ขึ้นเหนือส่องรถไฟ . . . @ ขุนตาน & เจียงใหม่

[ExtendeD]

ดู Clip กันต่อครับ Clip นี้เป็นภาพขณะที่รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4154 กำลังพาชุดรถของ ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 14 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ออกจาก สถานีเชียงใหม่ เมื่อเวลา 16:30 น. ( +0 ) ถ้าลองสังเกตดูภาพใน Clip นี้ก็จะเห็นว่า ALS.4154 ไม่ใช่รถจักรเพียงคันเดียวที่เคลื่อนที่อยู่ในขณะนั้นครับ

Screenshot Click here~!



ชุดรถของขบวนที่ 14 ในช่วงบ่ายวันนั้นประกอบด้วย ALS.4154 + บจพ.ป.2 + บนอ.ป.1011 + บปช.ป.1 + บนอ.ป.1001 + บพห.1007 + 3 บนท.ป. ( 1084 / 1043 / 1069 ) + บกข.1029 + 2 บนท.ป. ( 1025 / 1045 )
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากตอนจบของ Clip ที่แล้ว จะเห็นว่า ALS.4118 กำลังถอยเข้าไปพ่วงต่อกับชุดรถของ ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 2 ( นครพิงค์ ) ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ภาพที่ได้เห็นจาก Clip นี้ก็จะเป็นภาพช่วงที่ ALS.4118 กำลังลากชุดรถของขบวนที่ 2 เข้าเทียบชานชาลา เมื่อเวลา 16:34 น. ครับ

Screenshot Click here~!


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

แล้วก็มาถึง Clip สุดท้ายของทริป ขึ้นเหนือส่องรถไฟ . . . @ ขุนตาน & เจียงใหม่ นี้แล้วครับ Clip นี้เป็นภาพขณะที่ ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 2 ( นครพิงค์ ) ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ กำลังเคลื่อนขบวนออกจาก สถานีเชียงใหม่ เมื่อเวลา 17:55 น. ( +0 ) ครับ

Screenshot Click here~!



ชุดรถของขบวนที่ 2 ในเย็นวันนั้นประกอบด้วย ALS.4118 + บพห.1022 + บนอ.ป.1020 + 3 บนท.ป. ( 1129 / 1133 / 1117 ) + บกข.ป.1001 + 3 บนท.ป. ( 1131 / 1132 / 1115 )
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เพียงเท่านี้สิ่งที่ผมอยากจะทำที่เชียงใหม่ในทริปนี้ก็ได้ทำไปจนครบแล้ว ถึงแม้รถจักรทุกคันที่ได้เห็นในวันนี้จะเป็น Alsthom ทั้งหมด ( ALS.4115 รถจักรช่วยทำการจากลำปาง / ALS.4154 รถจักรของขบวนที่ 13 & 14 / ALS.4125 รถจักรของขบวนที่ 102 / AHK.4211 รถจักรของขบวนที่ 51 & 52 / ALS.4118 รถจักรของขบวนที่ 2 ) ไม่มี Hitachi โผล่มาให้เห็นเลยสักคันเดียว ผมถึงได้บอกเอาไว้ตั้งแต่ตอนต้นแล้วว่าทริปนี้แฟนคลับ Alsthom คงต้องชอบแน่ ๆ 5 คันรวด . . .

นอกจากนั้นที่ได้มาตั้งกล้องถ่ายรูปรถไฟในบ่าย - เย็นวันนั้น ทำให้รู้ว่าทิศทางของแสงในช่วงเดือนมิถุนายน กับช่วงปลายปี - ต้นปีที่ผมเคยไปเที่ยวเชียงใหม่บ่อย ๆ นั้นไม่เหมือนกัน ตอนนี้ถ้าจะถ่ายขบวนรถที่กำลังเคลื่อนขบวนออกจาก สถานีเชียงใหม่ หน้าจะมืด ไม่เหมือนกับช่วงปลายปี - ต้นปี ที่แสงจะส่องเข้าหาด้านหน้าของรถจักรพอดีครับ

เสร็จงานแล้วก็ต้องรอให้น้องชายกับเพื่อนของเขามารับครับ เดินจนทั่วสถานีแล้วก็คิดว่าที่ที่เหมาะจะเป็นที่นั่งรอที่สุดก็คงจะเป็นร้านขายเครื่องดื่มเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ กับลานจอดรถด้านข้างสถานี ถ้าจำไม่ผิดร้านที่ผมนั่งอยู่นี้มีป้ายใหญ่ ๆ เขียนว่า " ไมโลดิบ " ติดอยู่หน้าร้านครับ แล้วนี่ก็เป็นเครื่องดื่มดับกระหายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สั่งมาลองชิมในช่วงเย็นวันนั้นครับ เป็นไมโลปั่น มีท๊อปปิ้งเป็น โอรีโอ กับ ปีโป้


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอน้องชายกับเพื่อนของเขามารับผมที่สถานีรถไฟแล้ว พวกเราก็ไปกินมื้อเย็นกันที่ร้าน " เฮือนสุนทรี " ตอนที่ยังทำงานอยู่ที่บริษัทขายมอเตอร์ไซค์หัวหน้าเคยพาผมกับเพื่อนร่วมงานมาที่ร้านนี้ครั้งหนึ่งแล้วครับ แต่ เฮือนสุนทรี ในวันนี้กับวันนั้นไม่เหมือนกัน พนักงานในร้านบอกว่าที่เห็นอยู่นี้เป็นร้านใหม่ ย้ายมาได้ประมาณ 2 ปีแล้ว มิน่าล่ะผมถึงรู้สึกแปลก ๆ เพราะว่าร้านเดิมมันไม่กว้างมากขนาดนี้ครับ




พี่สาวที่อยู่บนเวทีในตอนนั้นร้องเพลงเพราะมาก ๆ ครับ เพลงส่วนใหญ่ที่เล่นให้ลูกค้าฟังก็เป็นเพลงฟังสบาย ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงโฟล์คซอง ส่วนเพลงประเภทอื่นก็มีให้ฟังบ้างครับ ผมกับน้อง ๆ ยังนั่งฟังกันจนเพลิน ลืมอาหารที่วางอยู่ตรงหน้าเลย . . .



ข้อมูลและรายละเอียดเกี่ยวกับร้าน เฮือนสุนทรี สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ Saochiangmai.com ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

นั่งฟังเพลงไปเพลิน ๆ ตักอาหารเข้าปากไปบ้าง เผลอแปบเดียว 20:30 น. ได้เวลาที่คุณสุนทรี เวชานนท์ขึ้นมาร้องเพลงบนเวทีแล้วครับ เมื่อหลายปีก่อนที่ได้มานั่งฟังพี่เขาร้องเพลง ตอนนั้นนั่งอยู่หน้าเวทีเลย เวลาผ่านไปดูเหมือนพี่เขาเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ แต่ก็ยังสวย และเสียงดีเหมือนเดิม ฟังเพลงพี่เขาร้องแล้วขนลุก . . . ส่วนพี่ชายคนที่นั่งอยู่ทางซ้ายนั้นเป็นน้องชายของคุณจรัล มโนเพชรครับ



บริเวณทางเดินในร้านมีการนำภาพถ่ายเก่า ๆ มาติดเอาไว้หลายรูป เท่าที่เดินดูก็เห็นว่ามีรูปถ่ายของ สถานีเชียงใหม่ ในอดีต ซึ่งเป็นฝีมือการถ่ายภาพของคุณลุงบุญเสริม สาตราภัย อยู่ด้วย ผมไม่แน่ใจว่าสามารถนำมาโพสท์ลงในเวปบอร์ดได้หรือเปล่า ก็เลยขอข้ามไปดีกว่า จริง ๆ แล้วผมถ่ายติดกล้องมา 2 รูป แล้วก็ฝากเอาไว้ใน Photobucket นี่แล้วล่ะครับ ถ้าอยากเห็นจริง ๆ ก็คงไม่ยากเกินความสามารถในการค้นหา . . .

สำหรับประวัติและภาพถ่ายของคุณลุงบุญเสริม สาตราภัย สามารถหาอ่านเพิ่มเติมได้จาก
1. Geocities.com/naijen2001
2. Website ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

นั่งฟังเสียงเพลงจากคุณสุนทรี เวชานนท์ได้ไม่นาน พวกเราก็ต้องเรียกเช็คบิลแล้วก็รีบขับรถมาที่ ท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ ครับ ที่ผมไม่ได้ขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพก็เป็นเพราะว่าน้องชายผมเป็นคนจัดการจ่ายเงินค่าตั๋วเครื่องบินเที่ยวนี้ให้เสร็จสรรพ ผมก็เลยได้เดินทางกลับกรุงเทพแบบไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว ถ้าผมนึกแผนต่อยอดการเดินทางได้เร็วกว่านี้สักหน่อย คงยังไม่กลับคืนนี้หรอกครับ น่าเสียดายที่เลื่อนการเดินทางไม่ได้ซะด้วย ไม่เหมือนรถไฟเลย . . . ถึงเลื่อนออกไปได้ แต่ถ้าให้นั่งเครื่องบินคนเดียวก็ไม่เอาอยู่ดี . . .




Boarding Pass ที่ใช้เป็นใบเบิกทางขึ้นเครื่องในคืนนั้นครับ




เดินผ่านประตูมาด้วยใจระทึก นี่ถ้าไม่ใช่ตั๋วฟรี ( ไม่ได้จ่ายเงินเอง ) เครื่องบินคงเป็นวิธีการเดินทางลำดับท้าย ๆ ที่ผมจะเลือกเลยล่ะครับ ถ้าบินอยู่เหนือพื้นดินสักประมาณ 100 เมตรก็คงน่าสนใจมากกว่านี้ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

และนี่ก็คือสภาพห้องโดยสารของเครื่องบิน Boeing 737 - 300 ที่จะพาผมกับน้องชาย รวมถึงผู้โดยสารในเที่ยวบินนี้กลับสู่กรุงเทพ ตามเสียงประกาศจากหัวหน้าพนักงานต้อนรับบอกว่าใช้เวลาเดินทางสู่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิประมาณ 1 ชั่วโมง 10 นาที นั่นหมายความว่าผมจะต้องนั่งอึดอัด ใจเต้นระรัวอยู่ในนกเหล็กลำเล็ก ๆ คันนี้ประมาณ 1 ชั่วโมง 20 นาที




ผู้โดยสารที่อยู่บนเครื่องมีประมาณ 80 - 85% ของที่นั่งทั้งหมดครับ พอประตูขึ้นเครื่องปิด ผมก็ปลดเข็มขัด แล้วรีบเดินไปหาที่นั่งว่าง ๆ ที่อยู่ด้านท้ายลำทันที หันมองซ้าย - ขวา ไม่มีใครเลย แบบนี้แหละเหมาะที่สุดแล้วครับ เพราะตอนเครื่องกำลัง Takeoff อาการของโรคไม่ถูกกับเครื่องบินจะกำเริบทุกครั้ง . . . แต่ถ้านั่งอยู่กับคนที่รู้จักกันอย่างใกล้ชิดคงไม่ต้องย้ายที่นั่งแบบนี้

ที่นั่งในห้องโดยสารวางชิดติดกันขนาดนี้ไม่อึดอัดได้ยังไง ยังดีที่บินแค่ชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงแล้ว


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

รูปนี้คงเป็นรูปปิดท้าย ขึ้นเหนือส่องรถไฟ . . . @ ขุนตาน & เจียงใหม่ แล้วล่ะครับ รูปนี้ถ่ายเอาไว้เมื่อเวลา 23:03 น. ขณะเครื่องกำลังบินวน ( วนมันอยู่นั่นแหละ เลี้ยวทีหัวใจจะวาย . . . ) อยู่เหนือบริเวณไหนก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ ไม่ห่างจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิสักเท่าไหร่ครับ ขึ้นเครื่องครั้งนี้อึดอัดมากกว่าทุก ๆ ครั้ง คงเป็นเพราะว่าอยู่ในเครื่องลำเล็ก ( ก็เที่ยวบินภายในประเทศนี่เนาะ . . . )



สำหรับ ขึ้นเหนือส่องรถไฟ . . . @ ขุนตาน & เจียงใหม่ ก็คงจะจบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมต้องขอขอบคุณ
- พี่ ๆ เจ้าหน้าที่บนขบวนที่ 51 และเจ้าหน้าที่ห้องจำหน่ายตั๋วที่หัวลำโพง ที่ช่วยจัดการให้เรื่องวุ่น ๆ ตั้งแต่ยังไม่ออกเดินทางจบลงด้วยดี
- พี่ ๆ เจ้าหน้าที่ที่ สถานีขุนตาน และพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ที่ดูแลบังกะโลรถไฟขุนตานที่ให้การต้อนรับอย่างดี
- พี่ ๆ พขร. - ชค. ของรถไฟทุกขบวนที่วิ่งผ่านมาให้ผมเก็บภาพเอาไว้ สำหรับทริปแรกของ Lumix ตัวใหม่ ภาพและ Clip ที่ได้ติดกล้องกลับมาถูกใจผมมาก ขอบคุณสำหรับเสียงหวีด และไฟ Headlight ที่เปิดให้แบบไม่ต้องร้องขอครับ
- พี่ ๆ กัปตัน ผู้ช่วย รวมถึงพนักงานต้อนรับบนเครื่อง 737 - 300 และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยให้ผมอยู่รอดปลอดภัยลงจากนกเหล็กลำนั้นมาได้
- ขอบใจเจ้าน้องชายตัวดี รู้ว่าพี่ชอบรถไฟก็อุตส่าห์ชวนไปปีนขึ้นดอยจนลิ้นห้อย รู้ว่าพี่เกลียดและกลัวความสูงมากขนาดไหนก็ยังยัดเยียดตั๋วเครื่องบินมาให้อีก ทริปนี้จำจนตาย และขอบใจที่สุดเรื่องรูปสวย ๆ ที่ให้มาแปะใน RFT.com
- ขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ ชาว RFT.com ที่เข้ามาเยี่ยมชม และทักทายให้การเดินทางครั้งนี้ไม่เงียบเหงาครับ ส่วนเรื่องราวครึ่งหลังของมหากาพย์ฉลองครบรอบ 5 ปี RFT.com ผมคงต้องแยกไปตั้งอีกกระทู้หนึ่งแล้วล่ะครับ เพราะนี่ก็ปาเข้าไป 24 หน้าแล้ว แถมยังเป็นการเดินทางคนละช่วงเวลา คนละเส้นทางกันด้วยครับ อดใจรออีกไม่นาน ขอเคลียร์งานก่อนครับ

ขอบคุณครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[pattharachai]