ข่าวรถไฟ สปป.ลาว

[Wisarut]

[Wisarut]

[Wisarut]

ส่วนรายงานขั้นสุดท้ายโครงการทางรถไฟหนองคาย - ท่านาแล้งดู ซึ่งจัดทำเมื่อปี 2555 ได้ที่นี่: รายงานขั้นสุดท้าย (โครงการก่อสร้างเส้นทางรถไฟเชื่อมต่อระหว่างจังหวัดหนองคาย–ท่านาแล้ง สปป.ลาว) ทำให้ทราบว่า

เส้นทางรถไฟช่วงหนองคาย–ท่านาแล้ง ได้ดําเนินการก่อสร้างตามแผนโครงการเส้นทางรถไฟ
สายเอเชียของคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจและสังคมแห่งสหประชาชาติสําหรับภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิค เป็นระยะทาง 3.5 กิโลเมตร โดยดําเนินการก่อสร้างแล้วเสร็จและเปิดให้บริการตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2552 จากนั้นในขั้นตอนต่อมาได้มีการศึกษาและออกแบบส่วนต่อขยายจากท่านาแล้งไปยัง นครหลวงเวียงจันทน์ ระยะทาง 9 กิโลเมตร ซึ่งเส้นทางนี้จะเชื่อมต่อโดยใช้รางขนาด 1 เมตร (Meter Gauge) ตลอดทั้งเส้นทางเริ่มจากจังหวัดหนองคาย ประเทศไทย ไปยัง ท่านาแล้ง–นครหลวงเวียงจันทน์–หลวงพระบาง ผ่านไปยังเมืองบ่อเต็น ทางตะวันตกเฉียงเหนือของ สปป.ลาว และเชื่อมต่อไปยังเมืองยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน โดยเส้นทางจากนครหลวงเวียงจันทน์ไปยังเมืองบ่อเต็น มีระยะทาง 440 กิโลเมตร (แต่โครงการรถไฟความไวสูง ลาว - จีน ระยะทาง 417.68 กิโลเมตร)

โดยเส้นทางรถไฟใน สปป.ลาว มีแผนการก่อสร้างทั้งสิ้น 1,500 กิโลเมตร ดังนี้
1) เส้นทางนครหลวงเวียงจันทน์–หลวงพระบาง ระยะทาง 200 กิโลเมตร
2) เส้นทางหลวงพระบาง–บ่อเต็น ระยะทาง 220 กิโลเมตร
3) เส้นทางนครหลวงเวียงจันทน์–คําม่วนระยะทาง 337 กิโลเมตร
4) เส้นทางคําม่วน–จําปาสักระยะทาง 352 กิโลเมตร
5) เส้นทางจําปาสัก–ช่องเม็กระยะทาง 60 กิโลเมตร
6) เส้นทางบอลิคําไช (ปากซัน) –เมืองวิน ระยะทาง 60 กิโลเมตร
7) เส้นทางเชียงของ–สายประธาน ที่ อุดมไซ ระยะทาง 120 กิโลเมตร

จากนครหลวงเวียงจันทน์ไปยังจังหวัดหนองคาย มีระยะทาง 12.5 กิโลเมตร

และในอนาคตได้วางแผนเส้นทางจากนครหลวงเวียงจันทน์ไปยังท่าเรือแหลมฉบังที่มีระยะทาง 742 กิโลเมตร

2.2.13.2 ศูนย์กองเก็บและขนถ่ายสินค้า (Container Yard) ใน สปป.ลาว

การรถไฟสปป.ลาว มีแผนกลยุทธ์เพื่อสนับสนุนให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากการขนส่งทางถนน
มาสู่การขนส่งทางราง โดยจะเน้นพัฒนาในส่วนที่การขนส่งทางรางได้เปรียบกว่าการขนส่งทางถนน
โดยเร่งดําเนินโครงการก่อสร้างศูนย์กองเก็บและขนถ่ายสินค้า (Container Yard) เพื่อที่จะรองรับ
ยุทธศาสตร์ทางด้านโลจิสติกส์ที่วางแผนไว้ และจากการศึกษาของ JICA ในปี พ.ศ. 2554 ได้ศึกษา

คาดการณ์ปริมาณสินค้าและออกแบบศูนย์กองเก็บและขนถ่ายสินค้าบริเวณสถานีรถไฟท่านาแล้งโดย
อาคารคลังสินค้าจะมีพื้นที่ ประมาณ5,534 ตารางเมตร และ อยู่ตำแหน่ง 500 เมตรเหนือ อาคารสถานีท่านาแล้ง

ผลการประเมินการเบิกจ่ายโครงการ

โครงการก่อสร้างทางรถไฟ ช่วงหนองคาย–ท่านาแล้ง มีการเบิกจ่ายคิดเป็นจํานวนรวมทั้งสิ้น
196,696,115.86 บาท [รวมค่าประกันผลงาน (Retention)] โดยค่าใช้จ่ายในหมวดค่าก่อสร้างมีการเบิกจ่าย เต็มจํานวน

สําหรับการเบิกจ่ายเงินในหมวดค่าวิศวกรที่ปรึกษาคุมงานก่อสร้างนั้น สปป.ลาว ได้เบิกจ่าย ตามอัตราและจํานวนคน-เดือนของวิศวกรที่ทํางานจริง รวมทั้งสิ้น 8,696,115.86 บาท ซึ่งตํ่ากว่าวงเงิน
ค่าใช้จ่ายที่ประมาณการไว้ประมาณร้อยละ 3 ซึ่งยอดการเบิกจ่ายในภาพรวมของโครงการคิดเป็นร้อยละ 99.84 ของวงเงินที่ผูกพันไว้ โดยทางโครงการสามารถเบิกจ่ายได้หมด ภายในระยะเวลาที่กำหนดไว้ในสัญญาให้ความช่วยเหลือทางการเงิน คือ ภายในวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2552 ซึ่งแสดงถึงประสิทธิภาพในการบริหารจัดการและการเบิกจ่ายเงินของโครงการได้เป็นอย่างดี

ผลการประเมินความค้มค่าของโครงการ

โดยสรุปการเดินทางโดยรถไฟจะมีข้อเสียเปรียบการเดินทางโดยรถโดยสาร ดังนี้

▪ เสียเวลาในการเดินทางทั้งหมดมากกวาการเดินทางโดยรถโดยสาร มากกว่า 4 ชั่วโมง
▪ ความสะดวกในการตรวจลงตราหนังสือเดินทางและเอกสารการผานแดนน้อยกว่า
▪ ปัญหาการเชื่อมต่อรถที่สถานีท่านาแล้งยุงยากมากกว่า

ผลจากการสํารวจพบวา โครงการนี้ยังไม่สามารถสร้างความคุ้มค่าต่อการลงทุนของโครงการ
เนื่องจากการก่อสร้างเส้นทางไปถึงเพียงสถานีท่านาแล้ง และมีเพียงการเดินรถโดยสารเท่านั้น โดยยังไม่มีการบริการขนส่งสินค้า แม้ว่าการเดินทางโดยรถไฟจะเป็นทางเลือกที่ให้ความปลอดภัยมากกว่า แต่ ความสะดวกในการเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทางมีความล่าช้าและการตรวจลงตราหนังสือเดินทางมีความสะดวกน้อยกว่าการเดินทางใน รูปแบบอื่น

นอกจากโครงข่ายเส้นทางยังไม่สมบูรณ์แล้ว การบริการของการรถไฟแห่งประเทศไทยใน
ปัจจุบันก็ยังเป็นอุปสรรคที่ทําให้การเดินทางและการขนส่งสิ นค้าเชื่อมโยงระหว่างนครหลวง
เวียงจันทน์–กรุงเทพมหานคร ยังต้องมีการปรับปรุงเช่นกัน กล่าวคือ ระบบรางในไทยยังขาดความ
สมบูรณ์ที่จะทําให้รถไฟทําความเร็วได้เต็มที่ รวมทั้งระบบการบริหารจัดการการขนส่งสินค้าทางรางยังขาดประสิทธิภาพอยูมาก

ดังนั้นโครงการเชื่อมโยงระบบรางระหว่างสองประเทศยังต้องมีการพัฒนาอีกมาก อย่างไรก็ตาม การเริ่มมีระบบรางเข้าสู่พื้นที่ สปป.ลาว นับเป็นการพัฒนากาวสําคัญที่นําไปสู่การขนส่งสินค้าทางรางที่สามารถประหยัดต้นทุนค่าขนส่งอยางมีนัยสําคัญ ในอนาคต

[srinopkun]

เพิ่มเติมข้อมูล (ลึกๆ) ให้อีกหน่อย ....

จากการที่แขวงกำแพงนคร ได้จัดทำแนวทางรถไฟจากท่านาแล้ง ผ่านมาข้างบึงธาตุหลวง สุดปลายทางที่ตลาดหัวขัว มาตั้งแต่ พ.ศ.2553 จนถึงปัจจุบัน พบว่า .....

มีการเบิกจ่ายค่าชดเชยที่ดินไปไม่ถึง 50% ของจำนวนที่ต้องจ่ายทั้งหมด ชาวบ้านที่มีที่ดินหลายสิบรายยังไม่ได้รับค่าชดเชย(เวนคืน)ที่ดิน จากทางการ

การจ่ายค่าชดเชย จะให้กับผู้คนที่ปลูกบ้านเรือนอยู่ในเนวเขตทางก่อน (ให้มาครึ่งเดียวก่อน) ส่วนใครที่มีที่ดินเปล่า (ไม่มีสิ่งปลูกสร้าง) ยังไม่ได้รับค่าชดเชย ครั้นไปถามหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก็ได้รับการบ่ายเบี่ยงต่างๆนาๆ เจ้าหน้าที่บางคนกลับอ้างว่ารอทางไทยมีรัฐบาลให้เรียบร้อยก่อน ?
(....เกี่ยวอะไรกะไทยด้วยล่ะ - ผู้เขียน)



บทสัมภาษณ์ประเด็นนี้ ผมเองเป็นคนไปลงพื้นที่สัมภาษณ์ และเก็บข้อมูลไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว (พ.ศ.2556)

พอดีว่าเมื่อวานนี้ (26 เม.ย. 2557) ได้ไปเจอผู้สาวลาวท่านหนึ่งที่มาทำงานอยู่ในประเทศไทย หลังจากที่คุยกันสนิทสนมพอสมควร ก็ได้ความว่าเธอและกลุ่มญาติและเพื่อนบ้าน รอที่จะได้รับค่าชดเชยอยู่ ก็เลยเป็นเหตุผลที่กระตุ้นผมให้นำข้อมูลมาเสนอไว้ ณ ที่นี้ ....

ตอนแรกของการสนทนากัน เขาถามในทำนองว่าบ้านเราเมื่อไหร่จะมี"อะไรๆ"ให้เรียบร้อยซักที ผมก็งงนะ ว่าเอ๊ ทำไมคุณสนใจ"อะไรๆ" ในบ้านผมเมืองผมจัง ก็เลยต้องคุยกันยาวละครับ จึงได้ความว่า เค้าคิดว่าที่เค้าไม่ได้เงินค่าชดเชยที่ดินนั้นเป็นเพราะบ้านเรา"อะไรๆ" ไม่เรียบร้อยเลยไม่จ่าย - ผมจึงต้องอธิบายประมาณว่า ..... ไม่เกี่ยวกัน ค่าชดเชยนั้น"บ้านคุณ"น่ะแหละจ่าย ไม่เกี่ยวกะ"บ้านผม"ซะหน่อย เค้าเลยเข้าใจ


การมาทำงานต่างบ้านต่างเมืองเพื่อให้มีรายได้เลี้ยงครอบครัวที่ต้องอพยพออกจากที่ดินมาเช่าบ้านอยู่ในเวียง รอที่จะซื้อบ้านเพื่อประกอบกิจการร้านกาแฟในแหล่งนักท่องเที่ยวในเวียง (ต้องเก็บเงินซื้อที่+อาคารเป็นเงินสด) .... ระหว่างรอเงินชดเชยที่จะได้รับ ก็ต้องเช่าที่ตรงนั้นทำไปก่อน แล้วก็มาทำงานอื่นช่วยๆกันเพื่อเก็บเงินไปซื้อ

[Wisarut]

^^^
ข้อเท็จจริงที่ผมเพิ่งได้ยินมาก็วันนี้เอง

[Mongwin]

กรณีของมาเลเซียที่ด่านปาดังเบซาร์
การผ่านแดนทางรถไฟสำหรับนักท่องเที่ยว สะดวกกว่าผ่านทางรถยนต์ที่ด่านนอกเสียอีกครับ
เพราะทางรถยนต์คิวยาว แต่รถไฟคนใช้บริการไม่มาก แป๊บเดียวเสร็จ
ที่ช้าเพราะรอการสับเปลี่ยน

คนสงขลา-หาดใหญ่ รอการฟื้นฟูทางรถไฟสายสงขลา และทำทางคู่หาดใหญ่-ปาดังเบซาร์
ก็รอมาเลเซียสร้างทางคู่ติดระบบไฟฟ้าให้เสร็จนั่นแหละครับ จะได้กดดันรัฐบาลไทยให้สนใจพัฒนาทางรถไฟให้เท่ามาเลเซียเสียที

[srinopkun]

[Mongwin]

ขอบคุณมากครับพี่กร

[Wisarut]

ผมเองก็อยากไปดูด้วยคนหรือไม่ก็ต้องหาโอกาสข้ามโขงไปสักยก

[ksomchai]

[quote="srinopkun"]