GEK. Travel#2 ตะลอนครึ่งเดือน --> รย.กท.ชั.แอ.พต.

[ExtendeD]

หลังจากออกจาก สถานีชุมทางถนนจิระ ขบวนที่ 419 ก็ต้องเข้าไปจอดอยู่ในรางหลีก ที่ สถานีบ้านพะเนา ( อีกแล้ว ) เพื่อหลีกทางให้กับ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 428 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีนครราชสีมา ครับ




พอการโดยสารเรียบร้อย นายสถานีก็ปล่อยขบวนที่ 428 ออกจาก สถานีบ้านพะเนา ไปเมื่อเวลา 11.38 น. ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอขบวนที่ 419 มาถึง สถานีบ้านหินโคน ก็ถูกกักให้เข้าไปจอดอยู่ในรางหลีกอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เพื่อหลีกทางให้กับ ขบวนรถเร็วที่ 136 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4102 ทำขบวนผ่าน สถานีบ้านหินโคน ไปเมื่อเวลา 12.15 น. ครับ




หลังจากขบวนที่ 136 ผ่านไปแล้ว ทางข้างหน้าสะดวก นายสถานีก็ปล่อยให้ขบวนที่ 419 ออกเดินทางต่อ . . .



สถานีบ้านหินโคน ในเส้นทางสายตะวันออกเฉียงเหนือ ( ปลายทาง สถานีอุบลราชธานี )
เป็นสถานีระดับที่ 4 อักษรย่อ หโ. รหัสสถานี 2220
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ตำบลหินโคน อำเภอจักราช จังหวัดนครราชสีมา
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 309.75 กิโลเมตร
ระบบสัญญาณที่ใช้ : ใช้ป้ายเขตสถานี ง. *

* อ้างอิงจาก file station_northeast.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

2 รูปที่อยู่ข้างล่างนี้ ผมถ่ายเอาไว้ในช่วงที่ขบวนที่ 419 วิ่งผ่านไปถึงบริเวณที่อยู่ไม่ไกลจาก สะพานข้ามลำปลายมาศ ครับ




พื้นที่ที่อยู่ใกล้ ๆ กับลำปลายมาศนั้นถูกน้ำท่วมเป็นบริเวณกว้างอย่างที่ได้เล่าไปแล้วก่อนหน้านี้ ช่วงขาไปมัวแต่ตะลึง ขากลับตั้งสติได้แล้วก็เลยเก็บภาพมาฝากครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ดูวิวข้างทางกันมาพอสมควรแล้ว เปลี่ยนบรรยากาศมาดูเพื่อนร่วมทางของผมบ้างดีกว่าครับ ไม่ใช่ใครอื่นน้องปู๊นไกด์ทัวร์ของเรานั่นเอง 3 รูปนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกัน ตั้งแต่เริ่มจนจบใช้เวลาไม่เกิน 30 นาที คำบรรยายในรูปผมคิดว่ามีมากพอแล้ว คงไม่ต้องบรรยายเพิ่มเติมอีกแล้วล่ะครับ








_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Compressor]

ภาพที่เปลี่ยนรางที่เห็นนั้น

กำลังจะปรับปรุงทางตัดเป็นทางตัดสำเร็จรูป ของทางตัดหัวทะเล กับทางตัดหัวสะพาน ทั้งสายจิระ-บัวใหญ่ และสายจิระ-อุบลครับ

เบาทาง 20 ทั้งสองสายครับ ช่วงนี้
_________________

[ExtendeD]

หลังจากหลีกขบวนที่ 136 ที่ สถานีบ้านหินโคน แล้ว ขบวนที่ 419 ก็ไม่ได้หลีก หรือพบเจอกับขบวนรถใด ๆ อีกเลย จนกระทั่ง 13.18 น. ขบวนที่ 419 ก็พาผมกับน้องปู๊นกลับมาถึง สถานีบุรีรัมย์ ครับ




ขบวนที่ 419 หยุดรับ - ส่งผู้โดยสารอยู่ที่ สถานีบุรีรัมย์ ประมาณ 2 นาที หลังจากนั้นก็ได้รับสัญญาณให้เคลื่อนขบวนออกเดินทางต่อไปครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตั้งแต่ก้าวลงจากขบวนที่ 71 ผ่านมาจนถึงวันนี้ก็ประมาณ 1 อาทิตย์เต็ม ๆ แล้ว รู้สึกว่าในตัวเมืองบุรีรัมย์ มีบางอย่างแตกต่างไปจากที่เคยเห็นเมื่อช่วงเข้าพรรษา นั่นก็คือป้ายแสดงความยินดีกับฮีโร่เหรียญทองโอลิมปิก คุณสมจิตร จงจอหอ ขวัญใจคนใหม่ของชาวบุรีรัมย์นั่นเอง ไม่ว่าจะผ่านไปตามถนนเส้นไหนในตัวเมืองบุรีรัมย์ ก็จะเห็นป้ายแสดงความยินดีคล้าย ๆ กับที่อยู่ในรูปนี้ติดอยู่หลายที่มาก ๆ เลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตะลอนอยู่ที่บุรีรัมย์มา 1 อาทิตย์เต็ม ๆ ในที่สุดผมก็ได้เวลากลับบ้านแล้วครับ แต่คราวนี้ไม่ได้กลับมาคนเดียว ผมลากน้องปู๊นกลับมาด้วย เหอะ เหอะ . . .




ในคืนนั้นพวกเรามาถึง สถานีบุรีรัมย์ เวลาประมาณ 21.25 น. ครับ



สถานีบุรีรัมย์ ในเส้นทางสายตะวันออกเฉียงเหนือ ( ปลายทาง สถานีอุบลราชธานี )
เป็นสถานีระดับที่ 1 อักษรย่อ รย. รหัสสถานี 2236
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 376.02 กิโลเมตร
ระบบสัญญาณที่ใช้ : ประแจกลสายลวดพร้อมสัญญาณหางปลาชนิดมีเสาเข้าเขตใน เสาออก ไม่มีสัญญาณเตือน ก.4 *

* อ้างอิงจาก file station_northeast.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ใน Clip ข้างล่างนี้ พี่ ๆ น้อง ๆ จะได้เห็นรถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4530 ทำ ขบวนรถด่วนที่ 68 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ผมกับน้องปู๊นจะใช้เป็นพาหนะเดินทางกลับกรุงเทพ มาถึง สถานีบุรีรัมย์ เมื่อเวลา 21.38 น. ครับ ( ในใจแอบลุ้นให้ได้ Hitachi ทำขบวนมา กลับกลายเป็น GEA. ซะนี่ เฮ้อ . . . เซ็งจริงๆ )

Screenshot Click here~!


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ที่นั่ง / นอนของผมกับน้องปู๊นนั้น อยู่ใน บนท.ป. หมายเลข 1076 ที่พ่วงเป็นคันที่ 6 ของขบวนที่ 68 ในค่ำคืนนั้นครับ ผู้โดยสารคนอื่นก็ปิดผ้าม่านนอนกันหมดแล้ว ผมกับน้องปู๊นคงจะเป็นผู้โดยสาร 2 คนสุดท้ายของรถคันนี้ครับ




หลังจากที่ขบวนที่ 68 ออกจาก สถานีบุรีรัมย์ พี่ พหล. ก็มาตรวจตั๋ว แล้วน้องปู๊นก็ปิดผ้าม่านนอน แต่ผมยังไม่ง่วงเลยครับ ทำยังไงดี . . . รถจักรที่ทำขบวนอยู่ก็ไม่ใช่ Hitachi ให้ได้ตื่นเต้นเลย นอกจากนั้นลองนึกถึงโปรแกรมที่ต้องพาน้องปู๊นไปตะลอนต่อในวันพรุ่งนี้แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้หลับไม่ได้นอนต้องแย่แน่ ๆ ในที่สุดก็ต้องใช้ตัวช่วยสุดท้าย นั่นก็คือยาที่ได้มาจากคุณหมอ . . .

ฤทธิ์ของยาทำให้ผมหลับสนิท และหลับยาวเสียด้วย ขบวนรถวิ่งผ่าน สถานีนครราชสีมา โดยที่ผมไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด ( อีกแล้ว ) ฟื้นขึ้นมาแบบเบลอ ๆ ครั้งแรก รู้สึกว่าขบวนรถจอดนิ่งสนิท มองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นหอประแจตั้งสูงตระหง่าน อยู่ข้างหลังรางเหล็กไม่น้อยกว่า 3 ราง " คงถึงสถานีปากช่องแล้วมั้ง " ในใจผมคิดแบบนี้ แล้วก็ล้มตัวลงนอนต่อ . . .

มาสะดุ้งตื่นอีกทีก็ตอนที่มีเสียงผู้ชายคนหนึ่ง ( น่าจะเป็นพนักงานรถนอน ) พูดขึ้นมาว่า " สถานีต่อไปสถานีรังสิตครับ " ฤทธิ์ของยายังคงอยู่ แต่ยังไง ๆ ก็ต้องลุกไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วล่ะครับ

ดูท่าทางตลอดทั้งคืนน้องปู๊นคงนอนหลับสบายดี เพราะหลังจากคุณพี่พนักงานรถนอนเก็บที่นอนแล้วก็นั่งมองออกไปนอกหน้าต่างตลอดเวลา ผิดกับผมที่ยังคงมึน ๆ ตึง ๆ อยากนอนต่อเป็นที่สุด . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.