สำรวจครั้งใหม่ สุดปลายรางที่ทะเลสาบสงขลา

[Compressor]

[Patiew]

หันหลังให้โรงแรมแล้วเดินมุ่งหน้าไปด้านใต้ต่อไปเรื่อยๆ สภาพความรกก็ทวีคูณขึ้น

[Patiew]

ไม่เท่าไร รางก็ทอดตัวหายเข้าไปในรั้วบ้านของชาวบ้านที่ปลูกสร้างอยู่ริมรางรถไฟ มองจากภายนอกไม่เห็นอะไรแล้ว แต่หากชะโงกหน้าเข้าไปดูในเขตรั้วบ้านก่อนสิ้นสุดเขตรั้วลวดหนามที่ทางโรงแรมล้อมเอาไว้ ก็ยังพอมองเห็นรางเป็นระยะ (เฉพาะช่วงที่ไม่โดนบ้านเรือนบดบัง หรือปลูกสร้างทับไป)

[Mongwin]

ป้ายหยุดขอบดำ ก่อนถึงจุดตัดถนนไทรบุรีแห่งนี้ ขบวนรถชานเมืองที่มาจากหาดใหญ่ มุ่งหน้าสถานีสงขลาต้องจอด เพราะเป็นป้ายหยุดรถวัดอุทัย
แต่ขบวนรถรวมที่มาจากกันตังคงไม่จอดครับ
มีคนเก่าๆ เล่าว่า เคยเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง ชนกับรถยนต์ที่นี่มาแล้วด้วยครับ
แต่ไม่ทราบรายละเอียดมากกว่านี้ครับ

[heerchai]

ทางรถไฟช่วงนี้ ผมเห็นว่าเป็นทางที่ค่อนข้างสมบูรณ์ที่สุดกว่าช่วงอื่น ครับ

[Patiew]

ฝากไว้ในความทรงจำ ว่าครั้งหนึ่งสิ่งที่พวกเราต่างภาคภูมิใจว่าเคยนำความสะดวกสบายมาสู่ชาวสงขลา บัดนี้โดนเบียดบังทำลายด้วยน้ำมือของคนไทยตามยุคสมัยและรูปแบบความเจริญแบบใหม่ที่เปลี่ยนไปได้ง่ายดายเหลือเกิน จนบางครั้งอาจลืมกันไปแล้วว่ามันมีคุณค่ามากมายแค่ไหน ดังตัวอย่างที่นำเสนอมาตั้งแต่วันแรกจนถึงภาพเหล่านี้...

[nathapong]

ป้าติ๋ว ครับ

แบบนี้ เรียนกว่า ระบบทุนสามานย์ ครอบงำ จิตใจคนจนลืมนึกถึงกำพืดตัวเองหรือเปล่า ครับ

ทรัพย์สินราชการ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้

แต่คนที่ดูแลไม่รับผืดชอบ ไม่ใส่ใจ วันหนึ่งมีการสอบสวนทวนความขึ้นมา จะมาร้องห่มร้องไห้ ภายหลัง คำว่าเสียใจ มันไม่พอหรอกครับ

ถ้าสายสงขลา เป็นสายแรก ที่สุดท้ายคงไม่พ้น สถานีกรุงเทพ จริงไหมครับ

------------------------------------------------------------

ถ้าการออกความเห็นครั้งนี้แรงไป ลบเตือนได้นะครับ

-------------------------------------------------------------
เพราะฟังความคิดความอ่านคน ครฟ ที่เสวนา เขายังไม่รู้สึกตัวว่า ทุกวันนี้ คน ครฟ ที่ทำ ๆ กันลงไป ทุบหม้อข้าวตัวเองยังไม่ตัวอีก ซอที่สี คงเอาไปทำฟืน ดีกว่าครับ

[Patiew]

ทรัพย์สินราชการ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ก็จริงค่ะ แต่หากไม่เหลียวแลกันซะเลยสักวันก็อาจมลายหายไปแบบไม่ทันตั้งตัวรู้กันเลยก็ได้นะคะ
แต่ป้าเชื่อว่าทุกที่ทุกเวลา บ้านเมืองเราย่อมมีทั้งคนดีคนเลวปะปนกันอยู่ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าที่ไหนจะมีคนประเภทไหนมากกว่า และที่ไหนจะมีคนจิตใจดีมีความแข้มแข็งไม่ปล่อยให้อิทธิพลด้านต่างๆ เข้ามาครอบงำความคิดและความต้องการส่วนตัวจนละเลยประโยชน์ส่วนรวมไป ก็เท่านั้นเองค่ะ

ขอบคุณป๋านัทที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ เดี๋ยวเราไปเก็บตกการเดินทางช่วงสุดท้ายพร้อมกันเลยค่ะ

[Patiew]

ขณะนี้เวลา 7 โมงกว่าๆ เริ่มหิวแล้ว ป้าขอขึ้นไปเก็บกระเป๋าที่ห้องพัก ก่อนลงมาทานอาหารเช้าแล้วเดินทางท่องเที่ยวในรอบวันต่อ
ชมวิวเมืองสงขลาจากระเบียงห้องพักไปพลางๆ ก่อนนะคะ

มองไปทางสะพานติณสูลานนท์

[Patiew]

มุมนี้เส้นทางที่ป้าเดินกลับมาจากการสำรวจช่วงเช้าค่ะ สุดปลายทางที่หาดสมิหลา