สมหวังทัวร์ 2 : ตอน : ตะลุยแดนที่ราบสูง (ส่วนต่อขยาย)

[ExtendeD]

วันนี้ช่วงเย็น - หัวค่ำอาจจะไม่ว่าง ขออนุญาตพี่บอมบ์กับพี่ตุ้ย ทำขบวนนำไปก่อนแล้วกันนะครับ

หลังจากที่บริโภคสะพานโครงเหล็กมา 2 แห่งติด ๆ กัน นอกจากผมแล้วพี่ ๆ น้อง ๆ ชาวสมหวังทัวร์คงจะเอียนกันเต็มที จุดหมายต่อไปของคณะสมหวังทัวร์ โครงการ 2 ไม่ใช่สะพานโครงเหล็กแล้วครับ แต่เป็นที่นี่... สถานีบ้านวะตะแบก ครับ



สถานีบ้านวะตะแบก ในเส้นทางสายตะวันออกเฉียงเหนือ ( สถานีชุมทางแก่งคอย - สถานีชุมทางบัวใหญ่ )
เป็นสถานีระดับที่ 3 อักษรย่อ แบ. รหัสสถานี 2049
ตั้งอยู่ใน ตำบลวะตะแบก อำเภอเทพสถิต จังหวัดชัยภูมิ
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 263.14 กิโลเมตร
ระบบสัญญาณที่ใช้ : ประแจกลสายลวดพร้อมสัญญาณหางปลาชนิดมีเสาเตือน เสาเข้าเขตใน และเสาออก ก.3 *

* อ้างอิงจาก file station_northeast.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com

ภาพถ่ายจาก Pointasia และ Google Earth ที่แสดงพื้นที่โดยรอบของ สถานีบ้านวะตะแบก ไม่ชัดเจน จึงไม่สามารถนำมาประกอบการนำเสนอได้ครับ


บรรยากาศด้านในอาคารสถานีคงมีสมาชิกสมหวังทัวร์โครงการ 2 คนอื่น ๆ เก็บภาพมาฝากกันแน่ ๆ ผมก็เลยใช้เวลาช่วงที่ไปถึงที่นั่น เดินสำรวจบริเวณชานชาลา รวมไปถึงทางประธาน และรางหลีกแทนครับ

อากาศในตอนนั้นค่อนข้างร้อนมากครับ ผมก็เลยจะขอส่องไกล ๆ จากแถว ๆ ปลายสุดชานชาลาของ สถานีบ้านวะตะแบก แทนก็แล้วกันครับ ที่เห็นอยู่นี้เป็นทางรถไฟฝั่งที่จะไปสู่ สะพานข้ามถนนหมายเลข 205 - สถานีช่องสำราญ จะเห็น
- " ป้ายหวีดรถจักรสำหรับถนนผ่านเสมอระดับทางรถไฟ มีเครื่องกั้นถนน และมีสัญญาณผ่านถนนเสมอระดับทาง "
- ประแจแยกเข้ารางหลีก อยู่บริเวณช่วงเสาโทรเลขที่ 262/14 - 262/15
- " เสาสัญญาณออก ชนิดหางปลา " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ติดตั้งอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 262/13


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ป้ายประเพณี และบริเวณชานชาลาทางด้านทิศตะวันออกครับ




ตัวอาคารสถานีครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ทางประธานเป็นรางขนาด 80 ปอนด์ " H K 1995 II 0 ---> 80A SRT "




ส่วนรางหลีกใช้เหล็กจากโรงงานสัญชาติอเมริกันครับ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้วตั้ง 95 ปี " CARNEGIE 1913 ET IIIII 5078 RRD 0H "


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ประแจที่อยู่ทางด้านทิศตะวันตกของ สถานีบ้านวะตะแบก จะติดตั้งอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 263/7




ตรงไปจะเป็นทางตัน ส่วนประแจที่ติดตั้งอยู่ที่ทางประธานจะอยู่ใกล้ ๆ กับเสาโทรเลขที่ 263/8 ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินต่อมาอีก 1 ช่วงเสาโทรเลข ( บริเวณเสาโทรเลขที่ 263/9 ) ก็จะเป็นที่ตั้งของ" เสาสัญญาณออก ชนิดหางปลา " สำหรับขบวนรถเที่ยวขึ้น




ถึงจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่ก็ตั้งใจเก็บมาฝากพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ชื่นชอบเสาสัญญาณแบบหางปลาครับ



สำหรับเหตุผลหลัก ( ตามที่ผมคิดและเข้าใจ ) ของคณะสมหวังทัวร์ โครงการ 2 ในการมาที่ สถานีบ้านวะตะแบก แห่งนี้ ก็เพื่อจะรอเก็บภาพของ ผมก็จะรอเก็บภาพ ขบวนรถด่วนที่ 75 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุดรธานี ขณะวิ่งผ่านสถานีแห่งนี้ไป ส่วนผมเองก็คิดเอาไว้ว่าจะดักรออยู่บริเวณเสาสัญญาณออกนี่ล่ะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ยืน เดิน นั่ง ตากแดดอยู่สักพัก เสาสัญญาณหางปลาก็ยกขึ้น...




และแล้วขบวนที่ 75 ก็วิ่งผ่าน สถานีบ้านวะตะแบก ไปเมื่อเวลา 13.17 น. ครับ



ตั้งแต่เช้ามาชาวคณะสมหวังทัวร์ได้เจอกับรถไฟ 3 ขบวนแล้วคือ
- ขบวนรถท้องถิ่นที่ 440 ต้นทางสถานีชุมทางบัวใหญ่ - ปลายทางสถานีชุมทางแก่งคอย ขบวนนี้ผมพลาดไป เพราะกลับไปที่สถานีไม่ทัน
- ขบวนรถด่วนที่ 76 ต้นทางสถานีหนองคาย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ขบวนนี้ก็พลาดอีกเพราะแบตหมด เปลี่ยนแบตใหม่ ก็ดันใส่ถ่านผิดขั้ว
- ขบวนรถด่วนที่ 75 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุดรธานี ขบวนนี้รออยู่นาน ไม่น่าจะมีปัญหา แต่รูปออกมา สว่างจ้าเกินเหตุ

วันนั้นคงไม่ใช่วันของผมจริงแท้แน่นอนครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตอนนั้นเริ่มแน่ใจแล้วครับ ว่าความ ซอ วอ ยอ = ? ยังคงเกาะติดแน่น ไม่ห่างหายไปไหน ในเมื่อไม่มีดวงถ่ายรถไฟ ต่อจากนี้ไปจนจบทริปก็เลยจะเน้นไปเข้าครัวปิ้งย่างช่วยพี่ตุ้ยดีกว่าครับ

หันซ้ายหันขวาไม่มีพี่ ๆ น้อง ๆ คนอื่น ๆ เดินออกมานอกชานชาลาเลย แต่มีแมวย่องเหมียว ๆ หง่าว หลงมา 1 ชีวิต อิอิ เสร็จแน่



ตอนนี้มีเหยื่อแค่รายเดียว เพราะใกล้เวลามื้อเที่ยงแล้ว แรงหมด ท้องร้อง เดี๋ยวเติมพลังก่อน แวะจุดหมายต่อไป ได้เกรียมแน่ ๆ ครับ

สำหรับรูปภาพที่ สถานีบ้านวะตะแบก ที่ผมเตรียมเอาไว้เพื่อนำเสนอ ก็คงมีแต่เพียงเท่านี้ครับ เชิญพี่ ๆ น้อง ๆ ทำขบวนตามสะดวกครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[CivilSpice]

ขออนุญาตแตะมือเปลี่ยนเวรผลัด 2 ต่อจากคุณเต้ยนะครับ .......

===================================

หลังจากที่เสร็จภารกิจบนสะพานบ้านวะตะแบก ในเวลาประมาณเที่ยงครึ่ง ชาวคณะสมหวังทัวร์ 2 ก็เลยปรึกษาหารือ และมานั่งคำนวณเวลา ที่ขบวน 75 กรุงเทพ - อุดรธานี จะผ่านมาในเส้นทางละแวกนี้ หลังจากที่ทราบข่าวเบื้องต้นแล้วว่า ขบวน 75 จะหลีกกับขบวน 76 ที่สถานีโคกคลี สุดท้ายก็เลยได้ข้อสรุปว่า งั้นเรามาแวะที่สถานีบ้านวะตะแบก ก็แล้วกัน เพื่อดักถ่ายรูปขบวน 75 ที่สถานีนี้ จากนั้นจึงไปหาอาหารกลางวันรับประทานกัน ที่ย่านชุมชนในตัวอำเภอครับ

ระยะทางจากตัวสะพานมาที่สถานีก็ไม่ไกลมากนัก ขับรถเพียง 5 นาที ก็มาถึงแล้วครับ ซึ่งสถานีแห่งนี้ ในช่วงก่อนหน้านี้ เคยเป็นสถานีปลายทางของขบวนรถนำเที่ยว ทุ่งดอกกระเจียวอีกด้วย เพราะอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม และทุ่งดอกกระเจียว อยู่ห่างจากที่นี่ ไปอีกประมาณ 30 กม.



ชื่อเดิมของสถานีแห่งนี้ คือ "สถานีบ้านวะตะแบก" แต่ตอนหลัง มีการเติมชื่ออำเภอ คือ "เทพสถิต" ต่อท้ายไปด้วย เลยกลายเป็นสถานีบ้านวะตะแบก (เทพสถิต) ไปโดยปริยาย .... ว่าแต่ว่าไหนๆ ก็ไหนๆ ตั้งชื่อสถานีว่า "เทพสถิต" ไปเลย ก็น่าจะพออนุโลมได้นะครับ เพราะตัวสถานี กับตัวอำเภอก็ไม่ได้อยู่ไกลกันมากเท่าไหร่นัก

[CivilSpice]

ป้ายบอกชื่อสถานีที่อยู่ถัดไป จากสถานีบ้านวะตะแบก ....



ส่วนถ้าขึ้นไปทางเหนือ ก็จะเป็นสถานีห้วยยายจิ๋ว ซึ่งอยู่ห่างออกไปอีก 9.99 กม.



ถ้าไปทางด้านใต้ จะเป็นสถานีช่องสำราญ ระยะทาง 12.5 กม.

[CivilSpice]

ท่าเทพๆ ของท่านชโลธรเทพ ณ เทพสถิต



จากภาพเดี่ยว ก็เป็นภาพแบบรวมมิตร แบบนี้