บันทึกชีวิตนอกราง : ปายแอ่วเจียงใหม่กันก่เจ้า '2010

[ExtendeD]

ก่อนหน้านี้เคยได้ยินคนเขาพูดกันว่า . . . พอเสร็จงานแล้ว . . . หรือพอสมหวังแล้ว ก็เดินกลับกันอย่างมีความสุข แต่นิทานเรื่องนี้ไม่เป็นอย่างนั้นครับ เราต้องแบกความผิดหวัง เดินกลับไปตามทางมืด ๆ . . .




ถึงตอนนี้ไม่มีใครนำใครแล้วครับ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มวัยรุ่นโรยรา แก๊งค์เด็กอัสสัมฯ หรือเศรษฐศาสตร์ มธ. ก็ต้องรวมเป็นกลุ่มก้อนเดียวกันแล้ว ไม่อย่างนั้นหลงแน่ ๆ เพราะไฟฉายที่พอจะพึ่งพาได้มีอยู่แค่อันเดียว . . .



ไม่ว่าจะสุขสมหวัง หรือผิดหวังช้ำใจจากการรอชมพระอาทิตย์ตกที่ ผาหล่มสัก ช่วงที่เดินกลับไปที่เขตที่พักวังกวาง จะต้องฝากชีวิตเอาไว้กับไฟฉาย ผมพูดแบบนี้คงไม่ผิดไปจากความเป็นจริงเลยแม้แต่น้อยครับ แล้วไฟฉายที่เหมาะจะนำมาใช้ในเวลานั้น ต้องเป็นไฟฉายที่ให้ความสว่างได้มากพอสมควร โดยเฉพาะในเวลาที่มีหมอกลงจัดแบบนี้ ไฟฉายเล็ก ๆ อย่างที่ใส่ถ่าน 3 ก้อนแบบนั้นไม่พอครับ ส่องทะลุหมอกไม่ได้เลย . . .

คืนนั้นกว่าจะกลับไปถึงเขตที่พักวังกวาง ก็น่าจะประมาณ 20:30 น. ครับ ทางก็ไม่ดี มืดก็มืด แต่พอไปถึงก็มีหมูกระทะชุดใหญ่ที่สั่งคุณป้าแม่ค้าเอาไว้รออยู่ พอให้หายเหนื่อยไปได้บ้าง . . . จบเรื่องราวในวันที่ 2 บนภูกระดึงแต่เพียงเท่านี้ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

วันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2553

ถึงแม้ว่าในคืนที่ผ่านมา ต้องใช้เวลาข่มตาให้หลับอยู่พักใหญ่ แต่ก็หลับสนิทอยู่ในถุงนอนอันแสนจะอบอุ่น โดยแอบหวังเอาไว้ลึก ๆ ว่าเช้าวันรุ่งขึ้น ( 24 ม.ค. ) จะได้ออกไปนั่งรอดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ ผานกแอ่น . . . สะดุ้งตื่นจากฝันหวาน ( ไม่มีอาย และไม่มีจูบ ) รูดซิบเปิดเต๊นท์ออกมา ก็พบว่าโลกภายนอกสว่างพอจะเดินไปไหนต่อไหนได้แล้ว และนอกจากนั้นก็ยังได้พบกับเมฆฝน และหมอกจัด ๆ อีกเช่นเคย เฮ้อ . . .




เป็นอันสรุปว่าเช้าวันสุดท้ายก่อนจะถอนกำลังลงจากภูกระดึงไป พวกเราก็ยังไม่ได้ไปนั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ ผานกแอ่น อยู่ดี มิน่าไม่มีใครมาปลุก . . .



ครั้งแรกของชีวิตที่ภูกระดึง ไม่ได้แลเห็นดวงตะวันเลย . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

07:45 น. ท้องฟ้าสว่างได้เพียงเท่านี้ครับ บรรยากาศบริเวณที่พักวังกวางในเช้าวันนั้นค่อนข้างจะคึกคักมากกว่าวันที่ผ่าน ๆ มา มีนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่ ( ที่คงขึ้นมาถึงข้างบนนี้ตั้งแต่ช่วงเย็นของเมื่อวาน ) มาเข้าพักตามเต๊นท์ที่เคยเห็นว่าว่างอยู่เยอะเลยครับ




สำหรับนักท่องเที่ยวที่จะลงจากภู ต้องไปแจ้งความประสงค์กับเจ้าหน้าที่ก่อนล่วงหน้า 1 วัน เพื่อที่เจ้าหน้าที่จะได้จัดเตรียมลูกหาบมาให้เพียงพอกับความต้องการของนักท่องเที่ยวครับ อย่างพวกเราจะลงจากภูกันวันนี้ ก็ต้องมาติดต่อเจ้าหน้าที่กันตั้งแต่เมื่อวาน ก่อนจะออกเดินรอบภู

พอเก็บสัมภาระใส่กระเป๋าเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็นำไปวางรวมกันที่เรือนที่มีเจ้าหน้าที่รอชั่งน้ำหนักอยู่ จากนั้นก็ไปเก็บหมอน ถุงนอน และผ้านวมเพื่อนำไปคืนตามจุดที่เคยเบิกเอามา ขั้นตอนก่อนจะเดินทางลงจากภูแบบคร่าว ๆ ก็คงจะมีประมาณนี้ล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากจัดการเรื่องกระเป๋าเสื้อผ้า และเครื่องนอนเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็ไปกินข้าว และเมื่อทุกอย่างพร้อมก็ทยอยกันเดินออกมาจากเขตที่พักวังกวาง โดยที่นักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบการขี่จักรยาน หรือขี้เกียจเดินก็ตามแต่ ทางอุทยานฯ ก็มีจักรยานให้เช่า แต่สามารถขี่จักรยานไปถึงได้แค่บริเวณ หลังแป เท่านั้นนะครับ

ช่วงขากลับ . . . เจ้าตี๋แปรพักตร์ไปปั่นจักรยานกับแก๊งค์เด็กอัสสัมฯ ซะแล้ว กลุ่มวัยรุ่นโรยราก็เลยเหลือกันอยู่แค่ 4 คน . . .




เส้นทางที่พวกเราใช้เดินออกจากเขตที่พักวังกวาง ก็เป็นทางเดียวกันกับที่เมื่อคืนพวกเราเดินกลับมา และเป็นทางเดียวกับที่อาจารย์หลวงอัคคีใช้เดินไปที่ ผาหมากดูก เมื่อหลาย ๆๆๆๆ สิบปีก่อนครับ เหอะ เหอะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พวกเราเดินไปตามทางที่เห็นเมื่อสักครู่ เป็นระยะทางกว่า 2 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาที แล้วก็มาถึง ผาหมากดูก ซึ่งได้เดินผ่านมาเมื่อคืน แต่ตอนนั้นมืด และมีหมอกลงจัดมาก มองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นครับ




เช้าวันนั้นอย่าคิดว่าจะได้เห็นวิวสวย ๆ อย่างที่อาจารย์อัคคีเทพเคยมาปลดปล่อยเปลวเพลิงแผดเผาเพื่อนร่วมทางเมื่อหลายสิบทศวรรษก่อนเลยครับ เมฆฝนยังคงไม่จางหาย ตามมาราวีไม่เลิก เฮ้อ . . .




ไม่ว่าจะใช้เทพเจ้าหนอนยักษ์ ก็มิอาจจะขับไล่เมฆฝนหลงฤดูนี้ไปได้ ฤา เทพเจ้าหนอนยักษ์จะแพ้ทางพระพิรุณ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เห็นเขาขี่จักรยานแล้วอยากขี่บ้าง . . . ถ้าจะให้พูดความจริง ก็คงต้องบอกว่า " ขี้เกียจเดินแล้วล่ะครับ . . . " ถ้าได้มีโอกาสไปเยือนภูกระดึงอีกสักครั้ง คราวหน้าจะเปลี่ยนบรรยากาศถีบเจ้าสองล้อนี่กินลมเล่นดีกว่า เดี๋ยวหาเวลาว่างไปหัดก่อน เหอะ เหอะ . . .




เส้นทางจาก ผาหมากดูก ไปสู่ หลังแป มีอยู่หลายช่วงที่มีหมอกฝนปกคลุมอยู่ครับ ดู ๆ ก็เหมือนอย่างกับเดินอยู่ในความฝันประมาณนั้น นี่ตัวผมตื่นหรือยังเนี่ย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

มองไปตามทางที่ต้องเดินไปสู่ หลังแป ทางซ้ายเป็นป่า สามารถมองเห็นต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ ส่วนทางขวาเป็นหน้าผาครับ . . .




นี่เป็นสิ่งยืนยันว่าสภาพป่าไม้บนภูกระดึงยังคงสมบูรณ์มากพอสมควรครับ แต่เห็นแค่รอยเท้าเท่านั้นครับ ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น ไม่พบเห็นสัตว์ป่าขนาดใหญ่เลย ( ยกเว้นเจ้ากวางเจ้าถิ่นที่เขตที่พักวังกวางนะครับ )


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เมื่อกลับมาถึง หลังแป ใครขี่จักรยานมา ก็ต้องนำมาคืนที่นี่ หลังจากนี้ไปจนถึงบริเวณทางเข้า - ออกอุทยานแห่งชาติภูกระดึง ทุกคนต้องเดินเท้า ทีนี้ก็เท่าเทียมกันไม่มีใครสบายกว่าใครล่ะครับ . . .




ช่วงหลัง ๆ นี้ถึงแม้จะไม่ค่อยมีฝนตกลงมามากเท่ากับช่วงแรก ๆ ที่ขึ้นไปบนภู แต่พื้นทางเดินยังคงลื่น เละ และเฉอะแฉะ ตอนปีนขึ้นว่ายากแล้ว ตอนลงยิ่งยากกว่าหลายเท่าครับ




นับถือพี่ ๆ ลูกหาบจริง ๆ แต่ละคนต้องแบกของติดตัวขึ้นมาด้วยหนักเป็นสิบ ๆ กิโลกรัมเลย . . . ข้าน้อยขอคารวะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

มารู้จากเจ้าตี๋ทีหลัง ว่าที่ไม่อยากเดินจากเขตที่พักวังกวางไปที่ หลังแป นอกจากจะเพราะขี้เกียจเดินแล้ว เมื่อวานยังโดนรุมแกล้งอีก ลองทายกันดูหรือเปล่าครับ ว่าเจ้าตี๋โดนแกล้งยังไง เหอะ เหอะ ไม่ยากเลย ดูการแต่งตัวก็น่าจะพอเดาออก . . .




ช่วงขากลับลงจากภูผมว่าเวลามันผ่านไปค่อนข้างเร็วครับ เผลอแปบเดียวพวกเราก็ลงมาจนถึงจุดที่เป็นทางเดินลาด ๆ ชัน ๆ แล้ว ถ้านั่งคร่อมตรงราวเหล็กนั้น แล้วไหลลื่นปรื๊ด ๆ ลงไปข้างล่างคงสยิว เอ๊ย คงทุ่นเวลาไปได้เยอะเลยทีเดียว เหอะ เหอะ . . . แต่ไม่รับประกันความปลอดภัยในชีวิต และน้องน้อยนะครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ระหว่างทางเดินลงมาจากภู พวกเราไม่ได้แวะทุกซำเหมือนอย่างตอนที่เดินขึ้นภูครับ จะบอกว่าไม่เหนื่อยก็คงไม่ใช่ ใจจริงอยากลงไปให้ถึงข้างล่างเร็ว ๆ มากกว่า ผมก็เลยไม่ค่อยได้ถ่ายรูปอะไรมากมาย แต่ก็คัดมาให้ดูสัก 3 รูปครับ




ในรูปข้างล่างนี้ผมยืนอยู่บน ซำแฮก มองไปข้างหน้าซึ่งเป็นทางเดินไปสู่ ปางกกค่า ในบ่ายวันนั้นสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์เบื้องล่างได้อย่างชัดเจน แสดงว่าฝนหลงฤดูกำลังจะจากไป ไม่แน่ว่าหลังจากนี้อีกสัก 2 วัน นักท่องเที่ยวที่ยังคงอยู่บนภูคงจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น และพระอาทิตย์ตกสมหวังดังใจปรารถนาครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.