[tuie]

เดินๆไปดูแผนที่ไปนึกขึ้นมาได้ตามประสาคนชอบการขนส่งระบบราง(ไม่ได้ชอบการขนส่งทุกระบบนะครับ )ว่าทำไมเราไม่เดินเลียบทางรถรางไปล่ะ ถึงจะอ้อมไปบ้างแต่น่าจะมีอะไรๆแปลกๆให้ดู หรืออย่างน้อยได้เห็นรถรางแล่นผ่านไปมาก็ยังดี ว่าแล้วผมก็เปลี่ยนเส้นทางเดินจาก “ถนนคนเดิน” ซึ่งตัดตรงสู่ย่านเมืองเก่าไปสู่ถนนเลียบทางรถรางซึ่งอ้อมกว่าทันที พอใกล้จะถึงถนนเลียบทางรถรางก็เห็นรถรางแล่นผ่านทางตัดเสมอระดับหนึ่งขบวนแล้ว



ที่ทางตัดเสมอระดับก่อนจะข้ามทางรถรางตรงจุดนี้ มีเครื่องหมายเตือนระวังรถรางและสัญญาณไฟให้รถยนต์หยุดรอให้รถรางผ่านด้วยครับ ถ้ารถรางยังไม่มาไฟจะดับทั้งสองดวง แต่พอรถรางจะมาถึงไฟแดงจะสว่างขึ้นลงสลับกันครับ



แม้ว่าจะไม่มีไม้กั้น ไม่มีพนักงาน หรือตำรวจมายืนคุม ผู้ใช้รถยนต์ที่นี่(เท่าที่ผมเห็น)ก็เคารพกฎจราจรเป็นอย่างดี แค่ไฟแดงสว่างวาบแรกก็หยุดรถรอทันที ไม่มีแอบ “ลักไก่” หรือเห็นว่า “ไม่เป็นไร” ข้ามไปก่อนรถรางคงยังไม่มา ฯลฯ เลยนะครับ



เห็นแล้วอดนึกถึงป้ายเตือนใจที่ติดตามสี่แยกในกรุงเทพฯที่ว่า “วินัยจราจร สะท้อนวินัยชาติ” ไม่ได้เลยละครับ

[tuie]

รถรางผ่านไปแล้วลองเข้าไปใกล้ๆชะโงกดูแนวทางรถรางเมืองเดรสเดนกันหน่อย ทางรถรางช่วงนี้แยกออกจากแนวถนนเป็นเอกเทศครับ



พอเป็นแนวทางเฉพาะรถรางแบบนี้ทำให้ดูคล้ายทางรถไฟ แต่ก็มีความแตกต่างที่เป็นเอกลักษณ์ของทางรถรางในหลายๆเมืองของเยอรมนีนั่นก็คือ “รางหญ้า” แม้ว่าทางบางตอนเปิดให้เห็นหมอนคอนกรีตและหินโรยทางแบบทางรถไฟ แต่ก็ยังไม่เหมือนทางรถไฟร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่ดีเนื่องจากรางของรถรางนั้นมีร่องสำหรับบังใบเป็นชิ้นส่วนติดมากับรางรถรางทั้งสองข้าง ในขณะที่รางของรถไฟ(เท่าที่เห็น)ไม่มีชิ้นส่วนที่เป็นร่องสำหรับบังใบติดมากับตัวรางครับ



จากรูปลักษณ์ของรางรถรางที่มีร่องสำหรับบังใบติดมาที่ตัวรางอยู่แล้ว เวลาผ่านทางตัดเสมอระดับจะเห็นได้ว่าร่องสำหรับบังใบดูเล็ก และแคบกว่าการเว้นร่องสำหรับบังใบรถไฟบริเวณทางตัดเสมอระดับทางรถไฟครับ

[tuie]

ผมเดินตามถนนเลียบทางรถรางมุ่งหน้าไปทางเมืองเก่าเรื่อยๆ แม้ทางรถรางช่วงนี้จะมิได้อยู่บนถนนแต่ก็ไม่อาจเดินตามทางรถรางได้เพราะมีป้ายห้ามเดินในเขตทางรถรางครับ ตลอดแนวทางรถรางมีรั้วเตี้ยๆแบบใช้โซ่คล้องพอให้เห็นแนวเขตทาง ไม่น่าจะป้องกันคนบุกรุกได้อย่างจริงจังอะไร แต่ก็ไม่เห็นจะมีทีท่าว่าใครจะรุกที่ทางรถราง หรือทางรถไฟ บ้านเขามาทำตลาดร่มกางร่มหุบให้ “อาม้าซิ่ง” เลยนะครับ



เมื่อไม่อาจเดินเข้าไปพินิจสภาพทางอย่างใกล้ชิดได้แบบทางรถไฟบ้านเรา ผมเลยต้องลองใช้พลังซูมอันแผ่วเบาส่องเข้าไปที่รางช่วงนี้ ปรากฏว่าไม่มีร่องสำหรับบังใบติดมากับรางแบบทางช่วงก่อน แต่มีวัสดุเป็นแผ่นยาวเจาะรูวางขนาบข้างรางรถรางแต่ละข้างตลอดแนวเลยครับ



เดินต่อมาอีกหน่อยก็พบทางตัดเสมอระดับอีกแห่งหนึ่งสำหรับคนเดินข้าม และจักรยานข้ามครับ สังเกตว่ามีป้ายห้ามเข้าเขตทางรถรางปักไว้ระหว่างทางรถรางทั้งสองทาง (ที่เป็นภาพคนกางแขนเหมือนจะออกกำลังกายน่ะครับ )

[tuie]

พอพ้นทางแยกนี้ก็จะเข้าเขตเมืองเก่าแล้วละครับ เห็นประแจรถรางอยู่ใกล้ๆแค่นี้แถมไม่มีถนนลาดยาง ถนนซีเมนต์ หรือถนนหิน ปิดทับแบบทางรถรางและประแจทางรถรางทั่วๆไป ก็ต้องเก็บรายละเอียดสักหน่อย



จะเห็นได้ว่าลิ้นประแจอยู่ในร่องสำหรับบังใบที่ติดมากับรางนะครับ เข้าใจว่าการกลับประแจทางรถรางจะมีการตั้งระบบเอาไว้ตามจังหวะการปล่อยรถรางแต่ละสายซึ่งมาตรงตามเวลาอยู่แล้ว แต่กรณีที่รถมาไม่ตรงเวลาผมเคยเห็นเจ้าหน้าที่ลงมาใช้แท่งเหล็กสอดลงไปในรูที่แผ่นเหล็กช่วงระหว่างลิ้นประแจเพื่อกลับประแจตามทิศที่ต้องการด้วยนะครับ



มองต่อขึ้นไปจนถึงตะเฆ่ สังเกตว่าบริเวณประแจทางรถรางในภาพใช้หมอนไม้ครับ



รถรางสาย ๓ กำลังแล่นผ่านประแจแล้วครับ