ใครเคยผ่านการรับน้องรถไฟมาบ้างครับ

sakkosol

ผมเป็นศิษย์เก่า ม.เชียงใหม่ครับ และประเพณีของ ม.ช. อย่างนึงก็คือการรับน้องรถไฟ ผมเองก็เคยผ่านประเพณีนี้มา เพราะเป็นเด็ก กทม. ที่ไปเรียนเชียงใหม่

ปกติการโดยสารรถไฟไปเชียงใหม่นั้น ผมเคยนั่งแต่รถ บนท. หรือไม่ก็ บนท.ป. แต่การไปรับน้องรถไฟกับมหาวิทยาลัยนั้น ทางสถาบันได้เช่าเหมาตู้ขบวนรถเป็นตู้ๆ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเป็นรถ บชส. เพราะสามารถขนเด็กทั้งคณะไปกันได้

การรับน้องรถไฟจะแบ่งกันเป็นคณะครับ วันละประมาณ 4-5 คณะ (ถ้าจำไม่ผิด 10 กว่าปีแล้ว) คณะละประมาณ 1-2 โบกี้ รุ่นพี่จะนัดแนะให้เราไปถึงที่หัวลำโพงตั้งแต่ประมาณ 12.00 - 13.00 น. (รถออกจริงๆ ประมาณ 14.00 น.) พอมีใครบอกได้ไหมครับว่าเป็นขบวนอะไร (ผมไม่รู้จริงๆ)

พอไปถึง บรรยากาศในสถานีหัวลำโพงวันนั้น จะคราคร่ำไปด้วยบรรดานักศึกษาใหม่ และบรรดารุ่นพี่ ซึ่งก็จะมีการจับกลุ่มบูมกันเป็นระยะๆ เมื่อรุ่นพี่เช็คชื่อรุ่นน้องว่ามากันครบแล้ว ก็ทยอยกันขึ้นรถล่ะครับ ใครใคร่นั่งตรงไหนก็นั่ง

เมื่อได้เวลา รถไฟก็ค่อยๆ เคลื่อนขบวนออกจากสถานี ใจของรุ่นน้องหลายๆ คน (รวมทั้งผมด้วย) ก็อดกังวลไม่ได้ว่า จะมีอะไรรอเราอยู่ข้างหน้า เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องจากบ้านไปไกลๆ เป็นเวลาตั้ง 4 ปี (แต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว ไม่อย่ากกลับเลยครับ)

รุ่นพี่เหมือนจะรู้ใจ พากันเข้ามาพูดคุย และชักชวนให้รุ่นน้องทำกิจกรรมร่วมกัน ร้องเพลงบ้าง เล่าเรื่องให้ฟังบ้าง มีการแนะนำตัวกันระหว่างเพื่อนฝูงบ้าง ทำให้จิตใจรู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะ

รถไฟแล่นมาถึงประมาณบ้านภาชี หรืออยุธยานี่แหละ รุ่นพี่ก็เริ่มแจกข้าวกล่อง น้องๆ ก็ตั้งหน้าตั้งตาโซ้ยข้าวกล่องและขนมปี๊บ (ขนมขาไก่ ที่อยู่ในปี๊บน่ะครับ) หลังจากอิ่มหนำ รุ่นพี่ก็ชวนเล่นเกมบ้างตามประสา แต่เล่นไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอกครับ เสียงรถไฟมันดังขนาดนั้น

รถไฟแล่นไปจนถึงนครสวรรค์ เริ่มค่ำแล้ว แต่ยังไม่มีใครคิดอยากนอน ต่างพูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์ แนะนำตัว รุ่นพี่ก็จะคอยแนะนำสถานที่เที่ยวให้กับน้องๆ รุ่นพี่บางคนเริ่มเอาเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์มาดื่ม Twisted Evil

(ไม่ดีนะจ๊ะ เด็กๆ ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง) งานนี้ก็เล่นกันพอเพลินๆ ล่ะครับ ฆ่าเวลา

หลังจากนั้นผมก็เริ่มจำอะไรไม่ค่อยถนัดแล้วล่ะครับ (เริ่มมึน) แต่จำได้ว่า พอรถไฟแล่นผ่านเด่นชัยไปได้ซักหน่อยเพื่อนผมมันก็เริ่มลงไปเดินตามขบวนรถครับ Shocked

เดินตามขบวนรถจริงๆ ครับ เพราะรถไฟไม่มีแรงปีนขึ้นเขา พอมาได้ยินศัพท์ "ล้อดิ้น" ผมก็เข้าใจเลยครับ ว่าเหมือนครั้งที่ผมไปรับน้องรถไฟจริงๆ นั่นคือล้อมันหมุน แต่รถไม่ยอมเคลื่อน (รางลื่นด้วยครับ) กว่าจะพ้นภูเขาก็แทบแย่เหมือนกัน

หลังจากนั้นก็หลับๆ ตื่นๆ ล่ะครับ (นั่งหลับ) บางคนก็ไปนอนกับพื้น บางคนก็นอนอยู่หน้าห้องน้ำ (ไอ้คนที่ลงไปเดินกับรถไฟนั่นแหละ) ลงมากลิ่นตัวหอมใช้ได้เลย มาถึงลำปางประมาณ 5.00 น. ประทับใจมากครับ เพราะพอรถไฟหยุดเทียบชานชลา สถานีลำปางแทนที่จะประกาศขบวนรถเหมือนเช่นเคย กลับเปิดเพลง "มหาวิทยาลัย เชียงใหม่ ของเรา งามพร้อมสมภูมิลำเนาฯลฯ" (สงสัยนายสถานีจะเป็นศิษย์เก่า มช.)

เมื่อขบวนรถแล่นเข้ามาเทียบสถานีเชียงใหม่ รุ่นพี่อีกกลุ่มหนึ่งก็มารอรับเรา แล้วพาขึ้นรถบัสไปยังมหาวิทยาลัย

ครับ นั่นคือประสบการณ์ที่ผมประทับใจ มีใครเป็นศิษย์ หรือ ศิษย์เก่า มช. บ้างครับ ลองมาแบ่งปันประสบการณ์การรับน้องรถไฟกันดูครับ
_________________
พ่อน้องต้นข้าวครับ

Gunnersaurus · Posted: 17/12/2007 9:49 pm Post subject:

น่าสนุกจังครับ คงครื้นเครงกันน่าดู Laughing

pattharachai · Posted: 17/12/2007 10:18 pm Post subject:

เรื่องการรับน้องรถไฟของ มช. ผมได้ยินมานาน นับว่าเป็นรับน้องที่อบอุ่นมากนะครับ

Compressor

Bradycardia · Posted: 17/12/2007 11:03 pm Post subject:

ผมก็ศิษย์เก่า มอชอ เช่นกันครับ ลูกช้าง 4311xxx เคยไปร่วมงานรับน้องรถไฟทั้งในฐานะ พี่ปี 2(ตอนอยู่ปี 1 ไม่ได้ไปครับ Crying or Very sad

) สต๊าฟประสานงานกับสโมคณะตอนปี 3 และสต๊าฟประสานงานกับสโมกลางปี 4 ครับ เป็นงานรับน้องที่แสนอบอุ่น เพราะศิษย์เก่าที่อยู่ตามภูมิลำเนาที่รถไฟผ่าน และหยุดจะมีเสบียงจากพี่ๆ คอยเสริมกำลังอยู่ตลอดครับ งานนี้แทบไม่ได้หลับได้นอน เพราะมีกิจกรรมทั้งทริป แถมใครหลับก็จะได้เป็นนางแบบ หรือนายแบบโลว์แบตโดยไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีตอนแฉรูปในกระทู้รับน้องรถไฟคณะครับ Laughing

ว่าแล้วก็

"ณ.พื้นดินถิ่นสวรรค์ ดินแดนแห่งฝันขวัญบุรีศรีชัย แดนดอกเอื้องสมญานั้นเมืองเชียงใหม่ งามมหาวิทยาลัยสถาบันใหญ่แห่งเรา...."

ปล.รูปถ่ายเคยมีแต่หายไปกับหนังสือขอเบิกงบประมาณจากสโมกลางไปแล้วครับ Wink

ปล.2 พี่ sakkosol รหัสอะไร คณะอะไรครับ Smile

_________________
I'm a Third Officer.
Click on the image for full size

Bradycardia · Posted: 17/12/2007 11:20 pm Post subject:

sakkosol · Posted: 18/12/2007 12:05 am Post subject:

Nakhonlampang · Posted: 18/12/2007 12:19 am Post subject:

เคยไปส่งเพื่อนแล้วก็น้องที่หัวลำโพงครับ บรรยากาศของคนไปส่งก็เป็นอีกแบบนึง คนเดินทางนี่มีน้ำตาไหลแทบทุกรายครับ มหาวิทยาลัยที่ผมเคยไปส่งรับน้องรถไฟก็มี

มช. ก็ต้องเป็นรถเร็วเชียงใหม่เที่ยวบ่ายสามโมงขบวนที่ 37ซึ่งก็คือรถเร็วขบวนที่ 109 ในปัจจุบัน

มอ. ปัตตานีก็ต้องรถเร็วโกลก คือรถเร็วขบวนที่ 171 ในปัจจุบัน

มศว.พิษณุโลก ----> ปัจจุบันก็คือ ม.นเรศวร ไปรถธรรมดาพิษณุโลกเที่ยวค่ำ ปัจจุบันขบวนนี้ปรับศักย์เป็นรถเร็วขบวนที่ 115 ครับ

narawute · Posted: 18/12/2007 1:37 am Post subject:

ผมก็ได้ไปร่วมงาน รับน้องรถไฟ ปีที่ผ่านมานี่เอง โดยเดินทางไปกับ รถ ด่วน ข. 52 ขึ้นที่ สถานี ลำปาง ทำขบวนโดย alsthom 4214 ไปถึง เช้าๆ แล้วรอกลับ กับ รถเร็ว 109 ทำขบวนโดย alsthom 4214 เช่นกัน บรรยากาศ งานรับน้องรถไฟนั้น ถือว่าเป็นอะไรที่สนุกมากๆ ครับ มีพี่สันทนาการ คอยงัดเกม ต่างๆ มาให้น้องเล่นกัน พอ ไปถึง นครสวรรค์จะมีรุ่นพี่ มช มามอบ ผลไม้ อาหาร ต่างๆ ให้น้องๆ อิ่มหนำสำราญไปตามๆกัน พอดี วันนั้น รถช้าประมาณ 2 ชั่วโมง ทำให้ถึงเชียงใหม่ เกือบ 7 โมงเช้า จะมีพี่ๆ จาก มช มารอรับกัน ส่วนตัวผม และ เพื่อน นั้นได้ เดิน ทางกลับ ลำปาง โดย รถ 102 ถึงบ้านก็หลับยาวเลยครับ

ถือเป็นการ เดินทางที่เหนื่อย และ สนุก มากๆ เลย ครับ Razz

sprinter · 2nd Class Pass Joined: 10/09/2007 Posts: 722

สำหรับผม คงจะต้องคิดหนักอย่างแรงพอสมควรครับ เพราะการเดินทางด้วยรถพัดลมไปไกลขนาดนั้น พูดตามตรงว่าคนขี้ร้อนอย่างผมไปไม่ไหวครับ ลิมิตในการเดินทางแบบรวดเดียวจบด้วยรถพัดลมของผมนั้นอยู่ที่ระยะทาง 255 กิโลครับ นั่นคือระยะทางไกลที่สุดในชีวิตที่ผมเดินทางด้วยรถพัดลมครับ(นั่งจากกรุงเทพ-อรัญฯ) ไกลกว่านี้เมื่อไหร่ ปรับอากาศสถานเดียวเท่านั้น แม้จะเสียแพงก็ยอมครับ ถ้าจะให้นั่งรถพัดลมเดินทางไกลขนาดนั้นจริง ผมขอปฏิเสธด้วยชีวิตแหละครับ ยอมตายเสียยังจะดีกว่า(พูดจริงๆนะ)