RFT Camp 2 : This is ทุ่งมะเม่า train station.

[OutRun]

[Wisarut]

[tong_sanam]

ภาพตอนกลางคืนสวยกว่าตอนกลางวันเยอะเลย
_________________


"ที่นี่สถานีชุมทางสนามชัยเขต
ท่านที่จะเดินทางไป จันทบุรี ตราด
โปรดข้ามไปรอการโดยสารในชานชาลาที่ 2"

[Mongwin]

ศูนย์กลางสถานีทุ่งมะเม่าในปัจจุบันอยู่ที่ กม. 288+853.40
แสดงว่าพิกัดเมื่อครั้งยังเป็นที่หยุดรถ ซึ่งอยู่ที่ กม. 289+020 นั้น
อยู่ไกลลงไปทางทิศใต้ของปัจจุบัน ประมาณ 167 เมตร
จะตรงกับปากซอยเข้าหมู่บ้านชาวประมงริมทะเลในปัจจุบันเลยครับ

ดังนั้นเข้าใจว่าตอนที่ยกฐานะขึ้นเป็นสถานี ในปี พ.ศ. 2525 นั้น ได้ย้ายตำแหน่งที่ตั้งสถานี
ไปจากที่หยุดรถเดิมนะครับ

อนึ่ง บริเวณทุ่งมะเม่ายุคปี 2464 นั้นบรรยากาศคงไม่ต่างจากปัจจุบันมากนัก
คือ รกร้างห่างไกลผู้คน ดังที่ได้บรรยายไว้ในนิราศรับพัชนิ์ ดังนี้ครับ

[tuie]

บันทึกการเดินทางออกค่ายชมรถไฟยามราตรี ณ สถานีทุ่งมะเม่า

สวัสดีครับท่านผู้ชม ในฐานะที่เป็นชาวค่ายฯคนหนึ่งก็อยากจะนำเสนอเรื่องราวอันน่าประทับใจพร้อมภาพพรนรกฝีมือผม ซึ่งพอจะมีบ้างเล็กน้อย(เนื่องจาก “วางมือ” แล้ว) มาให้ชมเพื่อความบันเทิงกันบ้าง เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาขอเริ่มต้นเลยนะครับ

หลังจากที่ไปออกค่ายฯ ณ ผาเสด็จ ประสบความสำเร็จและประทับใจกันอย่างเต็มที่ ชาวค่ายก็เห็นพ้องต้องกันว่าก่อนสิ้นเหมันต์ฤดูนี้เราน่าจะไปออกค่ายชมรถไฟยามราตรีกันอีกคำรบหนึ่ง ไปที่ไหนดีล่ะ สายอีสานเพิ่งจะไปมาไม่เอาแล้ว มีแต่รถอุบลฯแล่นทั้งวันทั้งคืน(บวกรถสายหนองคายอีกนิดหน่อย) คราวนี้ผมและอีกหลายท่านรีเควสขอไปตั้งค่ายดูขบวนรถสายใต้บ้างดีกว่า พอตั้งธงไว้เช่นนี้ชาวค่ายก็เสนอชื่อสถานีในเส้นทางสายใต้ที่เราจะไปตั้งค่ายฯครั้งต่อไปขึ้นมาหลายสถานี เช่น ทุ่งมะเม่า คั่นกระได หนองหิน วังด้วน ห้วยสัก เขาไชยราชฯลฯ โดยมีคอนเซ็พร่วมกันว่าจะต้องเป็นสถานีเล็กๆ มืดๆ(ยามราตรี) เงียบๆ ได้บรรยากาศชนบท ธรรมชาติ สถานีในพื้นที่เจริญแล้ว เช่น ประจวบฯ บ้านกรูด บางสะพานใหญ่ฯลฯ ให้ตัดทิ้งไป ในที่สุดก็ลงเอยที่สถานีทุ่งมะเม่าซึ่งน้องเอ็มแดวูอ้วน ประธานค่ายฯเป็นผู้ส่งเข้าประกวดนี่แหละครับ

การเดินทางไปทุ่งมะเม่าชาวค่ายส่วนใหญ่จำเป็นต้องเลือกใช้รถยนต์ส่วนตัวเป็นพาหนะ จำใจต้องพรากจากการเดินทางโดนรถไฟเป็นการชั่วคราวเนื่องจากมีสัมภาระ เสบียง วัสดุอุปกรณ์ต่างๆที่ต้องขนไปเป็นจำนวนมาก แต่ชาวค่ายบางท่าน เช่น อาจารย์หม่อง คุณติ๋วและน้องกร ก็เลือกเดินทางโดยขบวน ๔๓ หรือ ๒๕๕ นะครับ ในส่วนของผมรับหน้าที่ พขร. ICE (เบาทางแบบถาวร) ที่ ๖๖๖๘ ออกจากสถานีบ้านตุ้ยเวลา ๗.๒๕ น. แวะรับผู้โดยสารที่สถานีสามเสน(เวบเรานี้ขนาดนัดกันยังต้องนับพบที่สถานีเลยครับ)อีก ๒ ท่านได้แก่ น้องธีแมวย่อง และน้องฟาง สทล. ความจริงแล้วทริปนี้เรามิได้จำกัดว่าต้องเป็นทีมงานถึงจะไปได้หรอกนะครับ ทีมงานผู้ก่อการค่ายฯอาจชักชวนสมาชิกที่แต่ละท่านคุ้นเคยไปร่วมทริปด้วยก็ได้ ผมเองก็ชวนน้องๆสมาชิก RFT หลายท่านให้ไปออกค่ายด้วยกันแต่ก็มีเหตุจำเป็นให้ไปร่วมทริปไม่ได้ จึงเหลือกันแค่นี้ละครับ



ICE ที่ ๖๖๖๘ ของผมออกจากสามเสน ๘.๐๐ น. เบาทางไปเรื่อยๆจนถึงประจวบคีรีขันธ์เวลา ๑๑.๓๐ น. ท้องเริ่มร้องพอดีแวะรับประทานอาหารอร่อยแถวๆอ่าวน้อยกันก่อนดีกว่าครับ



ก่อนรับประทานอาหารก็ชมวิวริมอ่าวน้อยไปก่อนนะครับ ภาพข้างต้นเป็นมุมมองขึ้นไปทางทิศเหนือด้านสถานีคั่นกระได เห็นเขาตาม่องล่ายอยู่ลิบๆ ส่วนภาพต่อไปนี้เป็นมุมมองไปทางเขาช่องกระจกและตัวเมืองประจวบฯ เห็นเขาล้อมหมวกอยู่ขอบด้านขวาของภาพครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

แดดยามเที่ยงช่างแจ่มจ้าเกินกว่าที่คนชราจะยืนกินลมชมวิวนานๆได้กลับเข้าไปในร้านอาหารดีกว่า รู้สึกว่าน้องธีจะพร้อมแล้ว ทั้งพร้อมที่จะกินและพร้อมที่จะเป็นเหยื่อของผมตลอดทริปนี้



ช่างภาพฝีมือดีของ RFT ท่านนี้ ไม่ชอบถ่ายภาพสิ่งมีชีวิตทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นนางแบบสุดสวย หรือสิงสาราสัตว์ ปลา-กุ้ง-ปลาหมึก ในจาน/ถ้วยเหล่านี้ หากไม่ถึงแก่อนิจกรรมจนถูกนำมาประกอบอาหารอันโอชะเสียก่อน คงจะไม่มีโอกาสได้ใช้บริการจากน้องฟาง สทล. เป็นแน่



สังเกตว่ากุ้งแชบ๊วยต้มยำในถ้วยของผมนั้นตัวใหญ่คับถ้วยเชียวละครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[beer45]

อ.หลวงอัคคีมาปิ่งย่างที่หลังเสียเปรียบผมไปหลายขุมแล้วนะครับ ของผมเผาให้หนักเผาก่อนได้เปรียบ เอ....หรือว่าเผาทีหลังจะมีทีเด็ดความฮาครับ

[tuie]

^
ผมนั้น ไม่รวดเร็ว ไม่รุนแรง แต่เรียบร้อย(ทุกราย) ครับท่านเจ้าคุณฟ้าภูฯ ส่วนจะมีทีเด็ดหรือไม่ต้องติดตามชม แต่ไม่ต้องกด F5 ซ้ำๆนะครับ น่ากลัวจริงๆ น่ากลัวจริงๆ

-------------------------------------------------------------------------------

ช่างภาพมือหนึ่งลงมือรับประทานแล้ว ช่างภาพมือสองแต่ฝีมือไม่เป็นรองใครยังคงชักภาพต่อไป



ชิมจนข้าวหมดไปครึ่งจานแล้วสรุปว่า....อร่อยไหมครับน้องฟาง



ตั้งแต่ตอนที่มาถึงร้านอาหารผมได้รับแจ้งทางโทรจิตว่าขบวนรถด่วนพิเศษสุดๆ “เดอฟาสต์” ซึ่งออกจากกรุงเทพหลัง “อิซีเอ” ของผมประมาณ ๒ ชั่วโมงกำลังผ่านกุยบุรีมาแล้วอีกไม่เกิน ๑๕ นาที จะถึงประจวบฯ ชาวคณะก็คอยรอรับขบวนรถด่วนพิเศษสุดๆไปพลางรับประทานไปพลาง สักครู่หนึ่งได้ยินเสียงประชาชนในร้านอุทานกันด้วยความแตกตื่นตระหนกตกใจว่า “ตี๋ใหญ่มาแล้ว” “ตี๋ใหญ่มาแล้ว”



ครั้งพอเงยหน้าจากอาหารนานาชนิดขึ้นดู “ตี๋ใหญ่” หาใช่ใครที่ไหน ท่านเจ้าคุณฟ้าภูเบศร์วิเศษโทรทัศน์ตูนี่เอง เห็นว่าด้วยความรวดเร็วรุนแรงของขบวนรถ ถึงจะลงห้ามล้อฉุกเฉินแล้วยังแล่นเลยหน้าร้านไปหลายร้อยเมตรเชียวละครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

หลังจากนั้นไม่นานนักพี่ห่าน คุณแอร์ และหลานพจมาน(ถักผมเปีย)ก็ตามมาสมทบที่ร้านนี้ครับ



ท่านเจ้าคุณฟ้าภูฯและคุณหญิงฟ้าภูฯ(คุณแอ๋ม) กรุณานำ “หอยวิเศษ” กิโลกรัมละ ๒,๐๐๐ บาท มาให้ชาวคณะลองชิมเป็นบุญลิ้นด้วยละครับ ด้วยความตื่นเต้นตกใจในราคาหอยเลยไม่ทันได้ชักภาพพรนรกมาฝาก แต่หอยวิเศษนั้นอยู่ในถุงพลาสติกที่ท่านเจ้าคุณฟ้าภูฯถือไว้ในภาพนี้น่ะครับ



ชาวคณะซึ่งรวมตัวอยู่ที่ร้านได้รับโทรจิตรายงานความคืบหน้าการเดินทางของขบวนรถพิเศษค่ายฯซึ่งมีน้องเอ็ม และท่าน นตต.๔๒๒๒ เป็น พขร. มาเป็นระยะๆ รวมทั้งอาจารย์หม่องและคุณติ๋วที่เดินทางโดยขบวน ๔๓ ถึงสถานีประจวบฯแล้ว เราเลยตกลงว่าจะเคลื่อนขบวนไปที่สถานีประจวบฯกันครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[taweep]

/