เลาะเขา เขาพลึง-ปางตูบขอบ-ปางต้นผึ้ง

[KTTA-50-L]

กลับมาที่สถานีบ้านด่านกันอีกรอบครับ มีอะไรแปลกๆ ให้ดู



เสาออกครับที่แปลก ลักษณะจะเหมือนกับเสาเข้าเขตใน จะอนุญาตให้รถในทางประธานก็จะยกแค่แขนเดียว ส่วนจะอนุญาตรถในทางหลีกก็จะยก 2 แขน

[Rakpong]

[KTTA-50-L]

ต่อครับ ลืมไปเสียสนิท จะจบละ 8)



ที่หยุดรถน้ำริด ซึ่งได้ยกเลิกไปแล้ว แต่ทางอบต.น้ำริดได้ขอเอาไว้เพื่อทำเป็นที่อ่านหนังสือชุมชน มีลานเล่นเปตองด้วย เล่นๆกันอยู่ก็ระวังรถไฟด้วยเน้อ (เกือบถ่ายไม่ทัน เพราะท่าน พขร.แขวงอุตรดิตถ์เล่นควบ กซข. ด้วยความเร็ว 100 กม.ต่อชม.)
์


โรงงานทำอิฐมอญ ก่อนเข้าสถานีศิลาอาสน์



หลังจากที่ ข.408 ได้มาส่งที่อุตรดิตถ์ ก็ได้มาดักถ่ายรูปบริเวณสวนหย่อมที่ทางเทศบาลเมืองอุตรดิตถ์ทำไว้ ถ่าย ข.9 กรุงเทพ - เชียงใหม่ ไม่ได้ดั่งใจครับ ลบทิ้งไปแล้ว เลยรอถ่าย ข.408 ที่รอหลีก ข.9 ที่อุตรดิตถ์แทน

[KTTA-50-L]

บริเวณเสาโทรเลขต้นนี้ มีสิ่งที่อยากจะบอกทุกคนใน ณ ที่นี้ด้วย





บริเวณนี้เป็นที่ตั้งของสถูปที่เก็บอัฐิของบรรดาแรงงานก่อสร้างทางรถไฟจากอุตรดิตถ์ไปสู่ภาคเหนือที่เสียชีวิตโดยอุบัติเหตุ โรคภัยไข้เจ็บ รวมแล้วถึง 5,000 ชีวิตที่ต้องสูญเสียไป กรุณาสงบนิ่งเพื่อเป็นการไว้อาลัยให้กับผู้วายชนม์ท่านทั้งหลายเหล่านี้ ที่ทำให้ทางรถไฟสายเหนือสำเร็จลุล่วงด้วยครับ ( -_- )

จบทริปนี้แล้วครับ ขอบคุณที่ติดตามชมครับ

[black_express]

ขออนุญาตสมทบกระทู้เลยนะครับ เพราะไปด้วยกัน แต่คงจะลงภาพในมุมมองอื่น ประเภทเบื้องหลังการถ่ายทำทำนองนั้น...

ก็เริ่มเรื่องตั้งแต่เจ้าแม็กซ์คนต้นเรื่อง เสนอแนะว่าเดินสำรวจเขาพลึงดีไหม ?

กางตารางรถไฟให้ดูเสร็จสรรพ คิดสะระตะดูแล้วมีธุระที่บ้านพอดีช่วงนั้น น่าจะปลีกตัวไปได้ ว่าแล้วก็เชิญทีมงาน หนุ่มเจฟ , หนุ่มอาร์ต และอื่นๆ ที่นึกว่าคงไปไหว สุดท้ายมีโทรฯ มารายงานตัวแค่หนุ่มเจฟ สอบถามได้ความว่าหนุ่มอาร์ตไปทำงานอยู่ที่ศรีราชาแล้ว หาโอกาสขึ้นมายาก

ก็เป็นอันว่าตกกระไดพลอยกระโจน ไปกันสองคนคู่หูเท่านี้เอง ยังไงๆ ก็บ้านเราอยู่แล้ว ฮ่ะ..ฮ่า..

ตกเช้าวันวิสาขบูชา หาซื้อเสบียงข้าวกล่อง จากร้านข้าวไก่ทอดร้านดังในอุตรดิตถ์ น้ำขวดหิ้วไปจากบ้าน แถมสปอนเซอร์ 2 ขวด เผื่อกันเป็นลม ห้อรถไปจอดที่ข้างสถานีอุตรดิตถ์ ย่องมาด้านหลังชานชาลา หนุ่มเจฟเดินกระวนกระวายรอที่หน้าสถานี เพราะจวนเจียนเวลารถเข้าอีก 15 นาที เท่านั้น

ซื้อตั๋วไปลงเขาพลึง คนละ 7 บาท ( ขาล่องจากปางต้นผึ้งแค่ 5 บาท ) หนุ่มเจฟแยกไปเก็บภาพแถวป้ายสถานี เสร็จสรรพ ข.407 เข้าเทียบชานชาลาพอดี คนลงที่นี่หนาตา





หยุดเติมน้ำมันที่สถานีศิลาอาสน์...

" เต็มทุกถังเลยพี่ เก็บตังค์ที่ผม "



ขบวน บทค.ฝากป๋าต๊อบตามคำขอ...

ตั้งแต่เช้าจนนั่งรถไฟกลับมา ยังไม่เขยื้อนไปไหนเลย หึ..หึ..



อย่างรวดเร็วครับ...ออกท่าเสา วิ่งลอดใต้สะพานลอยทางหลวงจังหวัดหมายเลข 1045 ขนาดสี่เลนสายอุตรดิตถ์ - เขื่อนสิริกิติ์ ( สายนอก ) ก่อนผ่านที่หยุดรถน้ำริด

ถ้าคุณหมอรักพงษ์เลือกใช้เส้นทางแยกซ้ายจากวงเวียนแยกคลองโพธิ์ผ่านหน้าศาลากลาง ออกสถานีศิลาอาสน์ มาถนนสายนี้ คงไม่ติดขบวนสาดน้ำแถวท่าเสาตั้งนานสองนาน

คิดไปอีกที...ปล่อยให้แขกบ้านแขกเมืองเห็นอะไรที่ประทับใจแบบนั้นบ้างก็ดีเหมือนกันครับ



ออกจากสถานีบ้านด่าน...

คราวนี้ทีมงานแยกมุมกันเก็บภาพล่ะครับ เจ้าเจฟเลือกด้านซ้าย ผมเลือกด้านขวา ภาพเลยมีด้านซ้ายมากกว่า เพราะด้านขวาเป็นท้องนา เป็นป่าทั้งนั้นเลย



ซีกขวา ออกจากสถานีบ้านด่านล่ะครับ

มีป้ายเตือนตั้งแถมมาด้วย ก่อนผ่านทางข้ามรถยนต์ด้านเหนือสถานี



ผ่านจุดเปลี่ยนหมอนคอนกรีตล่ะครับ บริเวณบ้านห้วยกั้ง ต.บ้านด่านนาขาม อ.เมืองอุตรดิตถ์



แถวสะพานรถไฟข้ามห้วยกั้ง งานคงเร่งพอควร ไม่หยุดแม้วันพระวันโกน

( กั้ง = ค้าง , กั้น ) ภาษาคำเมืองประจำวันนี้



กองหมอนคอนกรีตรอเปลี่ยน

บริเวณหัวงานด้านขวา จะเป็นถนน รพช. สายบ้านด่าน - ปางต้นผึ้ง ที่ผมเคยขับรถไปสำรวจเมื่อคราวก่อนครับ ขนานไปกับทางรถไฟเลย

[black_express]

และแล้ว...ก็ถึงสถานีปางต้นผึ้ง

ความฝันที่จะลงเดินสำรวจใกล้เป็นจริงแล้ว

คิดถึงเรื่อง " นิยายจากไม้ผุ " จังแฮะ



ออกจากปางต้นผึ้ง เจอป้ายเตือนให้ใช้ความเร็วแค่ 50 - 55 กม./ชม. แสดงถึงทางลาดชันข้างหน้า



ใครคิดถ่ายภาพจากขบวนรถไฟช่วงขึ้นเขาพลึงนี้ ระวังกันหน่อยนะครับ

ผมกับเจ้าเจฟโดนกิ่งไม้ตีคนละป้าบ โทษฐานชะโงกหน้ามากเกินควร

พอดีกับขบวนรถจริงๆ พับเผื่อย...



ขบวนรถไต่ระดับขึ้นไปอีก แล้วก็ถึงอุโมงค์เขาพลึงครับ



และแล้ว...ข.407 จอดส่งหนุ่มแปลกถิ่น 2 คน ลงที่หยุดรถเขาพลึง

มีชาวบ้านที่นี่ รอขึ้นรถหลายราย คาดว่าจะไปลงที่เด่นชัย ผมคุยกับชาวบ้านที่ขึ้นรถจากปางต้นผึ้ง บอกว่าจะไปเยี่ยมลูกสาวที่เด่นชัย หอบทุเรียนไปฝากกระสอบหนึ่ง

น่ารักจริงๆ ครับ

ใครมีพ่อแม่แบบนี้ พึงเคารพบูชาไว้เถิด ประเสริฐแล้ว....



แล้ว ข.407 เริ่มเคลื่อนขบวนลงเขาไปสถานีห้วยไร่



เชื่อเถอะครับ ในสายเหนือ...ต้องมีคนในขบวนรถอย่างน้อย 1 คนรู้จักเจ้าเจฟ

น้องเรากว้างขวางจริงๆ

[black_express]

เหลือเพียงความเงียบสงัด....

หนุ่มน้อยหนุ่มมากทั้งสองราย เริ่มก้าวเท้าเดินข้ามจังหวัดย้อนไปอุโมงค์เขาพลึง

มองซ้ายมองขวาจนทั่ว รู้สึกว่าตัวอุโมงค์จะโค้งหน่อยๆ ทางด้านใต้ครับ

เก็บภาพประตูเมืองแพร่ฝากเจ้าแม็กซ์สักหน่อย มีศาลเจ้าพ่อเขาพลึงอยู่เหนืออุโมงค์ตามคำขอ.



เก็บภาพที่ระลึกไว้หน่อย...เผื่อให้ลูกหลานดูนะ ปู่เจฟ



ไปพิสูจน์ข้างในว่า ไม่ได้ดาดคอนกรีตตลอดอุโมงค์ เพราะหินแกรนิตในเขาพลึงก็แข็งแกร่งพออยู่แล้ว



อ้อ...ไม่มีช่องหลบรถไฟนะ ขอบอก...

มีเสียงน้ำใต้ดินหยดในอุโมงค์ด้วยแฮะ เหมือนขุนตาน



รีๆ รอๆ เก็บภาพกันพักใหญ่ ทีมงานเริ่มย่างสามขุมเข้าไปในอุโมงค์

ยอมรับล่ะครับว่า...ตั้งแต่เกิดมา เพิ่งเดินลอดอุโมงค์รถไฟคราวนี้แหละ ตั้งสองแห่งในคราวเดียว ทำสถิติได้ไม่เลว

มืดๆ อย่างนี้ ควรมีไฟฉายติดไปด้วย แบบว่า พ่านน่อง กลัวสัตว์เลื้อยคลานประเภทไม่มีขาซุ่มฉกเอา

( พ่าน = เสียว ) ภาษาคำเมืองวันนี้



ลองเก็บภาพในความมืด

ตั้งแฟลชเล็งบริเวณเกิดเสียงน้ำหยด ก็ได้ผนังหินกับเคเบิลรวมสายโทรเลข - โทรศัพท์ ตามที่เห็นล่ะครับ



ลองลูบผนังหิน....

ได้เรื่องเลยครับ มือดำปี๋เลย

เป็นเขม่าครั้งรถจักรรุ่นคุณปู่ถึงคุณหลานสะสมอยู่มาไม่รู้กี่รุ่น ออกมาเช็ดมือกับกอหญ้าตั้งนาน ถึงค่อยยังชั่ว

ทีมงานค่อยๆ ย่างสามขุมไปเรื่อยๆ... รู้สึกว่าหินรองรางกับไม้หมอนจะแฉะๆ เวลาเดินเหยียบ เท่าที่รู้สึกผ่านพื้นรองเท้าผ้าใบครับ ไม่เหมาะสำหรับรองเท้าแตะ เวลาเดินสำรวจลักษณะนี้

ดูสภาพทางในอุโมงค์ได้จากรูปที่เจ้าเจฟลงไว้แล้ว



แล้วปากอุโมงค์ด้านใต้ ค่อยๆ โผล่เบื้องหน้า ข้ามมาฝั่งจังหวัดอุตรดิตถ์ ภารกิจลุล่วงไปแล้ว 1 อุโมงค์



ย้อนดูสภาพภายในอุโมงค์สักนิด เดินสุ่มมืดๆ แบบนี้ล่ะครับ ถึงแนะนำให้เตรียมไปฉายติดตัวไว้ด้วย



มองเข้าไปในอุโมงค์เขาพลึง จากปากอุโมงค์ด้านใต้

จะเห็นชัดว่า อุโมงค์นี้มีแนวโค้งด้วยครับ ไม่ได้เป็นแนวตรงตลอดอุโมงค์



เก็บภาพปากอุโมงค์เขาพลึง ด้านใต้ เขต อ.เมืองฯ จ.อุตรดิตถ์ สังเกตตราที่เหนืออุโมงค์สิครับ...ลงดูชัดๆ กันเลย



เท่าที่นึกออก คงเป็นตราประจำเสด็จในกรมฯ กรมพระกำแพงเพ็ชรอัครโยธินฯ ผู้บัญชาการรถไฟหลวง พร้อมปี ร.ศ. เหนืออุโมงค์เขาพลึง

เพราะมีรูปงูที่คันฉัตร เป็นสัญญลักษณ์ของปีมะเส็ง ปีสมภพของเสด็จในกรมฯ ครับ



ขนาดเสาโทรเลขยังมีตะไคร่จับเลย แล้วเหตุใดอุโมงค์จะไม่มอมแมมด้วยล่ะ ?

[black_express]

ออกจากอุโมงค์เขาพลึง เดินลัดเลาะลงมาเรื่อยๆ ส่วนใหญ่เจ้าเจฟนำลงไปแล้ว มาติดใจตรงหม้อจารบีกันบังใบรถเบียดรางนี่แหละ

ลองนับกันดู...จากอุโมงค์เขาพลึงมาถึงสถานีปางต้นผึ้ง มีราวโหลกว่าเห็นจะได้ครับ มีจารบีเต็มบ้างพร่องบ้างตามแต่กรณี



เดินชมป่ามาได้ราว 1 ขวดสปอนเซอร์ เจอถนนข้ามทางรถไฟสายหนึ่ง เป็นถนน คสล.เสียด้วย ตัดจากถนนสายพิษณุโลก - เด่นชัย เลยยอดเขาพลึงเข้าเขต จ.แพร่ ไปนิดหนึ่ง ลงเข้าหมู่บ้านหนองน้ำเขียว หมู่บ้านสุดท้ายของ จ.อุตรดิตถ์ เป็นบ้านสวน ปลูกทุเรียน ลางสาดตามไหล่เขา ตามที่เห็นในรูปของเจ้าเจฟ

ใครที่ไม่แน่ใจว่ารถตัวเองแรงไม่ดี เบรคไม่เจ๋ง ลองดูสภาพความชันก่อนข้ามทางรถไฟสิครับ

แล้วค่อยตัดสินใจก่อนเข้ามาที่นี่...



ถึงช่วงนี้แดดแรงแล้วครับ เหงื่อพอแสบผิว ก็ถึงปากอุโมงค์ปางตูบขอบ ด้านเหนือ



เพิ่งเห็นด้วยตาตัวเองคราวนี้ว่า ผนังอุโมงค์ใช้วิธีก่ออิฐถือปูนสมัยเก่า ไม่ได้ดาดคอนกรีตตลอดอุโมงค์เหมือนข้อมูลที่เวปไซด์ฝ่ายการโยธา การรถไฟฯ อ้างอิงมา

เข้าใจว่า...เป็นอุโมงค์แรกบนเส้นทางสายเหนือ การก่อสร้างยังง่ายอยู่ เลยใช้วิธีนี้ทำผนังอุโมงค์



ธรรมชาติที่สดใส ด้านอุโมงค์ฝั่งเหนือ



มุมมองด้านใต้ครับ สภาพภายในแห้ง เดินสบายๆ

มีท่อดักน้ำที่อาจซึมตามผนังในอุโมงค์ด้วย



เมื่อเสร็จภารกิจสำรวจครบ 2 อุโมงค์ ที่หน้าอุโมงค์ปางตูบขอบ ด้านใต้

[black_express]

อ้อ....จากอุโมงค์ปางตูบขอบ สองคู่หูเดินย่ำต๊อกฝ่าแดดลงเขามาเรื่อยๆ เจอชาวบ้านถาม ก็อำเขาว่ามาตรวจทาง มี ว.ถืออยู่ด้วย ขลังดีออก

แต่เสียง ว. ดันเงียบเชียบ ต้องหยุดเดินเงี่ยหูฟังเสียงรถไฟตลอดเวลา เพราะปาเข้าไปเที่ยงเศษ ได้กำหนด ข.102 ล่องลงเขาด้วย ไม่ควรประมาท....

ผิดซะเมื่อไหร่ล่ะ ได้ยินเสียงรถไฟลงเขาแป๊บเดียว Alsthom โผล่หัวผ่านพุ่มไม้ข้างทางมาแล้ว ดีที่เตรียมตัวไว้ก่อน ดังภาพที่เจ้าเจฟลงไว้นั่นแหละ

ถ้าอยู่ระหว่างเดินเลาะหุบเขาข้างบน แถมไม่มีที่หลบแล้ว ชีวิตคงมีรสชาติอีกแยะ



แล้วก็มาถึงสะพานโครงเหล็กข้ามห้วยบริเวณท้ายหมู่บ้านห้วยเกี๋ยงพา ถ้าจะนับจากสถานีปางต้นผึ้งขึ้นมาทางทิศเหนือ จะเป็นสะพานแห่งที่ 4

เอาเป็นว่า เรานับไล่สะพานย้อนลงไปนะครับ จะได้เข้าใจตรงกัน

ไม่รู้เจ้าเจฟไปสรรหาคำมาจากไหน ? ตั้งชื่อซะเพราะว่า " สะพานสี่สหาย " เข้าชุดเป๊ะ...



หารือกันสักพัก ด้วยกลัวว่าจะเจอเหตุการณ์แบบไม่คาดฝันแบบเมื่อกี้ เพราะ Daewoo เงียบกว่า , เร็วกว่า Alsthom มากมายนัก ภูมิประเทศก็เป็นใจ และก็เลยกำหนดเวลารถผ่านมานานโข ตกลงว่าปักหลักเก็บภาพ ข.10 ที่นี่ดีกว่า เดี๋ยวต้องเดินอีกไกล...

กลางป่าภัตตาคารที่นี่ รสชาติอร่อยเหาะ แดดส่องตรงหัวเลย

แต่อนิจจาความจริง... หารู้ไม่ว่า ตัวเองนั่งกินข้าวอยู่ห่างเสาเตือนนอกสถานีปางต้นผึ้ง แค่ร้อยกว่าเมตรเท่านั้น มองไม่เห็นครับ เพราะมีป่าบังอยู่ตรงกลางโค้งพอดี



ที่สุดแห่งการรอคอย.... ข.10 ผ่านมาด้วยความเร็ว

แต่ไม่เร็วกว่าตากล้องที่รอดักอยู่ทั้งด้านซ้ายขวา ฮ่า...



มื้อกลางป่าวันนี้ หมดข้าวไก่ทอด 4 กล่อง , สปอนเซอร์ 2 ขวด ( หนุ่มเจฟเหมา) และน้ำอีก 2 ขวด ชีวิตเริ่มสดใสอีกครั้งหนึ่ง

ออกย่ำเดินต่อไป ถึงสะพานสี่สหายแห่งที่สาม

รูปนี้คงเป็นคำตอบว่าข้ามแล้วเสียวไหม ? ไม้ที่พาดเดินไม่ได้ตอกตะปูเลย



มุมมองด้านข้างสะพานครับ

สะพานชุดนี้ซ่อมทำสีใหม่เมื่อปี 2547 โครงเหล็กจากญี่ปุ่นทั้งหมด



สะพานที่สอง ในชุดสี่สหาย

ดูลักษณะคอสะพานจะเก่าแก่กว่าใคร มีถนนลูกรังจากบ้านหนองน้ำเขียวลอดใต้สะพานไปบ้านห้วยเกี๋ยงพา ตรงที่เจ้าแม็กซ์ให้ข้อมูลมาครับ



เลยสะพานแห่งที่หนึ่ง ถึง ก.ม.510 แสดงว่าเดินลงมาจากเขาพลึงได้ 6 กิโลเมตรแล้ว ( จาก ก.ม.516 )

บนเขาด้านขวาภาพเป็นที่ตั้งสำนักสงฆ์ปางต้นผึ้งครับ



ภาพมุมต่ำกับไม้หมอนบนเส้นทาง



เข้าย่านสถานีปางต้นผึ้ง เห็นชาวบ้านขนของมารอขึ้นรถไฟแล้ว ต้องรีบสาวเท้ากันหน่อย

กลัวตก ข.408 ครับ ขาล่องขบวนสุดท้ายวันนี้ จอดที่ปางต้นผึ้ง

[black_express]

แฮ่ะ ๆ สิงห์ชุดดำขอโพสต์ท่าหลังเสร็จภารกิจสักหน่อยครับ



มาถึงแล้วครับ ข.408 เกือบตกรถไฟเที่ยวสุดท้ายแล้วสิ นายสถานีต้องกลับเข้าไปจำหน่ายตั๋วให้ใหม่ ก่อนรถเข้าไม่ถึง 5 นาที

คงงงๆ อยู่ว่า พวกนี้เดินทนมาจากเขาพลึงกันได้อย่างไร ?





ข.408 เที่ยวนี้ รวดเร็วมากครับ สักพัก ก็เลาะถนนสำราญรื่นตรงที่หยุดรถท่าเสาแล้ว...



อาคารสถานีท่าเสาเดิม ตอนนี้เหลือเฉพาะส่วนที่พักผู้โดยสารเท่านั้น



จากท่าเสา เข้าโค้งแป๊บหนึ่งก็เข้าเหนือย่านสถานีศิลาอาสน์

สมัยก่อน ย่านสถานีตรงที่เห็นในภาพ เป็นที่เก็บฟืนรถจักรไอน้ำกองยาวเหยียดสูงท่วมหัวเชียวครับ



เผลอไปนิด...ภาพเลยไม่สวย

คงทันเห็นทรากงวงเติมน้ำรถจักรไอน้ำที่ศิลาอาสน์อยู่นะครับ

สมัยรถจักรไอน้ำยังมีอยู่ที่นี่ จะมีชานเล็กๆ ไว้เติมฟืนบริเวณงวงเติมน้ำแห่งนี้ด้วย ก่อให้มีอาชีพต่อเนื่องขายอาหาร น้ำดื่ม ให้ผู้โดยสารบริเวณสถานีศิลาอาสน์

กลางวัน.. ข้าวผัด โอเลี้ยง น้ำดื่ม
กลางคืน.. ข้าวต้มไก่ ผัดไทย กาแฟร้อน

พอรำลึกถึงบรรยากาศสมัยเก่าๆ กันบ้างไหมครับ ?



หยุดเติมน้ำมันได้สักพัก ข.101 เข้าเทียบชานชาลาพอดี

เท่าที่เห็นมา ข.101 จะเติมน้ำมันและจอดรอที่ศิลาอาสน์ จนกว่า ข.9 จะแซงผ่านไปครับ แต่วันนี้อาจไปรอที่บ้านด่าน ( ทราบภายหลังว่าไปรอให้แซงที่สถานีเด่นชัย )



ตอนนี้ ปู่ GE เข้ามาดึง บชส.ที่ตัดปลายทางสถานีศิลาอาสน์ออกจากท้ายขบวน ข. 101 เข้าไปเก็บในย่านสถานี



เติมน้ำมันจนเต็มแล้ว ข.408 เริ่มเคลื่อนขบวนไปสถานีอุตรดิตถ์

แถว บขส.ที่เห็นอยู่ พอนำไป re - used เป็น บทต. ตามนโยบายยาขม ได้ไหมครับ ? เห็นจอดที่นี่จนขึ้นสนิมแล้ว



ผ่านทางตัดสี่แยกศรีเจริญ ( ชาวบ้านที่นี่เรียกจนติดปาก ) ใกล้สถานีอุตรดิตถ์แล้วครับ ทีมนักสำรวจเตรียมตัวลงกันได้

เห็นหลังคาสีเขียวๆ โน้น เป็นตลาดสดเทศบาล 2 ( ตลาดเช้า ) ครับ ส่วนตลาดเทศบาล 3 ( ตลาดเย็น) จะอยู่ด้านขวาภาพตรงสี่แยกศรีเจริญ

ด้านซ้ายภาพจะเป็นถนนสำราญรื่นไปชุมชนท่าเสาและค่ายพิชัยดาบหัก

เรียกได้ว่าตรงนี้เป็นย่านใจกลางเมืองอุตรดิตถ์ดั้งเดิมเชียวล่ะ



ครับ...ในที่สุด ขบวนรถเข้ารอหลีก ข.9 กรุงเทพ - เชียงใหม่ ที่สถานีอุตรดิตถ์

ขอจบรายงานการสำรวจเที่ยวนี้ล่ะครับ ขอบคุณทุกท่าน ที่ติดตามชมมาตลอดครับ