ที่นี่ สถานีอุบลราชธานี....

moritoom · Posted: 02/07/2010 9:23 am Post subject:

เรื่องริ้วขบวนนี่แทบมีลุ้นรายวันเลยครับ
เมื่อต้นเดือน พ.ค ที่ผมจะไปกับ 67 ก็เจอ

บพห+บนท+2บชท+บกข+บนท.ป+บนอ.ป+6บนท.ป.JR

พอปลายเดือน ไปหนองคายกับ 69 เลยเดินไปดูหน้าตา 67ซะหน่อย ก็ออกมาเป็น

บพห+บนท+2บชท+บกข+บนท.ป+บนอ.ป+5บนท.ป.JR

เลยนึกว่า67-68 จะบ่วงแบบนี้แล้วรึ มาดูกระทู้นี้ก็กลับมาใกล้เคียงแบบปกติที่วิ่งอยู่ สรุป ขบวนนี้ต้องดูเป็นวันๆไปใช่ไหมเนี่ย 555
_________________
...ฅนค้นของ ใต้ปีกปักษาวายุภักษ์...

THN_FanClub · Posted: 02/07/2010 9:27 pm Post subject:

กระทู้นี้ ทำให้อยากไปอุบลฯ ดูมีเสน่ห์ เหมาะแก่การนั่งเล่นเสียจริง
_________________
© MARCHI

∅Thai Railway Club ⇔ http://on.fb.me/mGur4K
∅Thai Aviation Club ⇔ http://on.fb.me/mEG62l

rimura · Posted: 02/07/2010 10:03 pm Post subject:

moritoom · Posted: 02/07/2010 10:37 pm Post subject:

ด่วนไฮโซ อืม ชื่อนี้ขำๆดี ฟังแล้วอมยิ้ม

ถ้าเอามาตั้งเป็นชื่อขบวนจริงๆ เวลาประกาศก็
"ขบวนรถที่กำลังเข้าเทียบในชานชาลา รางที่ 1 ขณะนี้ เป็นขบวนรถด่วนไฮโซสายอีสาน ขบวนที่ 67 รับส่งผู้โดยสารจากกรุงเทพ ปลายทางอุบลราชธานี ผู้โดยสารที่มีตั๋วโดยสารไปกับขบวนนี้โปรดเตรียมสิ่งของและสัมภาระของท่าน รอการโดยสารในชานชาลารางที่ 1 ครับ"

จะมีใครกล้าแสดงตัวมารอการโดยสารไหมเนี่ย เดี๋ยวชาวบ้านจะหาว่าไฮโซ...
_________________
...ฅนค้นของ ใต้ปีกปักษาวายุภักษ์...

rimura · Posted: 02/07/2010 11:38 pm Post subject:

rimura · Posted: 02/07/2010 11:49 pm Post subject:

rimura · Posted: 02/07/2010 11:55 pm Post subject:

มาชมกันต่อครับ.... เดินมาดู GEA 4552 ในชานชาลาที่ 1 ที่ขณะนี้ต่อเข้ากับตอนหน้าของริ้วขบวนรถเร็วที่ 142 ปลายทางกรุงเทพฯ เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

ขอพ่วง เรียบร้อย ท่อลม เรียบร้อย....

rimura · Posted: 03/07/2010 12:05 am Post subject:

ในวันนั้น ริ้วขบวน 142 มีเจ้านี่พ่วงมาด้วยในตอนหน้าติดกับรถจักรครับ

" บทพ.2 " หรือ รถโบกี้ชั้นโทและสัมภาระ ผมเขียนถูกไหมหว่า.... Wink

GEA 4552 อีกมุม งานนี้เอาใจคอ GEA รวมถึงผมด้วยเป็นพิเศษนิดนึง อิอิ.... Laughing

รถจักร GEA 4552 นี้ก็เป็นอีกคันหนึ่ง ที่ได้มีการเจาะช่องระบายอากาศด้านข้างบริเวณห้องเครื่องทั้ง 4 จุด จำนวนรวม 8 ช่องรอบคันครับ

rimura · Posted: 03/07/2010 12:18 am Post subject:

หมอบ....

หันไปดูบรรดารถนอนปรับอากาศในริ้วขบวน 68 ที่ตอนนี้ เริ่มแข่งกันส่งเสียงร้องครวญครางของ Generator ใต้ท้องกันแล้ว เพื่อเตรียมความพร้อมของระบบไฟฟ้าและระบบปรับอากาศ ก่อนที่จะถอยลงเทียบต่อจากขบวน 142

อากาศในตอนเย็นวันนั้นไม่ร้อนเท่าไหร่ครับ แดดกำลังร่มลมกำลังพัดมาพอสบายๆ แสงก็กำลังพอเหมาะกับการถ่ายรูปเลย ถ้ามีกล้องดีๆสักตัว แล้วมีเวลามานั่งที่นี่ทั้งวัน ผมว่าต้องได้ภาพสวยๆติดมือกลับไปหลายภาพเป็นแน่แท้

ข้ามไปถ่ายป้ายชื่อสถานี หรือป้ายประเพณีกันสักภาพหนึ่ง ป้ายประเพณีของสถานีอุบลราชธานีด้านทิศตะวันตกป้ายนี้ เห็นติดตามาตั้งแต่เด็ก ทุกครั้งที่ได้เห็น ก็รู้สึกให้คิดถึง และภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก ถ้าพูดถึงจังหวัดอุบลฯเมื่อไร ภาพแรกที่นึกถึงก็คือป้ายนี้ก่อนเลยล่ะครับ

rimura · Posted: 03/07/2010 12:46 am Post subject:

แล้วด้วยความร้อนรนในจิตใจ ทำให้ผมต้องหยิบโทรศัพท์ยกขึ้นมา กดเบอร์โทรออกหมายเลขเดิมอีกครั้ง เพื่อหวังจะได้ยินเสียงปลายสายของ "เธอ" คนนั้น แต่ก็ไร้วี่แววการตอบรับ ความรู้สึกในตอนนั้น โลกเหมือนจะหยุดหมุน ภาพเมื่อครั้งเดือนตุลาคมปี 2550 เกือบ 3 ปีก่อน ที่ผมได้พบเธอที่นี่เป็นครั้งแรก ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงบนขบวนรถเร็วที่ 145 ที่ออกจากอุบลฯในตอนสายๆ ข้าวผัด ไข่ดาว กล่องแรกที่ผมชวนเธอให้กินด้วยกัน นึกแล้วก็ให้เกิดความรู้สึกน้อยใจตัวเอง ที่วันนี้เราเป็นได้เต็มที่ก็เพียง"เพื่อน"ที่ดีที่สุด อย่างที่เธอบอกมาอย่างนั้น.... Crying or Very sad

เอาล่ะ จะยังไงก็แล้วแต่ ไปถึงที่บ้านเธอเลยดีกว่า แค่ได้เห็นเธอยังสบายดีอยู่ก็ดีใจแล้ว คิดได้เช่นนั้น ก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากชานชาลาเพื่อจะกลับไปที่รถ และเมื่อเดินลงจากชานชาลาที่ 1 มา ก็จะเป็นถนนด้านข้างสถานี โดยผมเดินย้อนกลับไปที่หน้าสถานีทางทิศตะวันออก เดินมาได้เล็กน้อยก็เจอกับที่นี่ครับ

"ที่ทำการนายตรวจทางอุบลราชธานี แขวงบำรุงทางศรีสะเกษ กองบำรุงทางสุรินทร์"

เออ.... เว้ย ป้ายเดียว มี 3 จังหวัดเรียงกันเลย Amazing!! Laughing

แล้วภาพความหลังในวัยเยาว์ของผม ก็ฉายขึ้นมาอีกครั้ง.... ใกล้ๆกับบริเวณที่ทำการนายตรวจทางอุบลฯนี้ จะเป็นบ้านพักของพนักงานรถไฟซึ่งส่วนมากจะเป็นฝ่ายโยธา ซึ่งมีอยู่หลังหนึ่ง เป็นอดีตบ้านพักของน้องชายของคุณตาของผม ที่ท่านเคยทำงานเป็นนายช่างโยธา และประจำอยู่ที่อุบลฯแห่งนี้ก่อนเกษียณ เมื่อครั้งผมเป็นเด็ก หากครั้งใดที่คุณแม่จะพาผมกลับกรุงเทพฯ หลังจากมาเยียมคุณยายที่ อ.เบญจลักษณ์ จังหวัดศรีสะเกษ แล้วในตอนเย็นก็จะนั่งรถประจำทางจากบ้านคุณยายมาที่วารินชำราบ ถ้าไม่มีตั๋วกลับกรุงเทพฯกับขบวนรถด่วนในเย็นนั้น หรือตั้งใจจะมาเยี่ยมน้องชายคุณตาท่านนี้ก่อน แล้วรอกลับกรุงเทพฯกับขบวนรถเร็วเที่ยวเช้า ในครั้งนั้นก็จะเป็นอะไรที่ดีใจมากและตื่นเต้นเอามากๆ สำหรับเด็กตัวน้อยๆอย่างผม เพราะจะได้นอนพักที่บ้านพักของน้องคุณตาที่นี่ นอนฟังเสียงรถไฟเข้า-ออกสถานีอุบลฯกันแทบจะตลอดคืน ซึ่งบรรยากาศโดยรอบของบ้านพักรถไฟยามดึกจะเงียบมากถ้าไม่มีรถไฟเข้า แต่ก็ได้อรรถรสของการรู้จักเสพรถไฟในวัยเด็กอย่างมิรู้ลืมจนถึงทุกวันนี้ และในตอนเช้าน้องคุณตาท่านนี้ก็มักจะพาผมไปยืนดูรถไฟ ดูรถจักร Davenport 540 ทำสับเปลี่ยน ก่อนที่จะส่งผมขึ้นรถกลับกรุงเทพฯ....

ผมลองมองเข้าไปในบริเวณบ้านพัก ตรงที่ๆเคยเป็นหลังที่น้องคุณตาท่านเคยพักอยู่ ก็พบว่าบ้านพักหลังนั้นได้ถูกรื้อทิ้งไปแล้ว และมีรั้วลวดหนามกั้นเอาไว้ Crying or Very sad