SUMMER (?) TRIP 2009 : ล่องใต้ปะทะฝนหลงฤดู

[ExtendeD]

จากนั้นผมก็เดินลงมาที่ถนนที่อยู่ข้างทางรถไฟเพื่อเก็บภาพด้านข้างของสะพานแห่งนี้ครับ




ฐานยึดโครงสะพานที่ตั้งอยู่บนคอสะพานทางด้านทิศเหนือครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ผมพยายามจะเก็บภาพด้านข้างแบบตรง ๆ ของสะพานแห่งนี้ แต่สุดความสามารถก็ทำได้แค่นี้ครับ เก็บมาไม่หมดจริง ๆ . . .




ปิดท้ายการสำรวจสะพานทางด้านทิศเหนือของ สถานีตรัง ด้วยรูปนี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก่อนจะมองหาที่เที่ยวต่อ ท้องก็เริ่มหิว ผมก็คิดว่าจะพาเจ้าตี๋ไปกินขนมปังสังขยา ร้านโกเต็ง ที่ชาวคณะทัวร์ติ่มซำไปหม่ำ ๆ กันตามเรื่องราวในกระทู้ ๛ด่วนติ่มซำ...ข.83-84๛ ระหว่างเดินจาก สถานีตรัง ไปยังจุดหมายที่ไม่รู้อยู่หนใดนั้น ก็เดินมองตรงนั้นทีตรงนี้ที เดินวนเวียนอยู่นานก็หาไม่เจอ สุดท้ายก็ต้องโทรจิตไปรบกวนหลวงอัคคีให้ชี้ทางสว่างให้ อัคคีเทพบอกว่า ร้านโกเต็ง นั้นเป็นอาคารเก่า ๆ อยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟมากนักผมเดินหาอยู่นานแต่ก็ไม่เจอ พอเห็นอาคารที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ก็เลยคิดว่าตึกที่ ร้านโกเต็ง ตั้งอยู่นั้นอาจถูกทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่แล้ว อย่างที่เห็นในรูปข้างล่างครับ




เดินตามหาอยู่นานก็ไม่เจอ ทั้ง ๆ ที่ไปตามลายแทงที่ได้รับทางโทรจิตจากอัคคีเทพก็แล้ว ถามกับพี่ป้าน้าอาที่เป็นเจ้าถิ่นก็แล้ว แต่ก็ยังไม่เจอ สุดท้ายผมก็เลยพาเจ้าตี๋ออกนอกเส้นทางเดินมองหาร้านอาหารอื่น จนต้องอ้อมไปไกลเลย กว่าจะกลับมาที่ถนนเดิมได้ก็ไปวนมารอบใหญ่ และแล้วในที่สุดก็เจอ ร้านโกเต็ง จนได้ครับ

จาก สถานีตรัง ให้เดินตรงมาเรื่อย ๆ ระยะทางจากสถานีรถไฟมาถึงหน้า ร้านโกเต็ง ก็เท่ากับที่เห็นในรูปนี้ ซึ่งเป็นมุมมองย้อนกลับไปทาง สถานีตรัง ครับ




เป็นเพราะไม่สามารถอ้างอิงตำแหน่งที่ตั้งที่แน่นอนได้ เพราะเหมือนกับสะพานเหล็กตามทางรถไฟ ก็เลยต้องกะระยะทางเอาจากสายตา ร้านโกเต็ง คงจะตั้งอยู่ห่างจากหอนาฬิกาประมาณไม่เกิน 200 เมตรครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สไตล์การแต่งร้านของ ร้านโกเต็ง นั้นก็จะออกแนวเก่า ๆ เรียบง่าย เก้าอี้ไม้ที่เห็นอยู่ในรูปนี้ ผมไม่ได้เห็นมานานหลายปีมากแล้วครับ จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวที่พิษณุโลก ก็ได้นั่งบนเก้าอี้ไม้เก่า ๆ แบบนี้เหมือนกัน




มาดูเมนูเด็ดของที่ ร้านโกเต็ง กันดีกว่าครับ จริง ๆ แล้วที่ร้านนี้มีเมนูอาหารเช้าให้เลือกหลายแบบหลายสไตล์ แต่ตัวผมเองสั่งชาเย็นกับขนมปังสังขยามากิน หลังจากที่ได้ลองชิมแล้ว ผมคิดว่าชาเย็นนั้นอร่อยมากเลยครับ เข้มข้นดี ไม่หวานเกินไป แต่ขนมปังสังขยานั้น มีสังขยาน้อยกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลยครับ ผมก็เลยคิดว่ามันไม่ค่อยอร่อยสักเท่าไหร่ ย้อนกลับไปดูรูปเมื่อตอนที่ชาวคณะทัวร์ติ่มซำมานั่งกินขนมปังสังขยาที่นี่แล้ว ผิดกันเยอะเลยครับ ไม่รู้ว่าจะลดปริมาณสังขยาลงตามสภาพเศรษฐกิจหรือเปล่า สรุปว่าชาเย็น A+ ( ผมเบิ้ล 3 แก้วเลย ) แต่ขนมปังสังขยานี่ C- ชุดเดียวพอครับ กินเยอะอ้วน . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

มาดูเจ้าตี๋กันบ้าง เช้าวันนั้นเจ้าตี๋สั่งสเต๊กหมูกับโอวัลตินเย็นมากินครับ แต่พอได้เห็นรูปร่างหน้าตาของสเต๊กหมูของ ร้านโกเต็ง แล้ว ทำไมถึงทำหน้าตาแบบนี้นะ . . . ไม่เหมือนกับสเต๊กลุงหนวด หรือที่เคยกินใน Sizzler ล่ะสิ




ชาเย็นทั้ง 3 แก้วที่ผมสั่งมาหมดไปตั้งนานแล้ว ผมก็พยายามยัดขนมปังสังขยาลงท้อง ส่วนเจ้าตี๋ก็ตักแต่เนื้อหมูบดในจานมากินจนหมด แล้วเราทั้งคู่ก็เดินออกจาก ร้านโกเต็ง ไปซื้อของฝากที่ร้านค้าที่อยู่ตรงข้ามกับ สถานีตรัง นี่ถ้าไม่ต้องเสียทั้งเวลา ทั้งหยาดเหงื่อเดินหาก็คงไม่เสียดายมากขนาดนี้หรอกครับ รู้แบบนี้ให้คุณพี่คนขับสามล้อหน้ากบพาไปหาร้านอร่อย ๆ ที่อื่นกินดีกว่า แต่ทั้งหมดนี้ก็ไม่ได้หมายความว่า ร้านโกเต็ง ไม่น่าสนใจนะครับ ลิ้นผมอาจจะยังไม่ถึงขั้นก็ได้ อย่างน้อย
1. ชาเย็นที่ร้านนี้ก็อร่อยมากทีเดียว . . .
2. คุณลุงเจ้าของร้านก็เอาใจใส่ดูแลลูกค้าได้ดีในระดับหนึ่ง

เจ้าตี๋กินไม่อิ่มก็เลยต้องมาหาดีเซลเทลงท้องเพิ่มอีกหน่อย แต่เวลาเหลืออยู่ไม่มากก็เลยไปไหนไกลไม่ได้ สุดท้ายก็เลยต้องเดินเข้าร้านวังบัวที่อยู่หน้า สถานีตรัง ครับ

อาหารที่สั่งมาก็แสนจะเบสิค -> ข้าวไก่ทอดกระเทียมพริกไทยกับโอวัลตินเย็น ( อีกแล้ว ) ส่วนตัวผมเหนื่อย เหงื่อไหลท่วมตัวจนกินอะไรไม่ลงแล้วครับ ก็เลยสั่งมาเป็นน้ำมะนาวปั่นเย็น ๆ แก้วเดียวพอ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[bogie]

[pak_nampho]

^
ปริมาณสเต็กหมูแบบนี้ต้อง 4 จานสำหรับเจ้าตี๋จึงมีแรงเดิน
_________________
+++++++++++++++++ ๑๑๖ ปี รถไฟไทยก้าวไกล....จากรถจักรไอน้ำ +++++++++++++++++

....................บุตร ครฟ. พขร.ตรี แขวงรถพ่วงปากน้ำโพ ...................

[ExtendeD]

[ExtendeD]

จุดหมายต่อไปของผมกับเจ้าตี๋ก็คือ สถานีกันตัง ครับ ค่าโดยสารก็เป็นอัตราพิเศษ 5 บาท ได้นั่งรถไฟระยะทางประมาณ 20 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาที ถือว่าคุ้มสุด ๆ
ครับ




10:49 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( AHK. ) หมายเลข 4209 ก็ทำ ขบวนรถเร็วที่ 167 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีกันตัง มาถึง สถานีตรัง ถึงแม้จะมีโอกาสน้อยมาก ๆ แต่ก็แอบหวังไว้นิด ๆ ว่าขบวนที่ 167 จะได้รถจักรใหญ่มา แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิดครับ ไม่เป็นไรอย่างน้อยสภาพภายนอกของ AHK.4209 ก็ไม่ได้โทรมอะไรมากมาย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ในวันนั้นขบวนที่ 167 พ่วงบชส. คาดแดงมาด้วย 1 คันครับ




บชส. คาดแดงคันนี้คือ บชส.1261 สภาพภายในห้องโดยสารใหม่เอี่ยมอ่อง ไร้ซึ่งกลิ่นสีครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.