ทำงานไกลเลยได้เหมือนเที่ยว ดูรถไฟนั่งรถไฟไปนครศรีธรรมราช

[rimura]

สักพักก็มาถึงที่หยุดรถแห่งแรกของทางสายนี้ครับ ที่หยุดรถบ้านเกยเชน



ผ่านที่หยุดรถบ้านเกยเชนไปไม่ไกลนัก ก็จะมาถึงสถานีแห่งแรกของทางสายนี้อีกเช่นกัน



สถานีบ้านทุ่งหล่อครับ มีทางหลีก 1 ทาง ทางประธานและตัวอาคารสถานีอยู่ทางขวามือของขบวนรถครับ (ถ้ามาจากกรุงเทพฯ)

[rimura]

ขบวน 85 ไม่จอดที่สถานีบ้านทุ่งหล่อ ธงเขียวผ่านไป....



ออกจากสถานีบ้านทุ่งหล่อมาก็เจอกับป้ายบอกพิกัดทางอยู่ใกล้กับหลักเขตสับเปลี่ยนครับ แต่ดูเหมือนว่า ณ ปัจจุบันนี้ คงจะไม่มี พขร.ท่านใดกล้าทำความเร็วได้ตามป้ายครับ



แล้วขบวน 85 ก็มาหยุดรอทางอยู่พักใหญ่ๆบนทางโค้งซ้าย ที่มีสะพานแผงขึ้นเล็กๆอยู่ในโค้งด้วย

[rimura]

รถ บนทป.คันที่ผมยืนถ่ายรูปอยู่ได้จอดคร่อมอยู่บนสะพานเล็กๆแห่งนี้พอดีครับ เป็นสะพานข้ามคลองแห่งหนึ่ง



แต่ก็ไม่ได้เงียบเหงาซะทีเดียวนัก เพราะก็มีสะพานของทางหลวงชนบทที่เลียบขนานไปกับทางรถไฟสายนี้อยู่เป็นระยะๆ



ซูมลงไปดูไม้หมอนบนสะพานแห่งนี้กันซักหน่อยครับ ไม้หมอนบางส่วนเริ่มแตกแล้ว

[rimura]

รอทางอยู่ประมาณเกือบๆ 20 นาที ขบวน 85 รถจักรก็เปิดหวีดเคลื่อนขบวนกันต่อ ถนนที่เห็นทางด้านซ้ายมือของขบวนรถเมื่อสักครู่นี้ก็มาผ่านที่ด้านหน้าโรงเรียนโคกครามพิชากร นั่นก็หมายถึงว่าเรากำลังจะถึงสถานีต่อไปบนทางสายนี้ คือ สถานีโคกครามนั่นเองครับ....



โค้งซ้ายเล็กๆก่อนเข้าสถานีโคกคราม....



ผ่านเข้าสู่ย่านสถานีโคกครามครับ มีขบวนรถท้องถิ่นขบวนที่ 455 นครศรีธรรมราช - ยะลา ทำขบวนมาโดยอัลสธอม 4216 จอดรออยู่ในทางหลีก

[rimura]

ผ่านสถานีโคกครามไปครับ ตัวอาคารสถานีอยู่ทางซ้ายมือของขบวนรถ





เลยสถานีโคกครามมา มีสะพานโครงเหล็กข้ามคลองอีกแห่งหนึ่งอยู่

[rimura]

ทางสายนี้ดูๆไปก็น่าจะคล้ายคลึงกับทางสายสงขลาในอดีตเป็นแน่แท้ ทั้งลักษณะของทางและภูมิทัศน์โดยรอบ แถมระยะทางยังพอๆกันอีกด้วยนับจากแยกจากทางสายหลัก ถ้าหากว่าทางสายสงขลายังคงเดินรถได้จนถึงทุกวันนี้อยู่ พวกเราชาวคนรักรถไฟทั้งหลาย ก็คงจะมีโอกาสได้นั่งรถด่วน รถเร็ว กรุงเทพฯ - สงขลา ก็เป็นไปได้....ครับ



ทางหลวงชนบทสายเล็กๆขนานไปกับทางรถไฟ คราวนี้มาอยู่ทางขวามือของขบวนรถแล้ว คงจะทำนองเดียวกับทางสายหาดใหญ่ - สงขลาในอดีต สมัยที่ยังมีรถไฟวิ่งและถนนยังไม่กว้างใหญ่จนเกิดสัมปทานรถโดยสารทำให้รถไฟต้องเลิกเดินไปในที่สุดอย่างน่าเสียดายครับ....



แล้วก็มาถึงที่หยุดรถอีกแห่ง ที่หยุดรถบ้านห้วยยุงครับ.... ดูจากลักษณะและร่องรอยของชานชาลาแล้ว น่าจะเคยเป็นสถานีมาก่อนในอดีต

[rimura]

ผ่านที่หยุดรถบ้านห้วยยุงมา ก็เจอกับป้ายเบาทาง



สะพานข้ามคลองอีกแห่ง เป็นสะพานโครงเหล็กที่ดูแล้วอายุการใช้งานน่าจะยาวนานมาไม่น้อย และดูเหมือนจะยังไม่ได้รับการทาสีใหม่มานานแล้ว



ถนนและสะพานรถยนต์ ก็อยู่ห่างออกไปไม่มากนัก....

[rimura]

เบาทาง 20....



โอเวอร์พาส ทางรถยนต์ข้ามทางรถไฟจุดแรกครับ เห็นทางเล็กๆอย่างนี้แต่ก็มีโอเวอร์พาสด้วยนะเออ....



ครอบครัววัวแดง 3 ตัวครับ

[rimura]

ผ่านที่หยุดรถบ้านท่าช้างครับ มีร่องรอยของขอบชานชาลาด้วยอีกแห่ง



ข้ามสะพานโครงเหล็กอีกแห่งที่ดูขนาดของสะพานจะเล็กกว่าสะพานโครงเหล็ก 2 สะพานแรก (จริงๆแล้วบนเส้นทางสายนี้ มีสะพานหลายสะพานที่ไม่ได้ถ่ายมา ทั้งสะพานแผงขึ้นสะพานโครงเหล็กมีโครงและไม่มีโครงขนาดน้อยใหญ่หลายแบบต่างกันอยู่หลายแห่ง)



โอเวอร์พาสทางรถยนต์ข้ามทางรถไฟอีกแห่ง และมวลหมู่แมกไม้ดงกระถินที่ชิดกับตัวรถมากเป็นพิเศษในทางช่วงนี้ บ่งบอกว่าเราใกล้จะถึงตัวอำเภอเมืองนครศรีธรรมราชเข้าไปทุกทีแล้วครับ

[rimura]

เป็นโอเวอร์พาสของทางหลวงหมายเลข 403 ที่เข้า-ออกมาจากตัวเมืองนครศรีฯนั่นเอง



ข้ามสะพานแผงขึ้นอีกแห่งแล้วเราก็พบกับไซต์งานตัดถนนสายใหม่เลียบทางรถไฟ



โค้งขวา....