รถไฟในแบบเรียนภาษาไทย

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:16 am Post subject:

พอดี การ์ดรถ มาถึง ที่หน้าต่าง

การ์ดรถ และพราน ทองสุก จึงทักทายกัน

พรานทองสุก บอก การ์ดรถ ว่า

แกต้องการให้นก เป็นของขวัญ แก่เด็ก

เพราะแกชอบ เด็กทั้งสอง มาก

การ์ดรถ รับของขวัญ แทนเด็ก ๆ แล้วขอบคุณนายพราน

เด็กทั้งสอง ยกมือไหว้

เรณูพูด "ขอบคุณ คุณตามากค่ะ หนูจะเมตตา กรุณามัน

และหัดมันพูด ทุก ๆ เช้า เหมือนหลานเรณู ของคุณตา"

"อ้อ! นี่แน่ ถั่วของนกแก้ว" แล้วพรานแก่ก็ส่งถั่ว ให้ปัญญา หนึ่งกำมือ เรณู หนึ่งกำมือ

ทุกคนดีใจ ที่ได้พบกัน แล้วรู้จักกัน พอดี ระฆังตี "แก๊ง แก๊ง"

ต่างก็ลากัน รถ ค่อย ๆ แล่นออก

"ถึง ก็ ช่าง ไม่ ถึง ก็ ช่าง ถึง ก็ ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง"

By : Shop Owner (06/08/2548 12:35:11)

Mongwin · By : Shop Owner (06/08/2548 12:36:43)

By : Shop Owner (06/08/2548 12:36:43)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:18 am Post subject:

การ์ดรถ สังเกตเห็นเด็กเหนื่อย

เพราะความตื่นเต้น ดีใจ ที่ได้เที่ยวรถไฟ

และทั้งได้รับนก เป็นของขวัญ

เขาจึงปล่อย ให้เด็ก นั่งหลับ

เพื่อให้เด็กพักผ่อน ก่อนถึงปลายทาง

By : Shop Owner (06/08/2548 12:41:26)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:19 am Post subject:

ทันใดนั้น รถห้ามล้อโดยเร็ว แล้วหยุดทันที

มีเสียงดัง โครมคราม ไปทั่ว ทุกคันรถ

เรณูรู้สึก เหมือนถูกผลัก ถูกดัน อยู่กับที่นั่ง

เขาสะดุ้ง ลืมตาขึ้น ก็ไม่เห็นมีใคร

ปัญญาไม่สะดุ้ง แต่ ตกจากที่นั่ง

By : Shop Owner (06/08/2548 12:51:19)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:20 am Post subject:

"เอ๊ะ! จำลอง นี่เราถูกใครผลัก ?"

ปัญญา ลืมตา ลุกขึ้นนั่ง แล้วพูด "เอ๊ะ! จำลองอยู่ที่ไหน ? เอ๊ะ! ควายอยู่ที่ไหน ?"

เรณู จึงตอบ "เรานั่งหลับ อยู่บนรถไฟ ต่างหาก"

"อ้อ! ฉันฝันไปว่า กำลังขี่ควาย อยู่กับจำลอง

แล้วเหมือนถูกผลัก ตกผลุงลงมา" ปัญญาพูด

By : Shop Owner (06/08/2548 12:55:07)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:21 am Post subject:

การ์ดรถ แวะมาดู แล้วชี้ให้เด็ก ดู รถจักร คันเล็ก

ทางหน้าต่าง อีกข้างหนึ่ง แล้วอธิบาย

"ทาง ก่อนเข้าอุโมงค์ ตอนนี้ ชันมาก

รถจักร คันใหญ่ ที่พาเรามา มีกำลังไม่พอ

ดึงเราขึ้นไป ที่ชัน ๆ ไม่ได้

เราจึงต้อง อาศัย กำลัง รถจักร คันเล็ก"

By : Shop owner (06/08/2548 12:58:56)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:30 am Post subject:

ตาม "เรณู-ปัญญา" ไปเที่ยวรถไฟ (ตอนจบ) [No. 0]
ข้อมูลจาก http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:PzQTsB0YipYJ:www.bangkokbookclub.com/webboard_98017_6116_th%3Flang%3Dth

Click on the image for full size

ก่อน บ่ายสามโมง นิดหน่อย

รถไฟ ก็ถึง สถานีปลายทาง รถจอดนิ่ง

เรณูและปัญญา มองออกไป เห็นสถานีว่างเปล่า

ไม่มีใคร มาคอยเลย สักคนเดียว

เขาทำตาแดง ๆ แล้วรีบลงจากรถ

การ์ดรถ ช่วยขนของส่ง แล้วพูด

"ประเดี๋ยว ลุงก็มา วันนี้ รถถึงเร็ว นิดหน่อย"

By : Shop Owner (อ่าน 330 | ตอบ 9) (07/08/2548 09:29:38)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:31 am Post subject:

"รออยู่ที่นี่นะ ฉันต้องไปกับรถ

เพราะรถ ต้องจอด นอกสถานี"

แล้วการ์ดรถก็ กลับขึ้นรถ

รถก็แล่น ออกไปจอด นอกสถานี

เพื่อให้คนงาน ปัดกวาด เช็ดถู

ทำความสะอาด สำหรับ วันรุ่งขึ้น

ผู้โดยสารอื่น ๆ ต่างก็เดิน ออกจากสถานี ไปบ้าน

ขณะที่ เรณูและปัญญา ยืนตาแดง ๆ เหลียวไป

เหลียวมา ที่สถานี นกขุนทอง ในกรง ก็พูด

ไม่หยุดปาก "สวัสดีเรณู ขอขนมกินหน่อย"

By : Shop Owner (07/08/2548 09:33:43)

Mongwin · Posted: 22/02/2011 8:32 am Post subject:

เรณูและปัญญา ค่อยยิ้มออก ทำความเคารพ ลุง

แล้วฟังลุงพูด "ขอโทษนะหลาน ลุงมาถึง

ช้าไปหน่อย มัวหา แว่นตา อยู่ หาไม่เจอะ

หาที่ไหน ๆ ก็ไม่เจอะ ไม่รู้ว่า ไปวางลืม ไว้ที่ไหน"

เด็กทั้งสอง มองดูตากัน แล้วหัวเราะขบขัน

ทั้ง ๆ ที่น้ำตา ยังไม่แห้ง ลุงแปลกใจ ที่เด็ก ๆ

จะร้องไห้ แล้วกลับหัวเราะได้อีก

By : Shop Owner (07/08/2548 09:38:23)

Mongwin · By : Shop Owner (07/08/2548 09:39:24)

By : Shop Owner (07/08/2548 09:39:24)