ภาพยนต์เรื่อง "ผีเสื้อและดอกไม้" 2528 ดูได้แล้วทั้งเรื่อง

[THN_FanClub]

ภาพยนต์เรื่อง "ผีเสื้อและดอกไม้" 2528 ดูได้แล้วทั้งเรื่องทาง YouTube ... ผ่านไป
เห็นโดยบังเอิญไม่ทราบว่าใครทำนะครับ แต่ก็ดีเหมือนได้อารมณ์ดีครับ


_________________
© MARCHI

∅Thai Railway Club ⇔ http://on.fb.me/mGur4K
∅Thai Aviation Club ⇔ http://on.fb.me/mEG62l

[Mongwin]

ขอบคุณมากครับคุณมาร์ช
ผมซื้อ DVD ของแท้มาแล้ว
มาดูผ่าน YouTube อีกก็ไม่เบื่อครับ ดูได้รวดเดียวจบ ไม่แยกเป็นส่วน ๆ เสียด้วยสิ

[BanPong1]

ขอบคุณมากครับคุณมาร์ช
_________________

[headtrack]

มีเสา "หางปลา" ของมาเลเซียด้วย... หรือว่าในความจริงแล้วไม่เกี่ยวกัน...เปนแค่การใช้สถานที่ในงานภาพยนตร์ เฉยๆ...
_________________

Find me on Instagram: @632knongtsaikhaow

[Adithepc20]

ขอบคุณที่นำมาฝากกันนะครับ พี่มาร์ช ได้รับชมกันยาวๆ 2 ช.ม.กว่าๆ แบบนี้ น่าสงสัยจริงๆว่าใช้เวลาในการอัพโหลดไปกี่ ช.ม. น่าจะ 4 ชม. เป็นอย่างน้อย
_________________
ฮิตาชิ 4506 ขณะทำขบวนรถสินค้าที่ 879 ออกจากสถานีชุมทางศรีราชา วันที่ 20 เม.ย. 2553 เวลา 16.50 น.

[Mongwin]

[digimontamer]

ขอบคุณมากๆครับผม

สงสัยนิดว่า ช่วงราวๆปี พ.ศ. 2500-2520 นี่ สถานีเทพามีย่านขนส่งสินค้าที่รุ่งเรืองมาก ขนาดให้ชาวบ้านมารับจ้างขนของลงจากรถไฟได้เลยหรือครับ

[Mongwin]

นำบทความที่ผมเคยเขียนลงใน นสพ.ท้ิองถิ่น โฟกัสภาคใต้ มาให้อ่านกันครับ

-------------------

นานๆ ครั้งผมจึงจะมีโอกาสได้นั่งรถไฟจากสถานีชุมทางหาดใหญ่ลงไปทางทิศใต้สู่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ปัตตานี ยะลาและนราธิวาส

อันที่จริง จะเรียกจังหวัดปัตตานีเป็นจังหวัดชายแดนก็ไม่ถูกต้องตามหลักภูมิศาสตร์ เพราะไม่ได้มีเขตจังหวัดติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้านคือมาเลเซียแต่อย่างใด

ประเทศไทยของเรามีจังหวัดทางภาคใต้ที่มีเขตติดต่อกับมาเลเซีย 4 จังหวัดคือ สตูล สงขลา ยะลาและนราธิวาส แต่คำว่า 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ในที่นี้ หมายถึงลักษณะสังคม วัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ที่ปัจจุบันนี้สถานการณ์ความรุนแรงหรือไฟใต้ทำให้เศรษฐกิจ การค้า การท่องเที่ยวซบเซาลงเป็นอย่างมาก

อำเภอเทพา เป็นอำเภอที่อยู่ทางด้านทิศตะวันออกสุดของจังหวัดสงขลา ไม่ว่าจะเดินทางด้วยรถยนต์ไปตามทางหลวงหมายเลข 43 หรือทางรถไฟสายชุมทางหาดใหญ่-สุไหงโกลก ก็จะผ่านอำเภอเทพาเป็นอำเภอสุดท้าย ก่อนเข้าสู่เขตจังหวัดปัตตานี

ทางรถไฟสร้างมาถึงเทพาเมื่อปี พ.ศ.2460 หรือกว่า 90 ปีมาแล้ว นำความเจริญมาสู่ชุมชนบริเวณบ้านท่าพรุและบ้านท่าม่วง ซึ่งอยู่สองฝั่งของคลองเทพา สายน้ำที่ไหลลงสู่อ่าวไทยที่ปากบางเทพา

เดิมทีนั้น ที่ว่าการอำเภอเทพาตั้งอยู่ที่บ้านพระพุทธ ใกล้ชายทะเล แต่เมื่อชุมชนใกล้ทางรถไฟและใกล้คลองเทพามีความเจริญพัฒนาขึ้น ราวปี 2475 จึงย้ายมาตั้งที่บ้านท่าพรุ ใกล้สถานีรถไฟเทพาดังที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

สำหรับสถานีเทพา เดิมชาวบ้านเรียกกันว่าสถานีท่าม่วง และเปลี่ยนมาเรียกเทพาตามชื่ออำเภอในเวลาต่อมานั่นเอง

แม้ปัจจุบันการคมนาคมขนส่งมายังตลาดเทพาจะสะดวก มีให้เลือกทั้งทางรถไฟ รถโดยสารประจำทางและรถตู้ แต่เมื่อย้อนไปไม่กี่สิบปีก่อน ชาวบ้านยังอาศัยการขนส่งทางรถไฟและทางเรืออยู่

ครูเพิ่ม อุไร อดีตอาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านเทพา วัย 70 ปี เคยเล่าให้ผมฟังว่า การเดินทางและขนส่งสินค้าในสมัยก่อน จะใช้เรือ ขึ้นล่องมาตามคลองเทพา มาเทียบท่าที่ริมคลอง สุดปลายถนนท่าเรือ ในเขตเทศบาลตำบลเทพาในปัจจุบัน จากนั้นก็ต้องขนขึ้นจากเรือไปยังสถานีรถไฟเทพา ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

สถานีเทพาเคยเป็นสถานีสำคัญ เป็นที่พักเติมน้ำให้รถจักรไอน้ำ มีชานชาลาสำหรับขนสินค้าขึ้นตู้รถไฟ

สิ่งที่เหลือให้เห็นร่องรอยของความรุ่งเรืองในอดีต คงเป็นชื่อถนนท่าเรือ และถังน้ำเก่าแก่กับรางที่สามสนิมเขรอะที่สถานี หมดยุคของรถจักรไอน้ำและการขนส่งสินค้าที่นี่ไปนานแล้ว

ผมซื้อข้าวแกงเขียวหวานกับไก่ทอดเทพา ผ่านทางหน้าต่างรถไฟไว้เป็นอาหารมื้อเที่ยง รถไฟเคลื่อนออกจากสถานีผ่านสะพานเหล็กโค้งข้ามคลองเทพา ข้ามมาแล้วเป็นเขตตำบลปากบาง ตำบลสุดท้ายก่อนเข้าสู่อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี

ระหว่างสถานีเทพากับสถานีปัตตานี(โคกโพธิ์) มีสถานีตาแปดคั่นอยู่เป็นสถานีสุดท้ายในเขตจังหวัดสงขลา หลักกิโลเมตรที่ 1,000 ตั้งอยู่ที่นี่ บ้านตาแปดเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ของตำบลปากบาง มีวัด มีโรงเรียนอยู่ใกล้สถานีรถไฟ สถานีนี้ตั้งเพิ่มขึ้นมาในภายหลัง เพื่ออำนวยความสะดวกให้หมู่บ้านที่อยู่ห่างจากทางหลวง 43 ถึง 5 กิโลเมตร

รถไฟออกจากตาแปด มีผู้โดยสารขึ้นลงที่นี่เพียง 2-3 คน ข้ามคลองตาแปดก็เข้าเขตจังหวัดปัตตานีแล้ว

----------------------


มีข่าวดีเกี่ยวกับนวนิยายเรื่องผีเสื้อและดอกไม้ ว่าจะนำมาสร้างเป็นละครฉายทางโทรทัศน์ช่องทีวีไทย

หนังสือเล่มนี้เขียนโดย นิพพานฯ เป็นนามปากกาของ มกุฎ อรฤดี ซึ่งเกิดที่อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา เรียนหนังสือที่นั่น และจบวิชาครูประกาศนียบัตรวิชาการศึกษาขั้นสูง จากวิทยาลัยครูสงขลา

นิพพานฯ เขียนเรื่องผีเสื้อและดอกไม้ เมื่อกว่า 30 ปีมาแล้ว พิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2521 และได้รับรางวัลหนังสือแห่งชาติ

หนังสือได้รับการแปลเป็นภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีน ต่อมาได้สร้างเป็นภาพยนตร์ไทย ผลงานกำกับโดย ยุทธนา มุกดาสนิท ออกฉายเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2528

ได้รับรางวัลตุ๊กตาทองบทประพันธ์ยอดเยี่ยม และรางวัลอื่น ๆ รวม 7 รางวัล

นิพพานฯ ศึกษาชีวิตของเด็ก ๆ ที่ทำมาหาเลี้ยงชีพอยู่กับการขนข้าวสารข้ามเขตแดนไทย-มาเลเซีย ที่เรียกกันว่า กองทัพมด ในสมัยนั้นเป็นช่วงที่ข้าวสารและน้ำตาลทรายเป็นสินค้าควบคุม ราคาข้าวสารและน้ำตาลทรายในประเทศมาเลเซียแพงกว่าเมืองไทย

จึงมีการลักลอบขนไปขายตามเมืองชายแดน จุดเริ่มต้นอยู่ที่อำเภอเทพา ซึ่งเป็นอำเภอเล็ก ๆ

เหตุที่เริ่มต้นที่เทพาก็เพราะมีสถานีรถไฟที่ขบวนรถหยุดจอดนานถึง 2 นาที และหาซื้อข้าวสารและน้ำตาลทรายได้ง่าย ปลายทางคือสถานีรถไฟสุไหงโก-ลก

นิพพานฯ กล่าวไว้เมื่อปี 2528 ว่า ชีวิตที่ปรากฏในผีเสื้อและดอกไม้ บางคนมีตัวตนจริง และยังมีชีวิตอยู่ บางคนได้ตายไปแล้ว และในปัจจุบันนี้ ขบวนการขนข้าวสารและน้ำตาลทรายข้ามเขต ก็ได้เลิกไปแล้ว แต่ยังมีนักขนสินค้าหนีภาษีจากชายแดนมาเลเซียข้ามมายังประเทศไทย

พฤติกรรมคล้ายคลึงกัน แต่มีเนื้อแท้ที่ต่างกันมาก เด็กหนุ่ม ๆ ในเรื่องผีเสื้อและดอกไม้ส่วนใหญ่ทำผิดกฎหมายเพื่อให้มีชีวิตอยู่ แต่ขบวนการค้าของหนีภาษีหรือค้าของเถื่อนในปัจจุบัน เป็นไปในลักษณะของการค้าที่เลี่ยงกฎหมาย มีการลงทุนจำนวนมาก บางคนมีฐานะร่ำรวย และเลี้ยงสมัครพรรคพวก ดำเนินงานในลักษณะแก๊ง

รัศมี เผ่าเหลืองทอง เขียนวิจารณ์ไว้ในนิตยสารโลกหนังสือ ฉบับที่ 9 ประจำเดือนมิถุนายน 2521 ว่า นิพพานฯ เป็นชาวจังหวัดสงขลา เคยทำงานสอนหนังสืออยู่ระยะหนึ่ง ดังนั้น สายตาสังเกตสังกาของเขาจึงบันทึกเอาภาพชีวิตของผู้คนที่นั่น และความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ ประมวลกัน เรียบเรียงขึ้นเป็นนวนิยายขนาดสั้น มี ฮูยัน เด็กชายลูกกรรมกรรับจ้างแบกของตามสถานีรถไฟเป็นตัวชูโรง

การต่อสู้ดิ้นรน ความรู้สึกนึกคิดและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเขาเป็นเนื้อเรื่องส่วนใหญ่

หนังสือเล่มนี้ได้รับเลือกเป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย วิชาภาษาไทยบังคับอีกด้วย

เมื่อครั้งสร้างเป็นภาพยนตร์นั้น กองถ่ายของยุทธนา มุกดาสนิท ได้ปักหลักถ่ายทำโดยใช้สถานที่จริงที่สอดคล้องกับในบทประพันธ์ ทั้งที่โรงเรียนบ้านเทพา และภายในตลาด บางส่วนถ่ายทำที่จังหวัดพัทลุง และมีฉากที่ต้องใช้ขบวนรถไฟ เห็นการปีนขึ้นหลังคาโบกี้รถไฟ การซุกซ่อนถุงข้าวสาร

เมื่อหนังสือเล่มนี้ กำลังจะได้รับการถ่ายทอดในรูปละครโทรทัศน์ มี สถาพร นาควิไลโรจน์ เป็นผู้กำกับการแสดง ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เห็นการถ่ายทำในสถานที่จริง เพราะงบประมาณและสถานการณ์บ้านเมืองคงไม่เอื้ออำนวยให้ แต่คงเก็บรายละเอียดจากบทประพันธ์ได้มากขึ้น ไม่ต้องจำกัดเพียง 2 ชั่วโมงอย่างในภาพยนตร์

[digimontamer]

ขอบพระคุณ อาจารย์หม่องฯ มากๆครับ

เมื่อตอนสงกรานต์ปีนี้ ผมนั่งรถไฟไปโกลก ก็ผ่านเทพา ได้กินข้าวราดแกงเขียวหวานด้วย หุหุ

แต่มองไปสถานีรถไฟกับย่านสถานีแล้วค่อนข้างเงียบเหงา ตัวชุมชนด้านหลังสถานีดูแล้วก็เงียบๆ ไม่คึกคักเหมือนกับทางนาสารหรือบ้านส้อง
เลยสงสัยว่า ตัวอำเภอเล็กนิดเดียวเอง แต่สมัยก่อนทำไมถึงได้รุ่งเรืองด้านการขนสินค้าหน่ะครับ