จากตะวันออก - ขึ้นเหนือ : 2,700 กม. กับ 12 จุดหมาย

[ExtendeD]

ตามซอยเล็ก ๆ ที่แยกออกจาก ถนนราชดำเนิน ก็มีพ่อค้าแม่ค้าไปตั้งแผงขายของเหมือนกันครับ จริง ๆ แล้วแค่เพียงร้านค้าที่ตั้งอยู่ 2 ข้างทางของถนนแห่งนี้ก็มีมากมายจนผมคิดว่าคงเดินดูไม่หมดแล้ว ถ้าอยากจะเดินให้ทั่วทุกซอกทุกมุมจริง ๆ สงสัยคืนนี้คงต้องตะลอนกันอีกยาวล่ะครับ




ออกเดินกันต่อครับ บริเวณที่ผมยืนอยู่นี้ก็อยู่ห่างจากบริเวณประตูท่าแพ ที่ผมเดินเข้ามาที่นี่ไม่ไกลหรอกครับ แต่กว่าจะเดินฝ่าฝูงชน และแวะตามร้านที่ขายของน่ากินจนมาถึงที่นี่ได้เวลาก็ผ่านไปนานเหมือนกัน เดินไป กินไป อร่อย เพลิน อ้วน แล้วก็กระเป๋าแฟ่บ




ที่บริเวณสี่แยกไฟแดง ผมพยายามแกะลายมือที่จดเอาไว้ในกระดาษไม่แน่ใจว่าบริเวณนี้เป็นสี่แยกที่ ถนนราชดำเนิน ตัดกับ ถนนราชภาคินัย หรือ ถนนพระปกเกล้า ครับ แต่เป็นสี่แยกไฟแดงแรกที่ผมเห็นตั้งแต่เดินเข้ามาจากทางประตูท่าแพ ที่นี่ได้มีการอัญเชิญ พระแก้วหยกเชียงใหม่ มาประดิษฐานให้นักท่องเที่ยวได้สรงน้ำกันครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินต่อมาจนถึง วัดชัยพระเกียรติ ที่วัดนี้ค่อนข้างจะแปลกไปกว่าหลาย ๆ วัดที่เดินผ่านมาครับ ที่ว่าแปลกก็คือ พื้นที่ส่วนใหญ่ของวัดถูกใช้เป็นลานจอดรถครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีร้านค้าอยู่ภายในบริเวณวัดเลยนะครับ เพียงแต่มีน้อย แค่ 2 - 3 ร้านเท่านั้นเองครับ



ข้อมูลของ วัดชัยพระเกียรติ สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ wat9chiangmai.com ครับ


พระวิหารที่อยู่ภายในบริเวณวัดครับ




องค์พระเจ้า 5 ตื้อ ที่ประดิษฐานอยู่ภายในพระวิหารครับ



ในช่วงบ่าย - เย็นวันนั้นผมก็เดินเข้าไปที่วัดทั้ง 4 ตามที่ได้เห็นรูปไปครับ แต่ว่าได้ถ่ายรูปบรรยากาศภายในวัดมาแค่บางส่วนเท่านั้น แต่ถ้าได้ลอง Click ไปตาม link ที่ผมทำเอาไว้ให้ จะได้เห็นบรรยากาศของวัดนั้น ๆ ในมุมอื่น ๆ ที่ผมไม่ได้ถ่ายรูปมา แล้วถ้าติดตามอ่านเรื่องราวที่อยู่ภายใน link ก็จะทราบประวัติ ความเป็นมาของวัดต่าง ๆ อีกด้วยครับ ถ้ามีเวลา และมีความสนใจ ก็ลองอ่านดูนะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ไม่ไกลจาก วัดชัยพระเกียรติ ก็เป็นที่ตั้งของ สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองเชียงใหม่ แล้วบริเวณนี้ก็เป็นจุดสิ้นสุด ถนนคนเดิน ที่ ถนนราชดำเนิน ด้วยครับ




แต่... ถ้ามองไปทางขวาก็จะเห็นภาพบรรยากาศแบบนี้ ยังมีทางให้เดินต่อไปอีกนี่นา แสดงว่ายังมีของกินให้เลือกซื้ออีก เพราะฉะนั้นจะรออะไรล่ะครับ เดินหาของกิน เอ๊ย... ไปดูกันดีกว่าครับว่าเขาขายของอะไรกันบ้าง ( ตะกละนัก )



ที่ถนนเส้นนี้ไม่ได้มีแผงขายของอยู่เพียงแค่ 2 ฟากฝั่งถนนนะครับ แนวกลางถนนนี้ก็มีแผงวางกองบนพื้นถนนเลย สินค้าส่วนใหญ่ที่วางขายกลางถนนนี้จะเป็นสินค้าพื้นเมือง แล้วก็พวกสินค้าแนวศิลปะ อย่างเช่นภาพวาด งานฝีมือ งานหัตถกรรม ครับ


เดินต่อไปตามถนนเส้นนั้นเรื่อย ๆ ก็จะมาถึงบริเวณนี้ ( บนฟุตบาททางด้านขวา ) ผมเห็นน้อง ๆ นักเรียน ( น่าจะเป็นมัธยมปลาย ) มายืนรวมกลุ่มกันหลายสิบ หรืออาจจะเป็นร้อยคนเลยครับ แต่เขาไม่ได้มาทำอะไรเสียหายนะครับ แต่มาช่วยกันขายของ แล้วก็เป็นของกินเสียด้วย เข้าทางเลย ลุย...




ไม่ไกลจากจุดที่น้อง ๆ นักเรียนมาช่วยกันขายของ ก็มาถึงบริเวณนี้ครับ ที่สินค้าจะเป็นพวกเสื้อผ้า และของใช้ต่าง ๆ ฟ้าก็เริ่มมืดลงทุกที ๆ




บริเวณนั้นมีการตั้งซุ้มของ วัดอินทขีลสะดือเมือง ที่มาขอรับบริจาคไป ทำบุญตักบาตรเทโวโรหณะ ครับ



โอ๊ะ ๆๆๆ เห็นผมพูดคำว่า " วัด " ก็ไม่ต้องเบื่อไปหรอกครับ ผมไม่พาเข้าวัดแล้ว เดี๋ยวจากทัวร์พาเที่ยวถนนคนเดินจะกลายเป็นทัวร์ไหว้พระซะก่อน หลังจากออกจากวัดชัยพระเกียรติมา ก็เดินเที่ยว แล้วก็ กิน ๆๆๆ อย่างเดียวล่ะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากนั้นผมกับเจ้าตี๋ก็เดินลัดเลาะมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงบริเวณลานกว้างหน้า พระบรมราชานุสรณ์สามกษัตริย์ ที่อยู่บริเวณด้านหน้าศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่ครับ




กษัตริย์ทั้ง 3 ได้แก่ พญามังราย พญาร่วง และพญางำเมือง ครับ



รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับ พระบรมราชานุสรณ์สามกษัตริย์ สามารถอ่านได้ที่ kanchanapisek.or.th ครับ


เดินไปเดินมาอยู่แถว ๆ นั้นสักพัก ก็เริ่มสังเกตเห็นว่าร้านค้าที่อยู่ทั้ง 2 ฟากฝั่งถนนเริ่มเปิดไฟกันแล้วล่ะครับ ได้บรรยากาศไปอีกแบบ แต่ถ้าปล่อยให้ฟ้ามืดไปมากกว่านี้ รูปที่ถ่ายออกมาจะไม่ชัดแล้วล่ะครับ




บริการนวดคลายกล้ามเนื้อก็ได้รับความนิยมไม่น้อยครับ มีลูกค้ามาใช้บริการกันหลายคนเลยทีเดียว อยากไปลองให้พี่ ๆ เขานวดดูบ้าง แต่นวดขานี่จะทำให้หายปวดหลังหรือเปล่าครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ภาพบรรยากาศที่ ถนนคนเดิน ในเย็นนั้น หรือคืนนั้น ก็คงจะมีเท่าที่ได้เห็นไปครับ หลังจากที่ถ่ายรูปบริเวณที่มีร้านให้บริการนวดคลายกล้ามเนื้อ ผมก็แทบจะไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเพิ่มแล้ว เพราะแสงไม่พอ ก็คงต้องขอปิดท้ายสำหรับ ถนนคนเดิน ด้วยเมนูต่าง ๆ ที่ผมกับเจ้าตี๋ได้เทลงท้องไปตลอดช่วงที่เดินไปเดินมาอยู่ที่นี่ครับ

เริ่มด้วยร้านนี้เลยครับ ที่ขายทั้งขนมจีบ ที่พี่คนขายเขาเรียก " จีบหยก " กับ " จีบทอง " ครับ นอกจากนั้นก็ยังมี ก๋วยเตียวหลอด ซึ่งก็มีทั้งไส้หมูสับ + แครอท และไส้ผัก / เต้าหู้ปลา / จ๊อปู / กุ้งพันอ้อย / ปูจ๋า แล้วก็อีกหลายอย่างครับ จำไม่หมด ซึ่งร้านค้าที่ขายอาหารคล้าย ๆ กันนี้ก็มีหลายร้านครับ ผมไม่ได้แนะนำร้านไหนเป็นพิเศษ เอาเป็นว่าถูกใจร้านไหน ก็เชิญตามสะดวกครับ ผ่านไป 1 เมนู




ต่อมาเป็น " ไข่ป่าม " ครับ แต่ไม่ใช่ไข่ป่ามธรรมดา เพราะนี่คือ " ไข่ป่ามจัมโบ้ "



ดูจากในรูปก็คงพอมองออกนะครับ ว่าไข่ป่ามเนี่ย คืออะไร จริง ๆ แล้วก็คือ ไข่ที่เอามาตี ๆๆๆ เตรียมตัวจะทอดให้เป็นไข่เจียวนั่นล่ะครับ แต่ที่นี่พ่อค้าแม่ค้าเขาเอามาปิ้ง ๆ ย่าง ๆ ( พี่ตุ้ยสนใจเมนูนี้หรือเปล่าครับ ) หลังจากนั้นก็จะแต่งหน้าตามแต่ที่ลูกค้าสั่งมาครับ ซึ่งก็มีทั้งปูอัด ปลาหมึก กุ้ง แล้วก็อีกประมาณ 3 - 4 อย่างที่ผมมองไม่ออกว่ามันคืออะไร ก็เลยไม่อยากจะสั่งมาชิมครับ กลัวกินไม่ลง ก็เลยได้มาลองชิมเฉพาะหน้าปลาหมึกกับหน้ากุ้ง ส่วนรสชาติก็ต้องลองมาชิมครับ แปลกใหม่ดี ผมไม่เคยกินมาก่อนเลย


จากนั้นก็มาถึงร้านนี้ครับ ลูกค้ารอคิวกันอยู่หน้าร้านกันหลายคนเลย ซึ่งก็เป็นเพราะกลุ่มของลูกค้าที่มายืนรอกันอยู่นี่ล่ะครับ ทำให้ผมสะดุดตาจนต้องเดินเข้าไปดู จากนั้นไม่นานก็ในมือผมกับเจ้าตี๋ก็มีถ้วยโฟมใส่กระเพาะปลาร้อน ๆ กันคนละถ้วย ร้านนี้ชื่อ กระเพาะปลาคุณยาย หรือ คุณยายกระเพาะปลา นี่ล่ะครับ



ผมเห็นร้านขายกระเพาะปลาชื่อเดียวกันนี้กระจายอยู่หลายที่เหมือนกันครับ แต่คิดว่าร้านนี้น่าจะเป็นสาขาแรก เพราะคุณยายมาขายเอง


ต่อมาเป็น " ยำเส้น " ครับ เป็นการเอาเส้นหมี่มายำ ๆๆๆ ก็ยำกันสด ๆ ต่อหน้าลูกค้าอย่างที่เห็นในรูปล่ะครับ น่าเสียดายที่หน้าร้านเขาไม่ว่าง ไม่อย่างนั้นผมคงได้นั่งลงดูวิธีการยำ กลับมาทำกินเองที่บ้านแน่ ๆ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Adithepc20]

แหมสมกับชื่อกระทู้จริงๆ เดินทางแบบทรหดวันต่อวันเลยนะครับ เห็นภาพที่เชียงใหม่แล้วอยากกลับไปอีกจังครับ
_________________
ฮิตาชิ 4506 ขณะทำขบวนรถสินค้าที่ 879 ออกจากสถานีชุมทางศรีราชา วันที่ 20 เม.ย. 2553 เวลา 16.50 น.

[ExtendeD]

เมนูต่อมาเป็นเมนูพื้น ๆ ธรรมดา ๆ ที่ผมน่าจะเดินผ่านไป แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นครับ เพราะคุณพี่คนขายนี่อัธยาศัยดีครับ ก็เลยมีลูกค้าแวะเวียนเข้ามาหาแทบจะตลอดเวลาเลย หนึ่งในนั้นก็เป็นผมนี่ล่ะครับ แล้วผมกับเจ้าตี๋ก็ได้บรรจุ แพนเค้ก ของร้านพี่เขาเข้าไปในถังน้ำมันอีกคนละแผ่นใหญ่ ๆ




ของหนัก ๆ ผ่านพ้นไป เริ่มจะติดคอแล้วก็ต้องกินน้ำตามลงไปบ้างครับ เลือกเลยครับ จะรับน้ำอะไรดีเอ่ย ภาชนะที่ร้านนี้ใช้เป็นกระบอกไม้ไผ่ที่เห็นเสียบหลอดดูดรอเอาไว้แล้วนั่นล่ะครับ แค่บรรจุภัณฑ์ก็แปลกตาแล้ว รสชาติก็ใช้ได้ครับ เจ้าตี๋กินน้ำลำไย ส่วนผมกินน้ำมะพร้าวครับ




นอกจากนั้นผมกับเจ้าตี๋ยังไปซื้อโรตีกล้วยหอมจากร้านอาบังคนหนึ่ง ปิดท้ายด้วยไอติมโบราณใส่กรวยอีกคนละแท่งครับ ยังไม่ได้เดินกลับออกมาถึงบริเวณประตูท่าแพเลย ผมกับเจ้าตี๋ก็อิ่มแปล้แล้วล่ะครับ คุ้มจริง ๆ คิดไม่ผิดเลยครับ ที่มาเที่ยวเชียงใหม่วันอาทิตย์

แล้วเรา 2 คนก็เดินฝ่าคลื่นมหาชนออกมาถึงถนนมูลเมือง ใกล้ ๆ กับประตูท่าแพอีกครั้งเมื่อเวลา 18.23 น. ก็ต้องรีบจ้ำแล้วล่ะครับ ซิทคอมช่อง 9 เล่นไปนานแล้วยังไม่ถึงห้องเลย




ปิดท้ายการเดินทางในวันที่ 7 ด้วยรูปนี้ครับ คูเมืองเชียงใหม่ยามค่ำคืน ทางซ้ายเป็นถนนคชสาร ทางขวาเป็นถนนมูลเมือง รถราคับคั่งผิดกับเมื่อเช้าคนละเรื่องเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[tongchit]

[Nai_SapaN]

[Tui4222]

นวดฝ่าเท้าไหมครับพี่...นวดไหมตั๋ว...(เห็นเดินมานาน)...ฮิฮิฮิ