<< @Kantang-KualaLumpur ที่ที่ฉันอยากไป >>

[Compressor]

หลังจากนั้น สถานีทางด้านขวา ก็จะเป็นสถานีเขาสวนทุเรียนครับ



สถานีเขาสวนทุเรียน ห่างจากถนนสายเอเชียเพียง 4 กิโลเมตรเท่านั้นครับ แต่ถึงอย่างไร ก็ยังมีผู้โดยสารมาใช้บริการบ้างประปราย

[Compressor]

หลังจากนั้น ก็มาหยุดรับส่งผู้โดยสารที่

WISAI

[Compressor]

สถานีวิสัย

อาคารสถานีวิสัย มีลักษณะเช่นเดียวกับสถานีทุ่งมะเม่า ขุนตาน เลยล่ะครับ



ที่สถานีวิสัย ก็มี CY เช่นกันนะครับ แต่ "ร้าง" หรือ "ไม่รุ่ง" แค่นั้นเอง...

[Compressor]

ก่อนจะถึงปลายทาง ก็ต้อง

โค้งซ้าย



แล้วก็

โค้งขวา

กันซะก่อนล่ะครับ

[Compressor]

และก็มาถึงสถานีสุดท้าย ก่อนจะถึงปลายทาง อย่าง

สถานีแสงแดด



และก็มาถึงปลายทาง อย่าง สถานีชุมพร

[Compressor]

เรามาถึงสถานีชุมพร เวลา 17.05 น. ครับ เท่ากับว่า ขบวน 446 ของเรา เสียเวลาเพียง 30 นาทีเท่านั้นเองครับ จากที่ออกควนหนองคว้ามา ช้ามากว่า 70 นาที

ที่สถานีชุมพร เป็นที่ตั้งของสารวัตรรถพ่วงแขวงชุมพร ซึ่งปกติแล้ว ที่แขวง จะทำหน้าที่ซ่อมบำรุง ทำวาระหนัก (24 เดือน) รถสินค้าเป็นงานหลัก (โดยเฉพาะ ตญ. และ บตญ.) วาระปานกลาง (6 เดือน) สำหรับงานรถจักร และมีในส่วนของด้านวิ่งรถ ที่ต้องรับผิดชอบตั้งแต่ช่วงหัวหิน ยาวไปจนถึงทุ่งสง ทั้งขบวนรถโดยสารและรถสินค้าครับ

นอกจากนี้ ยังเป็นที่ตั้งของ ผังควบคุมเดินรถแขวงชุมพร ที่ต้องควบคุมการเดินรถตั้งแต่สถานีชะม่วง ยาวไปจนถึงสถานีสุราษฎร์ธานี ซึ่งงานหนักของผังนี้ คือการจัดหลีกในช่วงตอนกลางคืน ที่มีทั้งขบวนรถโดยสารและรถสินค้าผ่านเป็นจำนวนมาก เพราะช่วงนี้เป็นช่วงระหว่างทางของเส้นทางสายใต้



จากนั้น D4549 ก็ตัดรถจักร (ซึ่งตามข้อระเบียบแล้ว นายสถานีจะต้องออกใบ กรฟ.6 ก่อน... นะจ๊ะ) เข้าไปทำวาระประจำเที่ยวในโรงรถจักรชุมพรตามลำดับ

**ย่านโรงรถจักรชุมพร เป็นประแจมือ อนุโลมให้พนักงานรถจักรทำการกลับประแจได้

[Compressor]

ทางหลีกของสถานีชุมพร ใช้ราง 80 ปอนด์/หลา ไม่เชื่อม หมอนคอนกรีต BS100A โมโนบล็อก พร้อมเครื่องยึดเหนื่ยวราง... ซึ่งเป็นผลมาจากการ Rebab ทางสายใต้ ในช่วงปี พ.ศ.2544 จากเดิมที่ใช้ราง 70 ปอนด์ หมอนไม้ ทางทางประธานและทางหลีก



สถานีชุมพร เป็นสถานีสุดท้ายของสายใต้ที่ใช้ระบบอาณัติสัญญาณไฟสี หรือใช้เครื่องโทรศัพท์ทางสะดวกในการขอทางสะดวก โดยไม่จำเป็นต้องมีลูกตราทางสะดวก หรือตั๋วทางสะดวก (แบบ กรฟ.3) สำหรับการให้ทางแก่ขบวนรถนั้นๆ

[Compressor]

สถานีชุมพร ตั้งอยู่ห่างจากสถานีธนบุรีเก่า 468.53 กิโลเมตร หรือใกล้เคียงกับ สทล.468/8 ในเส้นทางสายใต้

ว่าแต่ว่า ปัจจุบัน สทล.1/1 เส้นทางสายใต้ โดนรื้อไปพร้อมกันการยุบสถานีธนบุรีเดิม แล้วหรือยัง

แต่ขนาด 1/1 ของสายเหนือ ยังหาไม่ได้ด้วยซ้ำ ว่าอยู่ตรงไหน เจอแต่ 1/2 ใต้สะพานกษัตริย์ศึก

[Compressor]

อารมณ์เมื่อถึงสถานีชุมพรคือ

1. หิวข้าว
2. เมื่อย
3. ง่วง

ทำให้ไร้ซึ่งกระจิตกระใจในการถ่ายภาพซะเหลือเกิน

ถึงแม้ในย่าน จะมี D4408 ไว้ทำการสับเปลี่ยนก็ตาม จากห้าโมงเย็น ยันสามทุ่ม ขบวนรถที่ผมจะโดยสาร นั่นก็คือ ขบวนรถเร็วที่ 168 กันตัง ปลายทางกรุงเทพ ของผมก็มา

ซึ่งเดิม ผมจะต้องกลับในวันถัดไปครับ แต่เนื่องจากว่าอาจจะมีเหตุร้ายแรงเกิดขึ้น ทำให้ผมต้องเลื่อนการเดินทางมาวันนี้

ซึ่งผมก็ได้กลับกับ รถนอนชั้นสอง เตียงล่าง นี่แหละครับ

**หมายเหตุ ก่อนจะนอน ผมเอาถุงหมูปิ้งที่อยู่ในรูปทิ้งแล้วนะครับ บังเอิญลืมเคลียร์เตียงก่อนถ่าย

[Compressor]

บรรยากาศของรถที่ได้มา (ขอแค่บ่นปากเปล่า ไม่ได้ถ่ายรูป)

- ผ้าม่าน ไม่น่าเป็นสีเขียวเลย แสงมันเข้า นี่อุตส่าห์ตั้งใจว่ามานอนพัดลม เพราะผ้าม่านทึบแท้ๆ...
- นอกนั้น โอเคหมดครับ ไฟติดทุกดวง ก็อกน้ำใช้ได้ทุกตัว พัดลมหมุนตลอดทั้งคืน ผ้าห่มบรรจุถุงอย่างดี เตียงนุ่มแสนนุ่ม

ที่สำคัญคือ ถึงสถานีชุมทางบางซื่อก่อนเวลา 3 นาที (04.45 น.) ชนิดว่า ตื่นเก็บของแทบไม่ทัน เพราะตื่นมา ก็จ๊ะเอ๋กับบ้านมะขาม สทล.8/3 ซะแล้ว

ขอขอบคุณ D4208 ที่ทำขบวนมาอย่างไร้ซึ่งที่ติ ชอบอัลสธอมจริงๆ