บันทึกชีวิตนอกราง : ปายแอ่วเจียงใหม่กันก่เจ้า '2010

[ExtendeD]

ในที่สุดก็ Upload สำเร็จ . . .

แปะ Clip บรรยากาศในงานยี่เป็งสันทราย ที่ธุดงคสถานล้านนา ใกล้ ๆ กับ ม.แม่โจ้ จ.เชียงใหม่ ในคืนวันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายนที่ผ่านมาให้ดูกันก่อนครับ ส่วนเรื่องเล่าพร้อมรูปถ่ายประกอบจาก 400D + Tamron 17 - 50mm. กับ 450D รอรับชมใน บันทึกชีวิตนอกราง ตอนที่ 14 ปาย แอ่ว เจียงใหม่ กันก่เจ้า Version 2010 แต่ต้องรอต่อคิวให้ปฏิทิน RFT.2011 เสร็จเรียบร้อยก่อน แล้วค่อยมาทัวร์นอกรางกันแบบยาว ๆ ตอนที่ 13 กับ 14 รวดเดียวครับ



มัวแต่ห่วงถ่ายรูป ( กับ Clip ) กัน ไม่มีใครสนใจโคมตัวเองเลย แหะ แหะ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[boatteam]

อยากไปเหมือนกันครับ อยากจะไปเก็บภาพการปล่อยโคม
แต่ยังไม่มีโอกาศซักที
_________________
สถานีบ้านเกิดอรัญประเทศ สุดเขตแดนสยามฝั่งตะวันออก

[PrinceVirus]

[Mongwin]

[ExtendeD]

บันทึกชีวิตนอกราง : ตอนที่ 13 แอ่วเมืองเหนือ ดูงานกฐิน @ พะเยา แวะแอ่วเมืองแป้

เรื่องราวและรูปถ่ายที่พี่ ๆ น้อง ๆ กำลังจะได้รับชมในบันทึกชีวิตนอกราง ตอนที่ 13 นี้ เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจากบันทึกการเดินทางฉบับกระชับพื้นที่ที่ได้เล่าค้างเอาไว้ใน อนุบาลปลานาโชว์สเตป & Guest หนอนปากน้ำ ตอนล่าสุดครับ หลังจากขึ้น ขบวนรถธรรมดาที่ 201 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีพิษณุโลก จาก สถานีบางกระทุ่ม กลับมาถึงพิษณุโลกแล้ว ช่วงกลางดึกคืนนั้น ผมก็ขึ้นรถตู้มุ่งหน้าสู่จังหวัดพะเยาต่อ . . .


วันเสาร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

การเดินทางจากตัวเมืองพิษณุโลกนั้น คุณพี่คนขับรถตู้พาพวกเราไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 11 ( อินทร์บุรี - เชียงใหม่ ) ตรงขึ้นเหนือไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงอำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่ ก็เลี้ยวขวาเข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 101 ( กำแพงเพชร - น่าน ) เมื่อมาถึงสามแยกแห่งหนึ่งในเขตอำเภอร้องกวาง ก็เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 103 ( ร้องกวาง - งาว ) ตรงไปเรื่อย ๆ จนสุดทางที่อำเภองาว จังหวัดลำปาง ก็เปลี่ยนมาใช้เส้นทางถนนพหลโยธินจนกระทั่งถึงเขตอำเภอเมืองพะเยา เมื่อเวลาประมาณ 05:00 น.

รถตู้ของพวกเราต้องจอดรอรถอีกคันหนึ่งที่สามแยกเกษตรสุข ซึ่งเป็นทางแยกเข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 120 ( พะเยา - แม่ขะจาน ) โดยรถคันที่พวกเรารออยู่นั้น จะขับนำพวกเราเข้าไปที่ชุมชนแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวัดที่พวกเรานำองค์กฐินมาถวายครับ

รูปที่อยู่ข้างล่างนี้เป็นภาพบรรยากาศยามเช้าที่ผมถ่ายจากระเบียงหลังบ้านที่พวกเราไปพัก ตอนนั้นเป็นเวลา 06:44 น. พวกเราเก็บกระเป๋า ล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมพร้อมจะออกไปที่วัดบ้านไร่ ซึ่งเป็นวัดที่พวกเราได้นำองค์กฐินมาถวายครับ




พระอาทิตย์ยามเช้าอีกสักรูป อาำกาศในเช้าวันนั้นค่อนข้างหนาวได้ใจเลยทีเดียว รอมานานแล้วอากาศแบบนี้ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากที่พักพวกเราใช้เวลาไม่นาน ก็มาถึง วัดบ้านไร่ ตำบลแม่นาเรือ อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา ซึ่งพวกเราจะมาทอดกฐินกันในวันนี้ครับ




จากคำบอกเล่าของชาวบ้านที่ผมได้มีโอกาสเข้าไปคุยด้วย . . . เมื่อวานที่วัดแห่งนี้มีงานฉลองกฐินกันครับ บรรยากาศท่าทางจะสนุกสนานมากเลยทีเดียว น่าเสียดาย มาช้าไป 1 วัน แหะ แหะ . . . สายสิญจน์ที่ผูกยาวออกมาจากในโบสถ์นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของพิธีที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินเข้าไปในโบสถ์ก็เห็นทั้งต้นกฐิน ตุง ( ธง ) สายสิญจน์ และสิ่งของที่ใช้ประกอบพิธีเยอะแยะเต็มไปหมด นอกจากที่ว่างบริเวณประตูทางเข้าโบสถ์แล้ว ด้านในแทบไม่มีทางเดินเลย . . .




เดินเข้าไปในคอกที่อยู่กลางโบสถ์ ต้นกฐินเพียบเลย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ผมเดินถ่ายรูปอยู่ข้างในโบสถ์ได้ไม่นาน หลวงพ่อก็มารับของที่พวกเรานำมาถวายครับ




พอหลวงพ่อสวดให้พรเสร็จ ก็นำพวกสายสิญจน์กับพระเครื่องมาแจก คนอื่นได้เหมือนกันหมด แต่พอหลวงพ่อเดินมาถึงผมที่ยืนอยู่ท้ายสุด กลับให้ตะกรุดคาดเอวมาเส้นหนึ่ง พร้อมกับบอกว่า " เดินทางบ่อยแบบนี้ เอาตะกรุดนี่ไปแทนแล้วกัน " ทำเอาผม งง เลย รู้ได้ยังไงว่าผมเดินทางบ่อย สงสัยหน้าตามันฟ้อง เหอะ เหอะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากนั้นสักพัก เณรที่เป็นตัวแทนจากวัดโกมุตพุทธรังสี ถนนพุทธมณฑลสาย 3 ที่ผมเคยไปบวชอยู่ได้ 15 วัน ( เอง ) แหะ แหะ . . . ก็มาถวายปัจจัย และสิ่งของที่หลวงพ่อวัดโกมุตฯ ฝากมา . . . ก่อนเดินทางขึ้นเชียงใหม่ต่อ เณรบอกผมว่าหลวงพ่อติดงานหลวงมาไม่ได้ครับ




พอเสร็จพิธี โบสถ์ก็กลับเข้าสู่ความเงียบสงบ ก่อนที่จะตามคนอื่น ๆ ไปกินอาหารมื้อเช้าที่ทางชาวบ้านจัดเตรียมเอาไว้ให้ ผมมองเห็นพระบรมสารีริกธาตุที่อยู่ในพาน ด้านหน้าพระพุทธรูปในโบสถ์ก็เลยเดินเข้าไปดู แล้วก็ถ่ายรูปมาฝากครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอกินข้าวเสร็จ มัคทายกซึ่งเป็นชาวบ้านแถว ๆ นั้นเดินมาบอกว่า พิธียังไม่เริ่มตอนนี้ เพราะยังต้องรอกฐินอีก 1 องค์ ที่กำลังเดินทางมา ผมก็เลยใช้เวลาช่วงนี้เดินไปดูรอบ ๆ วัด แล้วก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ

หน้าบันของโบสถ์วัดบ้านไร่ . . .




หอระฆังด้่านหลังวัด . . .



เวลาล่วงเลยไปจนถึงช่วงสาย ๆ ตามประสาคนเมือง พออยู่ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยเริ่มง่วง . . . ผมก็เลยเดินไปหาคุณอามัคทายกคนเมื่อสักครู่เพื่อสอบถามถึงคณะกฐินที่กำลังเดินทางมา ว่าจะมาถึงเมื่อไหร่กันแน่ ก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า คงจะเดินทางมาถึงที่วัดแห่งนี้ในช่วงหลังเที่ยงวัน พวกเราก็เลยตกลงกันว่าจะกลับไปนอนพักผ่อนกันที่บ้านพัก แล้วค่อยกลับมาที่วัดอีกครั้งในช่วงบ่าย

แต่ก็ยังมีเสียงทักท้วงขึ้นมาว่า เดี๋ยวเขาจะหาว่าคนกรุงเทพขาดแอร์ ขาดโทรทัศน์ไม่ได้ . . . ก็มันจริงนี่นา อยู่เฉย ๆ ไม่มีอะไรทำ มันน่าเบื่อ เหอะ เหอะ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.