น้ำใจชาวบางสะพานซับน้ำตาชาวใต้สู่กรุงชิง

ksomchai

สวัสดี ครับ เพื่อน ๆ ชาว รถไฟไทยดอทคอมทุก ๆ ครับ
เมื่อวันที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๔ ผมได้ร่วมกับคณะพี่น้องชาวบางสะพาน นำโดยผู้ใหญ่บ้าน บ้านห้วยเกรียบ
ต.ทองมงคล,กลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง.และทีมงานวิทยุชุมชนคนบางสะพาน ๙๓.๗๕ แม็กกะเฮิซ เดินทางไป
บ้านกรุงชิง อ.นบพิตำ จ.นครศรีธรรมราช เพื่อนำสิ่งของที่พี่น้องชาวบางสะพาน ร่วมกันบริจาค ช่วยผู้ประสบภัยพิบัติ น้ำท่วม

จึงขอนำภาพกิจกรรมในวันนั้นมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกัน ครับ

ซึ่งเหตุการณ์ภัยธรรมชาติ ครั้งนี้ รุนแรงจริง ๆ ครับ ซี่งผมขอนำบทกลอนซึ่งเขียนโดยผู้ที่ใช้นามว่า ดม....แดนดอย
ซึ่งเขียนติดไว้ที่ป้ายประกาศของศูนย์บริการนักท่องเที่ยว บ้านกรุงชิง ซึ่งเล่าไว้เป็นบทกลอน ดังนี้ ครับ

_________________

ksomchai · Posted: 13/04/2011 1:43 pm Post subject:

กรุงชิงวิปโยค ๒๒ – ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๔
กรุงเอ๋ยกรุงชิง ชื่อเสียงเด่นจริงเหลือหลาย
มีสิ่งที่คอยท้าทาย ให้คนหญิงชายมาชม
ธรรมชาติสุดแสนเลิศล้ำ ชวนให้ดื่มด่ำงามสม
ภูเขาป่าไม้อุดม อากาศรื่นรมเริงใจ
แต่แล้วธรรมชาติแปรผัน สุดแสนจะกลั้นทนไหว
เหมือนฟ้าพิโรธโกรธใคร หรือฟ้าตั้งใจทำลาย
เริ่มแต่ ๒๒ มีนา ท้องฟ้าเริ่มบอกลางร้าย
มีนกบนเขามากมาย ต่างบินกระจายเวียนวน
แล้วฟ้าเมฆเริ่มตั้งเค้า ตั้งแต่ตอนเช้ามีฝน
เมฆแล้วเมฆเล่าเบื้องบน ต่างชิงร่วงหล่นพรั่งพรู
ตกอย่างหูดับตับไหม้ ใจสั่นขวัญหายหดหู่
ลูกบอกพ่อแม่มาดู มดเริ่มออกรูย้ายรัง
คนเฒ่าคนแก่เล่าขาน อาจมีเหตุการณ์สุดรั้ง
หน้าแล้งทำไมฝนยัง ตกลงดุจดังเอิดยอ
จนถึงวันที่ ๒๕ ของเดือนมีนานี่หนอ
เหตุร้ายยังสานยังก่อ น้ำป่ามากพอตลิ่งพัง
คืนนั้นฝนตกแน่นหนา น้ำป่าไม่มาอย่าหวัง
นิ่ง นิ่ง เกิดเสียง ดังปัง สะเทือนทั่วทั้งกรุงชิง
เสียงฟ้าดังเหมือนเสียงปืน สุดที่จะฝืนเฉยนิ่ง
หรือเป็นรางร้ายที่จริง ที่ทำกรุงชิงซ้ำทรวง
รุ่งขึ้นวันที่ ๒๖ ฝนก็ยังตกหนักหน่วง
ทำให้น้ำป่าทั้งปวง ไหลมาทะลวงลำคลอง
มันไหลหลั่งมาบ้าคลั่ง เป็นเกลียวแทกฝั่งทั้งสอง
น้ำแดงเป็นตมเป็นฟอง น้ำเริ่มทำคลองเป็นเล
ตลิ่งน้ำล้นเหลือหลาย สะพานเหมืองฝายเริ่มเขว
ฝนหลั่งเหมือนดั่งถูกเท พื้นย้ายพานเยยืนพัง
พานแรกที่เข้ากรุงชิง ยืนไม่ติดนิ่งหมดหวัง
สะพานคลองกันครืนดัง คลื่นแทกลงวังวารี
เส้นทางข้ามธารของข้า มันขาดแล้วหนาหรือนี่
พอเถิดพอกันพอที ข้าโดนแค่นี้สุดทน
วิทยุน้องจอยกระจายข่าว ข่าวขจรทั่วด้าวทั่วหน
นครอุทกผจญ ไม่มีข่าวคนกรุงชิง
กรุงชิงยังเงียบหนักหนา ทำไมถึงมาเฉยนิ่ง
ทำไมจึงเงียบจริง จริง หรือว่ากรุงชิงมิเป็นไร
คนนอกรู้ไหมใจข้า อยากกู่ให้ป่าสั่นไหว
อยากป้องปากบอกออกไป ด้วยใจที่สุดร้าวราน
ว่าข้าถูกเหตุการณ์ร้าย กระหน่ำมากมายเกินขาน
ฟ้ายังกระหน่ำบันดาล ให้ไฟตระธานหายไป
กระแสไฟฟ้าถูกตัด โทรศัพท์เหมือนนัดหยุดให้(บริการ)
ทำไม ทำไม ทำไม สุดบอกให้ใครรู้กัน
๒๗ มีนา พาชื่น มองฟ้าเหมือนตื่นจากฝัน
แสงแดดแสดส่องมาพลัน หรือว่าเป็นวันพ้นภัย
ขอบคุณสุดยอดท่านภพ ให้ทางบรรจบจนได้
พานเสร็จจึงได้ออกไป บอกข้อข้องใจรู้กัน
ข้างนอกรู้ข่าวข้างใน คงจะพ้นภัยแล้วนั้น
ค่ำคืนมีดาวมากครัน สุขสันต์กรุงชิงคงคืน
แต่แล้วเที่ยงคืนมิผ่าน เหตุการณ์สะท้านกลับฟื้น
ได้นอนเพียงหลับพอตื่น ต้องเจอน้ำชื้นในชาน
พอเช้าสุดแสนชอกช้ำ ฝนบ้ากระหน่ำฉาวฉาน
ถนนกลายเป็นสารธาร น้ำพัดจนพานล้มพัง
น้ำเดิมบวกกับน้ำใหม่ มากกว่าน้ำไหนสุดยั้ง
ภูเขาว่าแน่ก็ยัง ต้องร้องไห้ดังก้องไพร
เสียงอื้อก้องดังทั่วทิศ ต้องจบชีวิตหรือไฉน
ตำรวจชุมชนรีบไป เพื่อเปิดให้ไซเรนดัง
ปากร้องหนีเร็วน้ำป่า กำลังไหลมาล้นหลั่ง
น้ำป่ามันทำเขาพัง แม่ลุกจากนั่งลืมตัว
หอบลูกจูงหลานลากหนี ตกใจขี้เกือบขึ้นหัว
ปากร้องตีนวิ่งระรัว ไม่เคยคิดกลัวใดเกิน
ควนบากยึดเป็นที่หมาย ใช่เป็นอันตรายผิวเผิน
ตอนนั้นไม่มีใครเดิน ใจอยากรีบเหินให้ไกล
รถยนต์รีบย้ายอพยพ บ้างก็แทกทบจนได้
ไม่มีใครเอาเรื่องใคร เพราะต่างตกใจสุดกลัว
ฝ่ายส่วนบ้านเหนือปากลง กระจายข่าวตรงจนทั่ว
ตกใจรีบหนีระรัว บ้างมาแต่ตัวลืมตน
ขอเพียงเพื่อชีวิตรอด เพียงไม่ม้วยมอดก็บุญล้น
อพยพทั้งรถทั้งคน ขอมาตั้งต้นหลาดครูจรัญ
น้ำป่าขุ่นข้นคลักคลัก เขาโห้ไม้หักแล้วนั้น
ไม้ป่าน้ำพัดมากัน มาอัดแน่นกันสะพานพัง
พานกลายทนมาหลายปี มาเจอปีนี้หมดหวัง
น้ำมากแต่ใจแห้งจัง เมื่อเห็นพานพังกับตา
พานพังน้ำยังไม่หยุด มันลากมันฉุดทุกสิ่งหนา
บ้าน สวน หมู หมา ช้างป่า ก็ยังต้องมาวอดวาย
กรุงเอ๋ย กรุงชิง ที่ว่างามจริงเหลือหลาย
บัดนี้กรุงชิงวอดวาย คิดค่าเสียหายเกินประมาณ
ภูเขาเคยเขียวขจี แต่มาบัดนี้แดงฉาน
อุทกภัยรอนราน ต้องรออีกนานจึงคืน
บัดนี้ทั้งคนทั้งป่า ต่างก็โศกาสะอื้น
ต้นยางใบร่วงทั้งยืน รอคอยการฟื้นการฟู
ขอบคุณคนไทนทั่วทิศ ที่คอยส่งจิตให้สู้
ต่างเข้ามาช่วยอุ้มชู เพื่อให้ กรุงชิงอยู่..................คู่ไทยเทอญ
โดย ดม........แดนดอย
_________________

ksomchai · Posted: 13/04/2011 9:18 pm Post subject:

เรามารวมพลกันที่นี่ ครับ บ้านผู้ใหญ่บ้านห้วยเกรียบ ศูนย์จำหน่ายผลิตภัณฑ์ จักสาน บ้านห้วยเกรียบ

มีรถบรรทุกของ ปิ๊กอับ จำนวน ๔ คัน

เพื่อนร่วมเดินทางประมาณ ๒๐ คน ครับ

_________________

ksomchai · Posted: 13/04/2011 9:41 pm Post subject:

ศูนย์จำหน่ายผลิตภัณฑ์จักสานบ้านห้วยเกรียบ มีสินค้าเครื่องจักสานมากมาย ที่เป็นหวายและไม้ไผ่ ครับ

ผลิตภัณฑ์ที่ทำด้วยหวาย ซึ่งวัตถุดิบเหล่านี้ บ้านเราไม่มีแล้ว เป็นหวายที่เอามาจากฝั่งพม่า

ผลิตภัณฑ์ที่เป็นเครื่องมีหาปลาแบบนี้ปัจจุบันก็ไม่ได้ใช้แล้ว ใช้เป็นเครื่องประดับบ้านมากกว่า

_________________

ksomchai · Posted: 13/04/2011 10:01 pm Post subject:

เตรียมออกเดินทาง ครับ ประมาณห้าโมงครึ่งออกเดินทาง ครับ

แวะจอดที่เติมน้ำมันที่ปั๊มแห่งหนึ่งแถว ๆ หลังสวน ชมรมวิทยุสมัตรเล่นชุมพรใต้ ร่วมฝากสิ่งของไปบริจาคด้วย

แวะรับประทานกาแฟ พูดคุยกับประธานชมรมวิทยุสมัครเล่นชุมพรใต้ ซึ่งมาตั้งซุ้มบริการให้กับนักเดินทาง
ได้แวะพักรถ บริเวรปั๊มน้ำมันแห่งนั้น

_________________

ksomchai · Posted: 13/04/2011 10:42 pm Post subject:

เส้นทางการเดินทางสู่กรุงชิง จากบ้านห้วยเกรียบ ต.ทองมงคล อ.บางสะพาน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ตามทางหลวงหมายเลข ๔
ถึงชุมพร ตามทางหลวงหมายเข ๔๑ ไปยัง จ.สุราษฎร์ธานี ถึง อ.พุนพิน ตามทางหลวงหมายเลข ๔๑๕๓
ถึงเมืองสุราษฏร์ธานี ตามทางหลวงหมายเลข ๔๐๑ ไปยัง จ.นครศรีธรรมราช
ถึง อ.ท่าสาลา เลี้ยวขวา ตามทางหลวงหมายเลข ๔๑๘๖ สู่อำเภอนบพิตำ
จากอำเภอนบพิตำ อีกประมาณ ๒๐ ก.ม.ก็ถึง ต.กรุงชิง จุดหมายปลายทางที่ บ้านเปียน หมู่ ๔ ต.กรุงชิง
อ.นบพิตำ จ.นครศร๊ธรรมราช
เราไปพักที่บ้านผู้ใหญ่บ้านถึงประมาณเที่ยงคืน แยกย้ายกันนอนตามแต่สะดวก ส่วนผมขอนอนกางเต๊นท์ ครับ อากาศเย็นมาก

ตื่นนอนตอนเช้าบรรยากาศภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยหมอก ครับ มองเห็นว่า หมู่บ้านนี้ตั้งอยู่กลางหุบเขา

บ้านผู้ใหญ่บ้านที่เราไปพัก

_________________

onekodak · Posted: 13/04/2011 11:02 pm Post subject:

ขอบคุณสมชายมากครับ ที่ส่งธารน้ำใจให้ชาวใต้
รอชมภาพการช่วยเหลือพี่น้องชาวใต้ต่อครับ.......

ksomchai · Posted: 14/04/2011 10:17 am Post subject:

ตอนเช้าวันนี้หมอกลงเยอะมาก ครับ ก่อนที่เราจะไปทำกิจกรรมมอบสิ่งของให้กับผู้ที่ประสบภัยที่หมู่บ้านนี้
จะขอพาไปชมหมู่บ้านกัน นะครับ ซึ่งเหตุการณ์ร้ายแรงที่เกิดขึ้นเริ่มเข้าสู่ภาวะปรกติแล้ว

เต็มไปด้วยหมอกจนมองเกิบไม่เห็นยอดเขา

บรรยากาศสองข้างทางถนนที่ผ่านหมู่บ้าน ครับ

_________________

ksomchai · Posted: 14/04/2011 10:46 am Post subject:

ขับรถไฟเรื่อย ๆ จนถึงจุดสุดท้ายที่รถสามารถไปถึง สะพานข้ามคลองกลาย พังเสียหายรถไม่สมารถข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งได้

เจ้าหน้าที่กำลังทำทางเบี่ยงข้าม รอเพียงสะพานเหล็กมาเชื่อมต่อ ครับ

ประชาชนข้ามไปมาหาสู่กันในตอนนี้ ใช้สะพานเชือก ข้าม ครับ

คลองนี้มีชื่อว่าคลองกลาย ไหลออกทะเลที่บ้านสระแก้ว ต.สระแก้ว อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ครับ
_________________

ksomchai · Posted: 14/04/2011 11:05 am Post subject:

ย้อนกลับมาที่ชุมชนบ้านปากลง ซ้ายมือ คือโรงเรียนบ้านปากลง ส่วนขวามือเป็นตลาด ครับ

ที่ตลาดเช้าบ้านปากลงชาวบ้านยังจับจ่ายซื้อของตามปรกติ ครับ

ลองเดินเข้าไปชมตลาด ผู้คนที่นี่โอบอ้อมอารีย์ ยื้มแย้มแจ่มใส บางคนก็เข้ามาทักทาย
ซึ่งบรรยากาศเหมือนกับชนบท ทั่ว ๆ ไป

_________________