ทัวร์ลิ้นห้อย : ดูของดี VS หนีรถไฟที่ขุนตาน

[alderwood]

สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องมิตรรักชาว RFT ทุกท่าน ทริปนี้เพิ่งจะจบลงไปสดๆร้อนๆเลยครับ หลังจากภาคแรกชาวคณะปลายิ้มเหงือกแดงได้จัดทัวร์กันไปเมื่อปี 2550 คราวนี้ขอ return มา ณ สถานที่ๆคุ้นเคยอีกครั้งนั่นคือ ขุนตาน สถานีรถไฟท่ามกลางภูเขาและอยู่สูงสุดในประเทศไทยครับ ตัวสถานีอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางที่ 577 เมตรครับ
===================================
การเดินทางเริ่มต้นขึ้นเมื่อเย็นวันที่ 20 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา โดยได้นัดเจอกันที่บ้านมะขาม ซึ่งชาวคณะปลายิ้มเหงือกแดงในภาคแรกก็มากันครบทีม และพขร.เดอะฟาสต์ที่เดิมจะต้องไปขบวน 11 ในคืนนี้ แต่แผนกลับพลิกครับ ต้องทำขบวน 107 แทน พอขบวน 1 มาถึงบางซื่อ สิ่งแรกที่ชาวคณะอยากรู้ก็คือเลขรถจักรทำการครับ ซึ่งก็คือ 4554 ลูกรักของผมนี่เอง หลังจากเมื่อเดือนมกราคมได้ก่อคดีไว้กับน้องปิทำให้มาขึ้น 21 ไม่ทัน ชาวคณะก็หวั่นว่าเหตุการณ์จะซ้ำรอยไหม แถมพขร.เดอะฟาสต์ยังขู่ว่าจะทำ 107 แซง 1 ให้ได้ ชาวคณะก็ยิ่งหวั่นมากยิ่งขึ้น

พอออกจากบางซื่อแล้ว ชาวคณะเริ่มตรวจสอบเวลากับปดร.ฉบับแจกผู้โดยสารเป็นระยะๆ ซึ่งออกจากบางซื่อมาก่อนเวลา แต่พอมาถึงดอนเมืองช้านิดหน่อยเองครับ เมื่อมาถึงดอนเมืองก็มีชาวคณะสมทบขึ้นมา 1 ท่าน แต่ยังไม่บอกครับว่าใครขออุบไว้ก่อน รุ่งขึ้นทีมงานก็ได้เตรียมแผนรับน้องไว้แล้วครับ

ฉึกกะฉักๆๆๆๆๆ เสียงรถไฟวิ่งไปตามรางด้วยพิกัดทาง 80 ในทางขึ้น ไม่นานผมก็ทนไม่ไหวขอกางเตียงก่อนเลยครับ จากนั้นก็มุดเข้านอนทันทีเพื่อเก็บแรงไว้ในวันรุ่งขึ้น พอถึงนครสวรรค์ก็แปลกใจว่า ทำไมไม่เห็น 107 แซงดังคำขู่ แต่ก็มาพบเห็นขบวนนึงรอหลีกอยู่ ซึ่งสถิตินั้นยังไม่เคยมีขบวนไหนมาทำลายได้ (ในทางปกติ) นั่นก็คือขบวน 102 ครับ มันจะช้าอะไรขนาดนั้น พอขบวน 1 ออกไปได้สักพักก็ไปเจอ 116 จอดรอทางและรอหลีกให้อยู่ เห็นว่าผู้โดยสารขบวน 102 แน่นมาก มากว่า 116 ที่ตามหลังมาก็คงเพราะว่า 102 คือรถไฟฟรีนั่นเอง

รถไฟก็ยังวิ่งต่อไปเรื่อยๆ พอถึงเด่นชัยผมก็ตื่นขึ้นมาดูและก็หลับต่อ จากนั้นก็ตื่นด้วยเสียงปลุกของชาวคณะว่าถึงแม่ตานน้อยแล้ว ซึ่งขณะนั้นเวลาประมาณ 6 โมงนิดๆ ขบวน 109 ขึ้นเขาไม่ไหวให้ 1 รออยู่ที่หน้าเสา และก็แซง 109 ขึ้นไป ขึ้นไปได้สักพักประมาณ กม.ที่ 675 รถก็วิ่งช้าลงๆจนหยุดกึ๊ก แล้วถอยมาอีกนิด แล้วก็หยุดอีกที พขร.พยายามเอาขึ้นให้ได้ครับ ส่วนที่ฝั่งแม่ตานน้อย 109 ก็จอดรออยู่รางหลีก 11 ก็มารออยู่ที่สถานีแล้วเช่นกัน สถานการณ์ของขบวน 1 ตอนนี้ใหญ่หลวงนัก จะถอยกลับก็ไปไม่ได้ จะไปต่อก็ขึ้นไม่ไหว ดังเพลงของป้าเบิร์ดที่ร้องว่า "กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง..." ชาวคณะทุกคนก็ได้ส่งแรงใจช่วยพขร. ส่วนพรร.ก็ได้ใช้กระแสจิตทำให้ขบวน 1 ขึ้นเขาได้ ทั้งดิ้น ทังกระดึ๊บขึ้นเขา พอถึงคอมโพสิตก็โล่งใจครับ รถค่อยๆไต่เขาด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นมาไม่ต่ำกว่า 10 KM/H จนมาถึงสถานีขุนตานเวลาประมาณ 7 โมงเศษ ใช้เวลาร่วมๆ 50 นาทีสำหรับ 1 ตอนเลยทีเดียวครับ

พอมาถึงขุนตาน ชาวคณะก็ได้พบกับพี่ยืน ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่บำรุงทางที่นี่ออกมาต้อนรับพวกเรา และได้อำนวยความสะดวกสำหรับที่ฝากของและห้องน้ำในการทำธุระส่วนตัว ซึ่งชาวคณะก็ขอขอบคุณพี่ยืน, สบท.แขวงลำพูน, ช.เล็ก ฝ่ายชก.แขวงลำปาง มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ

จากนั้นชาวคณะก็ได้ไปสั่งอาหารเช้ารอไว้ เนื่องจากร้านอาหารยังไม่เปิดครัวครับ พวกเราจึงเดินไปสำรวจรอบๆสถานี อีกทั้งรอรถที่จะขึ้นมาเที่ยวต่อไปคาดว่าจะเป็นขบวน 11 แต่เอ...ทำไมมันนานจัง มารู้อีกทีว่าขบวน 11 ก็ติดเขาเช่นกัน จะทำยังไงดี นี่ขนาดพี่เบียร์ไม่มายังติดเขาระหว่างแม่ตานน้อย - ขุนตาน ถ้ามาร่วมทริปคงติดแถวๆปางป๋วยอีกที่แน่ๆ

เจฟกับเหล่าผองเพื่อน


ร่องรอยล้อดิ้น ซึ่งพี่ยืนบอกว่าตัดมาจากกม. 675 ครับ


เจ้าถิ่น


แก้ไขคำผิดโดย box_car เนื่องจากน้าแมวพิมพ์ผิด
_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

หลังจากนั้นก็ไปทานข้าวที่ได้สั่งไว้ พอทานเสร็จเรียบร้อยก็ไปดักรถที่จะขึ้นมาครับ เป็นขบวนอะไรมาดูกัน

ขบวนนี้เป็นขบวนรถเร็วด่วนพิเศษที่ 109(1/2)11 กรุงเทพ - เชียงใหม่ ในชุดขบวนมีรถจักร 1 คันเสียงคำรามด้วย MTU หมายเลข 4146 รถชั้น 3 คอกหมู 1 คันไว้บรรทุกสัมภาระ, รถชั้น 3 บรรทุกสัมภาระ 1 คัน รถนั่งชั้น 3 พัดลม 2 คัน และรถนั่งชั้น 2 ปรับอากาศ 3 คัน


แล้วมันคือขบวนอะไรนึกออกหรือยังครับ ถ้ายังก็อีกรูป


พี่ๆ เบรคครับเบรค เลยแล้ว

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

เขียวดีครับ กลางขบวนการโดยสารเรียบร้อย (ท้ายไม่ได้ เพราะไม่รับส่งผู้โดยสาร) ออก 8:39 ครับ


_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

ชาวคณะทราบว่า ขบวน 109(1/2)11 จะทำการแยกร่างที่ทาชมภูและจะกลับมารับชุดรถที่เหลือ จึงออกความห็นว่าน่าจะมีเวลาราวๆครึ่งชั่วโมงในการเดิน คิดว่าเวลาเหลืออย่างน้อยก็ 10 นาที จึงได้ออกเดินลอดอุโมงค์กัน ระหว่างเดินก็สำรวจอุโมงค์ไปด้วย พบไฟสีซึ่งเป็นเสาเข้าของที่ขุนตาน รอยน้ำที่ไหลลงมาถึงขนาดต้องต่อท่อ อีกทั้งหินงอกภายในอุโมงค์ ทำให้รู้ว่าระยะเวลาการเกิดหินงอกไม่ใช่ง่ายๆ นี่แค่ 90 ปียังงอกออกมานิดเดียว พอเหลือ 100 เมตรสุดท้ายก่อนจะออกจากอุโมงค์ ชาวคณะขอถ่ายแสงจากปลายอุโมงค์ด้านใต้ ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงฮึ่มๆๆๆๆมาจากด้านเหนือ หันไปยังไม่เห็น Headlight ส่องมา สักพักก็เห็นทันที ชาวคณะจึงต้องโกยครับ โกยให้ได้ไวที่สุด ผมก็ถือไฟฉายส่องไปด้านหลังด้วยเพื่อให้พขร.เขารู้ว่ามีคนอยู่ ส่วนน้องแมกซ์แดวูผอมนั้น ทำความเร็วเกินพิกัดทางจึงตกรางลงไป หน้าทิ่ม เท้ายกลอยสูง แล้วก็ลุกขึ้นได้ในบัดดล ชาวคณะทุกคนก็ออกมาที่ปากอุโมงค์โดยปลอดภัย สัมภาระที่หิ้วมาก็โยนกองกันไว้ ต่างคนต่างหามุมถ่ายรูปครับ

ดีเซลเปล่าที่จะกลับไปรับ 109



อ.ตุ้ยบอกแล้วว่า พิกัดทางแค่ 30 อย่าเกิน

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[nop2]

ขบวนรถเร็วด่วนพิเศษ
_________________
"You are star I am darkness Our love brighter than the sun .."

[alderwood]

จากนั้นก็เดินไปเรื่อยๆ สักพักก็ได้ยินเสียงฮึ่มๆอีกแล้ว ขบวน 109 หรือไม่มาดูกัน แต่เอ...ทำไมเหมือนได้ยินเครื่องยนต์ 2 เครื่อง แต่อีกเครื่องไม่เร่งเท่าไร ปรากฎว่าเป็นขบวน 13 ที่ 4146 ช่วยทำการกับ 4124 ขึ้นมาครับ ทำไมไม่ห้อย 109 ที่เหลือมาด้วยหว่า...


กะว่าสัก 15-20 นาทีดีเปล่าคันนั้นจะกลับมา แต่มาเร็วกว่าที่คิด


เจอสะพานแรกก็วัดใจครับ เจฟอยากจะโดดซะงั้น

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

ใกล้ถึงสองหอแล้วต้องรีบเดินครับ แต่แล้ว 109 กับครึ่งขบวนท้ายก็ผ่านไป นึกว่าจะรอช่วย 51 ต่อแน่ะ



ก่อนถึงสองหอก็เจอป้ายประกาศเขตอุทยานครับ

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

ถึงแล้วครับสองหอ ใครว่าผมย่อง อิอิ งานนี้ไม่มีย่องครับ จากนั้นก็เดินไปยังศาลาริมทางรถไฟที่อยู่อีกฝั่ง เพื่อนั่งพักและรอลูกทัวร์ครับ ไม่นานอ.ตุ้ยก็ตามมา งานนี้มีรับน้องด้วยครับ ค่อยๆย่องนะครับ ระวังตก



พออ.ตุ้ยมาถึง ผมก็กะจะดัก 408 แถวๆคอมโพสิตซึ่งไม่ไกลกันมาก ส่วนชาวคณะท่านอื่นๆจะดักที่สามหอหรืออาจจะสองหอครับ

เมื่อถึงสอมหอแล้วมองลงไปข้างล่าง สูงจัง



คำเตือน
การเดินข้ามสะพานสองหอและสามหอมีอันตรายเป็นอย่างมาก ทำให้การไปครั้งนี้ต้องจำกัดผู้เดินทางครับ หากพลาดพลั้งอาจจะอันตรายถึงชีวิต ถึงแม้บุคคลนั้นบอกว่าไม่เป็นไร ขอรับผิดชอบตัวเอง แต่ในความเป็นจริงแล้วจึงไม่อาจจะทำเยี่ยงนั้นได้ ขอให้เข้าใจด้วยครับ
_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

และ 408 ก็มาไวกว่าที่คิด


จากนั้นผมก็มองหามุมเหมาะๆในการถ่ายขบวน 12 ซึ่งเป็นมุมที่อยากได้มานานแล้ว จึงได้ใช้ประตูโดเรมอนไปยังมุมที่ต้องการ นั่งรอสักพักอ.ตุ้ยกับชาวคณะก็เดินไปยังอีกฝั่งของคอมโพสิต ส่วนผมก็ยังอยู่ในมุมโปรดอยู่
จากนั้นขบวน 12 ก็มา พอผมโบกมือให้ พขร.ก็ชักหวีดครับ


มุมนี้ล่ะที่อยากได้ครับ


รูปอ้างอิง (ไม่ทราบที่มาของรูป)

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[alderwood]

เมื่อ 12 ผ่านไป ชาวคณะจึงรีบออกเดินทาง เพื่อให้ทัน 407 ที่แม่ตานน้อยซึ่งช้าประมาณ 20 นาที
พอถึงกม.675 ก็พบรางเป็นแผล รอยใหม่ๆไม่นาน ซึ่งไม่รู้ว่าของ 109, 1 หรือ 11 กันแน่ เพราะแต่ละขบวนก็ติดเขาช่วงกม.นี้ทั้งนั้น


อีกจุดที่อันตรายในช่วงนี้ก็คือต้นไม้ครับ ดีที่ไม่ล้มมาขวางทางครับ


เดินไปเรื่อยๆก็ได้ยินเสียงน้าต้อม 4223 ขึ้นมา แต่เสียงเร่งเครื่องเหมือนยังไม่เต็มที่ คาดว่าประคองไปให้รอดเนื่องจากน้ำร้อนชัวร์ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter