กรุงเทพ-หนองคาย-ท่านาแล้ง กับรถด่วนมาราธอน 18 ชั่วโมง

[CivilSpice]

สวัสดีครับทุกท่าน

คงเป็นที่ทราบกันดีแล้วนะครับว่า เมื่อวานนี้ (05/03/2552) สมเด็จพระเทพรัตน์ราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้เสด็จโดยขบวนรถไฟพระที่นั่ง เป็นองค์ประธานในพิธี การเปิดเดินรถไฟขบวนปฐมฤกษ์ จากสถานีหนองคาย ถึง สถานีท่านาแล้ง สปป.ลาว ท่ามกลางความปลื้มปิติของพี่น้องประชาชนทั้งชาวไทย และชาวลาวเป็นอย่างยิ่ง ตามข่าวที่ได้ทราบกันไปแล้ว ทางโทรทัศน์ สิ่งพิมพ์ และทางอินเทอร์เน็ต

อนึ่ง เมื่อวันที่ 1-3 มีนาคม 2552 ช่วงก่อนวันงานพิธี ทางศูนย์ประชาสัมพันธ์และบริการท่องเที่ยว การรถไฟแห่งประเทศไทย ได้เชิญสื่อมวลชนในหลายๆ แขนง ทั้งสื่อโทรทัศน์ สื่อสิ่งพิมพ์ และสื่อทางอินเทอร์เน็ต ร่วมเดินทางไปสังเกตการณ์ และทำข่าว เกี่ยวกับความพร้อมในการจัดพิธีเปิดการเดินรถไฟปฐมฤกษ์ ไทย-ลาว ในครั้งนี้ ซึ่งเว็บไซต์รถไฟไทยดอทคอม ก็เป็นหนึ่งในกลุ่มสื่อมวลชนที่ได้รับเชิญด้วยครับ

สองตัวแทนจากรถไฟไทยดอทคอมที่ร่วมเดินทางในครั้งนี้ ก็คือผม และน้องธี แมวย่อง นั่นเอง โดยตามกำหนดการนั้น เราจะออกเดินทางด้วยขบวนรถด่วนที่ 69 จากกรุงเทพ -หนองคาย ในเวลา 20.00 น. แต่คณะสื่อมวลชน จะลงที่สถานีอุดรธานีก่อน เพื่อทำข่าวเกี่ยวกับขบวนรถไฟพระที่นั่ง จากนั้นก็จะขึ้นรถไฟขบวนพิเศษ จากอุดรธานีมายังสถานีหนองคาย แล้วก็ข้ามฝั่งไปยังสถานีท่านาแล้ง สปป.ลาว ตามลำดับ แล้วก็เดินทางกลับกรุงเทพ ในเย็นวันที่ 2 มีนาคม 2552 ด้วยขบวนรถด่วนที่ 70 ออกจากหนองคายเวลา 18.20 น. (แต่สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนแปลงแผน จะด้วยสาเหตุอะไรนั้น โปรดติดตามต่อไปครับ)

ขออนุญาตนำภาพบรรยากาศในการเดินทางในวันนั้น ตลอดจนภาพความพร้อมที่อุดรธานี หนองคาย ท่านาแล้ง และภาพบรรยากาศที่ประเทศลาว มาให้ชมกันครับ

[CivilSpice]

วันนี้ขบวน 69 กรุงเทพ-หนองคาย จอดอยู่ในชานชาลาที่ 4 พร้อมทั้งพ่วงรถ บนท.ป. ของคณะสื่อมวลชนเพิ่มมาอีก 2 คัน รวมทั้งขบวนยาว 16 คัน เรียกได้ว่าเต็มพิกัดบรรทุกเลยจริงๆ ทำขบวนด้วย Alsthom หมายเลข 4124 ซึ่งในตอนแรก สองหนุ่มจาก RFT ได้ที่นั่งอยู่บนคันที่ 9/1 ครับ

รูปแบบการพ่วงของขบวน 69 ในวันนั้น เป็นประมาณนี้

D4124 + บชส.แบบโถง + บพห. + บชส. + บชส. + บชส. + บชท. + บนท. + บนท. + บกข. + บนท.ป + บนท.ป + บนท.ป + บนท.ป + บนท.ป + บนท.ป + บนอ.ป.

[CivilSpice]

ตัวผมมาถึงหัวลำโพง ในเวลาประมาณ 18.45 น. ส่วนน้องธี แมวย่อง มารออยู่ก่อนแล้ว ในที่นี้ บริการเดินทางเจฟ และน้อง วอน นอน คลุก (ฝุ่น) ก็แวะมาส่งชาวคณะด้วยเช่นกัน ก่อนรถออกก็ไปทานข้าวเย็นกันเล็กน้อยๆ

[CivilSpice]

ขบวน 69 ออกช้าไปประมาณ 10 นาที แต่ก็ไม่ได้เสียเวลาเพิ่มจากนี้มากมายนัก พวกเราก็นั่งทานอาหารบนรถไปคุยไป จนมารู้ตัวอีกทีก็เมื่อขบวนรถแล่นผ่านสถานีแก่งเสือเต้นไปแล้ว ก็ยังช้าอยู่ 10 นาทีเช่นเดิม ดูตามรูปการณ์แล้ว ไปถึงอุดรธานี ก็ไม่น่าจะเสียเวลามากมายนัก ผมจึงให้ พ.รถนอน ปูเตียงให้ แล้วก็แยกย้ายกันไปประจำที่นอนของตัวเอง

เมื่อหัวถึงหมอนไม่นานก็คอหัก ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เป็นที่เรียบร้อย ตื่นมาอีกที ประมาณ 6 โมงเช้า ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังโผล่ขึ้นมาทักทาย ซึ่งในขณะนั้นพบว่าขบวนรถกำลังจอดอยู่เฉยๆ รอบข้างเป็นเนินเขา ถ้าให้ผมเดา ก็คงน่าจะอยู่ราวๆ ขอนแก่น หรือเลยขอนแก่นไปแล้วเป็นอย่างน้อย ..... ซึ่ง ข.69 ก็ยังจอดอยู่ตรงนั้นเป็นเวลาพอสมควร ผมก็เลยเข้าใจว่า สงสัยจะเจอรถไฟติดเขาเสียแล้วกระมัง ลากมาเยอะก็อาจจะขึ้นไม่ไหวเป็นธรรมดา เดี๋ยวสักพักคงไปได้ .....

"ปู้นนนนนนน ....." เหมือนเสียงสวรรค์ เป็นสัญญาณบอกว่ารถน่าจะไปได้แล้ว แล้วก็ขยับได้จริงๆ ค่อยเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้า แล้วก็ค่อยๆ เร็วขึ้นเรื่อยๆ .... คณะสื่อมวลชนทั้งหลายก็เริ่มจะลุกจากที่นอน ล้างหน้าล้างตา ทำภารกิจส่วนตัวกัน ส่วนของผมเรียบร้อยตั้งแต่แรกแล้วครับ เลยมานั่งชมวิวยามเช้าผ่านกระจกของรถ บนท.ป. ดีกว่า

"เต๊งๆๆๆ" ผมได้ยินเสียงเครื่องกั้นถนน ดังแว่วๆ เข้ามาในรถ .... เอ ถึงไหนแล้วล่ะหว่า น่าจะใกล้เคียงกับที่เราประมาณไว้ล่ะมั้ง ... แต่แล้ว พอขบวนรถผ่านเครื่องกั้น ผมก็ต้องตกใจสุดขีด เหมือนถูกผีหลอกยังไงยังงั้น ก็เพราะว่าบริเวณใกล้ๆ ทางตัดมีโรงพยาบาลแห่งหนึ่งตั้งอยู่ แล้วป้ายของโรงพยาบาลเขียนไว้ว่า

[tuie]

[CivilSpice]

หลังจากตื่นจากมนต์สะกด สติเริ่มกลับเข้าร่าง จึงรีบจัดการส่ง SMS ไปแจ้งข่าวแก่ท่าน นตต.4222 โดยทันที ว่าตอนนี้ ข.69 ยังอยู่แถวๆ เทพสถิต กับเวลาที่ช้าอยู่ประมาณ 5 ชั่วโมงกับอีก 30 นาที แล้ววันนี้จะถึงจุดหมายที่อุดรธานีกี่โมงกันล่ะเนี่ย .... มาทราบความตอนหลังประมาณว่า คืนนั้น รถจักรของขบวน 69 เกิดน้อยใจ ไม่วิ่งซะดื้อๆ แถวๆ สถานีสุระนารายณ์ เลยต้องรอรถจักรจากขบวนอื่นมาแทน แต่ก็ไม่รอด ติดเขาอยู่ที่สถานีช่องสำราญ จนสุดท้ายมาได้ GEA 4541 ที่เป็นพระเอกมาช่วยจนได้ในที่สุด (แต่พระเอกก็เกือบเอาตัวไม่รอดจนถึงหนองคายเช่นเดียวกัน)

สักพักน้องธีแมวย่อง ก็ลงมาจากเตียงบน คำถามแรกที่ถาม ก็คือ ตอนนี้เราอยู่ไหนแล้วพี่ ผมไม่แน่ใจว่าคำตอบที่ผมตอบไปนั้น จะทำให้พ่อ Cat's potter เกิดอาการเหวอ เช่นเดียวกับผมหรือเปล่านะครับ แต่เชื่อได้เลยว่าไม่ต่างกันหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ..... ในเมื่อรถช้าแบบนี้ ถ้ามองในแง่ดี ก็ดีเหมือนกันนะครับ เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้นั่งรถไฟกินลมชมวิว ในเวลากลางวัน แบบม้วนเดียวจบ ตั้งแต่วะตะแบก ไปจนถึงถึงหนองคายนั่นเอง ปกติหาโอกาสแบบนี้ได้ง่ายซะที่ไหนล่ะ จริงไหมครับ

มาชมมาดคุณชายแมวย่อง กับเสื้อเว็บเวอร์ชั่นใหม่ ตั้งใจทำออกมาเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศงานพิธีเปิดการเดินรถไฟปฐมฤกษ์ ในครั้งนี้ .... แต่น่าเสียดายที่ตอนหลังทราบข่าวว่า ทางลาวขอปฏิเสธรถจักรดาเวนพอร์ตทั้งสองคัน ที่เราจะมอบให้ไปเสียแล้ว

[CivilSpice]

[CivilSpice]

ขบวนรถแล่นผ่านสถานีห้วยยายจิ๋ว ที่หยุดรถบ้านปากจาบ สถานีบำเหน็จณรงค์ สถานีจัตุรัส แล้วก็อีกหลายๆ สถานีไปเรื่อยๆ เท่าที่สังเกตดู ระยะทางระหว่างสถานีค่อนข้างห่างกันพอสมควร มากกว่า 10 กิโลเมตร .... ระหว่างที่ผ่านก็จะพยายามนั่งนึกถึงบันทึกการเดินทางต่างๆ ที่บรรดาสมาชิกได้เคยเอามาโพสต์ไว้ให้ชมในเว็บ เป็นการฆ่าเวลา ระหว่างนั่งรถไฟชมวิว ก็จัดการกับอาหารเช้า ที่ พ.รถเสบียง นำมาให้บริการถึงที่นั่ง เริ่มจาก ขนมจีบ สีสันน่าทาน



แล้วก็ซาลาเปา .... แหม ทั้งขาว ทั้งอวบ น่าทานจริงๆ

[CivilSpice]

นำบรรยากาศสองข้างทางบางช่วง ของสายแก่งคอย-บังใหญ่ ในยามเช้ามาให้ชมครับ เวลาประมาณ 08.20 น. น่าจะเป็นช่วงระหว่างสถานีหนองพลวง - ชุมทางบัวใหญ่ แล้วครับ .... นี่ถ้ารถไม่เลต คงไม่มีโอกาสได้ชมนะเนี่ย

[CivilSpice]

ที่ผมขยับจากรถนอน มายังต้นขบวนก็เพราะอยากจะเห็นภาพของทางแยกระหว่างสายแก่งคอย-บัวใหญ่ และ สายบัวใหญ่ - ถนนจิระ ด้วยตาตัวเองเป็นครั้งแรกด้วย ว่าทางรถไฟมันแยกออกจากกันตรงไหนอย่างไร ให้มาเองคงหาโอกาสยากเอาการครับ ..... สักพักผมก็เริ่มเห็นทางรถไฟของสายบัวใหญ่ - ถนนจิระ เริ่มเข้ามาใกล้ทุกทีๆ สังเกตได้ชัดจากทางตัดในภาพครับ