| View previous topic :: View next topic |
| Author |
Message |
ExtendeD
1st Class Pass (Air)
Joined: 04/07/2006
Posts: 9054
Location: สังกัดหน่วยสำรวจสะพาน ตะลอนทั่วราชอาณาจักร
|
 Posted: 07/03/2008 7:35 am Post subject: |
 |
|
มุมมองของ ที่หยุดรถบ้านจงโก จากทางด้านทิศใต้ มองไปทาง สะพานโคกคลี - สถานีโคกคลี ครับ ( เห็นเจ้าตี๋นั่งเซ็งอยู่ไกล ๆ  )
ส่วนข้างล่างนี้เป็นทางรถไฟที่ตรงไปสู่ สถานีแผ่นดินทอง - สถานีลำนารายณ์ แล้วกลับไปที่ สถานีชุมทางแก่งคอย ครับ
หลังจากที่เจ้าตี๋เก็บภาพ ที่หยุดรถบ้านจงโก แห่งนี้ครบถ้วนแล้ว ( ผมไปถ่ายซ่อมมา 2 รูป ) ก็ได้เวลาที่เราต้องมานั่งคุยกันว่าจะเอายังไงกันดีแล้วล่ะครับ ผมให้ตัวเลือกไป 2 ข้อ คือ
1. จะรอเดินทางไปที่ สถานีชุมทางบัวใหญ่ กับขบวนที่ 439 โดยที่ช่วงเวลาที่ต้องรอขบวนรถประมาณ 5 ชั่วโมงนี้ ผมจะพาเจ้าตี๋เดินตามทางรถไฟย้อนกลับไปทาง สะพานโคกคลี แล้วไปรอขึ้นขบวนที่ 439 ที่ สถานีโคกคลี ถ้าโชคดีที่นั่งบนรถยังพอมีว่างอยู่ ก็คงจะได้เก็บภาพเส้นทางจาก สถานีโคกคลี - สถานีชุมทางบัวใหญ่ ด้วย
2. ไปหารถกลับไปทางตัวเมืองลำนารายณ์ ผมจำได้ว่าใกล้ ๆ กับ ที่หยุดรถบ้านเกาะรัง มีจุดตัดถนนเสมอระดับอยู่ด้วย ผมกับเจ้าตี๋อาจจะหาทางผ่านไปแถว ๆ จุดตัดแห่งนั้นแล้วเดินไปสำรวจ สะพานข้ามแม่น้ำป่าสัก เสร็จแล้วก็รอขึ้นขบวนที่ 439 ออกเดินทางไปที่ สถานีชุมทางบัวใหญ่ ตามแผนที่วางเอาไว้ก่อนหน้านี้ เพียงแต่เปลี่ยนจากขบวนที่ 440 เป็นนั่งรถยนต์ไปเท่านั้นเองครับ
เจอทางแยกอีกแล้ว ผมกับเจ้าตี๋จะตกลงกันว่าไปทางขวา หรือเลี้ยวซ้าย เดี๋ยวตอนบ่ายจะมาโพสท์ต่อครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.
 |
|
| Back to top |
|
 |
umic2000
2nd Class Pass
Joined: 06/07/2006
Posts: 676
Location: Lenin Grad , U.S.S.R.
|
| Posted: 07/03/2008 8:31 am Post subject: |
|
|
ชีวิตมันก็อย่างนีแหละครับพี่เต้ย ไม่ค่อยเป็นไปตามที่เราหวังไว้ทุกครั้งไป ขนาดเห็นอยู่ตรงหน้าเราก็ยังคว้าไม่ได้ ขนาดผมมีแผน A แล้วยังมีแผนสำรอง B ,C ,D อีกเป็นโหล มันก็ยังแคล้วคลาดกันจนได้ ชีวิตหนอชีวิต ถ้ายังไม่สิ้นลมหายใจก็ต้องดิ้นรนกันต่อไปครับพี่ ขอยกนิ้วให้...คนสู้ชีวิต  (ส่วนผมคนสู้...แฟน ขนาดไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน ยังสั่งยังกับเป็นแม่อีกคนเลย  )
ว่าแต่วันหลังพี่พกธงแดงไปโบกด้วยสิครับ บางทีพขร.อาจจะบ้าจี้หยุดขบวนรถมารับพี่ก็ได้นะ แต่ว่า... (ที่เหลือไปคิดต่อเองนะครับว่าจะเกิดอะไรบ้าง  ) |
|
| Back to top |
|
|
nutt8
1st Class Pass (Air)
Joined: 03/03/2008
Posts: 1965
Location: บางใหญ่
|
| Posted: 07/03/2008 11:21 am Post subject: |
|
|
| ที่ได้มีสะพาน ที่นั่นมีพี่เต้ย แสนสุขสม ชื่นใจเอย |
|
| Back to top |
|
|
saraburi
1st Class Pass (Air)
Joined: 03/07/2006
Posts: 3321
Location: ถิ่นเนื้อนุ่ม นมดี กะหรี่(ปํ๊บ)ดัง สระบุรี
|
| Posted: 07/03/2008 11:42 am Post subject: |
|
|
| ExtendeD wrote: |
เริ่มจากทางขวาก่อน... ไม่เห็นน้ำสักหยด...
หันมองทางซ้าย พื้นที่ด้านนอกก็เป็นอย่างที่เห็นครับ... 
|
อ่ะอะอะ พี่เต้ย ช่วงที่พี่ไปไร้น้ำ
ตอนที่ชาวคณะไปถล่มนนี้ .....
สิ่งมีชีวิตข้างล่างนั้นกำลัง  ครับ 
_________________
ช่างภาพระดับพื้นโลก
 |
|
| Back to top |
|
|
black_express
1st Class Pass (Air)
Joined: 24/03/2006
Posts: 10060
Location: อุตรดิตถ์ - กรุงเทพฯ
|
| Posted: 07/03/2008 1:28 pm Post subject: |
|
|
คุณเต้ยยังโชคดีนะครับ ที่เส้นทางช่วงลำนารายณ์ - โคกคลี มีทางหลวงหมายเลข 205 เคียงคู่ไปตลอดช่วง ถึงบางช่วงจะห่างไปไกลนิดหน่อยก็เถอะ
ที่สำคัญคือ มีรถประจำทางสายนครราชสีมา - เพชรบูรณ์ , ชัยภูมิ - ลำนารายณ์ วิ่งผ่านตลอด พออาศัยยามแก้ขัดตกรถไฟได้บ้าง |
|
| Back to top |
|
|
pak_nampho
1st Class Pass (Air)
Joined: 25/06/2007
Posts: 2371
Location: คนสี่แควพลัดถิ่น ทำมาหากิน ที่เกาะภูเก็ต
|
| Posted: 07/03/2008 1:53 pm Post subject: |
|
|
เป็นครั้งแรกมั้งครับคุณเต้ย...ที่พลาดขบวนรถ...รูปเจ้าตี๋นั่งในที่หยุดรถบ้านจงโก น่าเอ็นดูมาก แต่เชื่อคุณเต้ย...สามารถแก้ปัญหาได้เอาใจช่วยครับ... 
_________________
+++++++++++++++++ ๑๑๖ ปี รถไฟไทยก้าวไกล....จากรถจักรไอน้ำ +++++++++++++++++
....................บุตร ครฟ. พขร.ตรี แขวงรถพ่วงปากน้ำโพ ................... |
|
| Back to top |
|
|
ExtendeD
1st Class Pass (Air)
Joined: 04/07/2006
Posts: 9054
Location: สังกัดหน่วยสำรวจสะพาน ตะลอนทั่วราชอาณาจักร
|
| Posted: 07/03/2008 1:55 pm Post subject: |
|
|
| umic2000 wrote: | | ชีวิตมันก็อย่างนีแหละครับพี่เต้ย ไม่ค่อยเป็นไปตามที่เราหวังไว้ทุกครั้งไป ขนาดเห็นอยู่ตรงหน้าเราก็ยังคว้าไม่ได้ ขนาดผมมีแผน A แล้วยังมีแผนสำรอง B ,C ,D อีกเป็นโหล มันก็ยังแคล้วคลาดกันจนได้ ชีวิตหนอชีวิต ถ้ายังไม่สิ้นลมหายใจก็ต้องดิ้นรนกันต่อไปครับพี่ ขอยกนิ้วให้...คนสู้ชีวิต (ส่วนผมคนสู้...แฟน ขนาดไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน ยังสั่งยังกับเป็นแม่อีกคนเลย ) |
จริง ๆ แล้วยังมีเหตุการณ์อีกหลายอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้นที่พี่ไม่ได้เล่าลงไปในกระทู้ด้วยครับ เพราะเห็นว่ามันไม่เกี่ยวกับรถไฟโดยตรงสักเท่าไหร่
ถ้าพี่ได้เล่าเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นโดยละเอียด พี่ว่าต้องมีหลายคนเลยที่คิดเหมือนกับที่พี่คิดในตอนนั้นว่า... " ทำไม กอ อู = ? ซอ วอ ยอ = ? อย่างนี้ วอ อะ = ? "
| nutt8 wrote: | | ที่ได้มีสะพาน ที่นั่นมีพี่เต้ย แสนสุขสม ชื่นใจเอย |
ไม่ถึงกับไปสิงสถิตย์อยู่ทุกที่ที่มีสะพานหรอกครับ  แต่ก็ขอบคุณมากเลยครับ สำหรับกลอนที่แต่งให้
| saraburi wrote: | อ่ะอะอะ พี่เต้ย ช่วงที่พี่ไปไร้น้ำ
ตอนที่ชาวคณะไปถล่มนนี้ .....
สิ่งมีชีวิตข้างล่างนั้นกำลัง ครับ |
คล้อยหลังกันแค่ไม่กี่วันเอง ไม่น่าเชื่อเลย น้ำไหลมาจากไหนเนี่ย ตอนแรกที่พี่เห็นว่าน้ำแห้งขนาดนั้น ก็อดคิดว่านี่ยังไม่ได้เข้าหน้าร้อนเลยนะ น้ำแห้งไปหมดแล้ว ถ้าถึงเดือนเมษายนนี่ชาวบ้านแถว ๆ นั้นจะเอาน้ำที่ไหน ให้น้องวัวกินกันก็ไม่รู้
| black_express wrote: | คุณเต้ยยังโชคดีนะครับ ที่เส้นทางช่วงลำนารายณ์ - โคกคลี มีทางหลวงหมายเลข 205 เคียงคู่ไปตลอดช่วง ถึงบางช่วงจะห่างไปไกลนิดหน่อยก็เถอะ
ที่สำคัญคือ มีรถประจำทางสายนครราชสีมา - เพชรบูรณ์ , ชัยภูมิ - ลำนารายณ์ วิ่งผ่านตลอด พออาศัยยามแก้ขัดตกรถไฟได้บ้าง |
ผมกำลังจะเล่าอยู่พอดีเลยครับพี่ตึ๋ง ตอนนั้นยังคุยกับเจ้าตี๋ว่า นี่ยังดีนะ มีถนนใหญ่อยู่ใกล้ ๆ ด้วย ถ้าไปตกรถแถว ๆ สถานีโยทะกา ล่ะก็ ได้นอนตบยุงที่สถานีรอขึ้นรถกลับกรุงเทพพรุ่งนี้เช้าแน่ ๆ ในความโชคร้าย ก็ยังมีเรื่องดี ๆ แอบหลบมุมอยู่นิด
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พอได้มานั่งคุยกับเจ้าตี๋ผมก็เพิ่งจะรู้ครับ ว่าที่เขาซึม ๆ ไปนั้น ไม่ใช่เพียงแค่เหนื่อยอย่างเดียว แต่ปลอกล้อ ( รองเท้า ) ยับเยินอีกด้วย ผมก็ใช้วิธีการเดียวกันกับที่เคยเกิดขึ้นกับผมตอนที่ไปสำรวจสะพานข้ามแม่น้ำแควน้อยครับ แต่พลาสเตอร์ยาที่มีอยู่เพียงแค่แผ่นเดียวในกระเป๋าเงินของผม ก็คงจะปฐมพยาบาลรองเท้าของเจ้าตี๋ได้แค่ระดับหนึ่งเท่านั้น
เท่าที่ลองประเมินสถานการณ์ในขณะนี้ ผมกับเจ้าตี๋ก็เห็นพ้องต้องกันว่า ควรไปตั้งหลักที่ตัวเมืองลำนารายณ์ก่อนดีกว่า เผื่อเจอร้านขายรองเท้า ก็จะได้หาซื้อคู่ใหม่ เปลี่ยนให้กับเจ้าตี๋เลย แล้วเราทั้งคู่ก็เดินออกจากบริเวณ ที่หยุดรถบ้านจงโก ไปตามถนนเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหลังที่พักผู้โดยสารที่เห็นอยู่ในรูปนี้ครับ 
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.
Last edited by ExtendeD on 10/03/2008 12:22 pm; edited 1 time in total |
|
| Back to top |
|
|
ExtendeD
1st Class Pass (Air)
Joined: 04/07/2006
Posts: 9054
Location: สังกัดหน่วยสำรวจสะพาน ตะลอนทั่วราชอาณาจักร
|
| Posted: 07/03/2008 2:34 pm Post subject: |
|
|
| pak_nampho wrote: | | เป็นครั้งแรกมั้งครับคุณเต้ย...ที่พลาดขบวนรถ...รูปเจ้าตี๋นั่งในที่หยุดรถบ้านจงโก น่าเอ็นดูมาก แต่เชื่อคุณเต้ย...สามารถแก้ปัญหาได้เอาใจช่วยครับ... |
ครับพี่นพ ผมเพิ่งจะเคยตกรถ ( มาไม่ทันขึ้นรถ ) เป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้ที่ฉิวเฉียดที่สุดก็คือ ตอนที่จะไปขึ้น ขบวนรถธรรมดาที่ 283 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีบ้านพลูตาหลวง ได้ขึ้นรถเป็นผู้โดยสาร 3 คนสุดท้าย แต่คราวนี้ตกรถจริง ๆ ครับ เห็นคาตา ได้เพียงแค่มองรถวิ่งผ่านไป...
ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครบอกว่าเจ้าตี๋นั้น " น่าเอ็นดู " เลยแม้แต่คนเดียวครับ อาจจะเป็นเพราะว่าตอนที่พี่นพเห็นที่สรพ. ปากน้ำโพนั้น โดนมนต์สะกดนิ่งอยู่ ถ้าถามความเห็นของผม ผมจะเปลี่ยนจาก " น่าเอ็นดู " เป็น " น่าตี๊บ " แทนครับ   
แต่ยังไงซะ ถ้าขาดเจ้าตี๋ไป ผมคงรู้สึกแปลก ๆ ครับ เพราะช่วงหลัง ๆ มานี่ไม่ค่อยได้ออกทริปคนเดียวสักเท่าไหร่ อย่างตอนที่ไปทำภารกิจปิดท้ายที่บ้านหมี่ กับลพบุรี ก็ไม่มีใครคอยเดินตามหลังเก็บรายละเอียดที่ผมข้ามไป เดินคนเดียวไม่มีใครคุยด้วย เหงาครับ...  ถึงจะ " กวน " อวัยวะเบื้องล่างมากแค่ไหน ก็ต้องจำใจพกติดกระเป๋าไปด้วยล่ะครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ระหว่างทางเดินออกมาที่ถนนใหญ่ เดินผ่านบ้านของชาวบ้านแถว ๆ นั้นครับ ผมก็เลยสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับรถประจำทางที่วิ่งผ่านบริเวณนั้น คุณพี่เขาก็บอกว่า ถ้ายืนโบกรถทัวร์ที่ปากทางถนนที่ผมกำลังจะเดินไป ส่วนใหญ่จะไม่จอดรับ ต้องไปขึ้นที่ " หนองรี " ( พร้อมกับชี้ไปทางขวา ) ส่วนทางที่จะไปสู่ " หนองรี " นั้น ให้ขึ้นรถสองแถวที่ฝั่งตรงข้ามของถนนหมายเลข 205 ไปครับ
หลังจากที่ขอบคุณคุณพี่ที่ให้ข้อมูลแล้ว ก็เดินต่อมาจนถึงปากทางถนนใหญ่ ที่เห็นอยู่นี้คือถนนหมายเลข 205 บริเวณปากทางเข้าสู่ ที่หยุดรถบ้านจงโก ครับ มองทางซ้ายคือทางกลับไปสู่ตัวเมืองลำนารายณ์
หันมองไปทางขวาคือทางไปสู่ " หนองรี " ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.
|
|
| Back to top |
|
|
pitch
2nd Class Pass
Joined: 14/07/2006
Posts: 694
Location: วังนารายณ์คู่บ้าน ศาลพระกาฬคู่เมือง ปรางค์สามยอดลือเรื่อง เมืองแห่งดินสอพอง แผ่นดินทองสมด็จพระนารายณ
|
| Posted: 07/03/2008 2:49 pm Post subject: |
|
|
| อย่างไงก็เอาใจช่วยครับ...ให้หาทางกลับได้ |
|
| Back to top |
|
|
ExtendeD
1st Class Pass (Air)
Joined: 04/07/2006
Posts: 9054
Location: สังกัดหน่วยสำรวจสะพาน ตะลอนทั่วราชอาณาจักร
|
| Posted: 07/03/2008 3:15 pm Post subject: |
|
|
| pitch wrote: | | อย่างไงก็เอาใจช่วยครับ...ให้หาทางกลับได้ |
ขอบคุณมากครับอาจารย์พิชญ์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมพาเจ้าตี๋เดินข้ามถนนหมายเลข 205 ไปรอรถสองแถว เพื่อที่จะไปที่ " หนองรี " ตามที่พี่ชายคนเมื่อสักครู่แนะนำครับ แต่รออยู่นานก็ยังไม่เห็นรถที่คาดว่าน่าจะเป็นรถสองแถวที่พี่ชายพูดถึงเลย ระหว่างที่ผมคุยกับเจ้าตี๋ว่าจะเอายังไงกันต่อดี ผมมองไปที่ถนนอีกฝั่งหนึ่ง ที่เป็นทางไปสู่ตัวเมืองลำนารายณ์ก็เห็นว่ามีรถหกล้อสีฟ้า ๆ น้ำเงิน ๆ คันหนึ่ง ที่กระบะหลังของรถคันนั้นมีทำเป็นหลังคากันแดดเอาไว้ รถสองแถวที่พี่ชายคนนั้นพูดถึง ก็น่าจะหมายถึงรถหกล้อใหญ่ ๆ แบบนี้แน่ ๆ เลยครับ ( สองแถวบ้านผมเป็นรถกระบะเล็ก ๆ )
ผมรีบลากเจ้าตี๋ข้ามถนนกลับมาทางฝั่ง ที่หยุดรถบ้านจงโก อีกครั้ง แล้วโบกด้วยความหวังเต็มเปี่ยมว่ารถจะจอดรับผมกับเจ้าตี๋ไปด้วย  ระหว่างที่รถค่อย ๆ ลดความเร็วลง ผมมองเห็นตัวอักษรที่เป็นสติ๊กเกอร์แปะข้างรถ อ่านได้ความว่า " ลำนารายณ์ - หนองรี " นั่นหมายความว่า ผมกับเจ้าตี๋สามารถนั่งรถคันนี้ไปทางตัวเมืองลำนารายณ์ได้ครับ 
บรรยากาศภายในกระบะท้ายของรถสองแถวคันนี้ก็เป็นอย่างที่เห็นในรูปครับ ( ผู้โดยสารเยอะ ทำให้ผมต้อง " แอบถ่าย " อีกแล้ว รูปออกมาก็เลยไม่ชัดครับ )
รถสองแถวคันนั้น มีพนักงานเก็บเงินเป็นคุณลุงแก่ ๆ คนหนึ่งครับ ตอนที่คุณลุงมาเก็บเงิน ผมก็ถามว่ารถคันนี้ผ่าน " บ้านเกาะรัง " หรือเปล่า คุณลุงก็ทำท่างง ๆ ผมก็เลยถามย้ำไปอีกว่า " ตรงจุดตัดทางรถไฟน่ะครับ " คุณลุงก็ตอบกลับมาว่า " ผ่าน " ในตอนนั้นผมดีใจมากเลยครับ เพราะคำตอบที่ได้รับกลับมานั้น น่าจะหมายความว่ารถคันนี้จะวิ่งผ่านไปแถว ๆ จุดตัดถนนเสมอระดับที่อยู่ใกล้ ๆ กับ ที่หยุดรถบ้านเกาะรัง ที่ผมเห็นตอนที่อยู่บนขบวนที่ 433 แน่ ๆ เลย ถึงจะไม่ได้ไปกับขบวนที่ 440 แต่ถ้าผมลงจากรถคันนี้ที่จุดตัดถนนที่ว่านั้น ก็น่าจะเดินทางตามแผนการเดิมที่วางเอาไว้ได้ครับ
สบายใจแล้วก็นั่งรถชมวิวเก็บภาพระหว่างเดินทางมาฝาก เพียงแต่ว่าเป็นมุมมองจากรถที่วิ่งอยู่บนถนน ไม่ใช่รถที่วิ่งอยู่บนราง  ตอนที่ถ่ายรูปนี้ ผมยังมองเห็นเสาโทรเลขที่อยู่ข้างทางรถไฟอยู่ไม่ไกลครับ แต่พอมาดูในรูปกลับมองไม่เห็นแฮะ... 
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.
|
|
| Back to top |
|
|
|
Forum FAQ
Search
Usergroups
Profile
Log in to check your private messages
Log in
