ไปตามฝัน ตามใจฉัน Up to ME Trip#1 ตะลอนขึ้นเหนือ 5 วัน 3 ฤดู

[ExtendeD]

วันพฤหัสบดีที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2553 . . . ฤดูหนาว ๆ ร้อน ๆ . . .

ผมรู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่รู้สึกว่าขบวนรถกระเทือน จากเสียงที่ได้ยินก็เหมือนกับว่ามีรถจักรมาพ่วงต่อเข้ากับขบวน พอลุกขึ้นมาดูก็พบว่าในตอนนั้นขบวนที่ 109 จอดเทียบชานชาลาอยู่ที่ สถานีอุตรดิตถ์ และเวลาในขณะนั้นก็คือ 00:14 น. ( ~+104 ) อากาศเย็นลงมากจนรู้สึกได้ ช่องว่างระหว่างหน้าต่างเหล็กกับหน้าต่างกระจกใสที่ผมเคยเปิดกว้างไว้ให้ลมจากภายนอกพัดเข้ามาข้างใน ถูกปิดสนิทลงทันที ตอนนั้นผมไม่สนใจแล้วครับว่าเกิดอะไรขึ้น กำลังง่วง และสามารถหลับต่อได้ ผมก็กลับไปซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ แล้วก็หลับต่อไป ออมแรงเอาไว้ลุยต่อในเช้าวันรุ่งขึ้นดีกว่า . . .

มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่เสียงโทรศัพท์มือถือที่ผมตั้งเวลาปลุกเอาไว้ดังขึ้น ตอนนั้นเป็นเวลา 01:45 น. ทำไมรู้สึกเหมือนขบวนรถจอดอยู่นิ่ง ๆ ไม่ขยับเขยื้อน มองออกไปนอกหน้าต่างก็พบว่าในตอนนั้นขบวนที่ 109 จอดเทียบชานชาลาอยู่ที่ สถานีแก่งหลวง . . .

ไม่ผิดแน่ ๆ ครับ ที่นี่คือ สถานีแก่งหลวง ผมเดินงัวเงียเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ตรงข้ามกับห้องพักของคุณพี่พนักงานรถนอน ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงจากวิทยุสื่อสารของคุณพี่เจ้าหน้าที่ จับใจความได้คร่าว ๆ เพียงว่ารถจักรมีปัญหา และคุณพี่พขร. กับคุณพี่ชค. กำลังช่วยกันตรวจหาสาเหตุอยู่ หากพบสาเหตุแล้วไม่สามารถซ่อมกันเองได้ ก็จะขอรถจักรจากทางโรงรถจักรลำปางมาช่วยทำการแทน น้าต้อมแสนคลาสสิคของอัคคีเทพ เริ่มเกเรซะแล้วครับ . . .

เมื่อเกิดปัญหาที่ส่อแววว่าอาจจะทำให้ขบวนรถล่าช้ามากขึ้นเรื่อย ๆ แบบนี้ขึ้น ด้านมืดของจิตใจผมกลับรู้สึกดี ( นอกจากจะเป็นเจ้าบ้านที่แย่แล้ว ผมยังเป็นผู้โดยสารที่นิสัยไม่ดีอีกด้วย เหอะ เหอะ . . . ) เพราะถ้าขบวนรถล่าช้าเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ ผมก็จะไปถึง สถานีนครลำปาง ช้ามากเท่านั้น ต้องสารภาพตามตรงว่าผมอยากให้ขบวนที่ 109 ล่าช้าอยู่ประมาณ 180 นาที หรือประมาณ 3 ชั่วโมง เพราะเวลาล่าช้าขนาดนั้น ผมจะไปถึงจุดหมายของผมในเวลาประมาณ 05:30 น. ซึ่งก็เป็นเวลาจวนจะเช้าเต็มที ไม่ต้องนั่งรอเวลาออกปฏิบัติการอยู่ที่ชานชาลานานหลายชั่วโมง . . .

แต่จิตใจด้านสว่างก็แย้งขึ้นมาทันทีว่า ถ้าขบวนที่ 109 ล่าช้ามากขนาดนั้น ขบวนรถเร็วที่ 102 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ก็ต้องล่าช้าตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และนั่นก็จะกระทบกับแผนการเดินทางที่วางเอาไว้อย่างแน่นอน . . .

เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็ปล่อยล่ะครับ ช้ามากช้าน้อยก็ได้ทั้งนั้น เพราะไม่ว่าผลจะออกมาเป็นแบบไหน ผมก็ได้รับประโยชน์อยู่แล้ว ระหว่างที่คุณพี่ พขร. กับคุณพี่ ชค. กำลังลงมือซ่อมรถจักรกันอยู่นั้น ผมก็เริ่มวางแผนเตรียมหาหนทางปรับเปลี่ยนแผนการเดินทางให้เป็นไปตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นครับ

เวลาผ่านไปจนกระทั่ง 02:30 น. ที่ สถานีแก่งหลวง ก็มีความเคลื่อนไหวที่น่าสนใจเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 11 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ ไล่ตามหลังมาจนทัน ทางสถานีจึงให้เข้ามาจอดต่อท้ายขบวนที่ 109 อยู่ในทางประธาน เพื่อรอหลีกให้กับ ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่กำลังจะวิ่งสวนทางมา

สรุปแล้วในค่ำคืนนั้น ขบวนที่ 10 ต้องผ่าน สถานีแก่งหลวง ไปในทางหลีก หลังจากขบวนที่ 10 ผ่านไปแล้ว ขบวนที่ 11 ก็ถอยหลังไปจนพ้นประแจทางด้านทิศใต้ แล้วก็วิ่งผ่านทางหลีก แซงขึ้นหน้าไป ส่วนคุณพี่ พขร. และคุณพี่ ชค. ของขบวนที่ 109 ก็สามารถซ่อมรถจักร ( ซึ่งในตอนนั้นผมยังเข้าใจว่าเป็น AHK.4202 อยู่เหมือนเดิม ) จนกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง โดยที่ขอให้รถจักรที่ทางโรงรถจักรลำปางส่งมาช่วยทำการ Stand By รอไว้ที่สถานีใดสถานีหนึ่งระหว่างทางครับ ( ผมได้ยินไม่ชัด )

พอขบวนที่ 11 ผ่านไปจนพ้นตอนแล้ว ทาง สถานีแก่งหลวง ก็ปล่อยขบวนที่ 109 ออกเดินทางต่อ ขณะนั้นเป็นเวลา 03:05 น. ลองคำนวณเวลาดู ขบวนที่ 109 จอดแน่นิ่งอยู่ที่ สถานีแก่งหลวง เป็นเวลาอย่างน้อย 80 นาที นี่ยังไม่รวมเวลาที่จอดอยู่ก่อนผมจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานะครับ

ถึงตอนนี้ผมคงจะไม่หลับแล้วล่ะครับ เพราะเดี๋ยวจะหลับเพลินจนเลยจุดหมายปลายทางที่ต้องการจะไปเยือน แผนการที่เตรียมไว้ใช้ในกรณีที่ขบวนที่ 102 ล่าช้ามากจนทำให้ไม่สามารถเดินทางตามแผนการเดินทางเดิมที่ได้วางเอาไว้ตั้งแต่ต้นก็ถูกวางเอาไว้อย่างรัดกุม เรียกว่าผมมั่นใจว่าจะสามารถรับมือกับสถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ดีในระดับหนึ่งแล้ว ตอนนี้ก็สบายใจแล้วล่ะครับ

ระหว่างที่กำลังแปรงฟัน และล้างหน้าอยู่ ขบวนที่ 109 ก็เข้าเทียบชานชาลาที่ สถานีบ้านปิน พอกลับมาถึงที่นอนอันแสนจะอบอุ่นแล้ว ผมก็นั่งดูวิวนอกหน้าต่างต่อ ซึ่งก็แน่นอนว่ามองอะไรไม่เห็น แต่มันก็เพลินดี เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งขบวนที่ 109 ก็เข้าเทียบชานชาลาอีกครั้ง สถานีแม่เมาะ เมื่อเวลา 04:30 น. ( +165 ) ใกล้เคียงกับเวลาที่จิตใจด้านมืดต้องการเลย . . .

ในรูปที่อยู่ข้างล่างนี้ผมถ่ายเอาไว้เมื่อเวลา 05:11 น. เป็นภาพระหว่างที่ขบวนที่ 109 เข้าไปจอดอยู่ในรางหลีกที่ สถานีแม่ทะ เพื่อหลีกทางให้กับ ขบวนรถบรรทุกน้ำมันที่ 644 ต้นทางสถานีนครลำปาง - ปลายทางสถานีบ้านป๊อกแป๊ก ที่ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ไม่ทราบหมายเลขทำขบวนมาครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จาก สถานีแม่ทะ ขบวนที่ 109 ก็วิ่งผ่าน สถานีหนองวัวเฒ่า แล้วก็เข้าเทียบชานชาลาที่ สถานีนครลำปาง ซึ่งเป็นจุดหมายแรกของผม เมื่อเวลา 05:32 น. ใกล้เคียงกับเวลาที่แอบลุ้นเอาไว้เลยครับ . . .

เดินลงมาจาก บนท.1074 แล้วผมก็รีบเดินมาที่รถจักร เผื่อว่าถ้าเจอคุณพี่ พขร. หรือคุณพี่ชค. ท่าทางใจดีจะลองถามถึงอาการของรถจักรซะหน่อย แต่ยังไม่ทันจะได้เห็นตัว คุณพี่ทั้ง 2 คนเลย ผมก็ต้องมายืนงงกับสิ่งที่เห็นครับ จาก AHK.4202 กลายมาเป็นแมวเหมียว ALD.4301 ได้ยังไง . . .

( สาวกน้าต้อมอย่าคาดหวังความสวยงาม . . . มุมไม่สวย ขาตั้งกล้องไม่มี อัด ISO1600 แล้วถ่ายเอาตามใจผมครับ แหะ แหะ . . . )




มิน่าล่ะ ระหว่างที่นั่งดูวิวนอกหน้าต่างมืด ๆ จากแก่งหลวงจนกระทั่งมาถึงลำปาง เสียงเครื่องยนต์ที่ได้ยินถึงไม่เหมือนกับ Pielstick ที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็กเลยแม้แต่น้อย . . . ทันทีเชียว . . .



กว่าจะนึกขึ้นได้ว่าที่รู้สึกว่าขบวนรถกระเทือน เมื่อตอนที่อยู่ที่ สถานีอุตรดิตถ์ คงมีการเปลี่ยนรถจักรแน่ ๆ คุณพี่ พขร. กับคุณพี่ ชค. ชุดเดิม ก็ลงจากรถจักรหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ครับ เป็นอันไม่รู้เลยว่าแมวเหมียวคันนี้ แอบเกเร พยศเพราะสาเหตุใด . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอคุณพี่พขร. กับคุณพี่ชค. ชุดใหม่ ที่เป็นเจ้าหน้าที่จากแขวงลำปางขึ้นทำการบนรถจักร การโดยสารและสินค้าลงเรียบร้อยแล้ว ทาง สถานีนครลำปาง ก็ปล่อยขบวนที่ 109 ออกเดินทางต่อไปเมื่อเวลา 05:38 น. ( +177 ) บชส.1339 ถูกตัดทิ้งเอาไว้ในรางที่ 1 เหมือนกับ บนท.ป. ท้ายขบวนของขบวนที่ 13 ท้ายขบวนของขบวนที่ 109 ก็เลยกลายเป็น บชท.62 อย่างที่เห็นในรูปครับ




ตามด้วย รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GE. ) หมายเลข 4048 เดินตัวเปล่าไปที่ สถานีแม่ตานน้อย เพื่อเตรียมรับหน้าที่เป็นดีเซลช่วยทำการระหว่างตอน สถานีแม่ตานน้อย - สถานีขุนตาน หลังจากนั้นไม่นาน รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ADD. ) หมายเลข 4419 ก็ทำ ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 1 ( นครพิงค์ ) ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ มาถึง สถานีนครลำปาง และเคลื่อนขบวนออกไปเมื่อเวลา 06:26 น. ( +125 ) ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

และแล้วเช้าวันใหม่ก็เริ่มต้นขึ้น . . . อากาศยังคงเย็นสบายเหมือนเมื่อตอนที่ท้องฟ้ายังคงมืดอยู่ ถ้าหยิบเอาเสื้อกันหนาวติดกระเป๋ามาด้วย ก็หยิบขึ้นมาใส่เลยครับ



สถานีนครลำปาง ในเส้นทางสายเหนือ
เป็นสถานีระดับที่ 1 อักษรย่อ ลป. รหัสสถานี 1193
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ตำบลสบตุ๋ย อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 642.29 กิโลเมตร


จุดประสงค์หลักในการมาเยือนลำปางในวันนี้ไม่ใช่เพื่อมาดักรอถ่ายรูปรถไฟอยู่ที่สถานี . . . ไม่สิ . . . ต้องบอกว่าจุดประสงค์หลัก ๆ ไม่ใช่มาเพื่อถ่ายรูป แต่ที่ผมผมต้องการคือการมาเสพบรรยากาศยามเช้า อากาศหนาว ๆ ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ตอนนี้ก็รอเวลาให้สว่างมากขึ้นกว่านี้อีกนิด แล้วเราจะไปเดินออกกำลังกายคลายหนาวกันครับ . . . ระหว่างนั้นก็ถ่ายรูปเล่น ๆ ดอกลีลาวดี ที่ปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศเหนือ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินไปตามทางรถไฟ มุ่งหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือเรื่อย ๆ จุดหมายของผมอยู่ไกล ๆ โน่นครับ บรรยากาศสบาย ๆ ที่ไม่วุ่นวายในช่วงเช้า ๆ ตามต่างจังหวัดนี่ล่ะครับ ที่ถูกใจผมจริง ๆ จากจุดที่ผมถ่ายรูปนี้ ทางขวาจะเป็นตลาดเช้า มีพ่อค้าแม่ค้านำสินค้ามาวางขายอยู่หลายร้าน เท่าที่เห็นก็มีทั้งของสด ของใช้ และเสื้อผ้า




เดินต่อไปอีกนิด ก่อนจะไปถึงเสาสัญญาณออกตัวนอกสำหรับขบวนรถเที่ยวขึ้น และเสาสัญญาณเข้าสำหรับขบวนรถเที่ยวล่องที่อยู่คู่กัน ก็มีหลักกิโลเมตรที่ 643 ปักอยู่ข้างทาง ใกล้ ๆ กันนั้นมี ป้ายหวีดรถจักรสำหรับถนนผ่านเสมอระดับทางรถไฟ ไม่มีเครื่องกันถนน อยู่ด้วย ส่วนจุดตัดถนนตามป้ายก็อยู่เลยจาก สะพานข้ามแม่น้ำวัง ไปอีกครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

นี่คือบรรยากาศยามเช้าของ แม่น้ำวัง เมื่อมองจากบนสะพานโครงเหล็กที่ กม.643+369.00 แห่งนี้ครับ ถ้าไปไล่ดูจากในแผนที่ ก็จะเห็นว่าก่อนที่จะมาถึงสะพานแห่งนี้แม่น้ำวังนั้นจะไหลมาจากทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ แบ่งตัวเมืองลำปางออกเป็น 2 ฝั่ง ซึ่งเมื่อช่วงปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมา ผมก็ได้นำเสนอทัวร์เดินชมประตูวัด และบรรยากาศสบาย ๆ ริมแม่น้ำวังในตัวเมืองลำปางมาให้ได้ชมกันแล้วในมหากาพย์ WINTER TRILOGY ปฎิบัติการฝ่าลมหนาวข้ามปี ครับ




หลังจากที่ลอดใต้สะพานแห่งนี้ไป แม่น้ำวัง ก็จะไหลลงไปทางทิืศตะวันตกเฉียงใต้เรื่อย ๆ ผ่านพื้นที่อำเภอเกาะคา อำเภอสบปราบ และไหลเข้าสู่เขตจังหวัดตากบริเวณรอยต่อของอำเภอแม่พริก จังหวัดลำปาง กับอำเภอสามเงาะ จังหวัดตากครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สาเหตุที่ผมต้องมาที่ สะพานข้ามแม่น้ำวัง ตั้งแต่เช้านั้น หาใช่เพื่อมาทำการสำรวจสะพานแห่งนี้ไม่ เพราะพี่บอมบ์ วมต.ของพวกเราได้นำเสนอรายละเอียดของสะพานแห่งนี้เอาไว้แล้วในกระทู้ แอบดูสะพานข้ามแม่น้ำวัง หรือสะพานดำ ที่ลำปาง แต่เป็นเพราะต้องการจะมาเสพบรรยากาศยามเช้าบนสะพานนั่นเองครับ

ระหว่างที่ผมนั่งดูวิวแม่น้ำวังจากบนสะพาน พระอาทิตย์ก็ลอยสูงขึ้นเรื่อย ๆ ผมนั่งรอเวลาที่จะได้แสงที่ต้องการอยู่บนราวสะพานอย่างใจเย็น จนมาถึงเวลาที่รอคอย 07:11 น. " แสงขนาดนี้ น่าจะได้แล้ว " ในใจผมคิดแบบนั้น แล้วก็เริ่มทำการเก็บภาพแดดยามเช้าที่ สะพานข้ามแม่น้ำวัง ทันที . . .

เริ่มจากเสาสัญญาณเข้าตัวนอก + สัญญาณเตือนสำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ที่อยู่ทางฝั่งทิศเหนือของ สะพานข้ามแม่น้ำวัง ครับ




เดินผ่านเสาสัญญาณหางปลาเมื่อสักครู่ไป ก็ถ่ายรูปสะพานโครงเหล็กคู่กับต้นไม้ใบหญ้าข้างทาง แสงอ่อน ๆ ยามเช้า และลมเย็มที่พัดเย็นสบาย ได้บรรยากาศจริง ๆ ครับ ชักจะติดใจอยากไปอีกแล้วสิ เหอะ เหอะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สะพานข้ามแม่น้ำวัง เมื่อมองจากฝั่งทางด้านทิศเหนืออีกสักรูป ก่อนที่จะเริ่มเดินข้ามไปถ่ายรูปในมุมอื่น ๆ บ้าง . . .




ทางเดินด้านข้างสะพานที่ยังคงใช้งานได้อยู่เพียงฝั่งเดียว แต่ที่บอกว่ายังสามารถใช้งานได้นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์นะครับ พื้นทางเดินที่เป็นแผ่นไม้นำมาวางต่อ ๆ กัน มีหลุดหายไปบ้างตามกาลเวลา บางช่วงนี่พื้นเป็นรูโหว่ค่อนข้างกว้างเลยทีเดียว แต่เชื่อเถอะครับ ถ้าได้มานั่งดูวิวอยู่บนราวสะพานนี้เหมือนผม แล้วจะติดใจ . . . อ้อ . . . นั่งบนราวด้านในนะครับ ไม่ใช่ราวนอก ผมไม่อาจหาญเผชิญกับความสูงแบบใกล้ชิดขนาดนั้น . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Air_Reservoir]

มาเดินแถวคอมโพสิต สามหอ สองหอ ดีกว่าพี่ ได้อารมณ์กว่าเยอะ
_________________
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 13 กรุงเทพ - เชียงใหม่, สถานีห้างฉัตร, จังหวัดลำปาง

[ExtendeD]

ปีนกลับเข้ามาดู แสงอาทิตย์ส่องลอดโครงสะพานกันบ้าง . . .




อีกสักรูป สุดท้ายแล้วครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.