GEK. Travel#2 ตะลอนครึ่งเดือน --> รย.กท.ชั.แอ.พต.

[ExtendeD]

ในเมื่อไม่สามารถไปนั่งในตำแหน่งที่หมายตาเอาไว้ได้ เพราะฉะนั้นพวกเราก็เลยต้องถอยออกมายึดที่นั่งที่อยู่ติด ๆ กันแทน ผู้โดยสารที่มาขึ้นขบวนรถที่ สถานีบ้านแหลม ก็มีอยู่ประมาณ 10 คนได้ ถ้าเทียบกับเมื่อปีที่แล้ว ผมว่าเยอะแล้วนะครับ . . .




ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกว่าเส้นทางสายบ้านแหลม - แม่กลองนี่ล่ะสุดยอด ก็เลยคิดว่าน้องปู๊นคงจะตื่นเต้นไม่น้อยที่ได้มีโอกาสสัมผัสเส้นทางนี้จริง ๆ ซะที ตอนนี้คงจะกำลังถ่าย Clip อยู่ ก็ได้แต่หวังว่าพอน้องกลับมาจากค่าย รด. แล้ว คงจะพอมีเวลาว่างมาแปะแบ่งให้พวกเราได้ดูกันบ้าง . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

[ExtendeD]

หลังจากขบวนที่ 4383 ออกจาก ที่หยุดรถท่าฉลอม ไปแล้ว ก็จะผ่านมาถึงจุดตัดถนนเสมอระดับแห่งหนึ่ง ที่จุดตัดถนนแห่งนี้ ผมคิดว่าในหมู่พวกเราถ้าได้เคยนั่งรถไฟผ่านเส้นทางนี้สักครั้งหนึ่งก็คงจะจำได้ดี เพราะดูตามตำแหน่งที่ตั้งแล้วค่อนข้างอันตรายมากเลยทีเดียว ส่วนจะเป็นเพราะอะไรนั้น ถ้าได้เคยติดตามในกระทู้ก่อนหน้านี้ก็คงจะพอทราบบ้างแล้ว ผมก็เลยไม่อยากจะพูดตอกย้ำอะไรมากมาย ไปดูใน Clip ที่อยู่ข้างล่างนี้เลยดีกว่า พี่พขร. เปิดหวีดกระจาย

Screenshot Click here~!


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

นี่เป็นกองหินกองแรกที่ได้เห็นครับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ใกล้ ๆ กับ ที่หยุดรถบ้านชีผ้าขาว เมื่อปีที่แล้วผมไปนั่งอยู่ทางด้านขวาของขบวนรถครับ ก็เลยไม่แน่ใจว่าได้เห็นหินรองทางกองใหญ่ ๆ แบบนี้หรือเปล่า


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Winning]

[ExtendeD]

เสน่ห์อย่างหนึ่งของเส้นทางสายบ้านแหลม - แม่กลอง ที่ถูกใจผมที่สุดถ้าจะให้บอกไปหลายคนอาจจะแปลกใจ จะบอกว่า " โยกเยกจนหัวสั่นหัวคลอน " ก็อาจจะไม่ถูกไปเสียทั้งหมด ผมเองก็นั่งคิดคำอธิบายความรู้สึกของผมอยู่นาน ลบทิ้ง พิมพ์ใหม่ แล้วก็ลบทิ้งอีก วนเวียนแบบนี้อยู่หลายครั้ง ก็ไม่ได้ประโยคที่ถูกต้องตามความรู้สึกของผมสักที เอาเป็นว่าถ้ามีเวลาว่างคงต้องให้พี่ ๆ น้อง ๆ มาสัมผัสด้วยตัวเองจะดีที่สุดครับ

ขอแปะอีกสัก 1 Clip เป็นช่วงที่ขบวนที่ 4383 วิ่งผ่านสะพานเหล็กแบบแผงขึ้นเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในเส้นทางช่วงก่อนที่จะไปถึง ที่หยุดรถบางสีคต ครับ

Screenshot Click here~!



หลังจากถ่าย Clip นี้เสร็จ ผมก็นั่งลงตรงที่นั่งของผมเพื่อมาเช็คภาพใน Clip ทันใดนั้นเอง เสียงร้องของสุนัขตัวหนึ่งก็ดังขึ้น ผมรีบชะโงกหน้าออกนอกหน้าต่าง เพื่อหันมองไปดูตามเสียงนั้นทันที แล้วก็ได้เห็นภาพที่ไม่อยากจะเห็นเลยจริง ๆ ถึงแม้สุนัขตัวนั้นจะไม่ได้ถูกล้อเหล็กทับขาดครึ่งท่อน แต่บอกได้อย่างเดียวว่าถูกชนกระเด็นแบบนั้น ไม่ตายก็รอดยากครับ ไปดีเถอะนะ เจ้าตูบ สำหรับตัวผมเองก็ยังโชคดีอยู่บ้าง ที่น้องปู๊นไม่ได้ถ่ายรูปผมในตอนนั้นเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคงมีการบีบ ( บังคับ ) ให้ลบทิ้งกันบ้างล่ะครับ ข้อหาทำหัวหน้าไกด์ทัวร์เสียภาพพจน์ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอขบวนที่ 4383 ออกจาก ที่หยุดรถบางกระเจ้า มาได้ไม่ไกล มองออกไปนอกหน้าต่างทางด้านซ้ายของขบวนรถ ก็จะเห็นว่าข้างทางรถไฟบริเวณนี้ไม่ได้มีต้นไม้ขึ้นเยอะแยะเหมือนช่วงที่ผ่าน ๆ มา เป็นเพราะความรู้อันน้อยนิดทำให้ผมไม่แน่ใจว่าที่เห็นอยู่นี้คือ นาเกลือ หรือว่า บ่อเลี้ยงกุ้ง กันแน่ เห็นอยู่ไกล ๆ แบบนี้ แยกไม่ค่อยจะออกเลยครับ




พอมาถึง ที่หยุดรถบ้านนาขวาง ก็มาเจอกองหินเข้าอีกครั้งหนึ่ง



ตั้งแต่รู้จักกับน้องปู๊นมา ผมเคยถูกถามว่า " พี่ รู้หรือเปล่าว่าหินรองทางแถว ๆ นี้เขาเอามาจากไหน " หลายครั้งมาก ๆ ถ้าไม่ได้อยู่แถว ๆ อีสานใต้ หรือแถว ๆ บ้านหมี่ ผมก็ไม่รู้หรอกครับ

กองหินที่ ที่หยุดรถบ้านนาขวาง กับกองหินที่เห็นตอนที่อยู่ที่ ที่หยุดรถบ้านชีผ้าขาว ขนมาจากที่ไหน ผมก็ไม่รู้เช่นกัน ยังดีที่น้องปู๊นไม่ได้ถาม คงจะเบื่อ เพราะถามทีไรก็ไม่เคยได้คำตอบสักที ถามผิดคนก็แบบนี้แหละน้องเอ๋ย . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

10.56 น. ขบวนที่ 4383 ก็มาถึง ที่หยุดรถบ้านนาโคก ครับ



ที่หยุดรถบ้านนาโคก ในเส้นทางสายบ้านแหลม - แม่กลอง
อักษรย่อ าโ. รหัสสถานี 5028
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ตำบลนาโคก อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร *

* อ้างอิงจาก file station_maeklong.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com


หลังจากนั้นก็ผ่านยาวมาจนเข้าเขตตัวเมืองแม่กลอง ตึกแถว บ้านเรือนเยอะแยะตามแบบฉบับของเมืองใหญ่ ผิดกับเส้นทางช่วงที่ผ่าน ๆ มาแบบคนละโลกเลยครับ




น้องปู๊นกำลังเก็บภาพขณะที่ขบวนที่ 4383 ทำขบวนเข้าสู่ สถานีแม่กลอง อยู่ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอขบวนที่ 4383 เข้าจอดที่ สถานีแม่กลอง ผู้โดยสารที่อยู่บนรถยังไม่ทันได้ลงจากขบวนรถเลย ผู้โดยสารที่กำลังรอการโดยสารไปกับขบวนที่ 4384 ก็มายืนออกันเต็มประตูแล้ว ก็เรียกว่าเต็มตั้งแต่ยังไม่ออกเดินทางเลยครับ ผิดกับตอนที่ทำขบวนออกจาก สถานีบ้านแหลม แบบเทียบกันไม่ได้เลย

ผมก็เลยให้เจ้าตี๋เฝ้าที่นั่งเอาไว้ ( จะมีประโยชน์อยู่บ้าง ก็ตอนนี้แหละ . . . ) แล้วผมกับน้องปู๊นก็แยกย้ายกันไปเก็บภาพบรรยากาศเพิ่มเติม เริ่มจากด้านหน้าตรง ๆ ของ NKF. 1213 ที่ในช่วงขากลับ เราทั้ง 3 คนก็จะยังคงนั่งกันอยู่ในรถคันนี้ล่ะครับ เพราะว่าน้องปู๊นได้ไปขออนุญาต คุณพี่ พหล. ไปยืนถ่ายภาพของตลาดร่มหุบอยู่ที่ท้ายขบวนรถแล้ว




มาดูการปะ + ศัลยกรรมหน้าตาของ NKF. 1213 กันสักหน่อยครับ เป็นเพราะว่ามีข้อจำกัดหลายอย่าง ทำได้ขนาดนี้ก็เก่งมากแล้วครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินอ้อมมาดูอีกด้านหนึ่งกันบ้างครับ มีกระจกมองหลังด้วยนะ เท่ห์จริง ๆ




ร่องรอยทางฝั่งนี้ จากการคาดเดาน่าจะเกิดขึ้นหลังจากที่ไปแปลงโฉมคาดหน้าดำมาแล้วแน่ ๆ เลย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.