รีวิวแรกของผม: ไปเที่ยวพลูตาหลวงกับ ข.283 ครับ

[sprinter]

284 ตอนขากลับไม่ได้ถ่ายรูปไว้ครับ กล้องแบตหมดเกลี้ยงเลย

ตัดมาที่หัวหมากเลยก็แล้วกันครับ ที่นี้มีขบวน 388 จอดรอขบวน 283 อยู่ครับ ขบวน 388 ในวันนั้น ใช้ alsthom add 4406 ทำขบวนมาพร้อมกับ บชส .5 ตู้ครับ(สั้นจัง)เดี๋ยวนี้เห็นหลายคนบอกว่า ข.388,389,390,391ไม่ค่อยได้ใช้ sprinter ทำขบวนบ่อยสักเท่าไหร่ ยิ่งตอนขากลับเจอของแปลกครับ ข.391 ได้ RHN ทำขบวนล้วนๆทั้งหมด 4 ตู้ครับ(แต่กล้องแบตหมดเกลี้ยงเลยไม่ได้ถ่ายมา)

หลังจากออกจากสถานีหัวหมากแล้ว ข.283 ก็จะเริ่มเข้าสู่ทางคู่ 100 ปอนด์ สายตะวันออกแล้วครับ สภาพทางดีมากๆครับ วิ่งได้นิ่มมากๆเรียกได้ว่านิ่งมากแทบไม่มีอาการส่ายให้เห็นเลย

สถานีต่อมาที่ ข.283 จะหยุดรับส่งผู้โดยสารคือสถานีบ้านทับช้างครับ ถ่ายมาได้แค่นี้ครับ

หลังจากออกจากสถานีบ้านทับช้างแล้ว ข.283 ก็วิ่งผ่านป้ายหยุดรถซอยวัดลานบุญครับ ซึ่ง ข.283 จะไม่จอดที่นี้ แต่ ข.284 ขากลับจะจอดครับ

สถานีต่อมาที่ ข.283จะหยุดรับส่งผู้โดยสารคือ สถานีลาดกระบังครับ สถานีนี้แปลกกว่าสถานีอื่นๆอยู่อย่างนึงครับคือ ที่ทำการสถานีจะอยู่บริเวณชั้นบนคร่อมทางรถไฟเลยครับ ซึ่งที่ต้องทำแบบนี้ก็คงเพราะต้องหลีกให้กับโครงการแอร์พอร์ตลิงค์ครับ เช่นเดียวกับที่บ้านทับช้างที่ที่ทำการสถานีจะอยู่เป็นตู้คอนเทนเนอร์เล็กๆครับ (แต่ตอนนี้กำลังมีการสร้างตัวอาคารสถานีบ้านทับช้างอยู่ครับ)

หลังจากออกจากสถานีลาดกระบังมาแล้ว ข.283 ก็จะมาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่ป้ายหยุดรถพระจอมเกล้าซึ่งอยู่ภายในสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบังครับ ที่นี้ถึงจะเป็นป้ายหยุดรถ แต่รถสายตะวันออกจอดแทบทุกขบวนนะครับ(มี ข.379/380 เพียง 2 ขบวนที่ไม่จอดครับ)

หลังจากออกจากป้ายหยุดรถพระจอมเกล้าแล้ว ข.283 ก็จะวิ่งข้ามถนน มาและมาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานีหัวตะเข้ซึ่งอยู่ห่างจากป้ายหยุดรถพระจอมเกล้าไม่ถึง 1 กิโลครับ



สำหรับสถานีหัวตะเข้นั้น อาจจะเรียกว่าเป็นสถานีที่มีขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่งของสายตะวันออกเลยก็ว่าได้ เพราะที่นี้เป็นสถานีต้นทางปลายทางของรถสินค้าคอนเทนเนอร์หลายๆขบวน ไม่ว่าจะเป็นรถสินค้า ICD หรือรถสินค้าที่มาจากทางบางซึ่อ ฯลฯ นอกจากนั้นที่นี่ยังเป็นสถานีอาจจะเพียงแห่งเดียวในสายตะวันออกที่รถโดยสารสายตะวันออกจอดทุกขบวนเลยก็ว่าได้ ซึ่งที่นี่ยังเป็นสถานีต้นทางปลายทางของรถโดยสารถึง 4 ขบวน ได้แก่ ข.379,380,376,378 ด้วยครับ นอกจากนั้น สถานีหัวตะเข้ยังเป็นจุดเริ่มต้นของระบบทาง 3 ช่วง หัวตะเข้-ฉะเชิงเทราด้วยครับ

[sprinter]

หลังออกจากสถานีหัวตะเข้มาแล้ว ข.283 ก็จะเริ่มเข้าสู่ระบบทางสามช่วง หัวตะเข้-ฉะเชิงเทรา แล้วครับ ซึ่งทางด้านซ้ายสุดนั้น คือทางประทานเดิมของสายตะวันออกครับ ซึ่งในปัจจุบันเป็นเส้นทางสำหรับรถสินค้า ICD โดยเฉพาะ ทางที่ 2 ตรงกลางจะเป็นทางประทานขาขึ้น ส่วนทางที่ 3 ด้านขวาสุดจะเป็นทางประทานขาล่องครับ

เมื่ออกจากหัวตะเข้มาแล้ว ข.283ก็จะเลี้ยวขวา และวิ่งลอดใต้มอเตอร์เวย์ก่อนที่จะวิ่งผ่านที่หยุดรถแห่งนี้ครับ

ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าเป็นที่หยุดรถอะไร แต่ในปัจจุบันไม่มีขบวนไหนจอดที่นี่เลยครับ

หลังจากผ่านที่หยุดรถปริศนาดังกล่าวมาไม่นาน ข.283 ก็จะมาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานีคลองหลวงแพ่งครับ (แต่เนื่องจากนั่งคนละฝั่งเลยไม่ได้ถ่ายตัวอาคารสถานีไว้ครับ) ซึ่งน่าสังเกตุอยุ่อย่างหนึ่งว่า ตัวอาคารสถานีและป้ายหยุดรถทุกแห่งตั้งแต่หัวตะเข้จนถึงฉะเชิงเทราจะมีตัวอาคารแบบเดียวกับสถานีหัวตะเข้และฉะเชิงเทราทั้งหมดครับ

บริวณสถานีคลองหลวงแพ่งจะมีหมู่บ้านเล็กๆอยู่ติดกับทางรถไฟใกล้ๆกับตัวสถานีเลยครับ

หลังจากออกจากสถานีคลองหลวงพ่งมาแล้ว ข.283ก็จะหยุดรับส่งผู้โดยสารที่ป้ายหยุดรถคลองบางพระและสถานีเปรงเป็นสถานีต่อไปครับ

สถานีเปรงคนขึ้นเยอะพอสมควรครับ ซึ่งที่นี่ยังเป็นสถานีต้นทางปลายทางของรถปูน TPI ด้วยครับ ซึ่งมีอยุ่ครั้งนึงตอนที่ผมนั่ง ข.282 จากฉะเชิงเทรามาลงป้ายหยุดรถพระจอมเกล้า วันนั้น ข.282 เสียเวลาครับ ระหว่างที่รอ ก็มีรถปูน TPI ทำขบวนด้วย GEA วิ่งผ่านสถานีฉะเชิงเทราไปครับ หลังจากนั้น 282 ก็ตามมา และพอถึงสถานีเปรง ข.282 ได้เลี้ยวขวาเข้าไปวิ่งในราง ICD แทนซึ่งที่เปรง ผมได้เห็นขบวนรถปูนที่วิ่งนำมาก่อนหน้านี้กำลังทำสับเปลี่ยนอยุ่ด้วยครับ

หลังออกจากสถานีเปรงแล้ว ที่ต่อไปที่ ข.283 จะหยุดรับส่งผู้โดยสารคือ ป้ายหยุดรถคลองแขวงกลั่นครับ บรรยากาศ 2 ข้างทางช่วงหัวตะเข้-ฉะเชิงเทรา จะเป็นทุ่งนากว้างใหญ่ตลอด 2 ข้างทางครับ ดูแล้วสบายตาดี

ที่ป้ายหยุดรถคลองแขวงกลั่น ข.283 ได้สวนกับ ข.278 ที่นี่ครับ

ข.278 ในวันนั้นได้ GEK4047 ทำขบวนมาทั้งหมด 6 ตู้ครับ สภาพเจ้า 4047 ในวันนั้นเท่าที่เห็นโทรมขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อยครับ

ท้ายขบวน 278 ครับ

[sprinter]

หลังจากนั้น ข.283 ก็จะหยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานี คลองบางพระและป้ายหยุดรถบางเตยก่อนที่จะมาถึงสถานีชุมทางฉะเชิงเทราครับ โดยในเส้นทางช่วงหัวตะเข้-ฉะเชิงเทรานั้น ข.283จะหยุดรับส่งผู้โดยสารทุกสถานีและทุกป้ายหยุดรถครับตั้งแต่หัวตะเข้ยันฉะเชิงเทราเลยครับ

สถานีชุมทางฉะเชิงเทราเป็นสถานีชุมทางที่มีขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่งของสายตะวันออก ซึ่งที่นี่เป็นต้นทางและปลายทางของรถชานเมืองสายตะวันออกเกือบครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว ที่นี่นอกจากจะเป็นสถานีชุมทางแล้วยังเป็นสถานีประจำจังหวัดด้วยครับ(ไม่รู้ว่าเป็นสถานีประจำจังหวัดแห่งเดียวในประเทศไทยหรือเปล่าครับที่เป็นสถานีชุมทาง)

คนลงที่นี่เยอะมากๆครับ เรียกว่าพอมาถึงที่นี่ รถแทบจะว่างเลยทีเดียว แต่เนี่องจากวันนี้เป็นวันหยุดนอกจากคนจะลงเยอะแล้ว คนขึ้นก็เยอะไม่แพ้กันครับ จากปกติที่พอ ข.283 ออกจากฉะเชิงเทราไปแล้ว จะมีที่นั่งว่างอีกหลายที่ แต่วันนี้เต็มเกือบทุกที่ครับ ซึ่งมาถึงตอนนี้ผมได้ย้ายจากตู้เล้าไก่ตู้ที่ 6 ไปยังตู้ บชส. ตู้สุดท้ายของขบวนแทนครับ เพื่อจะได้ถ่ายรูปขบวนรถตอนข้ามสะพานบางปะกงได้ทั้งขบวน อีกอย่างในตู้ บชส. ถ่ายรูปได้ง่ายกว่าตู้เล้าไก่มากครับ ตู้เล้าไก่ไม่ไหวครับ ถ่ายรูปลำบากเหลือเกิน

ที่สถานีชุมทางฉะเชิงเทรามีรถสินค้าจอดอยู่ด้วยครับ


ตอนนี้ผมขอหยุดไว้ที่ฉะเชิงเทราก่อนนะครับ เดี๋ยวช่วงบ่ายๆหรือเย็นๆค่อยเดินทางต่อครับ

[Wisarut]

[nOo-Neung]

น่าจะชื่อที่หยุดรถทับยาวนะครับ แต่ตอนนี้ยังไม่มีมีสถานะเป็นอะไรทั้งสิ้น
คงรอตึกที่สร้างเป็นเมืองใหญ่ๆใกล้ๆ เสร็จก่อนกระมังครับ
_________________
www.bluetrain-shop.com

[sprinter]

มาต่อกันเลยครับ หลังจากหยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานีชุมทางฉะเชิงเทราแล้ว ข.283 ก็ค่อยๆเคลื่อนขบวนออกจากย่านสถานีชุมทางฉะเชิงเทราอย่างช้าๆครับ

ตรงจุดนี้เป็นจุดที่ทางรถไฟที่แยกไปทางสายอรัญฯและทางรถไฟที่ไปทางสัตหีบแยกออกจากกันครับ

หลังจากผ่านทางแยกไปสายอรัญฯแล้ว ข.283 ก็จะวิ่งผ่านย่านรับส่งสินค้าขนาดใหญ่ ซึ่งในปัจจุบัน ดูจากสภาพแล้วคิดว่าคงไม่ค่อยได้ใช้งานบ่อยเท่าไหร่

เมื่อผ่านย่านรับส่งสินค้าแล้ว ข.283ก็จะวิ่งตรงมาอีกราวๆ 1 กม. และก็มาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่ป้ายหยุดรถแปดริ้วซึ่งอยู่บริเวณเชิงสะพานบางปะกงครับ

[sprinter]

เมื่อออกจากป้ายหยุดรถแปดริ้วแล้ว ก็จะมาถึงไฮไลท์ของเส้นทางนี้แล้วครับ นั่นคือสะพานบางปะกงนั่นเอง สะพานแห่งนี้เท่าที่ทราบมาในอดีตเคยเป็นสะพานรถไฟคอนกรีตที่ยาวที่สุดในประเทศไทยด้วยครับ ก่อนจะถูกทำลายสถิติโดยสะพานรถไฟลอยน้ำที่เขื่อนป่าสัก

มาถึงจุดนี้แล้วหลายคนบอกว่าถ้าไม่ถ่ายรูป ข.283/284 ขณะกำลังเข้าโค้งที่สะพานบางปะกงแห่งนี้ ก็เหมือนกับว่ายังไม่ได้ใช้บริการ ข.283/284 นั่นเอง(ไม่รู้จริงหรือเปล่า)

ที่ บชส.ตู้แรกที่ติดกับหัวรถจักร ถ้าสังเกตให้ดีจะมีคนใส่เสื้อแดงกำลังถ่ายรูปอยู่ครับ ทายสิครับ คนนั้นคือใคร

ภาพนี้ถ่ายไปทางท้ายขบวนครับ


ข้ามแม่น้ำบางปะกงแล้วครับ

[sprinter]

เมื่อลงจากสะพานบางปะกงมาแล้ว ข.283 ก็จะวิ่งตรงมาอีกสักพักก่อนจะเลี้ยวขวาครับ


เมื่อพ้นโค้ขวามาแล้ว ก็จะมาถึงจุดที่ GEA4535 หรือคุณโก่ง ทำขบวนรถสินค้าแล้วมาตกรางตรงนี้ครับ ซึ่งรางตรงนี้ได้ทำการซ่อมแซมและอัดหินเข้าไปเรียบร้อยแล้ว สามารถทำความเร็วได้เต็มพิกัดแล้วครับ แต่ก็มีอาการส่ายบ้างเล็กน้อย

สังเกตให้ดีจะยังเห็นกองหมอนคอนกรีตที่คาดว่าน่าจะได้รับความเสียหายจากอุบัติเหตุในครั้งนั้นวางกองอยู่ข้างทางครับ

หลังจากผ่านจุดดังกล่าวมาแล้ว ข.283ก็จะวิ่งขึ้นสะพานข้าม ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 304 ครับ บริเวณข้างๆจะเห็นการสร้างทางคู่ช่วง ฉะเชิงเทรา-แหลมฉบัง ครับ

น่าสังเกตอยุ่อย่างนึงนะครับ สะพานทุกแห่งบนเส้นทางสายนี้ จะเป็นสะพานคอนกรีตทั้งหมดครับ แม้แต่สะพานข้ามห้วยเล็กๆ จะไม่มีสะพานเหล็กให้เห็นเลยแม้แต่แห่งเดียว และเนื่องจากทางสายนี้มาที่หลังทางรถยนต์ ดังนั้น ทางรถไฟส่วนมากเวลาข้ามถนนใหญ่ๆ จะทำเป็นสะพานคอนกรีตแบบ overpass ข้ามถนนไปครับ

บรรยากาศ 2 ข้างทางระหว่างสถานีชุมทางฉะเชิงเทรากับสถานีดอนสีนนท์จะเป็นไร่นาของพวกเกษตรกรครับ

ทางสายนี้ใช้ราง 90 ปอนด์ หมอนคอนกรีตโมโนบล๊อค ตลอดสายนะครับ สภาพทางดีมากๆครับ รถวิ่งได้นิ่มมากไม่แพ้ทาง 100 ปอนด์เลยทีเดียว มีอาการส่ายเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเองครับ ในความคิดผม ผมว่ายังวิ่งได้นิ่มกว่าทาง 100 ปอนด์ช่วง ลพบุรี-พิษณุโลก เสียอีก ทาง 100 ปอนด์ช่วง ลพบุรี-พิษณุโลก เท่าที่ผมได้นั่งรถไฟผ่านเส้นทางนี้ ผมว่าค่อนข้างส่ายพอสมควรครับ วิ่งไม่ค่อยนิ่มเท่าไหร่

[sprinter]

หลังจากวิ่งมาได้สักพัก ข.283ก็จะมาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานีแรกบนเส้นทางสายนี้ครับ(ถ้าไม่นับรวมสถานีชุมทางฉะเชิงเทรา)นั่นก็คือสถานีดอนสีนนท์นั่นเอง สถานีนี้ยังเป็นสถานีสุดท้ายบนเส้นทางนี้ที่อยู่ในเขตจังหวัดฉะเชิงเทราด้วยครับ


สำหรับเส้นทางสายนี้มีจุดเด่นเท่าที่ผมสังเกตได้ดังนี้ครับ
1.สะพานทุกแห่งบนเส้นทางสายนี้จะเป็นสะพานคอนกรีตทั้งหมด จะไม่มีสะพานเหล็กเลยแม้แต่แห่งเดียว
2.ทุกสถานีบนเส้นทางนี้ ชานชลาจะอยู่ฝั่งรางหลีกทุกสถานีครับ(ยกเว้นสถานีญาณสังวราราม ที่ไม่มีทางหลีก แต่มีรางตันอยุ่ฝั่งตรงข้ามสถานี)
3.ตัวอาคารสถานีทุกแห่งบนเส้นทางสายนี้ จะมีรูปทรงอาคารแบบเดียวกันหมด(ยกเว้นสถานีญาณสังวรารามอีกนั่นแหละ)
4.ป้ายบอกสถานีถัดไปบนเส้นทางสายนี้ จะไม่มีการบอกระยะห่างระหว่างสถานีแต่ละสถานีครับ

หลังจากนั้น ข.283 ก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากสถานีดอนสีนนท์ โดยสถานีต่อไปที่ ข.283 จะหยุดรับส่งผู้โดยสารคือสถานีพานทองครับ

รางหลีกของสถานีดอนสีนนท์ยาวมากๆครับน่าจะยาวที่สุดบนเส้นทางสายนี้แล้วก็ได้ เท่าที่ผมสังเกตดู ยาวเป็นกิโลเลยหละครับ

บริเวณทางด้านขวาของขบวนรถ จะเห็นว่ากำลังมีการก่อสร้างทางคู่อยู่ครับ


บรรยากาศ 2 ข้างทางระหว่างสถานีดอนสีนนท์และสถานีพานทองยังคงเป็น ไร่นาของเกษตรกรอยู่ครับ

[Adithepc20]