GEK. Travel#2 ตะลอนครึ่งเดือน --> รย.กท.ชั.แอ.พต.

[ExtendeD]

[ExtendeD]

วันพฤหัสบดีที่ 2 ตุลาคม เป็นวันสุดท้าย ( จริง ๆ ) ในการเดินทางของพวกเราใน GEK. Travel Episode 2 แล้วครับ วันนี้พวกเราก็ยังคงต้องตื่นกันแต่เช้า เพราะน้องปู๊นต้องกลับบ้านที่บุรีรัมย์ โดยที่จะเดินทางไปกับ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 21 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี ที่จะออกจาก สถานีกรุงเทพ ซึ่งเป็นสถานีต้นทางเวลา 05.45 น. ในเช้าวันนั้นผมก็พาน้องปู๊นมาซื้อเสบียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ร้านสะดวกซื้อร้านเดิม ( แต่เพิ่งเปิดมาได้ไม่นาน ) เสร็จแล้ว เราก็ออกมายืนออกันอยู่ที่หน้าหัวลำโพงตอนเวลา 05.25 น. ครับ




ขบวนที่ 21 จะมาจอดเทียบในรางที่ 5 ตอนนั้นในใจของน้องปู๊นก็คงจะลุ้นอยู่ว่าในวันนั้นจะได้รถ Daewoo หรือ Sprinter มาทำขบวน แต่ถ้าดูชุดรถของวันก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้น่าจะออกมาเป็นรถ Daewoo มากกว่าครับ ( คงเป็น 1 ในไม่กี่เรื่องที่ถูกใจขาโจ๋สะพานยาวอยู่บ้าง )


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[therock]

^
ที่ต้องลุ้นอีกเรื่องคือขบวนจะได้ออกตามเวลาหรือเปล่าด้วยใช่ไหมครับพี่เต้ย

[ExtendeD]

เช้าวันนั้นขบวนที่ 21 เข้าเทียบชานชาลาล่าช้ากว่าปกติครับ ผู้โดยสารของรถขบวนนี้ ซึ่งก็รวมถึงน้องปู๊นด้วย ก็เลยต้องอดทนรอต่อไปอีกนิด ระหว่างนั้นเจ้าถิ่นบุรีรัมย์ก็อ่านวารสารรถไฟสัมพันธ์ที่หยิบจากเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ไปเรื่อย ๆ ส่วนเจ้าตี๋ก็คงทำได้แต่มองชุดรถของ ขบวนรถเร็วที่ 168 ต้นทางสถานีกันตัง - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่จอดอยู่ในรางที่ 4 ไปพลาง ๆ




ในเช้าวันนั้น ขบวนรถด่วนที่ 68 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ เข้ามาจอดอยู่ในรางที่ 3 และชุดรถของขบวนที่ 68 ที่พวกเราเห็นในตอนนั้นพ่วง บนท.ป. Daewoo แทน บนอ.ป. ( อีกแล้ว ) ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ผ่านไปถึงช่วงเวลาประมาณ 06.10 น. ชุดรถของขบวนที่ 21 ก็ถอยเข้ามาเทียบในรางที่ 5 จากที่นั่งลุ้นอยู่ในใจว่าในการเดินทางกลับบ้านครั้งนี้น้องปู๊นจะได้ใช้บริการของรถ Daewoo สัญชาติเกาหลี หรือรถยุโรปสัญชาติอังกฤษอย่าง Sprinter กันแน่ พอผมเห็น Headlight และรูปร่างเค้าโครงของรถ ก็เดินเข้าไปบอกข่าวดีกับขาโจ๋สะพานยาวที่นั่งอ่านหนังสือรออยู่ที่ชานชาลา ถ้ารู้ว่าได้ Daewoo ตอนก่อนจองตั๋วคงไม่ต้องโทรหาคนโน้นทีคนนี้ทีให้วุ่นวาย ได้นั่งติด Cab อย่างที่ใจชอบแน่ ๆ น้องเอ๋ย . . .

พอผมส่งน้องปู๊นขึ้นรถเสร็จ ก็รีบพาเจ้าตี๋มาดักอยู่บริเวณต้นชานชาลาที่ 6 เพื่อเก็บภาพขบวนรถที่น้องปู๊นนั่งกลับบ้านเอาไว้ ในเช้าวันนั้น ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 21 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี เคลื่อนขบวนออกจาก สถานีกรุงเทพ เวลา 06.23 น. ครับ

Screenshot Click here~!



ขาโจ๋สะพานยาวนั่งอยู่ในรถคันแรกครับ พอรถวิ่งผ่านไปผมก็โบกมือ ในตอนนั้นเห็นว่าเจ้าตัวก็กำลังส่องกล้องถ่าย Clip เอาไว้เช่นกัน เดี๋ยวนี้ใช้มุขยิงสวนบ่อยนะเนี่ย
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ขบวนที่ 21 พาน้องปู๊นเดินทางกลับบ้านไปแล้ว ทีนี้ก็เหลืออยู่เพียงแค่ผมกับเจ้าตี๋ แผนการเดินทางแต่แรกที่วางแผนเอาไว้ก็คือผมจะพาเจ้าตี๋กลับไปนอนพักต่อที่โรงแรม แล้วช่วงสาย ๆ ค่อยหาทางกลับบ้านกัน แต่เจ้าตี๋บอกว่าอยากกลับตั้งแต่เช้า ตัวผมเองยังไงก็ได้ ตามใจอยู่แล้ว ตามกำหนดเวลาเดินรถขบวนรถที่จะออกจาก สถานีกรุงเทพ เป็นขบวนต่อไปก็คือ ขบวนรถเร็วที่ 135 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี พอซื้อตั๋วเสร็จก็พาเจ้าตี๋ขึ้นไปนั่งรอบนรถแล้วนั่งรอดูว่าในวันนั้นขบวนที่ 135 จะได้รถจักรคันไหนทำขบวน

เวลาผ่านไปจนถึง 06.29 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi หมายเลข 4519 ที่ทำ ขบวนรถเร็วที่ 108 ต้นทางสถานีเด่นชัย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ เข้ามาถึงสถานีปลายทางก่อนหน้านี้สักพักใหญ่ ๆ ก็ลาก บนท.ป. และ บนท. ที่เป็นรถคันที่ 1 และ 2 ของขบวนที่ 108 เข้ามาในรางที่ 7 ที่ขบวนที่ 135 จอดอยู่




แล้ว HID. 4519 ก็เข้าไปพ่วงต่อกับบพห. ของขบวนที่ 135 เอ๊ะ . . . ยังไง


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เหตุการณ์ต่อจากนั้นก็มีรถจักรสับเปลี่ยนเข้ามาลากทั้ง บนท. + บนท.ป. และ HID. 4519 ออกไป พอผมเห็นว่า HID. 4519 ถูกลากออกไปด้วย ก็นึกเสียดายอยู่ในใจเล็ก ๆ เพราะตอนแรกก็หลงดีใจว่าอย่างน้อยตอนกลับก็ยังได้นั่งรถที่มี Hitachi ทำขบวน ไป ๆ มา ๆ อดซะแล้ว . . .

หลังจากนั้นก็มีการนำ บนท.ป. Daewoo เข้าพ่วงทางตอนหน้าของขบวนที่ 135 ครับ แต่ที่ทำให้ผมตื่นเต้นมากที่สุดก็คือ HID. 4519 วิ่งกลับเข้ามาในรางที่ 7 อีกครั้ง ของมันคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ได้ไปกับ Hitachi จนได้ . . .




ถึงแม้ระยะทางจากหัวลำโพงมาจนถึง สถานีชุมทางบางซื่อ จะเป็นแค่ช่วงสั้น ๆ แต่สำหรับผมกับเจ้าตี๋ได้แค่นี้ก็พอใจแล้วครับ แล้วในวันนั้นขบวนที่ 135 ก็ต้องมาเปลี่ยนรถจักรที่นี่ตามปกติ ซึ่งรถจักรคันใหม่ที่จะมารับหน้าที่ทำขบวนที่ 135 ต่อจาก HID. 4519 ก็คือรถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4105 ครับ ( ช่วงหลัง ๆ นี่มาเป็นนายแบบใน RFT.com บ่อยนะเนี่ย . . . )



ขอเพิ่มเติมข้อมูลอีกสักหน่อยแล้วกันครับ ในเช้าวันนั้น
- ขบวนรถธรรมดาที่ 283 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีบ้านพลูตาหลวง ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4116 ทำขบวน
- ขบวนรถเร็วที่ 111 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเด่นชัย ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4145 ทำขบวน
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ปิดท้ายในส่วนของเนื้อเรื่องมหากาพย์ GEK. Travel Episode 2 ด้วย Clip สุดท้าย เป็นภาพขณะที่รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4105 ทำ ขบวนรถเร็วที่ 135 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี ออกจาก สถานีชุมทางบางซื่อ ไปเมื่อเวลา 07.38 น. ครับ

Screenshot Click here~!



หลังจากผมนำเสนอ Review จบ มักจะมีน้อง ๆ สมาชิกหน้าใหม่สอบถามข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องงบประมาณค่าใช้จ่ายที่ต้องใช้ไประหว่างการเดินทาง จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า ค่าตั๋วรถไฟ ค่าพาหนะเดินทางต่อไปยังจุดหมายต่าง ๆ ค่าอาหาร ค่าที่พัก หลัก ๆ ก็จะมีอยู่แค่นี้ล่ะครับ รวมแล้วจะมากหรือน้อย ก็แล้วแต่วิถีการดำรงชีวิตของแต่ละคน รักสะดวก อยากสบายมากน้อยแค่ไหน สำหรับผม น้องปู๊น แล้วก็เจ้าตี๋ เรากินอยู่กันแบบง่าย ๆ ไม่ว่าจะเป็นก๋วยเตี๋ยว หรืออาหารตามสั่งก็กินได้ ไม่จำเป็นต้องเข้าห้างไปกินร้านติดแอร์ ( แต่ก็มีบ้าง เป็นบางมื้อ ) พักโรงแรมก็ขอแค่เป็นห้องแอร์ก็พอ ( ห้องพักที่ไม่มีโทรทัศน์พวกเราก็เคยไปนอนมาแล้ว หรือแม้แต่คืนละพันกว่าบาทผมก็เคยพาเจ้าตี๋กับน้องพีไปนอนมาแล้วเช่นกัน ) จะประหยัดอยู่เรื่อย หรือจะฟู่ฟ่าตลอดก็คงไม่ดี เดินทางสายกลาง หรือปรับตัวไปตามสถานการณ์ดีที่สุด ถ้าตลอดวันเหนื่อยมามาก แล้วในเย็นวันนั้นมีอะไรพิเศษกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นอาหารสักมื้อ หรือห้องพักดี ๆ ให้รางวัลกับตัวเอง และเพื่อนร่วมทาง ( ถ้ามี ) ก็คงจะดีไม่น้อยครับ

ถ้าจะให้ตอบแบบตรงประเด็นชี้ตัวเลขไปเลย ก็เอาเป็นว่าตอนแรกผมเตรียมเงินไปประมาณ 5,xxx ครับ แต่เงินส่วนนี้หมดก่อนจบทริป ผมก็เลยต้องไปกดมาเพิ่มอีก 3,xxx ( เงินก้อนหลังนี้ใช้ไม่หมด ) คร่าว ๆ ก็ประมาณนี้ล่ะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สำหรับ GEK. Travel Episode 2 ในส่วนของผมก็ต้อง . . .
- ขอบคุณพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ของการรถไฟแห่งประเทศไทย โดยเฉพาะพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ที่ สถานีบุรีรัมย์ พี่ ๆ พขร. และช่างเครื่องของขบวนรถทุกขบวนที่พาพวกเราไปยังจุดหมายต่าง ๆ รวมถึงขบวนรถทุกขบวนที่มาเป็นนายแบบในภาพทุกภาพ Clip ทุก Clip ที่ปรากฏอยู่ในมหากาพย์เรื่องนี้ รวมถึงเจ้าหน้าที่ของ BTS MRT และ ขสมก. ที่พาพวกเราเดินทางวน ๆ เวียน ๆ อยู่ในกรุงเทพอย่างปลอดภัย
- ขอบคุณพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ของหลาย ๆ หน่วยงาน อาทิ พี่ ๆ ประชาสัมพันธ์ที่สนามบินสุวรรณภูมิ คุณพี่พขร. รถ Shuttle Bus 1 - 13 คุณพี่นางพยาบาลที่โรงพยาบาลรถไฟ ที่มีส่วนช่วยแนะนำข้อมูล รวมถึงอำนวยความสะดวกให้พวกเราได้เก็บภาพมาฝากให้พี่ ๆ น้อง ๆ ได้ชมกัน รวมถึงคุณลุงและพี่ ๆ ที่ปฏิบัติงานอยู่ ณ สถานที่แห่งความลับ ซึ่งข้อมูลและรูปภาพที่ผมกับน้องปู๊นได้รับมา ไม่ปรากฏอยู่ในมหากาพย์เรื่องนี้
- ขอบคุณครอบครัวจันทร์ตรี และพี่ ๆ น้อง ๆ ที่โรงรถจักรสะพานยาว สำหรับการต้อนรับ และที่พักอันแสนอบอุ่นเช่นเคย ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้กลับไปเยือนอีกหลาย ๆ ครั้ง . . .
- ขอบคุณพี่ ๆ ขอบใจน้อง ๆ RFT.com ที่ติดตามการเดินทางของพวกเรามาโดยตลอด ข้อความให้กำลังใจของพี่ ๆ น้อง ๆ มีความสำคัญกับพวกเราเสมอ
- ขอบใจน้องปู๊นที่ร่วมเดินทางแบบไปไหนไปกัน กินอยู่นอนค้างด้วยกันหลายวันหลายคืน ไว้ใจ และวางใจในการตัดสินใจนำทีมของพี่ ถึงแม้จะมีผิดพลาดไปหลายครั้ง พี่ก็อยากจะบอกว่าพี่พยายามรับมือกับสถานการณ์เฉพาะหน้าอย่างเต็มที่แล้ว ถ้ามีโอกาสหน้าได้ร่วมทีมไปตะลอน GEK. Travel Episode 3 - 4 - 5 . . . ด้วยกันอีก พี่ว่าพวกเราได้อิ่มเอมเปรมปรีย์มากกว่านี้แน่ ๆ พี่สัญญา และหวังว่าน้องปู๊น เจ้าตี๋ รวมถึงพี่เองจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกหลาย ๆ ครั้ง ได้หัวเราะด้วยกันแบบในรูปข้างล่างนี้อีกในทุก ๆ การเดินทางครับ



( จริง ๆ แล้วรูปนี้ผมคิดจะแปะให้ดูตั้งแต่ตอนที่โพสท์ Part 3.2 แล้ว แต่คิดอีกทีเอามาปิดท้ายดีกว่า ภาพนี้เป็นภาพที่ผมคิดว่าสามารถสื่ออารมณ์ได้ดีมากรูปหนึ่งเลยทีเดียวครับ เห็นทีไรหัวเราะตามทุกที . . . )

ระหว่างพวกเราก็ได้มีการพูดคุยถึง GEK. Travel Episode 3 เอาไว้บ้างแล้วล่ะครับ แต่นั่นเป็นเพียงแค่การพูดคุยกันคร่าว ๆ เท่านั้น ผมคงจะไม่เล่าอะไรมากมายไปกว่านี้ ในกลุ่มพวกเรา 3 คนหากขาดใครคนใดคนหนึ่งไป ก็คงจะไม่ใช่ GEK. Travel อีกต่อไป อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน ผมก็ได้แต่หวังว่า มิตรภาพและความสัมพันธ์ของพวกเราจะยังคงผูกพันและเหนียวแน่นแบบนี้ตลอดไป . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.