ทัวร์ลิ้นห้อย : ดูของดี VS หนีรถไฟที่ขุนตาน

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:05 am Post subject:

แวะรับประทานของว่างแล้ว เราชาวคณะก็ออกเดินทางกันต่อ จุดหมายของชาวคณะซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางก็คือสถานีแม่ตานน้อย ซึ่งระยะทางยังอีกไกลมาก ที่สำคัญชาวคณะต้องเดินทางไปถึงสถานีแม่ตานน้อยให้ทันเวลาที่ขบวน 407 จะเข้าเทียบ มิเช่นนั้นชาวคณะอาจจะต้องเดินเท้ากลับมายังสถานีขุนตานรวมระยะทางไป-กลับ ประมาณ 22 กิโลเมตร ซึ่งระยะทางขนาดนี้โอกาสที่ชาวคณะจะต้องไปนอนโรงพยาบาล แทนที่จะเดินทางกลับกรุงเทพมีโอกาสสูงครับ Laughing

ออกเดินทางกันต่อครับ นำไปเลยครับน้าแมว สำหรับเส้นทางช่วงสะพานคอมโพสิตถึงสถานีแม่ตานน้อย ผมไม่ค่อยได้ถ่ายอะไรเท่าไหร่แล้วครับเนื่องจากแบตเตอรี่ในกล้องเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆ นอกจากนี้คณะของเรายังมีภารกิจในช่วงบ่ายในการตะลุยสะพานทาชมภูอีกกลัวแบตเตอรี่จะหมดเสียก่อน (ก่อนที่จะถูกชาวคณะจับมือกันด้วยคะแนนเสียง 4 ต่อ 1 ล้มเลิกไปในที่สุด) Laughing

สำหรับเส้นทางช่วงนี้ผมคิดว่าเป็นเส้นทางช่วงที่หนักหนาที่สุด ถึงแม้จะเป็นเส้นทางช่วงลงเขาก็ตามที เพราะอากาศในช่วงบ่ายที่เริ่มร้อนอบอ้าว ประกอบกับชาวคณะที่เริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆถ้าไม่แข็งแรงจริงมีหวังเป็นลมเอาได้ง่ายๆ เรียกว่าต้องจิบน้ำกันตลอดทางครับ Crying or Very sad

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:11 am Post subject:

และแล้วสิ่งที่ทำให้ชาวคณะกลับมีแรงฮึดกลับมาอีกครั้ง ก็เพราะเจ้าสิ่งนี้แหละครับ เอเรามองเห็นเสาเตือนของสถานีแม่ตานน้อยแล้ว ยาวไปเลยครับท่าน ผตก.เจฟ ไชโย ใกล้ความจริงขึ้นมาแล้วครับ รักเสาสัญญาณต้นนี้จริงๆ จนอยากจะเข้าไปกอด Laughing

เดินมาเรื่อยๆสักพักเราก็จะเจอเสาสัญญาณหางปลาเข้าสู่เขตสถานี จะสังเกตว่าชาวคณะไม่ได้เดินอยู่บนแนวรางแล้วครับ เพราะการเดินบนแนวรางเส้นทางจะอ้อมกว่านั่นเอง เราพยายามหาเส้นทางลัดที่ไปได้รวดเร็วที่สุด เช่น พยายามเดินตัดโค้งบ้างหรือเดินบนแนวเส้นทางที่เตรียมไว้สำหรับแก้โค้งในอนาคตบ้าง ตรงนี้ก็ช่วยให้ร่นระยะเวลาได้เยอะครับ เพราะถ้าเราไปถึงสถานีแม่ตานน้อยไม่ทันขบวน 407 มีหวังได้สร้างประวัติศาสตร์เดินไป-กลับ 22 กิโลเมตรเป็นแน่แท้ Crying or Very sad

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:16 am Post subject:

ถึงประแจสำหรับเข้ารางหลีกแล้วครับ Cool

ผ่านโค้งบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 672 นี้ไป เราก็จะพบกับชานชาลาสถานีแล้วครับ

Click on the image for full size

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:20 am Post subject:

และแล้วความฝันของผมก็เป็นจริง ถึงแล้วครับสถานีแม่ตานน้อย กับการเดินเท้าระยะทางประมาณ 11 กิโลเมตรครั้งแรกในชีวิต Crying or Very sad

ภาพนี้ขอประกาศให้โลกได้รู้ถึงความดีอกดีใจ แบบควบคุมสติไม่อยู่ Laughing

ป้ายสถานีใกล้เคียงครับ ยืนยันเป็นหลักฐานว่าชาวคณะเดินมา 11.125 กิโลเมตรของแท้และแน่นอนครับ Cool

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:30 am Post subject:

ตัวอาคารสถานีครับ ถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึก ไม่รู้จะได้มาเมื่อใดอีก Cool

จากนั้นก็ไม่ต้องพูดถึงถึงครับ ชาวคณะต่างหมดสภาพกันโดยพร้อมเพรียง ณ บริเวณหน้าห้องจำหน่ายตั๋วโดยสาร นั่งพักเอาแรงกันเกือบ 15 นาที ขบวน 407 ก็มาตามนัดครับ ไม่อยากจะนึกครับว่า ถ้ามาไม่ทันขบวน 407 อะไรจะเกิดขึ้น Shocked

ตัดมาอีกทีบนขบวน 407 เลยครับ ขบวนรถกำลังจะเข้าสู่อุโมงค์ขุนตานครับ Cool

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:35 am Post subject:

ในความมืดมิดภายในอุโมงค์ก็พลันได้พบกับ สำนักข่าวปลายิ้มเหงือกแดงในตู้กระจก ถึงแม้วันนี้จะไม่ได้เห็นในตู้กระจกแต่ได้เห็นในตู้ THN ก็ถือว่าเป็นบุญตา สาธุ Shocked

ขบวนรถกำลังจะออกจากอุโมงค์เข้าสู่สถานีขุนตานครับ Cool

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:42 am Post subject:

ถึงปลายทางสถานีขุนตานเป็นที่เรียบร้อยครับ (ในใจก็อดคิดไม่ได้ว่า ทำไมมันถึงได้รวดเร็วเยี่ยงนี้ อุตส่าห์เดินกันมาครึ่งวันกว่าๆ) ขบวน 407 เข้าสู่รางหลีกเพื่อหลีกให้ขบวน 102 ครับ ซึ่งขณะนั้นเวลาประมาณบ่าย 2 โมงกว่า แล้วจะถึงกรุงเทพกี่โมงกี่ยามกันล่ะครับท่าน Laughing

ระหว่างนั้นด้วยความที่อากาศคงร้อนท่าน ผตก. เลยโชว์ท่วงท่าในการปราบมารรวมถึงปราบเกรียนไปเสียให้สิ้นซาก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเราจะตามไปจัดการด้วยรถค้ำถ่อ ระวังกันไว้ให้ดี น่ากลัวจริงๆ น่ากลัวจริงๆ Laughing

น้าต้อม 4146 ทำขบวน 102 ครับ วันนี้เจอกันจนเบื่อไปเลยจริงๆ Cool

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........

OLIVE · Posted: 11/03/2009 3:46 am Post subject:

ขบวน 407 ออกจากสถานีขุนตานแล้วครับ Cool

หยุดพักกันครู่ใหญ่ๆ ไหนๆก็ไม่ได้ไปทาชมภูกันแล้ว เวลาที่เหลือชาวคณะจึงได้คิดที่จะไปเดินสำรวจสถานีขุนตานทางด้านทิศเหนือกัน ว่ามีสิ่งใดน่าสนใจบ้าง ดูจากเวลาแล้วอาจจะได้ดักซุ่มยิงขบวน 52 เป็นของแถมด้วยครับ Cool

บ้านของชาวบ้านซึ่งปลูกกันบนเนินเขาเลยครับ Cool

เสาออกทางด้านเหนือของสถานีขุนตานครับ Cool

_________________
การเดินทาง การเเสวงหา คือความสุข คือการเปิดโลกอันกว้างใหญ่ ..........(^_^)...........