ทริปสุดแคว้นแดนอีสาน จากปากน้ำโพ ตะลอนข้ามไป นาแล้ง แห่งสปป.ลาว

[Mongwin]

ผมเองเล่นประจำอยู่ 3 เว็บครับ คือ รถไฟไทยดอทคอม กิมหยงดอทคอมและพันทิป
ติดตามกระทู้ของคุณมิราชชอยู่ครับ แต่อาจจะไม่ค่อยไม่โพสต์ที่พันทิปเท่าไหร่ เพราะไม่ค่อยชอบทัศนคติเกี่ยวกับรถไฟของสมาชิก(ส่วนใหญ่)ในเว็บนั้น แต่ก็อ่านอยู่ประจำครับ ดีใจที่กระทู้ของคุณมิราชชช่วยเปิดมุมมองใหม่ให้พวกเราได้ชม ได้รับความรู้ครับ

ที่พันทิปมีข้อด้อยอยู่ 2 ประการคือ กระทู้ตกไปแล้ว บางที่ไม่ค่อยมีใครตามไปอ่าน ยกเว้นเป็นแฟนกันจริง ๆ กับอีกข้อคือ ไม่รู้ว่ามีผู้เข้ามาชมกระทู้เท่าไหร่
ส่วนจุดเด่นที่เหนือรถไฟไทยดอทคอม คือ โพสต์ภาพขนาดกว้างใหญ่ได้ รับชมได้เต็มตา แต่ก็ทำให้ดูจากหน้าจอแล้วรก ไม่เป็นระเบียบครับ ที่รถไฟไทยดอทคอมนี่กำหนดขนาดไว้แน่นอนผมว่าก็ดูสวยงามดี

รอรับชมต่อครับ ยังไม่เคยเข้าไปเที่ยวสักที บึงบอระเพ็ด

[mirage_II]

มาถึงหน้าเคาท์เตอร์จำหน่ายตั๋ว ก็เก็บภาพมาให้ชมกันตามระเบียบ มาสะดุดตาตรงป้ายเวลารถเข้าจอดที่สถานีแห่งนี้ ที่รถขาขึ้นน้อยกว่าขาล่อง 1 ขบวน นับว่าแปลกมาก เมื่อได้ตรวจสอบกับเว็บการรถไฟ พบว่า ขบวนรถขึ้น "กรุงเทพฯ-พิษณุโลก" นั้นไม่จอดที่สถานีแห่งนี้เหมือนกับตอนขาล่อง อาจเป็นเพราะเวลาที่ถึงสถานีแห่งนี้เป็นเวลา 15:10 น.ไม่ตรงกับเวลาทำงานเหมือนขาล่อง ที่คนทำงานเช้า อาจโดยสารไปได้


นี่เป็นป้ายเตือนแบบใหม่ ที่สีสรรดูนุ่มนวลตากว่าแบบเก่า (แต่ใจผมกลับประทับใจ แบบเก่ามากกว่าที่ทำได้ดูน่ากลัวมากๆ)


หันมาดูชานชาลาจะเห็นขบวนรถน้ำมันจอดทอดยาวตลอดหน้ารางหน้าสถานีเลย (ทำให้มองไม่เห็น บึงบอระเพ็ดด้านตรงข้าม และหลังจากรถเคลื่อนออกไป ผมก็ดันลืมถ่ายมาให้ดูด้วย)

[mirage_II]

ขอบคุณ คุณMongwin ที่แวะเข้ามาเพิ่มเติมครับ

และที่นี่ ผมก็ไม่ลืมที่จะเก็บภาพป้ายประเพณี มาไว้อ้างอิงครับ สถานีนี้จัดสวนได้สีสันสวยสดดี


ระหว่างนั้นบังเอิญมีขบวนรถไฟกำลังวิ่งผ่าน เนื่องจากระบบปิดกล้องอัตโนมัติเมื่อไม่ได้ใช้นานๆ ได้ทำงาน ความรีบร้อนเลยทำให้กดบันทึกคลิ๊ปผิดพลาด กดหยุดบันทึกกลายเป็นกดเริ่มบันทึก เลยได้ภาพพื้นชานชาลามาแทน... (ปัญหาพวกกล้องที่ใช้ปุ่มเดียวกันในการเริ่มและหยุดบันทึกภาพ) เลยได้ภาพนิ่งก่อนรถเข้ามาแทน

มองดีๆ จะเห็นเสาเล็กๆ อะไรตั้งอยู่ข้างราง


ไม่ใช่ระบบตรวจสอบอะไร เป็นป้ายประชาสัมพันธ์สวยๆ ครับ

[mirage_II]

ก่อนผมจะออกจากสถานีบึงบอระเพ็ด ขบวนรถน้ำมันก็เคลื่อนตัวออกพอดี ผมเลยได้ถ่ายคลิ๊ปมาให้ชมกันครับ


จบตอนที่หนึ่ง ครับ

[mirage_II]

มาต่อกันในตอนที่ 2 เลยนะครับ

เป็นการแวะรำลึก อดีตในความทรงจำของผม ที่วัดปรางค์กู่ จ.ชัยภูมิ เมื่อ 17 ปีที่แล้ว อันเป็นทางผ่านไปยัง จ.ขอนแก่น แถมยังได้เข้าสักการะพระธาตุปรางค์กู่ ด้วยครับ

[mirage_II]

เส้นทางการเดินทาง นั้นออกจะเป็นเส้นตรงจากทิศตะวันตกไปยังทิศตะวันออกเลย (เนื่องจากเว็บนี้ไม่ให้ภาพกว้างเกิน 640 Pixel เลยต้องตัดออกเป็น 2 ภาพ ครับ)


คณะของผมมาแวะทานข้าว ตรงเลยสี่แยก อ.หนองบัวมาเล็กน้อย ครับ เส้นทางนี้ไร้ปั๊มน้ำมันที่มีมาตรฐาน คือมีห้องน้ำให้ ป้ายโตๆ (มีแต่ปั๊มหลอด) จึงต้องมองหา ห้องน้ำจากร้านอาหารข้างทางแทน แต่ร้านนี้นับว่าบรรยากาศดีไม่น้อยครับ


ในที่สุดก็ตะลอนมาจนถึง จ.ชัยภูมิในตอนใกล้ค่ำ! แทบไม่น่าเชื่อว่า ผมใช้เวลาถึง 5 ชั่วโมง จาก ปากน้ำโพ มาถึงที่นี่ ทำให้รู้สึกผิดหวังที่จะได้ภาพวัดปรางค์กู่ เพื่อนำไปเทียบกับภาพเก่าเมื่อปี พ.ศ.2537


ข้างล่างนี้เป็นภาพในอดีตที่ผมเคยแวะมานมัสการ ท่านพระครูไพบูลย์ หรือ พระอาจารย์สุรนิต ที่ผมและคุณแม่ได้ให้ความนับถือท่านมานาน หลังจากบวชในปี พ.ศ.2537 แต่ในปัจจุบันทั้งท่าน และคุณแม่ผมก็ได้จากไปแล้ว วันนี้จึงเหลือเพียงอดีตความทรงจำไว้เท่านั้น ผมกำลังจะมาตามล่าหาอดีตกันครับ

[mirage_II]

เมื่อมาถึง ตัวจังหวัดชัยภูมิ นี้ผมขอกางแผนที่ให้เพื่อนๆ ดูก่อน เพราะจะได้ทราบว่า ตำแหน่งวัดปรางค์กู่นั้นอยู่ตรงไหน ซึ่งผมเองก็ยังเข้าใจผิด เลี้ยวขวาไปวัดกลางเมืองเก่า เลย เนื่องจากจำไม่ได้จริงๆว่า ทางเข้าวัดเป็นอย่างไร แค่ 17 ปี ทำให้ผมลืมได้ขนาดนี้เชียวหรือนี่ !


นี่เป็นภาพ ปรางค์กู่หน้าวัด กับรั้วหน้าวัด ในคืนนั้น ที่กำลังจัดเตรียมงานงานปิดทองพระธาตุปรางค์กู่ 16 - 18 เมษายน พอดี เลยดูไม่เปลี่ยวนัก


แต่ถึงอย่างไรผมก็ต้องขอเข้าไปถ่ายภาพในวัดให้ได้ คิดถึงมานาน และไม่ง่ายที่จะได้มีโอกาสมาที่นี่ ตะลุยเข้าไปทั้งๆ ที่มืด ได้ภาพมาอย่างที่เห็นครับ สุนัขเห่ากันขรมเลย..

[mirage_II]

แต่โชคยังเข้าข้างผม ตอนขากลับของทริป นี้ผมพอมีเวลา และบังเอิญต้องผ่านเส้นทางนี้ด้วย เลยแวะเข้ามาถ่ายภาพได้สมใจอยาก ผมเลยขอนำภาพตอนขากลับมาให้ชมเลยเนื้อหาจะได้ต่อเนื่องกันครับ

จากภาพเป็นภาพตรงสามแยก หน้าพระปรางค์ครับ มีป้ายประชาสัมพันธ์การปิดทองพระธาตุอยู่ด้วยครับ


เมื่อเดินเข้าไปจากสามแยก จะเป็นด้านหลังพระปรางค์นะครับ เมื่อไปถึงด้านหน้าทางเข้าพระปรางค์ ภาพนี้ถ่ายจากด้านซ้าย(เมื่อยืนหันหน้าเข้าพระปรางค์) จะเห็นซุ้มประตูใหญ่อยู่ด้านข้างด้วย อันนี้เดิมเป็นห้องแยกจากตัวพระปรางค์ครับ


ผมลองวาดแผนผังคร่าวๆ มาให้ดูประกอบ เพื่อจะได้เข้าใจง่าย (มาวาดตอนจัดเตรียมภาพนะครับ วาดโดยดูจากภาพที่ถ่ายมาทั้งหมด เพราะตอนที่ไป บอกได้ว่างงไปหมด ไม่รู้ว่าส่วนไหนคือส่วนใหน)


เดินไปเก็บภาพพระปรางค์จากมุมมองด้านขวาบ้าง ด้านนี้มีเต้นท์ทำบุญด้วย

[mirage_II]

เนื่องจากช่วงนี้มีงานปิดทองพระธาตุในองค์พระปรางค์ เลยมีการนำพระพุทธรูปสำคัญมาให้ปิดทองกันด้วย ได้จัดวางไว้ด้านหน้าทางเข้าพระปรางค์ครับ


สะดุดตาตรงองค์นี้ครับ เป็นรูปปั้นของพระครูไพบูลชัยสาร หรือ หลวงพ่อสุรนิตย์ที่ผมนับถือนั่นเอง ท่านเป็นผู้เข้ามาบูรณะวัดปรางค์กู่แห่งนี้จากวัดเล็กๆ เก่าๆ กลายเป็นวัดที่สวย และเป็นที่รู้จักของญาติโยมอย่างมาก และนับเป็นโอกาสดีมากๆ เพราะปกติทางวัดจะเก็บรูปปั้นของท่านไว้ในวิหาร ไม่ได้นำออกมาให้ปิดทองกราบไหว้กันครับ


นี่เป็นแผ่นข้อมูลประวัติของท่าน ครับ


ไหว้พระเสร็จแล้วก็ลองเข้าไปในพระปรางค์กันดู ว่าข้างในมีอะไร

ทางเข้าปูพรมแดงหรู ทำให้รู้สึกไม่กล้าเข้า คิดว่าคงเตรียมไว้ให้บุคคลสำคัญมา แต่ไม่เห็นมีใคร ผมเลยเดินเข้าไปครับ


ข้างในมีพระธาตุ ซึ่งก็คือพระพุทธรูปนะครับ ไว้ให้ปิดทองกัน อากาศข้างในนี้เย็นสบายมาก ทั้งๆที่ข้างนอกแดดร้อนมาก

[mirage_II]

เที่ยวชมพระปรางค์กู่แล้ว ก็ถึงเวลาเข้าวัดกันแล้ว..

เพื่อให้เข้าใจถึงตำแหน่งสิ่งต่างๆ ในวัดขอวางแผนที่วัดมาให้ดูกันก่อนครับ ที่นี่ผมมีเป้าหมายอยู่ 3 แห่ง คือกุฏิเจ้าอาวาส วงเวียนนักษัตร และพระองค์ใหญ่หน้าศาลาการเปรียญ


ผมได้ถ่ายภาพกุฏิเจ้าอาวาส โดยเทียบกับภาพเดิมที่ถ่ายไว้เมื่อปี พ.ศ.2537 แล้วนำมาดูความแตกต่างกัน เหมือนเกมส์ Photo Hunt ครับ



ภาพวงเวียนนักษัตร ใกล้กับโบสถ์ครับ


ภาพองค์พระใหญ่ ใกล้ทางเข้าวัด


ขอจบตอน 2 ไว้แค่นี้ เพราะไม่ค่อยเกี่ยวกับรถไฟ ครับ