การ์ตูน รฟท. : ทัศนาจรอีสานทางรถไฟ

[black_express]

ถึงสามแยกเข้าบ้านเรณูนครแล้วครับ สมัยโน้นยังเป็นตำบลขึ้นอยู่กับ อ.ธาตุพนม ปัจจุบันยกฐานะเป็นอำเภอแล้ว ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวผู้ไทย

มีพระธาตุเรณูนครเป็นสถานที่สำคัญของอำเภอนี้



ผมเพิ่งรู้จักชื่อนี้ตั้งแต่เป็นเด็กอ่านวารสารรถไฟที่ห้องสมุดประชาชนอำเภอ และก็เริ่มรู้จักประเพณี "ดูดช้าง" ต้อนรับแขกบ้านผู้มาเยือนด้วย



มาเป็นไหแบบนี้ ถึงจะดูดช้างคู่กับสาวสวยๆ ประจำหมู่บ้านก็ตาม ผมเห็นท่าจะกลิ้งหงายท้องก่อนเป็นแน่แท้

[black_express]

แต่นิยายรักหวานชื่นนี้ จบลงด้วยดี



และแล้ว รถประจำทางก็มาถึง อ.ธาตุพนม



คณะทัวร์ ได้ถือโอกาสลงมาเดิมชมบริเวณวัดพระธาตุพนมด้วย

[Mongwin]

ช้าง กับ อุ อย่างเดียวกันไหมครับ
อุ มีพูดถึงอยู่ในเพลง หนาวลมที่เรณู ครับ

[black_express]

ใช่ครับ ชาวบ้านเรียกว่า ช้าง แต่บ้านเราเรียก อุ หรือ สาโท

[black_express]

วันนี้มีรูปเดียวมาเสนอครับ...



คณะทัวร์ได้รับเกียรติจากไกด์กิตติมศักดิ์ ที่มีศักดิ์เป็นเขยชาวนครพนม ให้ความรู้เกี่ยวกับองค์พระธาตุพนมได้ทราบ

[black_express]

หลังจากได้ร่ำลาไกด์กิตติมศักดิ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชาวคณะก็ออกเดินทางต่อไปยัง อ.มุกดาหาร ซึ่งสมัยนั้น ยังไม่มีวี่แววที่จะตั้งเป็นจังหวัดแต่อย่างใด



มุกดาหารเป็นอำเภอที่ใหญ่ เพราะตั้งอยู่ประชิดกับเมืองสะหวันนะเขตของลาว และเป็นเมืองคึกคักมากกว่าเมืองท่าแขกซึ่งตั้งประชิดตัวจังหวัดนครพนมเสียอีก

ผมเคยไปเยือนเมืองมุกดาหารหลายหน ครั้งล่าสุด กลับมาทาง อ.คำชะอี ผ่าน อ.กุฉินารายณ์ อ.สมเด็จ อ.ยางตลาด จ.กาฬสินธุ์ มาพักนอนที่บ้านของน้องสาวที่ขอนแก่น ขับรถกันมันส์เชียวล่ะ

ซึ่ง อ.คำชะอี ในสมัยโน้นเรียกว่าเป็นพื้นที่สีแดงจัดทั้งอำเภอทีเดียว เพราะอยู่ใต้อิทธิพลของ พคท.ทั้งหมด แต่ไม่ใช่ช่วงที่ผมไปเที่ยวครับ เป็นช่วงที่น้าของผมไปรับราชการเป็นนายอำเภอนาแก ซึ่งอยู่ใกล้เคียงกัน และป๋าเปรมยังเป็น มทภ.2 นครราชสีมา



จากมุกดาหาร จริงอย่างที่ตัวละครในเรื่องกล่าว เพราะถนนชยางกูล จะเริ่มห่างจากแม่น้ำโขง ผ่าน อ.เลิงนกทา เข้าสู่ อ.อำนาจเจริญ ที่อนาคตกลายเป็นจังหวัดใหม่อีกแห่งหนึ่งของประเทศไทย ก่อนเข้าสู่ จ.อุบลราชธานี

[black_express]

เข้าตัวเมืองอุบลราชธานีแล้วครับ นับวันก็จะใหญ่โตกว้างขวางขึ้นเรื่อยๆ



เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินชื่อ "ศ.อ.ศ.อ. (ศูนย์กลางอบรมการศึกษาผู้ใหญ่จังหวัดอุบลราชธานี)" ซึ่งปัจจุบันนี้เป็นที่ตั้งของสถาบันพัฒนาการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยภาคตะวันออกเฉียงหนือ สังกัด สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย (สำนักงาน กศน.) สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งชาวอุบลฯ เองต่างรู้จักชื่อ ศ.อ.ศ.อ.นี้เป็นอย่างดี



และเป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่ผมได้ยินชื่อสะพานเสรีประชาธิปไตย จากการ์ตูนเรื่องนี้ ซึ่งถือว่าเป็นสะพานยาวที่สุดในประเทศไทยขณะนั้น จนกระทั่งมีการก่อสร้างสะพานกิตติขจร จ.ตาก

กว่าจะมาเห็นของจริงก็ล่วงเข้าชั้นมัธยมแน่ะ

[Tohoku_Line]

ตัวละครในการ์ตูนเรื่องนี้โชคดีนะครับ ได้เห็นวัดพระธาตุพนมตอนที่มีสิ่งก่อสร้างศาสนสถานเดิมอย่างครบถ้วน

ทั้งหอพระแก้ว(พระวิหารหลวง) โรงธรรมสภา(ศาลาการเปรียญหลังเดิม) หอข้าวพระ ที่ปัจจุบันหาดูไม่เพราะพังทลายจากเหตุการณ์พระธาตุพนมล้มเมื่อปี 2518 ซึ่งหลังจากเหตุการณ์นั้นไม่ได้สร้างขึ้นมาทดแทน คงเหลือเพียงพระอุโบสถที่รอดพ้นจากเหตุการณ์นั้น ส่วนหอพระแก้วกับโรงธรรมสภาที่พังทลายไปปัจจุบันกลายเป็นลานกว้างด้านหน้าองค์พระธาตุแทน





ข้อมูลภาพจาก
http://bermudathai.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

เสียดายที่หาภาพเก่าที่เห็นศาสนสถานเดิมของวัดพระธาตุพนมแบบสมบูรณ์ไม่ได้เลย

[Tohoku_Line]

พูดถึงสะพานเสรีประชาธิปไตยที่อุบลราชธานี คนเก่าคนแก่เขาเล่ากันว่าเมื่อตอนแรกสร้างชาวเมืองกลัวกันมากว่าสะพานจะไม่มั่นคงแข็งแรง ด้วยเคยเห็นสะพานยุคดั้งเดิมเป็นแบบสะพานโครงเหล็กหรือโค้งคอนกรีตแน่นหนาอย่างสะพานพุทธ สะพานซังฮี้ที่กรุงเทพฯ หรืออย่างสะพานเดชาติวงศ์ที่นครสวรรค์ แต่สะพานเสรีประชาธิปไตยใช้การก่อสร้างแบบใหม่ ชาวบ้านเห็นคานพื้นสะพานก็ดูบอบบาง เสาต่อม่อก็เป็นแค่เสาเล็กๆเรียงกันปักอยู่ในแม่น้ำมูลก็กลัวว่าจะรับน้ำหนักไม่ไหว





ข้อมูลภาพจากไกด์อุบลและ ม.อุบลราชธานี

[black_express]

ตอนที่ผมลองไปยืนบนสะพานนี้ เป็นช่วงที่ถนนหมายเลข 24 (โชคชัย - เดชอุดม) เปิดใช้งานใหม่ๆ ตัวสะพานเวลารถวิ่งผ่านจะสะเทือนไม่น้อย ภายหลังถึงได้สร้างสะพานรัตนโกสินทร์ 200 ปี คู่ขนาน และสร้างสะพานใหม่แทนของเดิมครับ

องค์พระธาตุพนม ช่วงที่ผมมีโอกาสไปเห็นของจริงครั้งแรกนั้น เพิ่งก่อสร้างองค์ปัจจุบันเสร็จใหม่ๆ ยังไม่มีการตกแต่งใดๆ