ไปตามฝัน ตามใจฉัน Up to ME Trip#1 ตะลอนขึ้นเหนือ 5 วัน 3 ฤดู

[ExtendeD]

การเดินทางตะลอนไปในเส้นทางสายเหนือ ( อีกแล้ว ) ในครั้งนี้ เป็นครั้งที่เท่าไหร่ของปี พ.ศ. 2553 ผมก็จำไม่ได้แล้วครับ บอกได้แค่ว่าปีนี้ขึ้นเหนือบ่อยมาก ๆ จนลืมเส้นทางสายอีสานใต้ที่ ( เคย ) คุ้นเคยไปเลย . . .

เกือบทุกครั้งที่ต้องเดินทางขึ้นเหนือในช่วงครึ่งปีหลังนี้ ก็เป็นเพราะว่าต้องมาทำธุระสำคัญที่พิษณุโลก ไหน ๆ ก็ต้องเดินทางออกจากกรุงเทพตั้ง 389 กิโลเมตร กับอีก 280 เมตรแล้ว จะตะลอนต่อไปไกลอีกสักหน่อย แล้วค่อยนั่งรถไฟย้อนกลับมาทำธุระตามที่ได้รับการนัดหมายไว้ ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ด้วยความคิดที่ว่านี้ ก็เลยมีรูปถ่ายมาฝากพี่ ๆ น้อง ๆ ให้ได้ชมกันไปแล้วในกระทู้ อนุบาลปลานาโชว์สเตป & Guest หนอนปากน้ำ อยู่บ่อย ๆ ( แอบโฆษณาแฝงแบบไม่ผ่านซิทคอม เหอะ เหอะ . . . )

และในการเดินทางขึ้นเหนือครั้งสุดท้ายของปีนี้ ผมก็จะนำรูปที่ถ่ายเอาไว้ตลอดการเดินทางมาจัดทำเป็นมหากาพย์ขนาดย่อมที่ใช้รูปภาพประกอบประมาณ 150 รูปเท่านั้นให้พี่ ๆ น้อง ๆ ได้รับชมกัน

และผมขอมอบมหากาพย์บทนี้ให้ พี่หนึ่ง Onekodak ครับ นี่คงเป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผมสามารถตอบแทนพี่ได้ ขอให้พี่มีความสุข สนุกสนานตลอดการติดตามมหากาพย์บทนี้นะครับ



วันพุธที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2553 . . . ฤดูร้อน . . .

ผมเริ่มออกเดินทางในวันพุธกลางเดือนพอดี คราวนี้ผมเลือกที่จะตะลอนไปกับ บนท. ของ ขบวนรถเร็วที่ 109 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ แต่ผมจะลงจากขบวนรถที่ สถานีนครลำปาง แค่นั้นครับ ตามแผนการเดินทางที่วางเอาไว้ ไม่ได้คิดจะไปจนถึงสุดปลายทางสายเหนือแต่อย่างใด แต่ . . . จะแต่อะไร ติดตามชมไปเรื่อย ๆ ครับ ทริปนี้ตามใจฉัน Up to ME อย่างที่บอกจริง ๆ . . .




และรถจักรที่รับหน้าที่ทำขบวนที่ 109 ในวันนั้นก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( AHK. ) หมายเลข 4202 คันนี้ แดดพอจะมี แต่รถจักรไม่ถูกใจ ก็เลยขี้เกียจเดินไปถ่ายไกล นั่งรอดูอยู่บนชานชาลานี่ล่ะครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ชุดรถของขบวนที่ 109 ในวันนั้นประกอบด้วย AHK.4202 + บพห.44 + บนท.1074 ( เป็นรถคันที่ 11 แต่ย้ายมาพ่วงอยู่ข้างหน้า ) + 2 บชส. ( 1214 / 1160 ) + บกข.1018 + 2 บชส. ( 1316 / 1055 ) + บชท.62 + บชส.1339 ( ตัดที่ สถานีนครลำปาง )

และนี่คือสภาพภายนอก ( เพียงบางส่วน ) ของ บนท.1074 ที่เป็นที่หลับที่นอนในค่ำคืนนี้ของผมครับ . . . เห็นแล้วอยากจะเปลี่ยนตั๋วไปกับ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 11 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ แทนจริง ๆ เลย




สภาพภายนอกค่อนข้างเก่ายังไม่พอ เมื่อเดินขึ้นมาบนรถก็เห็นสภาพภายใน บนท.1074 เป็นแบบนี้ . . .



ที่นั่ง / นอนหมายเลข 26 ของผมอยู่ทางด้านขวาของขบวนรถ ไม่ไกลจากบริเวณที่ยืนถ่ายรูปนี้อยู่ และนี่เป็นการได้กลับมาใช้บริการ บนท. เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน หรืออาจจะเกิน 1 ปี ผมก็จำไม่ได้แล้ว มันรู้สึกแปลก ๆ ยังไงไม่รู้ครับ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

อากาศในบ่ายวันนั้นค่อนข้างร้อนครับ พอถ่ายรูปสภาพภายใน บนท.1074 เสร็จเรียบร้อย ผมก็เดินลงไปนั่งอยู่บนชานชาลา เพื่อรอเวลาที่ขบวนรถจะเคลื่อนขบวนออกเดินทาง

พอกลับขึ้นมาบนรถอีกครั้ง ก็พบว่าผู้โดยสารที่ซื้อตั๋วที่นอนเตียงบน เป็นนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ เพศหญิง รูปร่างก็ดูดี หน้าตาก็ถือว่าสวย บุคลิกท่าทางดูเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี เพราะเธอคุยกับเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เยื้อง ๆ กันอยู่แทบจะตลอดเวลา ( อืม ก็เพื่อนกัน ก็ต้องคุยกัน เข้าใจ เข้าใจ . . . ) การเดินทางในบ่ายวันนั้นผมก็น่าจะมีความสุขดี ( ใช่หรือเปล่าครับ ) แต่มันไม่เป็นอย่างนั้น ระหว่างที่ AHK.4202 พาผู้โดยสารที่อยู่บนขบวนที่ 109 ออกเดินทางไปตามเส้นทางเรื่อย ๆ ผมก็ยิ่งได้เห็นพฤติกรรมแย่ ๆ ของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน

ถ้าผมพูดภาษาอังกฤษที่เป็นประโยคยาวกว่า " No . . . Don't do this. " และคิดหาศัพท์ภาษาอังกฤษเพื่อจะมาอธิบายถึงเหตุผลให้เธอฟังได้ ผมก็คงได้บอกเธอไปแล้ว และถ้าคนไทยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่ทำพฤติกรรมแย่ ๆ เหมือนเธอ ผมก็คงมีความกล้าที่จะบอกเธอมากกว่านี้ . . .

ตลอดช่วงบ่ายถึงเย็นในวันนั้น ผมก็เลยกลายเป็นเจ้าบ้านแย่ ๆ ที่ทำได้แค่นั่งจดเวลาที่ขบวนที่ 109 เข้าเทียบชานชาลาในแต่ละสถานี และคอยเฝ้าดูขบวนรถที่จะวิ่งสวนทางมาเพียงเท่านั้น . . .

ในบ่ายวันนั้นขบวนที่ 109 มาถึง . . .
สถานีสามเสน เวลา 14:48 น. ( +5 )
สถานีชุมทางบางซื่อ เวลา 14:57 น. ( +6 )
สถานีบางเขน เวลา 15:11 น. ( +7 )
สถานีหลักสี่ เวลา 15:19 น. ( +8 )
สถานีดอนเมือง เวลา 15:28 น. ( +10 )
สถานีรังสิต เวลา 15:36 น. ( +10 )

และเมื่อขบวนที่ 109 วิ่งผ่าน สถานีบ้านโพ มาได้สักพัก ก็ถึงได้เห็นขบวนรถเที่ยวล่องขบวนแรกวิ่งสวนทางมา รถไฟขบวนนั้นคือ ขบวนรถเร็วที่ 112 ต้นทางสถานีเด่นชัย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากที่วิ่งสวนกับขบวนที่ 112 ได้ไม่นาน ขบวนที่ 109 ก็เข้าเทียบชานชาลาที่ สถานีอยุธยา พอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลา ก็เห็นว่าเป็นเวลา 16:21 น. ( +23 ) ช้าเพิ่มขึ้นมาอีก 13 นาทีแล้วครับ . . . ถึงตอนนี้แดดก็หายไปแล้ว โทรกลับถ้ำปากน้ำ ก็ได้รับทราบข่าวคราวมาว่า หลังจากที่ผมแบกเป้ออกมาได้ไม่นาน ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก แต่ขบวนที่ 109 ยังไม่ถูกฝนสักเม็ด บ่ายวันนั้นก็เป็นฤดูร้อนของทริป 5 วัน 3 ฤดูนี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Nakhonlampang]

[Air_Reservoir]

เกาะน้าต้อมเก่าๆ จอมเกเรมารอชมครับ ในฐานะที่ปีนี้มีโอกาสได้ขึ้นเหนือถึง 4 หน และในฐานะคนรักฮิตาชิ(แต่ไม่ค่อยอยากเผยตัว เพราะลูกรัก 4512 ไม่เคยอยู่ในสภาพสวยๆ สักที)
_________________
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 13 กรุงเทพ - เชียงใหม่, สถานีห้างฉัตร, จังหวัดลำปาง

[ExtendeD]

พอขบวนที่ 112 เคลื่อนขบวนออกจาก สถานีอยุธยา ก็ได้วิ่งสวนกับขบวนรถเที่ยวล่องอีก 1 ขบวน คราวนี้เป็นขบวนรถบรรทุกน้ำมันดิบไม่ทราบหมายเลข ที่ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom นิรนาม ผมไม่คิดว่าจะเจอก็เลยไม่ได้ตั้งตารอดู กว่าจะรู้ว่ามีด่วนดำวิ่งสวนมา รถจักรก็คล้อยหลังไปแล้ว มองหมายเลขไม่เห็น มองรุ่นไม่ออกครับ . . .

มาดูขบวนที่ถ่าย Clip เอาไว้ได้ทันดีกว่าครับ เป็น ขบวนรถด่วนดีเซลรางปรับอากาศที่ 76 ต้นทางสถานีหนองคาย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่รถด่วนขบวนนี้ล่าช้ามากขนาดนี้ ก็เป็นผลมาจากเหตุการณ์ที่ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 21 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี ตกรางที่ สถานีกุดจิก ทั้งขบวนที่ 76 ที่เห็นอยู่ใน Clip ข้างล่างนี้ กับ ขบวนรถด่วนดีเซลรางปรับอากาศที่ 72 ต้นทางสถานีศีขรภูมิ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ก็เลยต้องเปลี่ยนไปใช้เส้นทางสายบัวใหญ่ - แก่งคอยแทน ผู้โดยสารก็เลยได้นั่งรถชมพื้นที่กักเก็บน้ำของเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์เป็นการปลอบใจ เหอะ เหอะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[therock]

[ExtendeD]

แล้วขบวนที่ 109 ก็วิ่งผ่าน สถานีพระแก้ว เข้าเทียบชานชาลาที่ สถานีชุมทางบ้านภาชี เมื่อเวลา 16:40 น. ( +21 ) มาถึงที่นี่แล้วก็ต้องซื้อไอติมกิน . . . น่าเสียดายที่ผมมีเหรียญติดตัวอยู่ไม่ถึง 10 บาท ก็เลยซื้อไอติมมากินได้แค่ถ้วยเดียว แถมยังเป็นของร้านชานชาลาฝั่งใต้อีก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้กินล่ะนะ . . . ทำไมถ้วยขาวไม่ยอมเดินมา . . .



เมื่ออดีตกาลไม่นานสักเท่าไหร่ แต่ผมจำวัน เวลาไม่ได้ มีกระทาชายรูปร่างดี หน้าตาหล่อล้ำ เคยใช้แบงค์ 20 เพื่อที่จะซื้อไอติมกะทิ 3 ถ้วย แต่เพราะเหตุเพียงแค่คนขายไอติมไม่มีเงินทอน กระทาชายนายนั้นกับเด็กในความควบคุมดูแลที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็เลยอดกินไอติมของดีของเด็ดประจำถิ่นไป . . . ตัวละครในนิทานเรื่องสั้นนี้เป็นใคร สาวกมหากาพย์คงรู้คำตอบแล้ว ผมไม่เฉลยนะครับ บอกได้แค่ว่านี่เป็นเรื่องจริง . . . จนถึงเวลานี้ก็ยัง ไม่เข้าใจจริง ๆ ไม่เข้าใจจริง ๆ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[mito]

ขอติดท้ายไปดัวยคนครับ
_________________