ตาม 2 CELEBS แห่ง RFT ตะลุยเมืองฟอง BEER

[tuie]

[BanPong1]

ถ้า "ลุฟ-หรรษา" ลดราคาเช่นปีนี้อีกละก็ เก็บวันละ 49 บาทก็อาจจะพอครับอาจารย์
_________________

[Aishwarya]

หลังจากพี่ตุ้ยได้เดินทางออกจากสถานี Frankfurt HBF แล้ว Cherie ก็ลุยเดี่ยวล่ะค่ะ ยังมีเวลาอีก ๑ ราตรีและ ๑ วันเต็มๆ ใน Germany ก่อนเดินทางกลับสู่ Spain ในบ่ายวันอาทิตย์ ... Cherie ใช้เวลากับการเข้าร้านหนังสือ ณ สถานี ซื้อ/เขียน/ส่ง postcards ให้เพื่อนๆ และคนรู้จัก ... ก็เพลินดีค่ะ ... หลังจากนั้นเย็นๆ หน่อย เกือบ ๒ ทุ่ม ก็เดินสำรวจ Frankfurt ... นครที่ไม่ค่อยจะมีความเก่าแก่แบบเมืองตาม European Style โดยทั่วไป ส่วนหนึ่งเพราะผลพวงจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ ค่ะ เมืองถูกทำลายไปแยะมาก จึงมีการสร้างเมืองใหม่ขึ้นมา ฉะนั้นแล้ว เราจึงเห็นความใหม่เอี่ยมของนครได้ค่อนข้างชัดทีเดียวสำหรับ Frankfurt.


แต่สิ่งที่ดึงดูดใจ Cherie มากๆ ก็คือ Frankfurt มีบริการ "รถรางไฟฟ้า" รอบๆ ตัวเมืองหลายเส้นหลายสายทีเดียวค่ะ ... ในขณะที่ใน Madrid หรือ Valladolid ไม่มี ... Cherie เลยตื่นตาตื่นใจเป็นพิเศษ.


พูดยังไม่ทันขาดคำ ก็มาเลยค่ะ ทั้ง ๒ ขบวน ๒ สาย และ ๒ สี ... โดยเฉลี่ยแล้ว รถรางไฟฟ้าของที่นี่มาบ่อยค่ะ ฉะนั้นแล้ว เราอาจจะไม่ต้องยืนรอให้เมื่อยนัก หากพลาดโอกาสในรถสายหนึ่งแล้ว รออีกซักครู่ ก็วนมาอีก ... Cherie เองก็ลองนั่งชมรอบเมือง เป็นการเที่ยว Frankfurt ที่สนุกไปอีกแบบค่ะ ... สนนราคาเพียง ๒ euros เท่านั้นเอง.

[Aishwarya]

เช้าวันใหม่ สดใส ๒๓ พค. ๒๕๕๓ ... weekend อันแสนสุขต้องจบลงแล้ว เพื่อไปรบกับสัปดาห์สุดท้ายของการเรียน ... ใช่ค่ะ ... ถึงเวลาที่ Cherie ต้องเดินทางกลับสู่ Spain แล้วค่ะ ... ตื่นแต่เช้าเลยค่ะ เช้านี้ เพราะเมื่อคืนพักผ่อนเต็มที่มากๆ เข้านอนตอน ๔ ทุ่ม ตื่น ๙ โมงเช้า ... Cherie เตรียมสัมภาระ กระเป๋าเดินทางทุกอย่าง และมารับอาหารเช้าที่ lobby ของโรงแรมค่ะ ... วันนี้แดดดีสุดๆ อากาศสดใสมากๆ และที่หน้าต่างของโรงแรม เรายังเห็นสถานีรถไฟ Frankfurt HBF. ชัดเจน สวยงาม บ่งบอกถึงใจกลาง Frankfurt อีกด้วย.


อย่างที่เรียนให้ทราบค่ะ ... การเดินทางไปสนามบิน Frankfurt (Hans) ตามที่ Cherie มา ใช้เวลาเดินทางนานพอสมควร ฉะนั้นแล้ว ต้องเผื่อเวลา กะเวลาให้เหมาะสม มิฉะนั้นจะตกเครื่องได้ ... บ่ายนิดๆ Cherie ก็ลาจากโรงแรม และเดินลากกระเป๋าเดินทางไปรอ shuttle bus เพื่อเดินทางไปยังสนามบิน โดยจะกินเวลาราวๆ ชั่วโมงครึ่งเลยล่ะค่ะ ... ระหว่างทางก็ได้พบกับขบวนรถรางไฟฟ้ามาเดี่ยวๆ สวยสดงดงาม ... คงจะเป็นภาพสุดท้ายในตัวเมือง Frankfurt ที่จะบันทึกไว้เป็นความทรงจำ.


และแล้วก็ได้เวลาเดินทางโดย shuttle bus สู่สนามบิน Frankfurt (Hans) กันค่ะ ... บรรยากาศถนนหนทางของ Germany ดูสะอาดตาจริงๆ ที่สำคัญ มองไปทางไหนก็เขียวขจีไปหมด ... มุมนี้ Cherie นึกถึงถนนสาย Asia 1 ช่วงเถิน ตาก อะไรเทือกนั้น ในยามฤดูฝนที่ต้นไม้เขียวขจี ... pleased จริง อะไรจริงค่ะ.

[Aishwarya]

view ข้างทางเขียวชะอุ่ม ขจีชื่นใจ แม้จะยามบ่ายๆ แต่ได้เห็นความเขียวงดงามเช่นนี้ ก็สบายใจค่ะ.


มีทุ่งพืชพรรณคุณประโยชน์เหลืองอร่ามอีกแล้ว ตามที่พี่ Wissie บอกสรรพคุณมา ... Germany ของเค้ามีดาษดื่นเหลือเฟือทีเดียวค่ะ ... งามนะ.


รถมีการขึ้นเขาบ้าง อะไรบ้าง ตามธรรมดาของเส้นทางหลวงของชาตินะคะ ... มา trip นี้ได้พาหนะหลากหลายประเภททีเดียวค่ะ.

[Aishwarya]

ภาพนับจากนี้ไป พึงสงวนไว้สำหรับผู้ที่มิหวาดประหวั่นกับความสูงค่ะ (เขียนกำกับเอาใจหลวงพี่สะพานฯ พี่เต้ยนะคะเนี๊ยะ)

ตัดฉับเลยค่ะ ... หลังจากที่ถ่ายภาพ view ข้างทางไป Cherie เองก็เผลอหลับตาม air เย็นๆ บน shuttle bus และเปลวแดด (ค่อนข้าง) แรงจากนอกรถค่ะ มารู้สึกตัวก็ถึงสนามบินแล้ว ... หลังจากเข้าสู่กระบวนการต่างๆ ตามกฏมาตรฐานการบินนานชาติ check in ตรวจคลำร่างกาย นานาแล้ว ... ๑๗,๒๕ น. ก็ได้เวลาเหินฟ้ากลับสู่ Spain กันเสียที ... ลาก่อนนะคะ Frankfurt, Germany ... โอกาสหน้าคงได้พบกันใหม่


แค่ภาพก็รู้โดยพลัน ว่าเราเริ่มทะยานสูงขึ้นไป ... จนเห็นแม่น้ำ Rhine เส้นเลือดหลักใหญ่ของ Germany ซึ่งก่อนหน้านี้ พี่ตุ้ยและ Cherie นั่งรถไฟเลียบเที่ยวมาด้วยกัน ... มองบนฟ้าแบบนี้ ถึงทราบนะคะ ว่าตามภูมิประเทศเชิงธรรมชาติแล้ว Rhine โค้งแบบนี้นี่เอง ... สวยสดงดงามมากๆ เลย.


สมกับวลีชมเชยประเทศว่า "Green Germany" จริงๆ ค่ะ ... เพราะยิ่งมองจากน่านฟ้า ... Germany เค้าอุดมด้วยแมกไม้นานพันธุ์ สวยงามมากๆ ต่างจาก Spain หน้ามือเป็นหลังมือจริงๆ.

[Aishwarya]

น่านฟ้าของ Germany นี่แจ่มชัดดีจริงๆ ค่ะ นานๆ ทีเท่านั้นจะพบปุยเมฆให้เห็น ... การเดินทางอันยาวนาน ๒ ชั่วโมงครึ่งสู่ Spain คงจะฆ่าเวลาด้วยการชื่นชมยลทัศนียภาพจากหน้าต่างกำปั่นเหาะเช่นนี้.


มองไปลิบๆ ด้วยพลัง zoom อันหวานละมุนนุ่มละไม เห็นดวงจันทร์กำลังทอแสงด้วยค่ะ ... แปลกดีนะคะ เห็นดวงจันทร์ในขณะที่แดดจ้าออกปานนี้.


เราผ่านน่านฟ้าของเมืองต่างๆ ค่ะ ... Cherie ไม่แน่ใจว่า ที่นี่คือที่ไหน แต่ยังไม่มีสัญญาณบอกกล่าวจากนักบินค่ะ เข้าใจว่ายังอยู่เหนือน่านฟ้าของ Germany อยู่ ผังเมืองหนาแน่นทีเดียว ที่นี่.

[Aishwarya]

มองไปทางไหนก็เขียวขจีไปหมด ... Europe แทบเหนือนี่ทิวทัศน์ และลักษณะภูมิประเทศสวยจริง อะไรจริงนะคะ ... ยิ่งมีแม่น้ำตัดผ่ากลางแบบนี้ ยิ่งสวยมาก.


นั่งไปอีกสักครู่ ได้ยินเสียงนักบินประกาศเชื้อเชิญให้ชม Paris แล้วค่ะ ... แน่นอนที่สุดค่ะ เราเข้าเขตน่านฟ้าของ "สาธารณรัฐ France (ฝรั่งเศส)" แล้ว ... เมื่อขามา เราเห็นจากความมืด เห็นแสงสี ดวงไฟพราวแพรว คราวนี้เราลองมาดูแบบฟ้าแจ้งบ้างนะคะ ... และแม้จะมองยามไหน จากท้องฟ้า นคร Paris สมกับเป็นอีก ๑ เมืองที่ได้รับการขนานให้มีคำว่า "มหา" นำหน้า ... เพราะใหญ่โตมากจริงๆ และที่สำคัญ มีแม่น้ำ Seine เส้นเลือดหลักของชาวเมืองน้ำหอมผ่ากลางเมืองด้วยสิคะ.


แม่น้ำ Seine นี่ หากได้ไปสัมผัสอย่างใกล้ชิดจริงๆ คงมีขนาดใหญ่โตทีเดียวนะคะ เพราะมองจากฟ้าแบบนี้ ยังเห็นได้อย่างเด่นชัด และยาวมากด้วยค่ะ.

[Aishwarya]

เราอยู่เหนือน่านฟ้าของ France นานพอสมควรค่ะ สมกับความใหญ่โตของประเทศเลยทีเดียว ... และสักครู่ นักบินก็ประกาศอีกครั้งว่า นี่คือเมือง Bordeaux ทางตอนใต้ของประเทศ ... นั่นเท่ากับว่า Cherie กำลังจะเข้าใกล้น่านฟ้าของ Spain ไปทุกทีแล้วนะคะ.


น่านฟ้าของ France ก็ไม่แพ้ Germany เลยค่ะ ... สภาพบริเวณทางใต้ของประเทศมีเขา และมีแมกไม้เขียวขจี.


แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นค่ะ ... ในขณะที่เครื่องแล่นไปผ่านอ่าว Biscay บริเวณตอนเหนือของ Spain หรือกล่าวกันง่ายๆ เราเริ่มเข้าสู่เขตน่านฟ้าของ Spain ... ก็มีอันต้องตกใจ เพราะเมฆมหึมา ซึ่ง Cherie ภาวนาว่า มันคงไม่ใช่เถ้าภูเขาไฟที่ลอยลงมาทางใต้หรอกนะคะ ... ให้คิดว่ามันคือเมฆฝน ฝนฟ้าคะนอง อะไรทำนองนั้น.

[Aishwarya]

แค่มองยังรู้สึกกลัวเลยค่ะ ... แต่อีกอึดใจหนึ่ง ก็มีเสียงประกาศเป็นภาษาอื่น ที่ไม่ใช่ English หรือ Spanish ไม่แน่ใจว่าเป็นภาษาอะไร แต่ให้เดา Cherie ว่าน่าจะเป็นภาษา German ... ประกาศให้คณะลูกเรือ ประจำตำแหน่ง เพราะจะประสบกับภาวะแปรปรวนในทางเบื้องหน้า ... นั่นหมายว่า ความพยายามที่นักบินจะบินหลบก้อนเมฆมหึมาเหล่านี้ให้ได้มากที่สุด ไม่สัมฤทธิ์ผลค่ะ ... เราต้องฝ่าเข้าไป ... แต่ภาวนาว่าขอให้ฝ่าเข้าไปให้น้อยที่สุด ...


ชีวิตในขณะนั้นฝากไว้ที่นักบินของ Ryan Air จริงๆ ค่ะ ... เพราะอีกอึดใจถัดมา บริเวณหน้าต่างของเครื่องเริ่มมองไม่เห็นสิ่งใดเลย ขาวโพลนไปหมด ... Cherie จำความรู้สึกได้ ยิ่งเห็นคณะลูกเรือรีบประจำที่ ยิ่งใจแป้ว เต้นตุ๊บๆ ๆ.


เครื่องเลี้ยวไปเลี้ยวมา จนเวียนหัว แทบจะเมาเครื่องค่ะ ... แต่เข้าใจถึงเจตนาของนักบิน ว่าพยายามจะเลี่ยงกลุ่มเมฆเหล่านี้ ให้กระทบต่อสัมผัสของผู้โดยสารให้มากที่สุด ... แต่เครื่องกลับสั่นอย่างแรงค่ะ ในขณะที่ผู้โดยสารกรีดร้องเสียงหลงกันทีเดียว ... Cherie นิ่งมาก กลัวมากๆ ๆ แต่คิดในใจว่า เราคงไม่โชคร้ายอะไรขนาดนั้น นักบินต้องทราบว่ามันปลอดภัยจริง ถึงบินฝ่าเมฆเหล่านี้ได้ค่ะ.