นานๆ จะได้เจอกันสักครั้ง กับ Circular Train

[black_express]

ขอบคุณ อ.หม่อง มากๆ ครับ

[Mongwin]

ผมเข้าใจว่าที่ยุบสถานีโพรงอากาศ คงเป็นเพราะอยู่ห่างไกลจากชุมชน การใช้ประโยชน์ในแง่การโดยสารมีน้อยครับ ชุมชนโบราณส่วนใหญ่ตั้งบ้านเรือนอยู่ริมคลอง แนวเส้นทางรถไฟเป็นทุ่งนาที่ถูกเวนคืนสร้างทางรถไฟในภายหลัง

แม้แต่สถานีบางน้ำเปรี้ยว ก็อยู่ที่ตำบลบางขนาก ห่างจากตลาดบางน้ำเปรี้ยว (สุขาภิบาลบางน้ำเปรี้ยว) เกือบ 5 กม.
บางขนาก ยกฐานะขึ้นเป็นสุขาภิบาลในปี 2515 ครับ และเป็นเทศบาลตำบลในภายหลัง ชุมชนฝั่งตรงข้ามสถานีบางน้ำเปรี้ยว จึงเป็นชุมชนบางขนาก ไม่ใช่บางน้ำเปรี้ยวเดิมครับ
คงคล้าย ๆ กับสถานีกำแพงแสน และสถานีหนองฟักของสายสุพรรณบุรีครับ ที่ต้องยุบเลิกไป และเปิดป้ายหยุดรถทุ่งบัวขึ้นมาแทน

คลองบางขนาก(คลองแสนแสบ) ที่เชื่อมระหว่างบางน้ำเปรี้ยวกับบางขนาก (และเชื่อมหัวหมากกับแม่น้ำบางปะกง) ก็ขุดในสมัย ร.3 เป็นเส้นทางคมนาคมก่อนยุคสมัยของรถไฟครับ

ผมรู้จักบางน้ำเปรี้ยวตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถม ยุค 252X ครับ จากนิยายภาพเรื่อง เพื่อน ของคุณเตรียม ชาชุมพร ที่ลงตีพิมพ์ในชัยพฤกษ์การ์ตูน ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเด็กชายชาวชนบทกับเด็กหญิงชาวกรุงที่มีโอกาสได้รู้จักกัน และได้ใช้ช่วงเวลาสั้น ๆ ร่วมกันท่องไปในธรรมชาติอันบริสุทธิ์ของท้องไร่ท้องนา ก่อนจะจากกันในท้ายที่สุด ตอนท้ายนางเอกเอาพระเครื่อง วัดบางน้ำเปรี้ยวให้พระเอกไว้เป็นที่ระลึกก่อนจากกันครับ
http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2712&start=30
http://www.kamoman.com/board/index.php?topic=7406.0

[black_express]

ขอบคุณ อ.หม่อง ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมจนละเอียดยิบทีเดียว

อ่ะ..ต้องขออภัยที่ทิ้งไปนาน จนพรรคพวกต้องไปตามหาที่ pantip.com ครับ แฮ่ะ แฮ่ะ



จากชุมทางคลองสิบเก้า นายสถานียกธงเขียวปล่อยขบวนรถพิเศษนำเที่ยวของเรา เข้าสู่เส้นทางสายคลองสิบเก้า - แก่งคอยแล้วครับ

อาจเป็นโชคของผมอย่างหนึ่ง ที่นั่งรถผ่านเส้นทางสายนี้หลายหน ทั้งช่วงกลางวันและกลางคืน ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เส้นทางสำหรับรถโดยสารสักหน่อย ทำให้คุ้นเคยกับเส้นทางสายนี้



จากชุมทางคลองสิบเก้า เส้นทางจะผ่านบริเวณทุ่งรังสิตตอนเหนือ เลาะชายเขตกรุงเทพมหานคร ก่อนที่จะข้ามสะพาน คสล.ทอดยาวข้ามช่วงปลายคลองรังสิต และทางหลวงหมายเลข 305 รังสิต - นครนายก ซึ่งมีความยาวเกือบครึ่ง ก.ม.กระมัง ? ก่อนชลอความเร็วเข้าจอดเทียบชานชาลาสถานีองครักษ์



และตามธรรมเนียมที่เจนตาล่ะครับ พอรถจอดปุ๊บ บรรดาตากล้องติดอาวุธหนักทั้งหลาย ต่างรีบโก่ยหามุมถนัด เพื่อถ่ายรูปสวยๆ มาโชว์กันโดยมิชักช้า

[black_express]

ระหว่างที่รอให้ทีมงานทำพิธีมอบของที่ระลึกแก่นายสถานีนั้น ผมถือโอกาสลงจากรถเพื่อได้ชื่อว่ามาเยือนสถานีองครักษ์กันอีกรอบหนึ่งแล้ว

ไม่น่าเชื่อนะครับว่า ถึงแม้จะเป็นสถานีใกล้กรุงเทพฯ แห่งหนึ่ง แต่ชาวบ้านมักจะไม่ทราบหรือลืมด้วยซ้ำไปว่ามีสถานีแห่งนี้อยู่ใกล้ตัวตลาดองครักษ์ด้วย อาจเป็นเพราะมีแต่ขบวนรถสินค้าวิ่งผ่านเท่านั้นกระมัง ?

ถึงจะมีขบวนรถโดยสารวิ่งผ่านในช่วงน้ำท่วมใหญ่เมื่อปลายปีที่ผ่านไปก็ตาม พอน้ำลดก็หายเงียบไปกับสายน้ำด้วย



ไม่นานนัก ก็เคลื่อนขบวนออกจากสถานีองครักษ์ มุ่งหน้าเดินทางต่อไป



มีสมาชิกผู้สนใจหลายๆ ราย มักจะตั้งคำถามในเว็บไซด์ว่า ทำไมไม่มีสายโทรเลขตามข้างทางที่ก่อสร้างในรุ่นหลังๆ เหมือนเส้นทางสายอื่น คำตอบนั้น อยู่ที่ร่องวางสายโทรเลข ที่เปิดฝาอยู่ริมเส้นทางครับ

นัยว่าในยุคปัจจุบัน มักใช้เคเบิ้ลใยแก้วนำแสง (Fiber optical Cable) ซึ่งรองรับข้อมูลเครือข่ายสื่อสารมากกว่า จึงใช้แค่เส้นเดียว น่าจะเพียงพอกับการใช้งาน

แต่การวางเคเบิ้ลบนพื้นดินนั้น มักเจอความเสี่ยงจากโจรลักตัดสายไปขาย ทำให้ขัดข้องไปทุกระบบบนช่วงทาง กว่าจะซ่อมแซมใหม่ และผมไม่ทราบว่า เคเบิ้ลที่ไม่มีลวดทองแดง เวลาลักลอบตัดไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่า ซึ่งทำผิดกฎหมายเหมือนกัน เขาจะรับซื้อไปทำอะไร ?

[black_express]

ชื่นชมทิวทัศน์ด้านท้ายขบวนพอเพลินๆ แล้วขบวนรถเริ่มชลอความเร็วและหยุดลงอีกครั้งหนึ่ง ใกล้ทางแยกเข้าบริเวณโรงงานวิหารแดง ของกลุ่มบริษัท อิตาเลียนไทย จำกัด ซึ่งเป็นไฮไล้ท์ที่สร้างความฮือฮา น่าสนใจอย่างยิ่งในรายการทัวร์ชุดนี้

เสียงโทรโข่งแจ้งว่า เราจะแวะเข้าชมไซต์งาน Compound "D" ของบริษัทฯ ซึ่งอยู่ด้านขวาภาพ และเป็นระยะทางค่อนข้างไกล จำเป็นต้องนำรถเข้าไปจอดในรางแยกเข้าไซต์งาน

อีกประการหนึ่ง เพื่อมิให้กีดขวางการเดินรถบนเส้นทางประธานครับ



ผ่านกองท่อเหลี่ยมสำหรับใช้งานที่โครงการซ่อมปรับปรุงทางช่วงแก่งคอย - ลำนารายณ์ - บัวใหญ่ ที่บริษัทฯ ได้เป็นผู้รับเหมาดำเนินการอีกด้วย



ผ่านประตูเข้าไซ้ต์งาน Compound "D" ก่อนที่จะหยุดรถส่งคณะทัวร์เข้าชมพื้นที่ต่อไป

[black_express]

เมื่ออยู่ในพื้นที่ compound "D" แล้ว ก็ปล่อยให้บรรดาลูกทัวร์ลงจากรถ เพื่อเข้าไปยังสำนักงานสนามกันล่ะครับ



และสิ่งที่สร้างความสนใจแก่คณะทัวร์เป็นลำดับแรก เห็นจะป็นหัวรถจักรดีเซลไฮดรอลิกส์ Henschel ที่เคยเป็นม้างานควบคู่กับ GEK ของการรถไฟฯ แต่ทว่าตอนนี้ ได้ถูกตัดบัญชีและขายให้แก่บริษัทอิตาเลียนไทย เพื่อใช้งานก่อสร้างปรับปรุงเส้นทางรถไฟของบริษัทฯ แล้วครับ

หัวรถจักรดีเซลไฮดรอลิกส์ Henschel รุ่นนี้ การรถไฟฯ เคยสั่งซื้อมาใช้งานเมื่อปี พ.ศ.2507 จำนวน 27 คัน (3001 - 3027) แต่ปัจจุบัน เหลือใช้งานที่การรถไฟฯ เพียงคันเดียวเท่านั้น



เมื่อได้เจอตัวเป็นๆ สีสันสดใสแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะต้องมีการปีนป่าย และรุมบันทึกภาพกันหน่อย

[black_express]

เนื่องจากมอเตอร์สตาร์ทขัดข้อง จึงมีการนำมาจอดโชว์เพื่อต้อนรับคณะทัวร์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น



แผ่น nameplate ประจำรถจักรครับ และจะติดตัวไปจนกว่ากลายเป็นเศษเหล็กนั่นแหละ



ช่องกระจกใสดูระดับน้ำมัน (ไฮดรอลิกส์) กระมัง ? ข้อนี้ยังไม่ขอฟันธงครับ

[black_express]

กันมิให้เข็นรถจักรเล่นน่ะครับ



หลังจากชื่นชมรถจักรไฮดรอลิกส์ Henschel กันพอหอมปากหอมคอ ก็ถูกกวาดต้อนอีกครั้งหนึ่งเพื่อเข้าสู่ร่มเงาของสำนักงานสนามโดยมิชักช้า



แวะบันทึกภาพการซ่อมใหญ่ บทค.ที่บริษัทฯ รับมาจากการรถไฟฯ ก่อนส่งกลับไปใช้งานกันต่อไปครับ

[black_express]

แวะรับน้ำเย็นๆ กับของขบเคี้ยวที่น้องๆ สาวๆ พนักงานบริษัทฯ มารอแจกจนอิ่มหนำ ก่อนเข้าสู่ช่วงเวลาสรุปบรรยายจากทางบริษัท



หลังจากแนะนำตัวและเจ้าหน้าที่แล้ว ก็ถึงคราวเจ้าหน้าที่ของบริษัทฯ สรุปงานตามที่ผมได้ขอ copy บางส่วนที่เกี่ยวข้องนำมาลงเผยแพร่อีกครั้งหนึ่ง



หมายเหตุ จากการสรุปบรรยายของบริษัทอิตัลไทย ทางทีมงานได้ขอไฟล์ presentation มา download ให้อ่านกันตาม link กระทู้ข้างล่างครับ

http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5599

[black_express]

คงไม่ต้องอธิบายให้มากความอีกกระมังครับ ? ผมคิดว่าเราอ่านจากสรุปงานกันเลยดีกว่า



แผนผังโรงงานบริษัทอิตาเลียนไทย อ.วิหารแดง จ.สระบุรี ซึ่งแบ่งเป็นหลาย compound



สรุปภารกิจของบริษัทฯ



แนะนำบริเวณพื้นที่ compound "D" ครับ