ใครมีประสบการณ์สุดซวยกับรถไฟบ้างครับ

[boatteam]

เป็นเรื่องปกติสำหรับรถไฟไทยครับ ขนาดขบวนชานเมือง อย่าง 376 วิ่งจากรังสิต ไปหัวตะเข้ ยังตายกลางทางเลยครับ ปกติ ผมจะรอ 376 ที่หลักสี่ครับ และจะลงที่ ป้ายหยุดรถ อุรุพงษ์ เพื่อไปทำงานทุกวันครับ .......ผมรออยู่ที่หลักสี่ ก็เห็นไฟขบวน 376 มาจากทางสถานีดอนเมืองครับ และอยู่ๆ ไฟก็ดับลง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะรถจะต้องหยุดรับคนตรง ป้ายหยุดรถตรงเคหะดอนเมืองอยู่แล้ว แต่....ทำไมมันหยุดนานจัง จนเจ้าหน้าที่สถานีแจ้งว่ารถจักรชำรุดครับถึงได้ทราบ นี่ขนานวิ่งออกมาแค่ 2 สถานียังถึงแก่ชีวิตเลยครับ มันเป็นเสน่ห์ ของรถไฟไทยครับ ที่จะต้องมีเหตุการไม่คาดคิดให้ได้เจอตลอดครับ ...

[kapukluk09]

เคยเจอเหตุการณ์รถเสียเวลา แต่ไม่มากครับ

เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2552 นั่งขบวน 169 เล่น ๆ เย็น ๆ ใจไปเที่ยวหาดใหญ่ ปรากฏว่าต้องจอดรอทางอยู่ที่ชุมทางหนองปลาดุก 3 ชั่วโมง เพราะมีรางหักแถว ๆ นครชุมน์

แต่ก็ดีครับ เพราะผมเลยได้มีโอกาสถ่ายภาพตั้งแต่สถานีไชยาไปจนถึงชุมทางหาดใหญ่ ชอบมากเลยครับ 21 ชั่วโมงบน บนท.

ต่อมาปลายปี นั่งขบวน 51 ไปเที่ยวเชียงใหม่ ถึงปลายทางช้าแค่ 15 นาที สุดยอด!! แต่เสียดาย เพราะผู้โดยสารที่นั่งเยื้อง ๆ กับผมเป็นชาวต่างชาติ น่ารักด้วย ไม่รู้ว่าจะถ่ายภาพวิวข้างทาง หรือผู้โดยสารร่วมขบวนดี อิอิ

[kentz]

สำหรับผม เคยเจอนะครับ

วันที่ 29 พฤศจิกายน 2552 ผมนั่ง ข. 51 ไปลงแม่เมาะเพื่อกลับมาตะพานหิน ข.102 GEA 4540 ทำ ข.51 มาถึงตะพานหินช้า 60 นาที วันนั้น ข.51 วิ่งไปเรื่อยจนถึงสถานีบ้านปิน รถช้า 50 นาที ช่วงนั้นรถวิ่งมาดีมากแทบไม่รู้ว่ารถจักรไม่เป็นไร พออกบ้านปินไปได้หน่อย ลอดอุโมงค์ห้วยแม่ลานแล้ว ซักพัก ควันรถจักรพุ่งออกมาดำมาก และซักพักรถจักรเครื่องก็ดับรถจอดอยู่ช่วงนั้นประมาณ 20 นาที ซักพักแก้ไขได้จึงวิ่งต่อไป ถึงแม่เมาะ ประมาณ 10.10 น.

และอีกเหตุการณ์ วันที่ 1 เมษายน 2553 GEA 4560 ทำขบวน 109 รถวิ่งมาดีตลอดช้า 60 นาทีตามปกติ พอถึงสถานีคลองปลากดหลีก รถน้ำมันดิบพอออกมาได้รถวิ่งช้ามาเลยจนถึงสถานีชุมแสง รถก็จอดเสียเลย ต่อมาก็ไขได้ รถก็วิ่งมาจนถึงตะพานหิน ได้รถจักรของ ข. 211 ไปแทน GEA 4560 วันนั้นถึงตะพานหิน เวลาประมาณ 21.40 น. นึกไม่ถึงว่าจะเกิด

[HITA_4508]

ไปมาเลเซียครั้งแรก เที่ยวกลับ ข.36 แอร์เสีย ตั้งแต่บัตเตอร์เวอร์ธ-หาดใหญ่ ร้อนระอุเลย แต่คุ้มค่าที่ถึงชุมพร ช้าไป 4 ชม.นิดๆ
_________________
คุณคือจุดอ่อน เชิญค่ะ!!! You are The Weakest Link Good bye.. ^_^

[alderwood]

ขบวน 69 ตามที่พี่บอมบ์มาโพสต์ไว้ครับ และด้วยสถิติก่อนหน้านั้น ทำให้ขากลับนั่ง NCA แทน SRT

ขบวน 40 กซข.ป.2541 วันที่ 1 สิงหาคม 2552 คันนำแอร์ไม่เย็น แต่พอชค.เปิดประตูมา ลมเย็นๆข้างนอกเข้ามาในห้องโดยสาร เย็นกว่าแอร์ตั้งเยอะ พรร.บอกคืนค่าธรรมเนียมไม่ได้ เพราะเครื่องยนต์ Donkey ไม่ดับ และรุ่งขึ้น ก็ยังวิ่งขบวนเดิม แอร์ไม่เย็นเหมือนเดิม

ขบวน 2 หลังจากวันพ่อไม่กี่วัน จำไม่ได้ว่านั่งคันไหน แต่ที่แน่ๆ บนท.ป.1112, 1113 แอร์ไร้ซึ่งความเย็น ไม่ได้คืนค่าธรรมเนียม

ขบวน 13 บนท.ป.1009 วันที่ไปลำปาง แอร์ไม่เย็น จนออกพิษณุโลก ความเย็นเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆจนหนาวใช้ได้ แต่ขากลับ ผมไม่ได้กลับด้วย ได้ข่าวว่าไม่มีความเย็นออกมาเลยจนถึงกรุงเทพ

ขบวน 107 ไปรจ.อุตรดิตถ์ ไม่ยอมหลับซะที พอหลับแล้วช้าเกินไป ออกพิษณุโลกมาทางยิ่งกว่าโลกพระจันทร์ นตต.4222 ไปนอนเตียงบน ปรากฏว่าเตียงหลุดตึงๆ นตต.เลยลงมาซ่อม

ขบวน 944 รจ.4420+4216 รถจักรน้ำร้อนตลอด พอเริ่มออกทาชมภูแล้ว 4216 น้ำร้อนมาก ให้ 4420 ทำหน้าที่อยู่คันเดียว ก็ทำงานหนักคันเดียว ลาก 944 ทั้งขบวน และตัวถ่วงอีก 1 คัน จน 4420 น้ำร้อน ก็ต้องหยุด รอให้ทั้ง 2 คันน้ำเย็นลงแล้วจึงไปต่อ แล้วก็อาการเดิม น่าจะ 5-6 ครั้งได้
ถึงลำปาง นึกว่าจะตัด 4216 ไว้เพื่อซ่อม แต่ตัด 4420 แทน สุดท้ายก็ออกไม่ได้ เพราะ 4216 เกิดลมรั่วที่แคร่ 1 พยายามซ่อม แต่ก็ซ่อมไม่ได้ สุดท้ายเอาป้าดามาลากออกไป แล้ว 4560 เข้าทำการแทน รถช้า 50 แล้วตอนนั้น
มาเรื่อยๆจนผ่านลพบุรีมาแล้ว ถึงบ้านกลับปรากฏว่าลมจากก๊อก Emergency ของบนอ.ป.102 รั่ว ซ่อมอยู่นานมาก วันนั้นจากเดิมต้องถึงกรุงเทพ 9:20 (โดยประมาณ) สุดท้ายมาถึง 12:00 พอดี


และที่เกือบซวย ไปดักถ่ายขบวน 36 + 42 จูงมือกันเข้าหัวหิน 2 ทุ่มเศษ กะจะกลับกับขบวน ยอมลงทุนซื้อตั๋ว แต่เขาดันไม่ยอมขาย ไม่เป็นไร หาเรื่องนั่งรถเล่นดีกว่า คิดว่าจะนั่งรถลงไปประจวบฯ แล้วกลับขบวน 84 เพราะว่ามาถึงก็ทำงานได้พอดี แต่สุดท้ายด้วยความขี้เกียจ ทำให้กลับมาที่กทม.เลย ถ้าวันนั้นลงไปประจวบฯ ผมอาจจะได้มีรายชื่ออยู่ในโรงพยาบาล หรืออาจจะได้ภาพเหตุการณ์ทันทีครับ
_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

[iton]

ผมเป็นคนชอบนั่งรถไฟเล่นครับ จะเก็บเงินร่วมรวมไว้ล่วงหน้าแล้วรอซื้อตั๋วเดินทางไปเชียงใหม่ แต่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลยครับ อย่างล่าช้าสุดก็แค่ 20นาที ไปขบวน9 ก็เข้าเชียงใหม่เลทนิดหน่อย กลับขบวน2 ก็ถึงอยุธยาเช้ามืดต้องนั่งรอให้เช้าแล้วเข้าบ้าน ตอนผมนั่ง ข2 กลับก็ภาวนาให้รถจักรมีปัญหาผมอยากให้ถึงอยุธยาสัก8โมงเช้ายิ่งดี(ผมคงโรคจิตครับ) แต่ก็ทำเวลาดีตลอดเลยครับ ผมไม่เคยนั่งรถไฟแล้วเจอปัญหาแบบนี้ครับ

[thaitong]

เรื่องซวยที่1

เท่าที่ผมจำได้นะ ปีไหนที่ไฟไหม้ตลาดโบ๊เบ๋

วันนั้นแหละที่ซวยที่สุด

คิดดูนะ ขบวนที่143เที่ยวสุดท้าย ยิ่งช้ากว่าเดิมอีก

ที่จำได้นะ 143ออกเกือบตี5 เป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ

อยากจะนอนก็นอนไม่ได้บนรถร้อนมากๆ

เรื่องซวยที่2

เมื่อ6-7ที่แล้วใช่ปล่าวก็จำไม่ได้แหละ

[digimontamer]

เรื่องล่าช้ามากๆที่เจอปีละ 3-4 ครั้งได้ครับ (คือช้าเกินกว่ากำหนดมากกว่า 3 ชั่วโมง)
- เรื่องแรกเกิด ณ สถานีรถไฟหนองตมครับ ผมโดยสาร ข.102 จากบ้านปินจะมาลงหนองตมเพื่อเปลี่ยนขบวนเป็นเจ้า ข.3 เดินทางไปสวรรคโลก
ถ้าจำไม่ผิด มามาถึงพิชัยราวประมาณ 16.00 น. ครับ (ข.102 ก็ออกจากบ้านปินช้าไปเกือบ 2 ชั่วโมงเหมือนกัน แต่อันนั้นไม่มีปัญหาเพราะกว่าผมจะมาถึงสถานีรถไฟบ้านปินก็ปาเข้าไปบ่ายโมงแล้ว เลยได้ขึ้น ข.102 แทน ข.408) ตอนแรกๆ ผมก็โทรไปถามสถานีรถไฟพิจิตรครับ ได้ความว่า ข.3 ออกจากพิจิตรมาแล้ว เมื่อตอน 16.00 น. ทำให้ผมคาดว่าน่าจะลงไปดักที่หนองตมดีกว่า (เพราะหากไปถึงพิษณุโลกมีโอกาสคลาดกันระหว่างทางสูงมาก)
ผมลง หนองตมตอน 16.25 น. กระมังครับ และนั่งรอที่สถานีรถไฟหนองตมจนถึง 19.30 น. กว่า ข.3 จะโผล่มาครับ........ไอ้รอที่สถานีนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ตอนนั้นเป็นปลายๆหน้าฝน ยุงกำลังชุมเลยทีเดียวและทำให้ทราบว่ายุงที่พิษณุโลกนี่ตัวโตเป็นบ้าเลย กัดเจ็บชะมัด.........
คืนนั้นผมไปถึงสวรรคโลกเกือบ 3 ทุ่มครับผม อดเห็นภาพข้างทางระหว่าง บ้านดารา-สวรรคโลกเลย

[saraburi]

เล่ามั่ง.......

สำหรับผมมันก็ไม่ใช่ซวยหรือโชคร้ายอันใดครับ เป็นโชคดีมากกว่า........

ก็มีอยู่ว่า ..... สมัยยั่งหนุ่มๆ( )ได้รับมอบหมายจากคุณปู่ ให้ไปส่งปลาแดดเดียวจากกรุงศรีให้ญาติที่ปากช่อง โดยที่ผมส่งมอบปู่ที่ ขบวน 231 ณ สถานีสระบุรี

พอเวลา 11.31 น. (เวลาดั้งเดิม) 231 ถึง ะร เรียบร้อย ก็ไปประจำที่ที่ปู่ได้นั่งไว้แต่แรก ปลาแดดเดียวเกือบๆ 10 โลก็อยู่ใต้เบาะคอกหมู ก็นั่งชมวิวเรื่อยๆ

จนไปถึงหินลับ ก็ต้องมารับรถปูน TPI พ่วงท้ายกับขบวน 231 อีก 5 ลูก ครานี้แหละความมันส์จึงจักเริ่มขึ้น

รถเริ่มออกหินลับเรื่อย เร่งแรงๆ (ถ้าจำไม่ถูกไม่ผิดน่าจะเป็นอัลสตอม 4208 ) ขึ้นควนหินลับไปเรื่อยๆ จนแทบขาดใจ เสียงเครื่องคำรามอย่างน่าใจหาย แต่ก็พ้นจุดนี้ไปได้อย่างหวาดเสียว.......

จากนั้นก็ลงเนินเข้าสู่สถานีมวกเหล็ก ......... พอออก มล. ปั๊บ จุดนี้แหละเป็นอีกจุดนึง ที่จะวัดสภาพรถจักรว่าจักอยู่รอดในรถไฟไทยได้รึไม่

......พอรถผ่านสะพานห้วยมวกเหล็ก อัลสตอมคันน้อยๆ ก็เริ่มเผมเชื้อเพลิงอย่างบ้าคลั่ง แถวๆ โค้ง กม 164 ซึ่งก็ทราบๆกับอยู่ว่าเป็นจุดที่ชันใช่เล่นอีกจุดนึง แถมหักศอก+ มีตาน้ำ ทำให้ต้องเบาทาง(ในสมัยนั้น) ตักต้อมเราก็เร่งแทบขาดใจ.......

ท้ายขบวนยังไม่ทันจะพ้นโค้งหักศอกนั้นดี ........ ต้อมคันน้อยๆของเราก็มีเสียงฟิววววววววว รอบตัด..... เป็นเสียงที่บ่งบอกว่า น้ำร้อนแล้วจ้า.......

ต้อมเรานั่งพักหายใจอีกยกนึง ... เอ้า ลองใหม่ เร่งแทบขาดใจจะขึ้นเนินกลางดงให้ได้!! ..... แต่ไปได้ไม่ทันไร ก็ฟิ่ววววววว....... รอบตัดอีกแล้ว -*-

น้องต้อมเราพยายามรอบที่สองก็พึ่งถึงโค้งที่มีเสาไฟแรงสูง 115 kv อยู่ข้างๆ หลังจากนั้นก็ลองฝืนใจอีกหลายรอบ ล้อดิ้นแด๊กๆๆๆอยู่เกือบๆครึ่งชั่วยาม .......... แต่ก็ไม่สามารถ ...........

จนต้องยอมแท้ ถอยหลังลงควนกลางดง กลับมาตั้งหลักที่มวกเหล็ก ..........

พอมาถึงมวกเหล็ก ก็มีอัลสตอมขี่ม้าขาวมาช่วยต้อมเน่าๆ + 5 บชส + 5 บซล นั่นก็คือ 4141 ผู้อาจจะวายชน (เพราะไฟไหม้)

หลังจากทั้งสองหัวได้เป็น 1 เดียวกันแล้ว 71 ก็แซงไปแล้ว (สมัยนั้น 71 ออก กท 11 โมง) ก็ได้เวลาขึ้นควนกลางดงอีกรอบแล้วละ..............

หลังจากได้ทางแล้ว ต้อมสองหัวก็จูงขอพ่วงกันขึ้นควน เสียงเร่งเครื่องเต็มที่ ดังคำรามก้องมาก มันช่างไพเราะมากครับ..........

สรุปแล้ววันนั้น 231 เข้า ปากช่อง บ่ายสองกว่าๆ (จากเวลาเดิม 13.16 มั้งจำไม่ได้) แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่หาชมไม่ได้อีกแล้ว
_________________
ช่างภาพระดับพื้นโลก

[beer45]

^
อ๋องจะซวยสุดๆๆก็เมื่อ ส แขวงห้ามออกนอกเขตสถานี มิฉะนั้นจะโดนตัด TM