หลบร้อนตะลอนหนองคาย แล้วค่อยย้ายไปลำปาง

[CivilSpice]

สวัสดีครับทุกท่าน

พอดีว่าช่วงก่อนวันหยุดสงกรานต์ ผมได้มีโอกาสขึ้นไปทำธุระแถวๆ อ.ปากชม จ.เลย ซึ่งเป็นบ้านของ ส.แขวง ของผมเอง ซึ่งก็ขึ้นไปตั้งแต่วันจักรี แล้วกลับมาที่ กทม. อีกทีก็วันที่ 14 เมษายน ช่วงค่ำๆ โน่นเลยครับ ... ซึ่งได้หยุดยาวๆ หลายๆ วันแบบนี้ก็รู้สึกว่าเหมือนได้ไปชาร์จแบต ได้เที่ยวแบบฉ่ำอุราสาแก่ใจจริงๆ แต่ก็พลอยทำให้รู้สึกขี้เกียจทำงานมากขึ้นตามไปด้วย เมื่อต้องกลับมาทำงานอีกครั้งช่วงหลังสงกรานต์ เพราะเคยชินกับการหยุดยาวๆ เสียหลายวัน

การไปเที่ยวนี้ ผมต้องรับหน้าที่เป็น พขร. เวรเดียว ปฏิบัติหน้าที่บน รถ บทก. ขบวนพิเศษ 7017 ออกจาก กทม. ท่ามกลางสายฝนของเช้าวันที่ 6 เมษายน ในเวลา 08.20 ไปถึงปลายทาง ที่ อ.ปากชม จ.เลย ในเวลา 16.45 น. กับระยะทาง 638 กิโลเมตร .... โชคยังดีที่รถไม่ค่อยเยอะ ก็เลยทำให้ขับกินลมชมวิวไปเรื่อยๆ ได้อย่างสบายใจ .... ในวันนี้ ไม่มีอะไรมาก ทานข้าวเย็น อาบน้ำ เสร็จแล้วตกค่ำ ก็เตรียมเข้านอนแล้วครับ เพื่อเตรียมตัวปฏิบัติภารกิจสำคัญในวันรุ่งขึ้น

7 เมษายน 2551

ตามแผนการณ์ของผม ที่ได้วางเอาไว้ ก็คือ วันนี้จะไปเที่ยวที่ จ.หนองคาย ครับ ซึ่งก็อยู่ห่างจาก อ.ปากชม บ้านแฟนผม ไปประมาณ 150 กิโลเมตร ประเมินดูคร่าวๆ ก็น่าจะใช้เวลาขับรถอยู่ราวๆ 2 ชั่วโมง เห็นจะได้ โดยเป้าหมายหลักของภารกิจวันนี้ ก็เป็นอะไรที่เกี่ยวกับรถไฟไทย แถวๆ หนองคายนั่นแหล่ะครับ ส่วนเป้าหมายรองลงไป แต่พลาดไม่ได้ และห้ามพลาดด้วย ก็คือ การไปสรรหาทานของอร่อยๆ ที่เป็นหน้าเป็นตาของเมืองหนองคายนั่นเอง .... งานนี้ต้องปฏิบัติภารกิจรองให้เสร็จก่อน มิฉะนั้น อาจจะพลาดแห้วในภารกิจหลักทุกๆ ภารกิจก็ได้ครับ

ขออนุญาตเริ่มต้น ที่วิวริมแม่น้ำโขง ณ อำเภอปากชม จ.เลย .... ซึ่งอยู่เยื้องๆ กับบ้านแฟนผมไปไม่ไกลนั่นเอง



ช่วงนี้น้ำในแม่น้ำโขงค่อนข้างน้อย ทำให้มองเห็นเกาะแก่งต่างๆ ในแม่น้ำได้อย่างชัดเจน แต่ถ้าเป็นในช่วงหน้าฝน ที่น้ำหลากลงมามากๆ น้ำก็จะขึ้นสูงจนเกือบถึงระดับของเขื่อนกั้นน้ำเลยทีเดียว

[CivilSpice]

ออกเดินทางจาก อ.ปากชม ในเวลาราวๆ 09.00 น. ไปตามทางหลวงแผ่นดิน หมายเลข 211 (สายเชียงคาน-หนองคาย) ซึ่งก็จะเป็นถนนที่ลัดเลาะกับแม่น้ำโขงมาเรื่อยๆ บางจังหวะก็จะมองเห็นวิวที่สวยงามของแม่น้ำโขงได้เป็นระยะๆ ขับไปชมวิวไป อย่างเพลิน .... ผ่านพื้นที่ของ อ.สังคม แล้วก็มาถึงจุดหมายพักระหว่างทางจุดแรกของผมแล้วล่ะครับ ที่ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



แม่น้ำโขงที่ผ่านช่วงนี้ จะไหลแบบเอื่อยๆ และไม่ค่อยมีเกาะแก่ง เหมือนกับที่ อ.ปากชม แล้วล่ะครับ

[CivilSpice]

บ้านเมืองที่นี่ ดูเงียบสงบดีนะครับ ไม่วุ่นวายเหมือนในเมือง .... แต่ให้ผมมาอยู่แถวนี้ คงต้องขอกลับไปคิดดูก่อนหลายๆ ตลบ
เพราะถ้าไม่มีรถไฟผ่าน สงสัยจะอยู่ไม่ได้เป็นแน่

[CivilSpice]

ด่านศุลกากร ที่ อ.ศรีเชียงใหม่ ซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับ เขื่อนริมแม่น้ำโขง จุดที่ผมจอดรถอยู่นั่นเอง .... พอดีว่ายังเป็นวันหยุดชดเชย ก็เลยดูเงียบเหงาๆ ยังไงชอบกล

[CivilSpice]

ที่ผมแวะมาศรีเชียงใหม่ ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ก็เนื่องมาจากว่า ฝั่งตรงข้ามกับ อ.ศรีเชียงใหม่ นั้น เป็นที่ตั้งของ "นครเวียงจันทน์" ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว นั่นเอง ซึ่งในวันที่ไปนั้น ผมยังไม่มีโปรแกรมข้ามไปเที่ยวที่นั่น ก็เลยได้แต่ส่องกล้องมองบ้านเมืองของเขา แล้วบันทึกภาพจากฝั่งไทยเท่านั้นครับ

แต่ภายในปีนี้ หรือต้นปีหน้า เชื่อได้ว่าชาวคณะลิเกหลงวิกและแม่ทัพนายกองน้อยใหญ่ทั้งหลาย แห่งนคร RFT คงจะได้มีโอกาสยกทัพเข้าตีนครเวียงจันทน์เป็นแน่ ไว้ถึงตอนนั้น แล้วค่อยไปเที่ยวก็ยังไม่สาย อิอิอิ

[CivilSpice]

ดูเผินๆ หน้าตาก็ไม่ได้ต่างอะไรกับบ้านเรา ถ้าไม่คิดว่าข้างหน้าเป็นแม่น้ำโขง และประเทศลาว ก็คงจะเหมือนตัวจังหวัดใหญ่ๆ ในบ้านเรานี่เอง



มีร้านอาหารริมฝั่งแม่น้ำด้วยนะครับ

[CivilSpice]

มีโรงแรมใหญ่ อยู่เยื้องๆ กับตำแหน่งที่ผมยืนถ่ายภาพอยู่ด้วยครับ ซึ่งก็คือ Don Chan Palace Hotel นั่นเอง เป็นโรงแรมระดับ 5 ดาวเสียด้วย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง โดยเป็นอาคารที่สูงที่สุดในนครเวียงจันทน์อีกต่างหาก .... เห็นเขาพูดกันว่า แขกที่เป็นคนไทยมักจะมาพักกันเยอะ ประมาณว่านั่งอยู่แถวๆ ล็อบบี้ ก็ได้ยินแต่เสียงคนไทยคุยกัน .... แหม ช่างดูอบอุ่น และหายเหงาเวลาคิดถึงบ้านเสียจริงๆ

[black_express]

อ้อ...คงเรียกชื่อสำเนียงไทยว่า " ดอนจันพาเลส โฮเต็ล " กระมังครับ ? คุณบอมบ์

[umic2000]

อ่า...ท่านพี่บอมบ์

ถ้ายกทัพเข้าตีเวียงจันทน์เมื่อไหร่ อย่าลืมพาแม่ทัพนายกองไปชิมเมนูเด็ด "แคบควายทุบจิ้มแจ่ว" กินคู่กับข้าวเหนียวแล้วก็แผ่นสาหร่ายไคทอด เคียงคู่กับ "เบียร์ลาว" นะครับ รับรองว่าแม่ทัพนายกองเราจะรักเมียลาว เอ๊ย!!! เมืองลาวไปอีกนานเลยครับ

[CivilSpice]

ออกจากศรีเชียงใหม่ก็ขับรถมาเรื่อยๆ ผ่านอำเภอท่าบ่อ จ.หนองคาย ถนนหลักก็เริ่มออกห่างจากแม่น้ำโขงเข้ามามากขึ้น (แต่มีอีกเส้นหนึ่งวิ่งเลาะแม่น้ำโขง เข้าตัว อ.เมือง หนองคาย ได้เช่นเดียวกันครับ) มาโผล่อีกทีก็บริเวณถนนมิตรภาพ ช่วงก่อนเข้า จ.หนองคายโน่นเลย เล่นเอางงๆ ไปพักใหญ่ โดยเฉพาะเมื่อตอนที่แฟนผม ทักว่า นี่ไงข้ามทางรถไฟมาแล้ว (เอ .... ไปข้ามเอาตอนไหนหว่า ไม่เห็นรู้เรื่องเลย) อ๋อ นึกออกละ มาโผล่ตรงถนนใหญ่ ช่วงก่อนถึงสถานีรถไฟนาทา มาหน่อยนึงนี่เอง

จากนั้นก็มาแวะซื้อของกันที่ห้างโลตัส ในตัวเมืองหนองคายกันก่อน เนื่องจากมี order มาจากทางบ้านแฟนผม ที่อดขำไม่ได้ ก็คือ เวลาเดินไปที่ไหนในห้าง ป้ายบอกรายละเอียดต่างๆ ของที่นี่ ยังต้องเขียนภาษาลาว กำกับเอาไว้ด้วยเลย แสดงว่ามีคนลาวข้ามมาซื้อข้าวซื้อของที่ฝั่งไทย วันหนึ่งๆ เนี่ยมีจำนวนไม่น้อยเลย