ทรี ท็อป ออน ทัวร์ เดอะ ทริป (Three top on tour the Trip)

[tuie]

[tuie]

ในวันนั้นขบวน ๙๑๑ ไม่ช้าสักเท่าไร ๑๑.๑๖ น. ก็มาถึงหัวหินแล้ว ผมเลยเข้าไปเก็บภาพพรนรกตามสไตล์ของผมสักหน่อย



นอกจากจะหยุดส่งผู้โดยสาร ขบวน ๙๑๑ ยังรอหลีกด้วยครับ รถขบวนใดจะแล่นสวนมายังไม่ทราบแน่ชัด แต่ช่างภาพก็เข้าประจำจุดรอจังหวะถ่ายภาพทันที



เนื่องจากขบวน ๙๑๑ มาถึงหัวหินในเวลาที่ใกล้เคียงกับเวลาของขบวน ๔๓ ผมเห็นชาวต่างชาติ(ฝรั่ง)หลายคนที่รอขบวน ๔๓ เข้าใจว่าขบวน ๙๑๑ คือขบวน ๔๓ จึงลากกระเป๋า แบกเป้เข้าไปยังชานชาลาที่ ๒ กันเป็นแถว โชคดีที่ป้ายข้างรถของขบวน ๙๑๑ ต่างจากป้ายข้างรถของขบวน ๔๓ อย่างชัดเจน การขึ้นรถผิดขบวนจึงไม่เกิดขึ้น ถ้าเจอป้ายข้างรถกรุงเทพ-หาดใหญ่ ของขบวน ๓๕ ที่ช้ามาจนแล่นทับเวลาขบวน ๓๗ สิครับมีปัญหาแน่ๆ นึกๆดูแล้วผมว่าเราไปเที่ยวบ้านเขา(ยุโรป)นั้นการเดินทางแสนจะง่าย สะดวก ข้อมูลชัดเจนฯลฯ กว่าเขามาเที่ยวบ้านเรานะครับ

[tuie]

ปรากฏว่าขบวนรถที่แล่นสวนมาเป็นขบวนรถคอนเทนเนอร์โดยฮิตาชิ ๔๕๑๐ ทำขบวนมาครับ



สักพักหนึ่งขบวน ๙๑๑ ก็เคลื่อนขบวนออกจากสถานีหัวหินครับ



ขณะนั้นเป็นเวลา ๑๑.๑๘ น. หากขบวน ๔๓ ไม่ช้ามากก็คงใกล้จะมาแล้ว แต่ไม่ได้ยินเสียง “อี๊แอ่ๆๆๆ” จากบลูแลมพร้อมไฟสีน้ำเงินสว่างขึ้นเลย จะรอต่อไปดีไหม พอดีทางสถานีประกาศว่าขบวน ๔๓ ล่าช้า จะถึงหัวหินประมาณ ๑๒.๓๐ น. ชาวคณะกินสนุกแสนสุขสันต์หารือกันแล้วมีความเห็นพ้องต้องกันว่า วันนี้เราได้ชมรถไฟถึงสองขบวนก่อนอาหารมื้อกลางวันแล้ว เดี๋ยวก็ต้องนั่ง ๒๖๒ กลับกรุงเทพฯอีก ๔ ชั่วโมงกว่า ยังมีเวลาทัศนารถไฟอีกเพียบ ในขณะที่เวลาเสพสุขกับไอศกรีมอิตาเลี่ยนเลิศรสหดสั้นลงทุกที ว่าแล้วชาวคณะอ้วน ๒ ผอม ๑ ก็เดิน ออกจากสถานีหัวหินไป (ไม่ใช้คำว่า “เดินเท้า” อย่างที่บางสื่อนิยมใช้แบบผิดๆ เพราะกิริยาอาการที่เรียกว่า "เดิน" นั้นต้องใช้เท้าอยู่แล้ว มิฉะนั้นจะไม่ใช่การเดิน)

-------------------------------------------------------------------------------------------

(เนื้อที่โฆษณา)

สำนักข่าวปลายิ้มเหงือกแดงในตู้กระจกขอแจ้งข่าวว่า...

วันเสาร์ที่ ๒๖ กรกฎาคม ศกนี้ เป็นวาระครบรอบ ๔ ปี แห่งการก่อตั้ง RFT.

จะมีอะไรดีๆให้ทำกันในวันดังกล่าวประการใด ขอเชิญสมาชิกล็อคอินเข้ามาติดตามข่าวความเคลื่อนไหวจากเวบมาสเตอร์ผู้มีตัวตนของเราได้ในกระดาน "กำหนดนัดหมาย" นะครับ

[tuie]

ระยะทางจากสถานีหัวหินไปยังร้านไอศกรีมอิตาเลี่ยนนั้นไม่ไกลเลยครับ น่าจะประมาณ ๓๐๐ เมตร เดินสบายๆไม่เร่งรีบไปทางทิศตะวันออกตามถนนดำเนินเกษมซึ่งตัดตรงจากสถานีหัวหินสู่ชายทะเลแถวๆโรงแรมโซฟิเทลฯ(โรงแรมรถไฟหัวหิน เดิม) ข้ามถนนเพชรเกษมตรงสี่แยกไฟแดง ผ่านที่ทำการไปรษณีย์หัวหินซึ่งอยู่ตรงข้ามกับ สถานีตำรวนภูธรอำเภอหัวหินไปอีกนิด ใช้เวลาเดินเบ็ดเสร็จประมาณ ๑๐ นาทีก็ถึงร้านแล้วครับ

พอ ๒ อ้วน เข้าไปเลือกไอศกรีมในตู้แช่พร้อมๆกัน ตู้แช่ไอศกรีมดูเล็กไปถนัดใจ คนผอมที่ยืนอยู่ด้านหลังมองไม่เห็นไอศกรีมในตู้แช่เลย ดุจดั่ง “ราหูอมตู้ไอศกรีม” เชียวละครับ



ทำหน้า "ซาเซโบะ" แบบนี้สงสัยท่าทางไอศกรีมจะถ้วยเล็กเกินไปหรือเปล่าครับ กับตันอาร์ต 101++



Bad-พิษ บอกว่า ยินดีรับเป็นพรีเซนเตอร์ให้ร้านนี้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องนำมาให้ชิมทั้งหมดทุกรส ทุกตู้แช่ที่มีในร้าน



น่ากลัวจริงๆ น่ากลัวจริงๆ

[tuie]

ในฐานะที่เป็นอาจารย์เจ้าสำนักอัคคีเทพฯ ถึงจะรับประทานไอศกรีมอิตาเลี่ยนรสโปรดอยู่ แต่เมื่อถึงแก่กาลเหมาะสม วัตถุดิบอยู่ตรงหน้าแค่นี้ ก็ต้องทำหน้าที่ในสายงานสำนักอัคคีเทพไปพร้อมๆกันด้วยละครับ ทั้งอร่อย ทั้งฮา สนุกจริงๆ สนุกจริงๆ



เห็นภาพสองภาพนี้แล้ว ไอศกรีมอร่อยขนาดไหน บรรยายไม่ถูกเลยละครับท่านผู้ชม

[tuie]

การลองลิ้มชิมรสไอศกรีมอิตาเลี่ยนในคำรบแรกนี้ยังไม่เต็มพิกัดความจุของชาวคณะหรอกนะครับ แต่เราวางแผนบริหารจัดการระวางกระเพาะกันว่าเราน่าจะรับประทานอาหารมื้อหลักคั่นรายการ เสร็จแล้วออกไปเดินเล่นย่อยอาหารสักพัก จากนั้นค่อยย้อนกลับมาถล่มไอศกรีมต่อเป็นคำรบที่สองก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพ ว่าแล้วเราก็เดินไปรับประทานอาหารที่ร้านในซอยข้างโรงแรมซิตี้บีชครับ



ผมชอบทางเดินเป็นหินก้อนใหญ่ มีกรวดเม็ดเล็กๆโรยคล้ายสวนญี่ปุ่นแบบทางเดินข้างๆร้านนี้เลยครับ เหตุผลหนึ่งที่ผมกลับมารับประทานอาหารร้านนี้อีกครั้งก็เพราะชอบทางเดินข้างร้านนี่แหละครับ(เกี่ยวกันไหมครับนี่ )



รับประทานอาหารเสร็จสรรพอิ่มหนำสำราญโดยสำรองเนื้อที่ความจุไว้สำหรับไอศกรีมอิตาเลี่ยนคำรบที่สองอีกสัก ๒-๓ ถ้วยแล้ว สองหม่อมถนัดยัดทะนานแห่ง RFT. ก็ออกมาถ่ายแบบแถวๆหน้าร้าน เพื่อการันตีความอร่อยสักหน่อย



Bad-พิษ : ฮัลโหลววววว......นั่นเจนหรือจ๊ะ! อาหารอร่อยมากกกส์...เอิ๊ก...เอิ๊ก...

[tuie]

เดินย่อยอาหารจากร้านอาหารไปยังชายทะเลแถวๆศาลเจ้าแม่ทับทิมครับ แดดยามเที่ยงร้อนจัดจนวัยรุ่นชราแบบผมต้องยอมแพ้ ขอนั่งชมวิวจากแถวๆใต้ต้นไม้หน้าศาลเจ้าฯดีกว่า ปล่อยให้เด็กๆวัยรุ่นเขาเดินตากแดดชมวิวริมหาดก็แล้วกัน



นั่งทอดอารมณ์ชมวิวอยู่เพลินๆได้กลิ่น “หมู” แดดเดียวไหม้ลอยลมมา สงสัยว่าต้นเพลิง ต้นกลิ่นมาจากสองท่านนี้หรือเปล่าครับ



คำเตือน โปรดระวังพื้นทรายยุบตัว

[tuie]

กินลมชมทะเลได้ไม่ทันไรบ่ายโมงกว่าแล้ว กลับไปกินไอศกรีมอิตาเลี่ยนเลิศรสส่งท้ายกันดีกว่า จะไปถล่มคนละกี่รสกี่ถ้วย “๒ อ้วน” รายงานข่าวไปหมดแล้ว ขอตัดมาที่บรรยากาศบนขบวน ๒๖๒ เลยนะครับ ผมเห็นขบวน ๒๖๑/๒๖๒ ใช้รถจักรลาก บชส. ๕-๖ คัน ในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์เป็นประจำ นึกว่าในวันหยุดเข้าพรรษาจะได้นั่ง บชส. กลับกรุงเทพแบบสบายๆไม่แออัด แต่พอให้คุณกวงส่งโทรจิตถึง “ท่านขุนศรีวรวงษาอาทิตย์อุทัย” ขอตรวจสอบรถที่ใช้ทำขบวน ๒๖๑ ในวันนั้นแล้ว ปรากฏว่าเป็น NKF ก็ต้องทำใจว่ารถจะแน่นแน่ๆไว้ก่อนละครับ แม้เวลานั่นรถจะร้อนไปบ้างแต่ก็ดีอย่างที่จะได้ฟังเสียงเครื่องยนต์กระหึ่มประสานเสียงกันทั้งขบวน พอ ๑๓.๕๐ น. ชาวคณะเดินออกจากร้านไอศกรีมฯจะไปสถานียังพูดกันเล่นๆว่า สงสัยกว่า ๒๖๑ จะมาถึงหัวหินก็ได้เวลาทำขบวนกลับเป็น ๒๖๒ พอดี ปรากฏว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ ในวันนั้นขบวน ๒๖๑ ถึงหัวหิน ๑๔.๑๐ น. จอดประมาณ ๕ นาทีก็ทำขบวนกลับกรุงเทพครับ

ผู้โดยสารบนขบวนรถหนาแน่นตามคาดจริงๆเลยครับ ตอนที่ออกจากหัวหินยังไม่มีผู้โดยสารยืน แต่พอถึงบ้านชะอำมีผู้โดยสารขึ้นอีกเพียบ นี่ขนาดยังไม่ถึง “โปรโมชั่น” ขึ้นรถชั้นสามฟรีนะครับนี่



คุณรถกล่องชโลทรเทพ (Bad-พิษ) ได้ให้ความเอื้อเฟื้อต่อเด็ก สตรี และคนชรา ด้วยการ “ซ่อนตาดำ” มิให้สอดส่ายไปคุกคามทางสายตาแก่เด็ก สตรี และคนชรา ซึ่งน่าจะขวัญอ่อน ถ้าเห็นสายตาของ Bad-พิษ แบบเต็มๆจะพากันตกใจ

ลืมเล่าไปว่าชาวคณะนั่งรถคันที่ ๔ ซึ่งเป็นคันสุดท้าย เป็น NKF 1262 ครับ อะไรจะลงท้ายตรงกับหมายเลขขบวนรถขนาดนั้น เจ้า ๑๒๖๒ นี่ค่อนข้างจะ “กินแรง” เพื่อนอีก ๓ คัน เพราะเวลาเร่งเครื่องทำความเร็วก็เร่งกระหึ่มไปกับเขาสักพักแล้วก็เงียบเหมือนกลับไปอยู่แค่รอบเดินเบา สักพักใหญ่ๆถึงค่อยประสานเสียงพร้อมๆกับเพื่อนอีกที เล่นเอาอัตราเร่งอืดลงไปมากเชียวละครับ



๒๖๒ เพิ่งจะหลีกขบวนรถล่องลงใต้ที่ปากท่อเป็นสถานีแรกครับ ความจริงขบวนรถเหล็กมารอที่ทางประธานหน้าสถานีอยู่ก่อนแล้ว ขบวน ๒๖๒ มาทีหลังให้เข้าทางหลีก ผู้โดยสารจะขึ้นลงขบวน ๒๖๒ ก็ทุลักทุเลพอสมควร ผมว่าแบบนี้แปลกๆอยู่ว่าทำไมไม่ให้ขบวนรถเหล็กเข้าทางหลีกรอหลีกขบวน ๒๖๒ หรือว่ารถเหล็กมันหนักเกินทางหลีกจะรองรับไหวเดี๋ยวจะ “เกิดเหตุ” เสียก่อน

[tuie]

ช่วงจากหัวหิน-ราชบุรี อากาศค่อนข้างจะร้อนอบอ้าวเป็นอย่างมาก ช่วงราชบุรี-บ้านโป่ง มีฝนตกดูน่าจะเย็นชุ่มฉ่ำแต่อากาศภายในรถยัง “อบ” พอสมควรเพราะต้องปิดกระจกไม่ให้ฝนสาดน่ะครับ จนกระทั่งผ่านพ้นบ้านโป่งไปแล้วถึงเปิดกระจกรับอากาศเย็นสบายหลังฝนตกอย่างนี้ค่อยดีหน่อยครับ พอรถถึงโพรงมะเดื่อคุณรถกล่องก็โชว์ประดิษฐกรรมเหล็กรูปตัว “S” สำหรับผู้ชอบหิ้วถุงน้ำ หิ้วถุงขนมมารับประทานบนขบวนรถแล้วหาที่แขวนเหมาะๆไม่ได้ เห็นเจ้าตัวบอกว่าได้รับมอบมาจากท่านขุนศรีฯมาอีกทอดหนึ่งนะครับ



นั่งชมวิว ดูรถสวน คุยกันบ้างเพลินๆไม่ทันไรถึงสถานีบางบำหรุอันเป็นจุดหมายปลายทางของชาวคณะแล้ว ลงจากรถก็ยังไปไหนต่อไม่ได้ เพราะติดขบวน ๑๗๓ ซึ่งกำลังจะออกจากสถานีครับ ได้ดู ๑๗๓ เป็นของแถมอีกขบวนหนึ่ง ถูกใจจริงๆ ถูกใจจริงๆ



เป็นอันว่าจบทริปไอศกรีมอิตาเลี่ยน ณ หัวหิน ของชาวคณะ ๑ ผอม ๒ อ้วน แห่ง RFT. แล้วพบกันใหม่ในทริปต่อไปนะครับ

นสน.าย.

[ExtendeD]