ชมพิพิธภัณฑ์รถไฟ GERMANY ตอนที่ 3 (DB Museum,Nuremberg)

[tuie]

บริเวณชานชาลามีรถเข็นสัมภาระรุ่นเก่าจอดอยู่หนึ่งคันครับ



ที่นั่งพักผู้โดยสารก็เป็นแบบเก่าครับ ที่ขาดไม่ได้ คือ ที่บังลมหนาว ซึ่งต่อมาพัฒนาการเป็นห้องกระจกกันลมหนาวตามชานชาลาในยุคปัจจุบัน

[tuie]

โบกี้โดยสารของ DB มีการเปลี่ยนแปลงสีมาหลายครั้งไม่แพ้รถไฟไทย ปัจจุบันไม่เห็นโบกี้สีเขียวหลังคาสีบรอนซ์อย่างนี้ออกให้บริการแล้วนะครับ



ก้มลงชมแคร่บ้างครับ



ขนาดโบกี้นี้จอดในเขตพิพิธภัณฑ์มีรั้วรอบขอบชิด(แต่รั้วไม่สูงนัก) ยังไม่วายถูกพลเมืองร้ายมือบอนมากระทำย่ำยีจนราคีติดตัวรถ

[tuie]

รถคันถัดไปยิ่งถูกพ่นสีจนเละเกือบตลอดคัน



ถ้าจำไม่ผิดรถคันนี้เป็นรถที่ใช้ทำขบวนเอสบาห์นสายพอสดัม-เบอลิน เมื่อหลายสิบปีก่อน เป็นรถมอเตอร์รางแบบรับกระแสไฟฟ้าจากด้านข้างครับ



ทำท่าเอสเคิร์ฟยอดนิยมย่อตัวลงชมแคร่อีกเช่นเคย



มุมมองจากด้านท้ายของเอสบาห์นคันนี้ครับ

[tuie]

ปลายสุดของทางนี้มีแคร่จอดไว้หนึ่งแคร่ครับ



ดูๆแล้วน่าจะเป็นแคร่รถจักรไฟฟ้ารุ่นเก่าสักรุ่นหนึ่ง



ช่วงกลางแคร่มีแหนบคว่ำอันโตครับ

[tuie]

ข้ามมาชมเจ้า TEE ซึ่งจอดเทียบอีกชานชาลาเริ่มจากด้านท้ายขบวน แบบด้วนๆไม่เต็มชุดครับ



ดูเหมือนว่าแคร่ของ TEE จะได้รับการออกแบบให้มีความพิเศษไปกว่ารถร่วมยุคร่วมสมัย



รอยต่อระหว่างรถแต่ละคันในชุดของ TEE เริ่มสนิทแนบชิดยิ่งกว่ารถดีเซลรางและรถโดยสารในยุคก่อน



เดินกลับมาถึงด้านหน้าเจ้า TEE แล้วครับ

[tuie]

วันนั้นเริ่มเข้าชมพิพิธภัณฑ์ฯตั้งแต่ ๑๑ โมง แทบไม่น่าเชื่อว่าเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ๕ ชั่วโมงกว่า(ข้าวปลาไม่ต้องรับประทาน) บัดนี้เป็นเวลาเกือบจะ ๑๖.๓๐ น. ใกล้จะถึงเวลาที่พิพิธภัณฑ์ปิดแล้ว ดูเหมือนว่าผมจะเป็นผู้เข้าชมที่เดินชม เดินถ่ายภาพอย่างเมามันอยู่นานที่สุด เนื่องจากผมไม่เห็นหน้าผู้เข้าชมที่มาถึงพร้อมๆกับผมในเวลานั้นแล้ว เข้าใจว่าน่าจะกลับไปก่อนกันหมด ผมเองก็ถึงเวลาต้องเดินทางกลับบ้างละครับ



ตอนเดินกลับต้องย้อนมาผ่านโรงเก็บรถจักรอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เพิ่งจะเห็นทางขึ้นไปชั้นลอยแม้ว่าจะเมื่อยขา ปวดหลังเต็มทีเพราะสังขารเริ่มไม่อำนวยที่จะแบกเป้หนักๆนานๆ แต่ก็อดไม่ได้เลยปีนบันไดขึ้นไปเก็บภาพในมุมสูง(กว่าเดิม)มาฝากอีกสักเล็กน้อยครับ



นอกจากผมแล้วไม่มีผู้เข้าชมคนอื่นหลงเหลืออีกต่อไป มีแต่เจ้าหน้าที่มายืนรอปิดโรงเก็บรถจักรเท่านั้น



คนบ้ารถไฟจากแดนไกลคนนี้จำต้องลา DB Museum,Nuremberg ไปก่อน ความประทับใจจากการได้เข้าชมมีมากแค่ไหนคงบรรยายเป็นลายลักษณ์อักษรได้ไม่เท่าความรู้สึกที่มี คงได้แต่เอาใจช่วยให้บ้านเรามีพิพิธภัณฑ์รถไฟไทยเกิดขึ้นจริงในเร็ววันละครับ

ขอความสวัสดีจงมีแด่ผู้ชมทุกท่าน

นสน.าย.

[black_express]

เจ้าหน้าที่เขารอ อ.ตุ้ยคนเดียวนะนี่ กว่าจะได้ปิดประตูกลับบ้าน

[nathapong]

อ.ตุ้ย

[BanPong1]

[annex]

เพิ่งจะชมพิพิธภัณฑ์ที่นูแรมเบอร์กจบ ต้องรีบทำเวลาตามไปชมของฝากฯ ตอน 4 ต่อแล้วครับ ขอบคุณภาพสวยๆ(สวยจริงๆนะครับ...555)ที่นำมาฝากกันในตอนนี้ครับ พี่ อ.ตุ้ย