ไทยแพ้พม่า ( อีกแล้ว )

[nutbeam]

จากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันที่ 27 กรกฎาคม พ. ศ. 2550 จาก หัวข้อ หมายเหตุประเทศไทย ความว่า " เรื่องที่ไทยกำลังแพม่าคือก็คือเรื่อง "รถไฟ" ในอีกสองเดือนข้างหน้าในเดือนตุลาคม การรถไฟพม่าจะเปิดใช้ รถไฟรางคู่ วิ่งเชื่อระหว่างสองเมืองหลวงเก่ากับเมืองหลวงใหม่ กรุงย่างกุ้ง - กรุงปิ่นมานา - กรุงมัณฑะเลย์ ระยะทางยาว 620 กิโลเมตร พม่าซึ่งล้าหลังกว่าไทยและยากจนกว่าไทยไม่รู้เท่าไหร่ แต่วันนี้รัฐบาลพม่ากลับสามารถสร้างรถไฟรางคู่สำเร็จเป็นระยะทางยาวถึง 620 กิโลเมตร แต่รถไฟไทยยังเป็นแค่รางเดี่ยวเก่า ๆ มีรางคู่แค่ไม่กี่สิบกิโลเมตรเท่านั้น
อายพม่าเขาไหม ปู่ห้าว พล.ร.อ. ธีระ ห้าวเจิญ
นอกจากพม่าจะรถไฟระบบรางคู่แล้ว วิศวกรรถไฟพม่าก็ยังก้าวหน้ากว่าวิศวกรรถไฟไทย เพราะวันนี้ วิศวกรรถไฟพม่า สามารถที่จะ ประกอบหัวรถจักรดีเซลใช้เองได้แล้ว ในขณะที่รถไฟไทยแค่ซ่อมอย่างเดียวก็แย่แล้วเห็นวิ่งเพลาหลุดตกราง หัวรถจักรก็มีแต่รุ่นเก่าแสนโทรม ไม่รู้จักคิดจัดหาใหม่
แม้พม่าจะถูกสหรัฐคว่ำบาตรทางเศรษกิจ ลำบากสาหัสกว่าไทยเยอะ แต่รัฐบาลพม่าก็ไม่ย่อท้อ ไปขอความช่วยเหลือจากรถไฟจีน นำเข้าชิ้นส่วนหัวรถจักรจากจีน ขอความช่วยเหลือจากวิศวกรจีน ช่วยสอนวิธีประกอบรถไฟให้ วันนี้วิศวกรรถไฟพม่าประกอบ[b]หัวรถจักรดีเซล
รุ่น DF 1200-1 ขนาด 1200 แรงม้า ได้สำเร็จแล้ว และกำลังจะประกอบหัวรถจักรขนาด 2000 แรงม้าต่อไป[/b] กระทรวงรถไฟพม่าบอกว่า การเปิดใช้ระบบรางคู่ ทำให้สามารถสวนทางกันได้ตลอดระยะทาง 620 กิโลเมตร ช่วยย่นระยะเวลาการเดินทางระหว่างสองเมืองได้อย่างมาก และการพัฒนาขีดความสามารถของวิศวกรรถไฟพม่าจนสามารถประกอบหัวรถจักรเองได้ ก็เพื่อให้พม่าสามารถพึ่งตัวเองได้
วันหลังบอรด์รถไฟ กระทรวงคมนาคม และกรรมาธิการคมนานคมจะผลาญเงินไปดูงานรถไฟที่เมืองนอกอีก ผมว่าไม่ต้งอไปดูไกลที่ไหน ไปดูที่ประเทศพม่านี่แหละ ไปดูที่ยุโรปญี่ปุ่นเสียเงินแพงเปล่าไม่มีอะไรเข้าสมองคนพวกนี้เลย
น่าเศร้าใจจริงๆนะครับ
นักการเมืองไทยเก่งสุดสองอย่าง คือ คอรัปชั่นและกัดกัดเองอย่างที่เห็นนี่แหละ "


พวกเพื่อนว่ามันจริงไหมครับ

[New_Henry]

[HID4506]

ไทยสู้ๆครับเรียบๆพัฒนากันหน่อย เรียบเข้ามาทำระบบรางมีรถไฟมา110ปีแล้วรางคู่ยังไม่ทั่วประเทศเลย มีประเทศไหนเหมือนเราบ้างเนี่ย.....

[shinoda]

บ้านเราเก่งเรื่อง "แนวคิด" ครับ...แต่สุดท้ายก็เป็น "ราชันฝันสลาย" ทุกทีไป...

บ้านเรามีปัญญาทำ...แต่บ้านเราไม่ลงมือทำ

[Wisarut]

[Wisarut]

ข้อที่ต้องพิจารณา ....



อย่าลืมนะว่ารถไฟวิ่งจากย่างกุ้ง (ข้างสนามกีฬาแห่งชาติ อ่องซาน) ไป ถึงมัณฑะเลย์ต้องหยุด นอน 1 คืนที่มัณฑะเลย์ รุ่งเช้าถึงไปสุดทางที่ Myitkyina รัฐกะฉิ่น เพราะระยะทางมันก็ไม่ใช่น้อยๆ

ย่างกุ้งไป Myitkyina ก็ปาเข้าไป 919 ไมล์ (1470 กิโลเมตร) ก็ราวๆ 2 วันครึ่ง
จากมัณฑะเลย์ ไป Myitkyina ก็ 487 ไมล์ (720 กิโลเมตร) และใช้เวลาเดินทาง 24 - 27 ชั่วโมง

นอกจากนี้ จะไปเมืองทวาย (614.3 กิโลเมตคร) ก็ต้องลง 3 ทอด
1. ย่างกุ้ง - พะโค (หงสาวดี) - เมาะตะมะ
2. เมาะตะมะ - เมาะลำเลิง - เย้
3. เย้ - ทวาย

ทำไม ไม่ทำให้ทางดีตอจะนั่งต่อเดียวถึงหละ?

โชคดีก็ไปได้ตลอดทาง โชคร้ายข้อพ่วงหักกลางทางก็มันส์เขาหละ

[nutbeam]

โทษทีนะครับไม่รู้ว่ามีการลงข่าวแล้ว เห็นข่าวแล้วตกใจจึงมาแจ้งให้ทราบกันครับ

[CENTENNIAL]

เรื่องการสร้างรถจักรก็น่าสนใจนะครับว่าจะออกมาในรูปแบบใด เพราะเท่าที่ผมศึกษามาคือ หัวรถจักรรถไฟนั้น เหมือนว่าเทคโนโลยีไม่ซับซ้อน แต่จริงๆ แล้วมันมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น ช่วงล่าง แคร่ ไม่ใช่ว่าจะเอาโช้ค เอาสปริงมาใส่แล้วก็จบ จริงๆ แล้วถ้าช่วงล่างไม่ดี ไม่เสถียร แค่โยกนิดหน่อยก็ตกรางแล้ว แทรกชันมอเตอร์ เจนเนอเรเตอร์ ต้องทนทานจริงๆ

ถ้าจะแพ้ก็คงเรื่องเส้นทางรถไฟนะครับที่ต้องยอมรับว่าพม่ามีเส้นทางรถไฟยาวกว่าเรามากจริงๆ เพียงแต่เส้นทางเขานั้น ผมว่าคุณภาพน้อยไปหน่อยครับ
EXAMPLE ( ขอยืมภาพของคุณ nOo-Neung จากบ้านหลังเก่าหน่อยนะครับ )

ดูเส้นทางเขาครับ นี่รางประธานนะครับ ไม่ใช่รางหลีก


นี่ทางโค้งครับ ถ้าเป็นถนนเรียกโค้งหักศอก ไม่น่าเชื่อว่าทางรถไฟก็มีเหมือนกัน ลองจินตนาการดูนะครับว่า อัลสธอมบ้านเราจะผ่านโค้งนี้ได้ไหม ส่วนฮิตาชิ จีอีเอ ไม่ต้องพูดถึง


นี่ สถานีรถไฟครับ รอแป็บนึงนะครับ เดี๋ยวรถไฟก็มา


เฮ รถไฟมาแล้ว เดี๋ยวเตรียมตัวขึ้นรถไปกันเลย


ขอขอบคุณ ภาพจากคุณ nOo-Neung มากๆ ครับ

จริงๆ แล้ว เชื่อว่าทุกคนใน RFT.COM ล้วนอยากให้รถไฟของเราพัฒนากันทั้งนั้นล่ะครับ ไม่ว่าจะด้านใดก็ตาม แต่ที่ผมไปสรรหาภาพเหล่านี้มาให้ชมนั้น แค่ต้องการสะท้อนให้เห็นว่า รถไฟพม่าที่ว่านำหน้าเราไปแล้วนั้นเป็นแบบใด
เขาอาจพัฒนาไปมากกว่าเราจริงๆ ก็ได้ครับ
เพียงแต่ในความเห็นผมแล้ว หากเทียบกับพม่า ผมยังภูมิใจในรถไฟบ้านเราครับ

[Nakhonlampang]

ข้อมูลจากสื่อสารมวลชนที่ได้รับ ไม่ว่าจะมาจากการอ่าน หรือการฟัง ต้องนำมาพิจารณาให้ดีก่อนครับ โดยเฉพาะในส่วนที่เป็นคอลัมน์ต่างๆนั้นจะเป็นการเขียนโดยความเห็นหรือความรู้สึกนึกคิดของผู้เขียน มิใช่การรายงานข่าว เพราะผู้เขียนเองก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องรถไฟมากมายอะไร บางทีได้รับข้อมูลมาแค่เปลือก แต่ก็เอามาเขียนจนคนอ่านรู้สึกว่าคนเขียนมีความรู้เรื่องนั้นจริงๆ

[pix]

ก้อรู้กันอยู่ว่ารถไฟบ้านเรามันเป็นยังไง แต่ผมก้อยังรักรักรถไฟอยู่