ของฝากจาก U.S.A. (NC-MA-NY-PA-DC)

[tuie]

พอขบวน ๗๙ จอดสนิทเจ้าหน้าที่ประจำสถานีเดอแรมคนเดิม-หนึ่งเดียวคนนี้ ก็จัดการยกสัมภาระที่ผู้โดยสารเช็ค-อิน ขึ้นโบกี้สัมภาระ เสร็จแล้วก็คอยรับสัมภาระของผู้โดยสารที่ลงสถานีเดอแรมได้เช็ค-อินไว้จากต้นทาง ขนใส่รถบรรทุกไปส่งให้ผู้โดยสารรอรับในอาคารสถานี ทำนองเดียวกับการรับกระเป๋าใบใหญ่ที่สนามบินปลายทาง เพียงแต่ยังไม่มีสายพานลำเลียงกระเป๋าใบใหญ่ให้ผู้โดยสารไปยืนรอรับกระเป๋าแบบในสนามบินเท่านั้นเองครับ



ไหนๆก็ยืนอยู่ข้างๆ บพห.ภาคแอมแทร็กแล้ว ถ่ายแคร่ บพห.ดีกว่าครับ



รอยต่อระหว่าง บพห.หรือ Baggage Car กับโบกี้ชั้นสองครึ่ง(Business Class) หรือจะเรียกว่าชั้นสองพิเศษก็น่าจะได้นะครับ



เหตุที่ไม่เรียกโบกี้ (Business class ว่ารถนั่งชั้นสองและไม่เรียกว่ารถนั่งชั้นหนึ่ง เพราะว่ายังมี Coach Class ซึ่งเทียบเท่ากับรถนั่งชั้นสองปรับอากาศของบ้านเรา และยังมีรถนั่งปรับอากาศชั้นหนึ่ง หรือ First Class อีกครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ระหว่างกำลังคิดจะเดินข้ามขบวนรถไปยังชานชาลาฝั่งตรงข้ามซึ่งยาวกว่า โดยกะว่าจะเปิดประตูขึ้นไปบนรถแล้วเปิดประตูอีกด้านหนึ่งเพื่อลงไปยังชานชาลาฝั่งตรงข้ามดังที่เราเคยปฏิบัติในบ้านเรา



แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะประตูทางขึ้นลงของโบกี้แต่ละคันไม่มีปุ่มกดเปิด ไม่มีแม้แต่คันโยกสำหรับเปิด-ปิด ทุกอย่างเรียบสนิทจนน่าตกใจ “แล้วตูจะข้ามยังไงล่ะทีนี้”



ระหว่างนั้นเหลือบไปเห็นเจ้าหน้าที่ประจำขบวนรถเปิดประตูบานหนึ่ง แล้วนำแท่นสีเหลืองมาวางบนพื้นชานชาลาให้ผู้โดยสารก้าวลงจากขบวนรถได้สะดวก สังเกตว่าบันไดของโบกี้ซึ่งเจ้าหน้าที่ฯใช้เท้าขวาเหยียบไว้นั้น เพิ่งกางออกตอนเปิดประตู ถ้าเป็นตอนปิดประตูบันไดนี้จะพับเก็บใต้ขอบล่างของประตูดูเรียบสนิทตามภาพก่อนหน้านี้น่ะครับ



เท่าที่สังเกตดูการขึ้น-ลง ขบวน ๗๙ ในวันนั้น พอรถจอดเทียบชานชาลาประตูทางขึ้น-ลงขบวนรถทั้งขบวนจะเปิดประมาณ ๒-๓ บาน โดยมีเจ้าหน้าที่ขบวนรถยืนกำกับอยู่ทุกบานประตู ไม่มีการเปิดประตูทิ้งไว้ทั้งขบวน หรือมีปุ่มกดเปิด-ปิดประตูให้ผู้โดยสารขึ้น-ลงตามใจชอบแบบรถไฟในหลายๆประเทศ ทั้งๆที่รถขบวนนี้ก็มิได้ใช้ระบบระบุหมายเลขที่นั่ง-รถคันที่ไว้ในตั๋วโดยสาร เดี๋ยวพอเล่าถึงวันที่ผมเดินทางโดยขบวน ๗๙ จากฟิลาเดลเฟียกลับมาเดอแรมจะขยายรายละเอียดการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ขบวนรถ ในการ “บริหารผู้โดยสาร” และ “การป้องกันการก่อการร้าย” ฯลฯ อันน่าทึ่งให้ทราบต่อไปครับ (กั๊กไว้ กั๊กไว้)
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

อับจนหนทางในการเดินข้ามไปยังชานชาลาฝั่งตรงข้ามอย่างสง่าผ่าเผย แต่วัยรุ่นชราผู้มาจากแดนไกลยังไม่ยอมจนปัญญาง่ายๆ ดูซ้ายดูขวาเจ้าหน้าที่ประจำสถานี “หนึ่งเดียวคนนี้” ก็ขับรถบรรทุกกระเป๋ากลับไปยังอาคารสถานีแล้ว เจ้าหน้าที่ประจำขบวนรถก็ปิดประตูโบกี้กันหมดแล้ว ป้ายเขตหวงห้าม หรือมิให้บุคคลภายนอกเดินเลยสุดขอบชานชาลาก็ไม่มีให้เห็น พขร. “รถจักรควาย” ก็ไม่ได้ชะโงกหน้ามาดูว่าการโดยสารเรียบร้อยหรือไม่ ฯลฯ ว่าแล้ววัยรุ่นชราก็ตัดสินใจโดยฉับพลันทันใดว่าจะใช้ยุทธวิธีเคลื่อนย้ายเข้าไปซุ่มยิง(ภาพ)แบบกองโจร ภายในเวลาไม่กี่วินาทีช่างภาพพรนรกก็มาปรากฏกายอยู่ที่ปลายชานชาลาเป้าหมาย สมใจอยากแล้วละครับ



ระหว่างขบวนรถยังไม่เคลื่อนออกจากสถานีก็รีบเก็บรายละเอียดรถจักรคันนี้เอาไว้เท่าที่จะทำได้ เริ่มจากบริเวณตะแกรงหน้าซึ่งเป็นแผ่นเหล็กทึบทั้งชิ้น มีหู(น่าจะ)สำหรับยกทั้งสองข้างด้วยครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[black_express]

รวดเร็วปานกามนิตหนุ่มเชียวนะครับ อ.ตุ้ย นับถือ..นับถือจริงๆ

[tuie]

^
งานนี้ต้องใช้ความว่องไวเท่าที่ยังเหลืออยู่ให้เป็นประโยชน์ครับพี่ตึ๋ง เพราะหากพลาดการถ่ายภาพช็อตเด็ดไปไม่รู้เมื่อไรจะมีความพากเพียรอดทนขี่ "โคปเตอร์" มาถึงเมืองมะกันอีกได้ แค่นึกถึงบรรยากาศการเดินทางข้ามวันข้ามทวีปก็เข็ดขยาดแล้วน่ะครับ

-------------------------------------------------------------

เห็นเป็นรถจักรดีเซลคันใหญ่ยักษ์ขนาดนี้มีแค่ ๔ เพลาเอง ตามภาพนี้เป็นแคร่ด้านหน้าสุดครับ



ใช้พลังซูมอันแผ่วเบาส่องเข้าไปที่เนมเพลทของรถจักรคันนี้ เห็นสัญลักษณ์ GE ที่เราคุ้นเคยครับ



ลอกข้อความบางส่วนบนเนมเพลทของ “รถจักรควาย” คันนี้มาฝากเป็นบางส่วนครับ

GE Transportation Systems

Dediceted to Customer Success

Model P42DC

SerialNumber 49626

Hosepower 4250

Weight 268/268 (ไม่ได้บอกหน่วยวัดเอาไว้)

Date of Manufacture May 1997 (อายุอานามอ่อนกว่ายีอีเอที่รักยิ่งของเราไม่กี่ปีเองครับ)
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ระหว่างกำลังเร่งทำความเร็วในการเก็บภาพรายละเอียด “รถจักรควาย” เท่าที่คนวัยนี้จะเร่งความเร็วไหว อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงตีระฆังรถจักรดังแต๊งๆๆๆ แบบเสียงระฆังยีอีเอบ้านเราแต่ของเขาเริ่มตีระฆังตั้งแต่รถจักรยังไม่เคลื่อนที่เลย สงสัยจะได้เวลาขบวน ๗๙ ออกจากสถานีเดอแรมแล้ว รีบหามุมถ่ายคลิปฯมาฝากท่านผู้ชมดีกว่าครับ



http://s157.photobucket.com/albums/t45/thanavit_b/?action=view&current=P1240490.mp4

งานนี้ได้ซึมซับเสียงระฆังรถจักรยีอีอย่างเต็มอิ่มสมใจอยาก เพราะแทบจะไม่เคยได้ยินเสียงระฆังยีอีเอในบ้านเราเลย แถมยังได้ยินเสียงหวีดสไตล์รถจักรอเมริกันแบบสดๆเป็นของแถมอีกด้วย ส่วนเสียงเครื่องยนต์นั้นค่อยมากโดนเสียงระฆังกับเสียงหวีดกลบหมดจนแทบไม่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์เลย จำได้ว่าสมัยยีอีเอมาถึงแดนสยามเมืองยิ้ม(แห้งๆ)ใหม่ๆเสียงเครื่องยนต์ก็ค่อยมาก ยิ่งอยู่บน บนอ.ป.เที่ยวกลับกรุงเทพฯยิ่งไม่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ยีอีเอเลย ช่างต่างจากเสียงเครื่องยนต์ยีอีเอใน พ.ศ.นี้เสียจริงๆ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[Compressor]

ู^
^
ถ้าอยากจะฟังเสียงระฆัง GEA ต้องมาทำทริปสมหวังที่อุบลครับอาจารย์

ฟังเสียงระฆังจนเบื่อละ

[box_car]

[nathapong]

หลวงอัคคีบอกว่า

[tuie]