ของฝากจาก AUSTRIA & Germany, 2010

[tuie]

รถรางที่กรุงเวียนนา(และอีกหลายเมืองในยุโรป)มีห้องขับเพียงด้านเดียว พอถึงปลายทางต้องมีทางวงกลมให้รถรางเลี้ยวกลับทิศทางได้คล้ายๆเราเลี้ยวกลับรถยนต์ตรงทางกลับรถน่ะครับ



บริเวณลานด้านหน้าสถานีวีน-เวสต์ ก็มีป้ายรถรางและทางวงกลมให้รถรางที่สุดสายที่ป้ายนี้เลี้ยวกลับในวิถีครึ่งวงกลมดังเช่นชุดรถในภาพทั้งสองภาพนี้ซึ่งภาพบนเป็นหัวขบวนกำลังรอสัญญาณไฟ ส่วนภาพล่างเป็นท้ายขบวนครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

วงกลมกลับรถรางที่นี่เป็น “ทางคู่” (มิใช่ “รางคู่”) พอรถรางวงในเลี้ยวกลับรถไฟแล้วสักพักหนึ่งก็มีรถรางอีกขบวนหนึ่งแล่นเข้าวงนอก



รถรางขบวนนี้เลี้ยวผ่านหน้าผมไปแล้วก็จอดรอสัญญาณไฟ เนื่องจากมีรถรางอีกขบวนหนึ่งกำลังแล่นเข้าวงกลมกลับรถนี้เหมือนกัน


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[black_express]

ผมลองนึกภาพรถรางขณะรอกลับขบวนแล้ว เพลินดีครับ

[tuie]

^
ดูรถรางแล่นไปแล่นมา ฟังเสียงล้อกระทบราง เบียดราง เข้าประแจฯลฯ ก็เพลินแล้วครับพี่ตึ๋ง เสียดายจริงๆที่รถรางบ้านเราสูญพันธุ์ไปเสียก่อน คงมีแต่ "รถรางลวงโลก" (โครงรถรางครอบบนรถบรรทุกล้อยาง) เท่านั้นเอง

---------------------------------------------------------------------------------------

ยืนชมรถรางเลี้ยวกลับรถในทางวงกลมอย่างเพลิดเพลินสักพักหนึ่ง นึกขึ้นมาได้ว่าเรายังมีโปรแกรมตะลอนทัวร์อีกเพียบ รีบลงไปขึ้นรถไฟใต้ดินดีกว่า ซุ้มทางขึ้น-ลงสถานีรถไฟใต้ดินวีน-เวสต์ด้านนี้ทำเป็นหลังคาโค้งทรง “ลำโพง” ได้บรรยากาศสถานีรถไฟดีครับ



วันนี้เริ่มการเดินทางระบบรางด้วยรถไฟใต้ดินสายสีส้ม U3 รถที่ใช้ทำขบวนมิใช่รุ่น “ดวงตาปิศาจ” อย่างสาย U1 เมื่อเย็นวาน แต่เป็นรุ่น “คาดหน้า” (ผมตั้งชื่อให้เอง) ซึ่งดูจะเก่ากว่า



เช้าวันอาทิตย์อย่างนี้การโดยสารเบาบาง มีที่นั่งว่างเหลือเฟือเลยครับ



ที่นั่งบริเวณประตูทางเข้า-ออก ช่วงหัว/ท้ายขบวน จัดเป็นพื้นที่สำหรับจอดรถเข็นเด็กอ่อน/รถเข็นคนพิการโดยมีป้ายสัญลักษณ์ติดไว้ครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ประตูรถไฟใต้ดินที่เวียนนาไม่เปิด-ปิดเองเมื่อจอดเทียบชานชาลาแบบรถไฟใต้ดินบ้านเรา แต่ต้องดึงคันโยกที่บานประตูอย่างแรงจนสุดก่อนประตูถึงจะเปิด พอรถจะออกจากสถานีประตูถึงจะปิดเองจากการควบคุมของ พขร.



เคยได้ยินมาว่ามีนักท่องเที่ยวชาวไทยบางคน(ไม่ใช่ผม)มานั่งรถไฟใต้ดินที่เวียนนาเป็นครั้งแรก พอถึงสถานีที่จะลงก็ไปยืนรออยู่หน้าประตูโดยไม่ได้ดึงคันโยกที่บานประตู จะรอให้ประตูเปิดเองแบบรถไฟใต้ดินบ้านเรา จนแล้วจนรอดประตูก็มิยอมเปิดเอง หรือบางรายแค่ขยับคันโยกเบาๆ(อย่างสุภาพ)ประตูก็ไม่ยอมเปิด ในที่สุดรถเคลื่อนออกจากสถานีเลยไม่ได้ลงสถานีที่ต้องการ สรุปว่าบางครั้งความรุนแรงก็มีประโยชน์ยิ่งกว่าความสุภาพนะครับ



อย่างไรก็ดี หากเป็นรถไฟใต้ดินรุ่นใหม่อย่างรุ่น “ดวงตาปิศาจ” จะมีปุ่มสัมผัสให้กดเปิดประตูได้ ไม่ต้องใช้ความรุนแรงกับคันโยกแบบรถรุ่นเก่า “คาดหน้า” แล้วครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ผมนั่งอูบาห์นสาย U3 มาลงที่สถานี Kardinal-Nagl-Paltz ซึ่งอยู่ใกล้พิพิธภัณฑ์รถรางแห่งกรุงเวียนนามากที่สุด(แต่ก็ต้องเดินต่อไปอีกประมาณ ๕๐๐ เมตร)



สิ่งหนึ่งของรถไฟใต้ดินกรุงเวียนนาที่ผมถูกใจก็คือ ป้ายแสดงรายชื่อสถานีทั้งหมดในเส้นทางพร้อมทิศทางที่ขบวนรถจะแล่นไปซึ่งติดอยู่ที่ขอบผนังอุโมงค์ตรงข้ามชานชาลา หากเป็นสถานีที่ขบวนรถผ่านมาแล้วจะเป็นอักษรสีเทา สถานีที่เรายืนอยู่เป็นอักษรสีส้มตามสีของรถไฟใต้ดินสายนี้ สถานีที่ขบวนรถกำลังจะไปตลอดปลายทางเป็นอักษรสีดำบนเส้นสีส้ม สื่อสารข้อมูลได้เข้าใจง่าย ไม่หลงทิศง่ายดีจริงๆครับ



ยืนไล่รายชื่อสถานีในเส้นทางสายสีส้มไม่ทันไรขบวนรถสาย U3 รุ่น “คาดหน้า” ปลายทาง Ottakring ก็แล่นเข้าเทียบชานชาลา ชักจะเพลินกับการดูรถไฟอีกแล้วเพราะรถไฟใต้ดินบ้านเขาไม่มีกระจกกั้นระหว่างชานชาลากับตัวรถเวลารถไฟใต้ดินจะมาถึงเราจะได้ยินเสียงล้อกระทบรางแว่วมาพร้อมสายลมกระแทกออกจากอุโมงค์ และเห็นแสงไฟหน้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนกระทั่งมาจอดตรงหน้า บางคันก็มีเสียงห้ามล้ออันเสนาะหูแถมให้ ได้บรรยากาศดีกว่าการดูรถไฟใต้ดินไฮเทค-นุ่มนวล-เงียบเชียบในกรุงเทพเยอะเลยครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

เดินขึ้นมาจากสถานีรถไฟใต้ดิน Kardinal-Nagl-Paltz ก็จะพบจัตุรัสมีชื่อเดียวกับสถานีครับ



ตามสี่แยกมักจะมีหนังสือพิมพ์ นิตยสารใส่ถุงพลาสติกแขวนไว้กับหลักแนวเขตทางเท้า หากใครจะซื้อสิ่งพิมพ์เหล่านี้ก็หยอดเหรียญ ๑ ยูโร ลงในกล่องเล็กๆสีดำที่อยู่บนป้ายปากถุงแล้วเปิดถุงหยิบสิ่งพิมพ์ที่ซื้อไปได้เลย เป็นระบบอาศัยความไว้วางใจ เชื่อมั่นในความซื้อสัตย์ของลูกค้าเพราะไม่มีกลไกล็อคปากถุงป้องกันมิให้หยิบสินค้าในถุงไปโดยไม่จ่ายเงินทั้งสิ้น หากใช้ระบบนี้ในบางประเทศมีหวังหายไปทั้งถุง และกล่องหยอดเหรียญนะครับ



เดินฝ่าสายฝนพรำๆและลมหนาวมาประมาณ ๑๐ นาที ก็เริ่มเห็นแนวรั้วของพิพิธภัณฑ์รถรางแห่งกรุงเวียนนาแล้วครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

จากทางที่ผมเดินมาจะถึงบริเวณด้านหลังพิพิธภัณฑ์รถรางก่อน ส่วนประตูทางเข้าด้านหน้าห่างออกไปอีกประมาณ ๑๐๐ เมตร ก่อนเดินไปด้านหน้าฯลองยื่นกล้องผ่านช่องตาข่ายรั้วเข้าไปเก็บภาพโรงรถรางบริเวณนี้อีกสักหน่อย มีโรงรถรางติดต่อกันหลายโรงเลยครับ



เดินมาถึงประตูทางเข้าด้านหน้าปรากฏว่ายังปิดอยู่ แต่มีป้ายแจ้งไว้ว่าจะเปิดตอน ๑๐.๐๐ น. เอ...ก่อนมาผมเช็คจากเวบไซต์ของพิพิธภัณฑ์แล้วระบุว่าเปิด ๙.๐๐ น. นี่นา



บัดนี้เพิ่งจะ ๙.๐๗ น. ขืนยืนตากลมหนาวและละอองฝนรอพิพิธภัณฑ์เปิดมีหวังได้ป่วยไข้ไปเสียก่อน ว่าแล้วผมก็ปรับเปลี่ยนโปรแกรมไปชมพิพิธภัณฑ์รถไฟออสเตรียที่ซิลเบอร์วาล์ดชานกรุงเวียนนาก่อนดีกว่า



เพราะกว่าจะนั่งรถไฟใต้ดินไปถึงสถานี Leopoldau แล้วต่อขบวนรถเอสบาห์น(รถไฟชานเมือง)ไปยังที่หยุดรถซิลเบอร์วาล์ด คงได้เวลาพิพิธภัณฑ์รถไฟฯเปิดตอน ๑๐.๐๐ น. พอดี แถมยังได้หลบลมหนาวและสายฝน รับไออุ่นจากฮีทเตอร์ในรถไฟและสถานีอีกตั้งเกือบหนึ่งชั่วโมงอีกด้วย
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

สถานี Leopoldau ในส่วนของอูบาห์น(รถไฟใต้ดิน)นั้นเชื่อมต่อกับสถานีเอสบาห์น(รถไฟชานเมือง)ทำนองเดียวกับสถานีรถไฟใต้ดินบางซื่อกับสถานีบางซื่อ๑/๒ ของการรถไฟฯ



เพียงแต่ของบ้านเขามีระยะทางเดินใกล้กว่าหลายร้อยเมตรอีกทั้งยังโผล่ขึ้นมาที่ชานชาลาสถานีเอสบาห์นได้เลย ไม่ต้องเดินข้ามถนน ตากแดดตากฝนแบบการเดินขึ้นไปสถานีบางซื่อ ๑/๒ ครับ



รอสักพักใหญ่ๆขบวนรถเอสบาห์นที่รอคอยของผมก็เข้าเทียบชานชาลาที่ ๑ สถานี Leopoldau ตรงตามเวลา


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

เอสบาห์นขบวนนี้ใช้รถมอเตอร์รางทำขบวน ศักย์พอจะเทียบได้กับขบวนรถชานเมืองของบ้านเรา สภาพการโดยสารภายในขบวนรถออกจะโล่งว่างเลือกที่นั่งได้ตามสบายเลยครับ



ขบวนรถแล่นฝ่าสายฝนพรำฟ้ามืดครึ้มแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกง่ายๆไปตามท้องทุ่งเขตชานกรุงเวียนนา



ทางเดินข้ามทางรถไฟสำหรับเจ้าหน้าที่จุดนี้ มีเครื่องกั้นขนาดเล็กพอเหมาะกับความกว้างของทางเดินดูน่ารักดีครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/