ของฝากจาก Kyushu

[tuie]

แวะไปชมสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของเมืองนางาซากิกันบ้างนะครับ ท่านที่ติดตามประวัติศาสตร์ยุคสงครามโลกครั้งที่สองคงคุ้นเคยกับชื่อเมืองนางาซากิเป็นอย่างดี เพราะเป็นหนึ่งในเมืองที่ถูกระเบิดปรมาณูของฝ่ายสัมพันธมิตรทำลายอย่างย่อยยับ มาถึงนางาซากิก็ต้องแวะชมบริเวณที่ระเบิดปรมาณูลงกันละครับ ปัจจุบันทำเป็นอนุสรณ์สถานเรียกว่า “Peace Park”



รูปปั้นใน Peace Park

เดินชม Peace Park สักพักหนึ่งก็เดินไปชม Nagasaki Atomic Bomb Museum ระหว่างทางเห็นสถานีรถรางครับ เด็กโค่งจำนวนหนึ่ง(มีผมเป็นแกนนำ )รีบแตกแถวออกจากกลุ่มที่ไปด้วยกันข้ามถนนไปชมรถรางเมืองนางาซากิในทันใด



สถานีรถรางครับ ความกว้างของชานชาลาน่าจะไม่เกิน ๑.๕ เมตร ไม่มีที่จำหน่ายตั๋วก่อนขึ้นรถ ต้องไปชำระค่าโดยสารกันบนรถครับ



แล่นมาหยุดรับส่งผู้โดยสารหนึ่งคันแล้วครับ เวลาขึ้นโดยสารใช้ประตูกลาง ตอนลงใช้ประตูหน้าโดยจ่ายค่าโดยสารลงในตู้หยอดเหรียญข้างคนขับ ส่วนประตูหลังปิดไว้ตลอดจนกว่าจะทำขบวนกลับก็จะกลายเป็นประตูหน้าสำหรับลงจากรถ มีข้อสังเกตว่าประตูหน้ากับประตูหลังจะมีเพียงด้านละหนึ่งประตูอยู่คนละฝั่งกันขึ้นอยู่กับชานชาลาด้านที่จะให้ผู้โดยสารลงอยู่ด้านใด ประตูกลางมีสองฝั่งเปิดทีละด้านเฉพาะฝั่งที่เป็นชานชาลา ส่วนกำหนดเวลาหยุดที่ป้ายไม่แน่นอนอาจเร็ว หรือช้าก็ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนผู้โดยสารขึ้น-ลงครับ

[tuie]

รถรางนางาซากิรุ่นและสีเดียวกันแล่นสวนกันครับ สังเกตว่าทางตัดเสมอระดับไม่มีเครื่องกั้นถนนแบบทางรถไฟนะครับ เป็นหน้าที่ของคนขับรถยนต์ที่จะต้องหยุดดูว่ามีรถรางแล่นมาหรือไม่ ถ้ามีรถรางแล่นมาก็ต้องหยุดรอให้รถรางไปก่อน



แล่นผ่านทางตัดผ่านหน้าผมไปแล้วครับ ใช้ความเร็วน่าจะไม่เกิน ๔๐ ก.ม./ช.ม.

[tuie]

คันนี้ดูใหม่กว่านะครับ แต่หน้าตาจะออกไปในแนวรถประจำทางมากไปหน่อย



เนื่องจากการเดินรถรางมิได้ใช้ระบบตอนสมบูรณ์ พอรถรางคันสีเขียวอ่อน หมายเลข 1301 ออกจากสถานีไม่ทันไร รถรางคันนี้(สีเหลือง หมายเลข 505) ก็แล่นตามไปไม่ห่าง 8)

[tuie]

แถมภาพรถรางให้ชมอีกสักคันนะครับ

กลับมาทางเดิมเดินต่อไปยัง Nagasaki Atomic Bomb Museum ครับ ระหว่างทางยังมีอนุสรณ์สถานรำลึกถึงเหตุการณ์ระเบิดปรมาณูถล่มเมืองนางาซากิ ในวันที่ ๙ สิงหาคม ๒๔๘๘ (ค.ศ.๑๙๔๕) เวลา ๑๑.๐๒ น. อยู่เป็นระยะๆ





ซากเสาด้านขวาของภาพเป็นส่วนหนึ่งของโบสถ์ที่ยังหลงเหลืออยู่หลังเกิดเหตุระเบิดปรมาณูถล่ม



ใกล้ๆพิพิธภัณฑ์มีอนุสาวรีย์รถรางเมืองนางาซากิด้วยนะครับ สร้างเพื่อรำลึกถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่รถรางและผู้โดยสารรถรางจากเหตุระเบิดปรมาณู อ่านคำจารึกถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นแล้วเศร้ามาก ขออย่าให้มีสงครามเกิดขึ้นอีกเลย

[tuie]

มาชมเส้นทางรถรางช่วงกลางเมืองนางาซากิกันบ้างนะครับ เส้นทางรถรางส่วนใหญ่อยู่ช่วงกลางถนน ถึงทางแยกก็มีประแจคล้ายๆกับประแจรถไฟแต่ไม่เหมือนกันเสียทีเดียว ที่เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนคือ ช่วงระหว่างรางรถรางทั้งสองข้างมีพื้นผิวถนนอยู่ตลอดแม้ว่าจะเป็นช่วงประแจก็ตาม ลิ้นประแจก็ดูเหมือนจะขยับได้น้อยกว่าประแจทางรถไฟ





ภาพไม่ค่อยชัดเจนเท่าไรต้องขออภัยด้วยนะครับ เพราะถ่ายขณะกำลังเดินข้ามถนน แทนที่จะมองรถมัวแต่มองรางรถราง(เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับน้องๆ)ไม่โดนรถชนก็บุญแล้วครับ

เหตุที่ต้องมีพื้นผิวถนนอยู่ระหว่างรางรถรางทั้งสองข้างตลอดแนวทางที่อยู่บนถนนประการหนึ่ง น่าจะเป็นเพราะเพื่อให้รถยนต์สามารถแล่นข้ามทางรถรางได้ตลอด โดยไม่ต้องมาข้ามเฉพาะทางตัดเสมอระดับแบบทางรถไฟ แต่ไม่ใช่ว่ารถยนต์จะไปแล่นบนทางรถรางได้อย่างเต็มภาคภูมิเสมือนเป็นพื้นผิวถนนช่องทางหนึ่งนะครับ ใช้พื้นผิวถนนช่วงทางรถรางได้เท่าที่จำเป็น เช่น ข้ามทางรถรางเพื่อเลี้ยวเข้าซอย โดยคนขับรถยนต์มีหน้าที่ต้องดูให้เรียบร้อยก่อนว่าไม่มีรถรางแล่นมา ถ้ามีรถรางแล่นมาต้องหยุดรอให้รถรางไปก่อนตามภาพนี้ครับ



แถมภาพนี้เป็นของฝากชิ้นพิเศษแด่ “คนเกินร้อย(ก.ก.)” ท่านที่กำลังจะเกินร้อย(ก.ก.) ตลอดจนอดีตคนเกินร้อย(ก.ก.) เพื่อจะได้ควบคุมการบริโภคก่อนที่จะกลายร่างไปถือถาดอย่างน้องหมูในภาพนะครับ

[tuie]

แวะมาชมทิวทัศน์เมืองนางาซากิในมุมสูง(ไม่มากนัก)จากบนเนินเขาที่ Glover Park กันครับ สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้อยู่ในเขตเมืองนางาซากิ ลักษณะเป็นหมู่บ้านของชาวตะวันตก(ฝรั่ง)ที่เข้ามาติดต่อค้าขายกับญี่ปุ่นในอดีตยุคที่ยังปิดประเทศ แต่ก็ยังมีการค้าขายกันกับชาวตะวันตกได้ที่เมืองนี้ อาคารบ้านเรือนใน Glover Park จึงมีรูปแบบสะท้อนให้เห็นถึงอารยธรรมตะวันตก มีการจัดนิทรรศการถาวรให้ชมในอาคารบ้านเรือน รอบๆบริเวณมีสวนไม้ดอก ไม้ประดับน่าชมครับ



ท่านที่นั่งรถไฟเจอาร์จากฮาคาตะไปนางาซากิ(ใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง) สามารถต่อรถรางหน้าสถานีรถไฟนางาซากิไปเที่ยว Glover Park หรือในทิศทางตรงกันข้ามจะนั่งรถรางไปเที่ยว Peace Park และ Nagasaki Atomic Bomb Museum ก็ได้เช่นกันครับ ไป Glover Park ขึ้นรถรางที่สถานีรถรางหน้าสถานีรถไฟนางาซากิฝั่งนี้ครับ



ถ้าจะไปเที่ยว Peace Park และ Nagasaki Atomic Bomb Museum ขึ้นรถรางสถานีเดียวกันแต่คนละฝั่งกันนะครับ

[tuie]

ส่งท้ายรถรางเมืองนางาซากิด้วย ภาพประแจรางรถรางบริเวณสถานีรถรางหน้าสถานีรถไฟนางาซากิ มีข้อสังเกตว่าทางรถรางช่วงนี้แม้จะปูด้วยแผ่นหินราบเรียบในระดับเดียวกันกับพื้นผิวถนน แต่ก็ไม่ให้รถยนต์แล่นเข้ามาในบริเวณนี้เหมือนกับทางรถรางช่วงที่ลาดยาง หรือเป็นพื้นคอนกรีตระหว่างรางนะครับ

[tuie]

สถานที่ท่องเที่ยวอันน่าแวะไปเยี่ยมชมอีกแห่งหนึ่งในจังหวัดนางาซากิก็คือ HUIS TEN BOSCH (เป็นภาษาดัชซ์) อยู่เมืองซาเซโบ ที่นี่สร้างเป็นเมืองในบรรยากาศประเทศเนเธอแลนด์ มีกังหันลม ลำคลองหลายสาย อาคารบ้านเรือน และที่สำคัญคือดอกทิวลิป เดินๆชมใน HUIS TEN BOSCH แล้วเผลอๆยังนึกว่ากำลังเดินเล่นอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์หาใช่เกาะคิวชู ประเทศญี่ปุ่นไม่ คณะของผมไปเที่ยว HUIS TEN BOSCH ช่วงเวลาประมาณ ๑๗.๑๐ น. เพราะหลังจาก ๑๗.๐๐ น. แล้ว ค่าเข้าชมจะถูกกว่าราคาปกติตอนกลางวันหลายพันเยน ประหยัดค่าเข้าชมได้แต่ก็โชคไม่ดีตรงที่วันนั้นฝนตกตอนเย็นพอดี ลมพัดแรงจนต้องงดการจุดพลุสวยๆให้ชมตอนสองทุ่ม ไหนๆไปถึงแล้วอย่างไรก็ต้องถ่ายภาพมาให้ชมกัน ถ้าจะมืดมัว(แต่ไม่มืดมน)ไปบ้างขออภัยไว้ล่วงหน้านะครับ

[tuie]

ชมแสงสีใน HUIS TEN BOSCH ยามค่ำคืนกันบ้างครับ







เกือบลืมบอกไปว่าดอกไม้ใน HUIS TEN BOSCH นั้น ไม่ได้มีดอกทิวลิปตลอดทั้งปีนะครับ เขาจะหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงดอกไม้ในสวนตามฤดูกาล ถ้าท่านจะไปชมทุ่งทิวลิปก็ต้องไปช่วงฤดูใบไม้ผลิอย่างตอนที่ผมแวะไป ถ้าจะไปชมกุหลาบต้องไปฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง เป็นต้น สนใจรายละเอียดเกี่ยวกับการเที่ยวชม HUIS TEN BOSCH เชิญที่เว็บไซต์นี้ครับ http://www.huistenbosch.co.jp

[tuie]

การเดินทางจากฟูกุโอกะไป HUIS TEN BOSCH โดยทางรถไฟก็สะดวกนะครับ มีขบวนรถไฟเจอาร์จากสถานีฮาคาตะถึงสถานี HUIS TEN BOSCH ไป-กลับวันละ ๘ ขบวน ระยะทาง ๑๑๒.๘ ก.ม. เกือบๆสองชั่วโมง ขบวนรถไป HUIS TEN BOSCH มีรูปร่างหน้าตาดังนี้ครับ



เป็นภาพท้ายขบวนที่มุ่งหน้ามาทางสถานีฮาคาตะ ขบวนรถ HUIS TEN BOSCH ตามภาพข้างต้นพ่วงรวมกับขบวนรถสายอื่นครับ พอออกจากฮาคาตะไปถึงสถานีฮิเซนยามากูชิแล้ว ถึงแยกออกจากขบวนอื่นเข้าสู่เส้นทางสายที่จะไปเมืองซาเซโบซึ่งยังเป็นทางเดี่ยวอยู่

ตอนกลางขบวนเห็นประตูอยู่ตรงกลางมีสีสันสดใส