ไปตามฝัน ตามใจฉัน Up to ME Trip#1 ตะลอนขึ้นเหนือ 5 วัน 3 ฤดู

[ExtendeD]

แล้วขบวนที่ 408 ก็มาถึง อดีตสถานีท่าเสา เมื่อเวลา 15:51 น. ( +74 ) อยู่ใกล้ชุมชน แต่มีผู้โดยสารลงจากขบวนรถเพียงแค่ 2 - 3 คนเท่านั้นครับ




จาก อดีตสถานีท่าเสา รถท้องถิ่นขบวนนี้ก็มุ่งหน้าลงไปทางใต้เรื่อย ๆ พอผ่านโค้งซ้ายนี้ไป ก็จะถึง สถานีศิลาอาสน์ แล้วครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ล้อหน้าของ กซข.1242 ผ่านประแจตัวแรกของ สถานีศิลาอาสน์ ไปเมื่อเวลา 15:54 น.




1 นาทีต่อมาขบวนรถก็เทียบชานชาลาหน้าอาคาร สถานีศิลาอาสน์ ถึงตอนนี้ก็ล่าช้าอยู่ 73 นาที


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอการโดยสารเรียบร้อย ขบวนรถก็ขยับไปเติมน้ำมัน ระหว่างนั้น รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GE. ) หมายเลข 4030 คุณปู่มิกกี้ของหลาน ๆ ก็ทำขบวนรถบรรทุกหินที่ 1231 ไม่ทราบต้นทาง - ปลายทาง ผ่านประแจเข้ามาในย่าน สถานีศิลาอาสน์ ทั้งขบวนพ่วง บทข. 8 คัน และพ.ห. อีก 1 คันครับ ตอนแรกคิดว่าเป็นขบวนที่ 1233 แต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนนั้นคงจะมีรถบรรทุกหินเดินอยู่แค่ขบวนเดียว รถไฟขบวนนี้ก็เลยน่าจะเป็นขบวนที่ 1231 มากกว่า แหะ แหะ . . .




จากรูปนี้จะเห็น รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GE. ) หมายเลข 4007 ที่รับหน้าที่เป็นรถจักรสับเปลี่ยนในย่าน สถานีศิลาอาสน์ จอดดับเครื่องอยู่อีก 1 คันครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอเติมน้ำมันเสร็จเรียบร้อย ขบวนที่ 408 ก็มุ่งหน้าสู่ สถานีอุตรดิตถ์ ที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึง 2 กิโลเมตร ระหว่างทางก็ได้สวนกับชุดรถของ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 410 ต้นทางสถานีศิลาอาสน์ - ปลายทางสถานีพิษณุโลก ด้วย

ใจหนึ่งผมก็อยากจะเปลี่ยนไปนั่งขบวนที่ 410 กลับพิษณุโลกแทน เพราะรู้ดีว่าการที่ขบวนที่ 408 ล่าช้ามากจนเดินนำหน้าขบวนที่ 410 ไปไม่นานแบบนี้ ก็ต้องกวาดผู้โดยสารที่รออยู่ตามสถานีต่าง ๆ มาเกือบหมดแน่ ๆ ซึ่งผู้โดยสารที่ผมพูดถึงนี้ก็จะมีทั้งผู้โดยสารที่จะเดินทางไปกับขบวนที่ 408 อยู่แล้ว และผู้่โดยสารของขบวนที่ 410 ที่มาถึงก่อนเวลาด้วย พอถึง สถานีอุตรดิตถ์ บรรยากาศการโดยสารบนขบวนรถก็คงหนาแน่นมากพอดู

แต่ที่ยังคงนั่งอยู่บนรถท้องถิ่นขบวนนี้ก็เป็นเพราะว่า ผมก็ได้ที่นั่งที่ค่อนข้างถูกใจ ในรถดีเซลราง THN. เบาะนิ่ม ๆ สบาย ๆ อยู่แล้ว ถ้าเปลี่ยนไปขึ้นขบวนที่ 410 แทน ก็ไม่รู้ว่าจะมี THN. พ่วงมาด้วยหรือเปล่า พอเห็นชุดรถของขบวนที่ 410 วิ่งผ่านไป ก็รู้สึกโล่งอกที่ไม่ได้เปลี่ยนขบวน เพราะรถดีเซลรางที่วิ่งสวนทางไปเป็นรถ NKF. ทั้ง 2 คันเลย . . . นอกจากนั้นขบวนที่ 408 ยังจะไปถึง สถานีพิษณุโลก ก่อนขบวนที่ 410 ด้วย ถึงแม้จะเพียงแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ตาม ผมเริ่มหิวแล้วครับ . . . รีบกลับไปกินของอร่อย ๆ ที่รออยู่ดีกว่า . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

อยากจะบอกว่านี่คือรูปสุดท้ายที่ผมถ่ายได้ ขณะที่อยู่บนขบวนที่ 408 ในบ่ายวันนั้นครับ ผู้โดยสารที่กำลังรอการโดยสารอยู่ที่ สถานีอุตรดิตถ์ มีมากอย่างที่ผมคิดเอาไว้จริง ๆ ที่เห็นในรูปนี้เป็นเพียงแค่ส่วนเดียวเท่านั้น พอขบวนที่ 408 จอดนิ่งสนิทในรางที่ 2 ผู้โดยสารที่นั่งรออยู่ในอาคารสถานี ก็ทยอยกันเดินออกมาขึ้นบนขบวนรถ ตอนนี้ที่นั่งที่เคยว่าง ( จริง ๆ ก็มีไม่มากเท่าไหร่ ) ถูกจับจองเต็มหมดแล้ว แถมมีไม่พอ ผู้โดยสารที่ขึ้นรถมาทีหลังก็ต้องยืนกันตามระเบียบ กวาดมาแทบหมดเกลี้ยงสถานีเลยจริง ๆ . . .

ส่วนขบวนรถที่จะเข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารในรางที่ 1 ก็คือ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 9 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ นั่นเอง ถึงตอนนี้ขบวนที่ 408 ล่าช้าอยู่ 68 นาที ส่วนขบวนที่ 9 ก็ล่าช้าอยู่ประมาณ 85 - 90 นาทีครับ



หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เปิดกล้องขึ้นมาถ่ายรูปอะไรอีกเลย และกว่าที่ขบวนที่ 408 จะพาผมกลับไปถึง สถานีพิษณุโลก ท้องฟ้าก็ใกล้จะมืดสนิทเต็มที อากาศหนาวเย็นลงอีกระดับหนึ่ง ฝนพรำ ๆ ที่ตกลงมาตลอดทั้งวัน ก็ถูกแทนที่ด้วยสายลมเย็น ๆ ถ้าไม่ได้พกเสื้อกันหนาวมาด้วย ท่าทางคงจะลำบาก . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอกลับไปถึงบ้าน ผมก็อาบน้ำแต่งตัว จัดการกับอาหารมื้อเย็นที่อดทนรอมาทั้งวัน แล้วก็เดินกลับมาที่ สถานีพิษณุโลก อีกครั้ง โดยที่ตั้งใจเพียงแค่จะมารอส่ง ขบวนรถเร็วที่ 116 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีกรุงเทพ กลับเมืองกรุงไม่มีอะไรมากกว่านั้น ก็เลยไม่ได้พาทั้งหนอนถ้ำ และปลานามาด้วย แล้วนี่คือสิ่งที่ผมพบครับ . . .




รถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi ( HID. ) หมายเลข 4515 รับหน้าที่ทำขบวนที่ 116 ในคืนวันนั้นครับ นี่เป็นรถจักรสีฟ้า หน้าตาแสนจะหล่อเหลาคันที่ 4 ที่ผมพบเจอในทริปนี้แล้ว เสียดายที่ในคืนนั้นผมมีเพียงแค่โทรศัพท์มือถือที่เป็นอุปกรณ์ที่สามารถใช้ถ่ายรูปได้เพียงอย่างเดียวรูปที่ได้มาก็เลยไม่ชัีดอย่างใจต้องการ . . .



แล้วเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันที่ 3 ของการเดินทางขึ้นเหนือครั้งสุดท้ายของปี 2553 ก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ ภาวนาขอให้พรุ่งนี้อากาศยังคงหนาวเย็นแบบนี้ต่อไปอีก และถ้าจะให้ดีขอท้องฟ้าสีคราม ใส ๆ สวย ๆ แดดพอประมาณด้วยก็ดีครับ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

วันเสาร์ที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2553 . . . ฤดูหนาวสั่นสะท้าน ( 1 ) . . .

จริง ๆ จะตัดให้มหากาพย์บทนี้จบลงไปพร้อมกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ก็ได้ครับ เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน 2 วันที่เหลือที่ผมยังคงต้องอยู่ที่พิษณุโลกนั้น แทบจะไม่มีอะไรเลย ผมมีธุระสำคัญต้องสะสาง ก็เลยไม่ได้เดินทางไปที่ไหน พอมีเวลาว่างก็จะพยายามหาทางกลับมาเดินไปเดินมาอยู่ข้าง ๆ รางเหล็ก แล้วก็ถ่ายรูปมาฝากเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยครับ

เช้าวันเสาร์นี้อากาศยังคงเย็นสบา่ยเหมือนอย่างที่ผมภาวนาขอเอาไว้ ก็เลยทำให้นอนหลับสนิทนานไปหน่อย ตื่นสายจนได้ แหะ แหะ . . . กว่าจะอาบน้ำ แต่งตัว และจัดการกับอาหารมื้อเช้า แล้วกลับมาที่ สถานีพิษณุโลก ก็เป็นเวลาประมาณ 09:00 น. แล้วครับ

ในรูปที่เห็นอยู่ข้างล่างนี้เป็นบรรยากาศที่ สถานีพิษณุโลก ก่อนที่ ขบวนรถเร็วที่ 106 ต้นทางสถานีศิลาอาสน์ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ล่าช้ามา จะเข้ามาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารครับ รถจักรที่เห็นอยู่ทางขวาก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALD. ) หมายเลข 4304 ส่วน บชส. ที่จอดอยู่ใกล้ ๆ กันนั้นเป็นรถสำหรับให้เจ้าหน้าที่บนขบวนรถพักผ่อน ซึ่งจะพ่วงกลับกรุงเทพกับ ขบวนรถเร็วที่ 116 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ในช่วงหัวค่ำคืนนี้ครับ




ช่วงสาย ๆ ของวันนี้ผมได้เห็นรถไฟเพียงแค่ขบวนเดียว ซึ่งก็คือขบวนที่ 106 แต่ก็ไม่ได้เดินไปถ่ายรูปมาให้ดูกันครับ เพราะยังติดสายรายงานสถานการณ์ทางภาชีจากศิษย์น้องตัวกลมอยู่ ตอนบ่ายพอหาเวลาว่างได้ ผมก็กลับมาที่ สถานีพิษณุโลก อีกครั้ง คราวนี้ตั้งใจจะมาดู ขบวนรถเร็วที่ 102 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ โดยเฉพาะเลยครับ ผู้โดยสารที่กำลังรอการโดยสารอยู่ที่ชานชาลามีเยอะกว่าเมื่อช่วงสายอีก . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตั้งใจจะมารอดูขบวนที่ 102 แล้วก็ได้เห็นจริง ๆ ครับ ในบ่ายวันนั้นรถจักรที่ทำขบวนรถเร็วให้บริการฟรีขบวนนี้ก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALD. ) หมายเลข 4305 เก่า ๆ โทรม ๆ อย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ แต่ที่ไม่ได้ถ่ายรูปรถไฟขบวนนี้มาให้ดูกันไม่ใช่เพราะรถจักรไม่ถูกใจครับ แต่เป็นเพราะกว่าที่รถไฟขบวนนี้จะมาถึง พระอาทิตย์ก็คล้อยต่ำลงมามากจนทำให้เงาของตึกแถวที่อยู่ใกล้ ๆ สถานีรถไฟ พาดลงมาทับขบวนรถพอดี ถึงถ่ายออกมาก็ไม่สวย ผมก็เลยได้แต่ยืนดูเฉย ๆ ครับ ถ้าเป็น HID. ทำขบวนมา ก็คงเสียดายอยู่ไม่น้อย โชคดีที่เป็นน้าต้อม เหอะ เหอะ . . .

แต่บ่ายวันนั้นผมถ่ายรถจักรของด่วนดำได้ครับ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( AHK. ) หมายเลข 4222 คันที่เห็นอยู่นี้เพิ่งจะเสร็จสิ้นภารกิจการทำ ขบวนรถบรรทุกน้ำมันดิบที่ 631 ต้นทางสถานีแม่น้ำ - ปลายทางสถานีบึงพระ และกำลังจะเข้ามาพักที่ สถานีพิษณุโลก เพื่อรอเวลากลับไปทำ ขบวนรถบรรทุกน้ำมันดิบที่ 636 ต้นทางสถานีบึงพระ - ปลายทางสถานีแหลมฉบัง ต่อในช่วงเย็นครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

วันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553 . . . ฤดูหนาวสั่นสะท้าน ( 2 ) . . .

เช้าวันใหม่อากาศยังคงหนาวเย็นอยู่เหมือนเดิม เช้าวันนี้ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเร็วกว่าเมื่อวานนี้ครับ แต่ก็ยังไม่เร็วพอที่จะไปยืนส่ง ขบวนรถท้องถิ่นที่ 403 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีศิลาอาสน์ และ ขบวนรถธรรมดาที่ 202 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีกรุงเทพ อยู่ดี . . . พออาบน้ำแต่งตัวเีสร็จ ก็เดินฝ่าสายลมเย็นยะเยือกไปที่ สถานีพิษณุโลก ทันที แหงนหน้ามองท้องฟ้ายามเช้าที่ดูสวยแบบแปลก ๆ สักหน่อย ตอนที่ถ่ายรูปนี้เป็นเวลา 06:51 น. ดูเหมือนจะยังไม่สว่างเลยครับ . . .




ที่ สถานีพิษณุโลก ในเช้าวันนั้นมีลมพัดอยู่ตลอดเวลา บางช่วงก็พัดโหมมาซะแสบผิว บางช่วงก็เป็นเพียงแค่สายลมเอื่อย ๆ ชอบอากาศแบบนี้จริง ๆ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ท่าทางว่าเช้าวันนี้ผมคงจะไม่ได้เจอรถไฟสักขบวนครับ เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องกลับกรุงเทพแล้ว แถมตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาขบวนรถโดยสารจะเข้ามาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารซะด้วย เช้าวันนั้นก็เลยได้แต่รูปของ สถานีพิษณุโลก ในเช้าวันเหงา ๆ มาฝากครับ




หอสัญญาณ ท้องฟ้ายามเช้า กับพระอาทิตย์ที่ยังไม่ขึ้น


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.