นานๆ จะได้เจอกันสักครั้ง กับ Circular Train

[headtrack]

...อุโมงค์พระพุทธฉายนอกจากมีโค้งด้านใต้แล้ว ยังมีเปลี่ยนลาดชันในอุโมงค์ด้วยครับ จึงไม่เห็นปากอุโมงค์อีกด้าน... ต้องลองถามท่านสมาชิกที่เคยพิสูจน์ดู...

... อุโมงค์เกือบทุกแห่งมิได้เปนแนวระดับครับ จะมีลาดชันเล็กน้อย เพราะ...ช่วยรับกับแนวทางทั้งสองด้านซึ่งมักมีลาดชันมาเพราะเปนทางภูเขา
และลาดชันในอุโมงค์จะช่วยระบายน้ำออกจากอุโมงค์ครับ...

...อย่างอุโมงค์ขุนตานนี้ด้านเหนือสูงกว่าด้านใต้ประมาณสิบสี่เมตร...
...
_________________

Find me on Instagram: @632knongtsaikhaow

[black_express]

ยืนยันความเห็นข้างบนครับ ตาม link นี้

การสร้างอุโมงค์ขุนตาน

[Mongwin]

ขอบคุณมากครับพี่ตึ๋งและคุณต้น ผมไม่ได้นึกถึงเรื่องเปลี่ยนลาดชันด้วย แสดงว่าอุโมงค์นี่เป็นแบบสามมิตินะครับ มีการเปลี่ยนทิศทางทั้งแกน x แกน y แล้วก็แกน z เลย

[black_express]

มัวแวะคุยกันเพลิน ไปกันต่อนะครับ ทางร้านเขาเอาข้าวกล่องมาส่งเรียบร้อยตั้งนานแล้ว



เมื่อได้เวลา ขบวนรถนำเที่ยวเริ่มเคลื่อนออกจากชุมทางแก่งคอย

จะว่าไปแล้ว ผมเพิ่งจะนั่งรถไฟผ่านเส้นทางช่วงแก่งคอย ขึ้นดงพญาเย็นคราวนี้แหละครับ หลังจากทิ้งช่วงไปร่วม 20 ปีเศษ นอกนั้น ใช้บริการแต่รถทัวร์



ด้านขวาภาพ เป็นเส้นทางแยกไปสายลำนารายณ์ - บัวใหญ่ครับ

คราวที่นั่งรถเร็วสายอุบลราชธานีหนหนึ่ง ผมทันเห็นขบวนรถบรรทุกปูนผง(เปล่า) วิ่งแยกเข้าไปเส้นทางสายนี้ ทำให้ตั้งความฝันว่า สักวันหนึ่ง จะลองนั่งรถไฟเข้าเส้นทางสายนี้ให้ได้ตลอดสาย

ความฝันนั้นเป็นจริง เมื่อผมมีโอกาสนั่งรถเร็วกรุงเทพ - หนองคาย ไปเยี่ยมหาพ่อกับน้องที่ขอนแก่น ตั้งแต่เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์อยู่ระหว่างก่อสร้าง และได้ไปติดๆ กันอีกหลายหน จนกระทั่งรถเร็วสายหนองคายเลิกกิจการ



สมัยก่อน บริเวณนี้เคยรกเป็นป่า แต่ตอนนี้กำลังเป็นหัวงานสนามโครงการปรับปรุงเส้นทางช่วงชุมทางแก่งคอย - ชุมทางบัวใหญ่ ซึ่งหลายๆ ท่านได้มีโอกาสไปติดตามงานและเก็บภาพมารายงานทุกระยะอยู่แล้วนะครับ

[black_express]

จากชุมทางแก่งคอย เส้นทางจะตรงดิ่งขึ้นสู่เทือกเขาดงพญาเย็นในอดีต ช่ววงสมัยก่อน ผมยังทันเห็นสถานีทับกวาง แต่สถานีมาบกะเบานั้นยังไม่เกิดเช่นกัน

ในยุค พ.อ.แสง จุละจาริตต์ ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการฯ นั้น มักนำช่างภาพจาก ททบ. ช่อง 7 (ขาวดำ) ติดขบวนรถพินิจงานบนเส้นทางสายต่างๆ ด้วย ผมจึงเห็นข่าวเกี่ยวกับการพินิจงานออกทาง ททบ.ช่อง 7 (ขาวดำ) บ่อยๆ



มีอยู่หนหนึ่ง ผู้อ่านข่าวทาง ททบ.ช่อง 7 ขาวดำ ได้เอ่ยชื่อสถานีมาบกะเบาเป็นครั้งแรก ยังสงสัยว่าอยู่ที่ไหนกันหนอ และตอนนั้นรายชื่อสถานีก็ไม่มีอยู่ในมือ จนกระทั่งหลายปีต่อมา ถึงได้ทราบว่าว่าเป็นสถานีสร้างใหม่ เพื่อรองรับขบวนรถขนปูนผงจากบริษัทปูนซีเมนต์ตรานกอินทรี ที่ไปตั้งโรงงานอยู่กลางเขาดงพญาเย็น และการรถไฟฯ ได้ยุบสถานีทับกวางลงเป็นที่หยุดรถไปด้วย ทำให้ชื่อสถานีทับกวางค่อยๆ เลือนหายไปจากความทรงจำ



เห็นอดีตขบวนรถดีเซลรางรุ่น Kiha จาก JR West ที่ถูกตัดบัญชีใช้งานแล้ว มาจอดเรียงรายที่ย่านสถานีมาบกะเบา นึกเสียดาย ที่น่าจะนำ reuse เป็นขบวนรถชานเมืองได้หลายขบวนเลยล่ะ

[black_express]

จากสถานีมาบกะเบา เส้นทางคู่สายอีสาน ได้มาสิ้นสุดตรงบริเวณด้านเหนือย่านสถานีแห่งนี้ด้วย



เส้นทางเดี่ยว เริ่มไต่สูงขึ้นไปอีก จนทำให้ผมรู้สึกคล้ายๆ กับเส้นทางสายเหนือ อีกพักหนึ่ง ได้หยุดขบวนรถเพื่อปล่อยคณะทัวร์ได้มีโอกาสพักผ่อน คลายอิริยาบทกันที่ "ผาเสด็จ"

ขอเวลาเรียบเรียงภาพสักนิด แล้วผมจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ

[black_express]

เกี่ยวกับ "ผาเสด็จ" เห็นทีจะต้องนำเรื่องราวในอดีตมาเล่าให้ฟังกันหน่อยล่ะครับ...

"ในปี พ.ศ.๒๔๓๓ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าให้ตั้งกรมรถไฟหลวงขึ้น เมื่อปี พ.ศ.๒๔๓๔ ได้ดำเนินการก่อสร้างเส้นทางรถไฟสายนครราชสีมา ซึ่งเส้นทางนี้ผ่านจังหวัดสระบุรี

“ผาเสด็จพัก อยู่ที่ หมู่ที่ ๕ ต.ทับกวาง อ.แก่งคอย จ.สระบุรี วันที่ ๒๒ ธันวาคม ร.ศ.๑๑๕(พ.ศ.๒๔๓๙) เวลาบ่าย ๓ โมงเศษ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ เสด็จฯโดยรถไฟจากที่ประทับแรมเข้าในดงถึงที่สุดทางรถไฟในเวลานั้น(ตำบลหินลับ) เวลาบ่ายห้าโมง

เสด็จลงจากรถไฟ เสด็จพระราชดำเนินตามทางที่ยังไม่ได้วางเหล็กรางข้ามห้วยสองแห่ง ถึงศิลาใหญ่ ทรงจารึกอักษรย่อพระนาม คือ อักษร จ.ป.ร. หมายถึง พระปรมาภิไธยของพระองค์ และ ส.ผ.หมายถึง พระนามของสมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ และเลข ๑๑๕ หมายถึงปีที่เสด็จมา และพระราชทานนามศิลาตำบลนี้ว่า ผาเสด็จพัก

พอเวลาจวนค่ำ ก็เสด็จกลับมาประทับยังที่พักรถไฟ เสด็จขึ้นรถไฟกลับมาถึงพลับพลาที่ประทับเวลาทุ่มเศษ”

(ประมวลเอกสารและจดหมายเหตุฯจาก หนังสือวัฒนธรรมพัฒนาการทางประวัติศาสตร์เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดสระบุรี ของคณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและ จดหมายเหตุฯ ๒๕๔๔)



ตำนานผาเสด็จพัก

สมัยก่อนเส้นทางจากสระบุรีไปแก่งคอยต้องใช้เวลานานมาก เพราะถนนหนทาง เช่นถนนมิตรภาพยังไม่มี มีเพียงเส้นทางโบราณเป็นถนนลูกรัง ซึ่งมีลักษณะเป็นหลุมเป็นบ่อแทบตลอดทาง แถมยังคดเคี้ยวไปจากระยะทางจริง ๑๒ กิโลเมตร กลายเป็น ๑๖ กิโลเมตร

เส้นทางคมนาคมอีกทางหนึ่งคือ ทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ สายแก่งคอย-มวกเหล็ก ซึ่งตัดผ่านเข้าดงพญาเย็นไปทะลุทางภาคอีสาน ซึ่งมีเทือกเขาอยู่หลายแห่งขวางเส้นทางที่จะต้องดำเนินการ และภูเขาแห่งนี้มีเงื้อมชะโงกหินยื่นออกมาเป็นก้อนโตมหึมา

ความจริงจะตัดหรือระเบิดอ้อมไปด้านข้างเคียงก็พอจะทำได้ แต่เส้นทางจะคดเคี้ยวเลี้ยวลดดูไม่สวยงาม จึงต้องทำการระเบิดภูเขาแห่งนั้น

วิศวกรชาวฝรั่งเศส พยายามจะระเบิดทำลายเพื่อจะทำทางรถไฟอยู่หลายครั้งหลายครา แต่ไม่เป็นผลสำเร็จ เป็นความหนักใจให้แก่บรรดานายช่างเป็นอย่างยิ่ง เกือบจะพากันหมดอาลัยล้มเลิกความตั้งใจเสียแล้ว จึงปรึกษากันว่าควรทำอย่างไรดี

ขณะนั้นมีท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง แนะนำในทางไสยศาสตร์ว่าสถานที่แห่งนี้คงมีผีเจ้าป่าหรือเจ้าที่เจ้าทาง ควรทำบัตรพลีเช่นสรวงบนบานศาลกล่าวให้องค์เทพารักษ์อนุญาตตามประเพณีของไทยแต่โบราณ แต่ไม่มีใครเห็นด้วยเพราะนายช่างเป็นคนหัวใหม่

ปรากฏว่าการระเบิดภูเขาก็ไม่เป็นผลสำเร็จอยู่ดี ชาวบ้านแห่งนั้นบอกว่าสถานที่แห่งนี้เป็นสถานีที่ศักดิ์สิทธิ์ เคยแสดงมหิทธิฤทธิ์ปรากฏแก่ชาวบ้านและนายพรานให้เห็นมาแล้วหลายครั้งเช่น ถ้ามีคนตัดไม้ทำลายป่าบริเวณนั้น หรือปัสสาวะบริเวณโคนไม้ใหญ่ต้องมีอันเป็นไปคือ ล้มป่วย เจ็บเนื้อเจ็บตัว ปวดหัว เป็นไข้ หรือเป็นลมชักน้ำลายฟูมปาก ตาเหลือง ต้องหาคนไปทำกระทงบัตรพลีเซ่นสรวงขอขมา ถ้าใครไม่เชื่อล้มเจ็บถึงตายก็มี



ความทราบถึงพระเนตรพระกรรณของพระพุทธเจ้าหลวง (รัชกาลที่ ๕) พระองค์จึงโปรดเกล้าให้นำตราแผ่นดินไปประทับตรงโคนต้นไม้ใหญ่บริเวณนั้นเป็นการเอาเคล็ด เล่ากันว่า พอต้นไม้ต้นนั้นถูกตราแผ่นดินตีประทับลงที่โคนแล้ว ก็มีอันกิ่งใบแห้งเหี่ยวยืนต้นตายไป และมีพระราชกระแสรับสั่งให้นายช่างระเบิดหินต่อไป

แต่ก็มีการเล่ากันว่า ชาวบ้านบางคนไม่กล้าระเบิดต่อ เนื่องจากมีนายช่างและคนงานบางคนเป็นไข้ป่าเจ็บหนักจนถึงเสียชีวิต พระพุทธเจ้าหลวง (รัชกาลที่ ๕) จึงโปรดเกล้าให้สร้างศาลเพียงตาขึ้นที่ใกล้เงื้อมผา การระเบิดทำทางรถไฟจึงดำเนินต่อไปโดยไร้อุปสรรค

ต่อมา พระองค์จึงเสด็จประพาสต้นมาตามลำน้ำป่าสักและเสด็จขึ้นบก จากนั้นเสด็จมาถึงหน้าผาแห่งนี้ และได้โปรดให้มีการจารึกพระปรมาภิไธยย่อ “จ.ป.ร.” “ส.ผ.” “๑๑๕” และคำว่า “ผาเสด็จพัก” ติดไว้บนชะง่อนหินแห่งนั้น

เมื่อประชาชนทราบข่าวว่า พระพุทธเจ้าหลวง (รัชกาลที่ ๕) ได้เสด็จมาถึงผาแห่งนี้ ก็พากันชื่นชม และผู้คนต่างพากันเรียกเงื้อมผาแห่งนี้ในเวลาต่อมาว่า “ผาเสด็จ” ซึ่งประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะพนักงานรถไฟได้ให้ความเคารพบูชาเป็นอย่างสูงตลอดมาถึงทุกวันนี้"

ขอบคุณพี่สมชายเป็นอย่างยิ่ง ที่ช่วยค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับผาเสด็จ และผมขออนุญาตนำมาเผยแพร่ซ้ำนะครับ

[black_express]

ปัจจุบัน "ศาลเจ้าพ่อผาเสด็จ ได้ก่อสร้างใหม่ใกล้ศาลแห่งเดิม ที่ใหญ่โต โอ่อ่ากว่า โดยเจ้าของโรงปูนซีเมนต์ PTI ครับ นัยว่าได้เจออาถรรพ์เรื่องนี้กับกิจการของตัวเองด้วยเช่นกัน



ขบวนรถจอดที่ผาเสด็จได้ไม่นานหรอกครับ จำเป็นต้องเคลื่อนขบวนเพื่อเข้ารอหลีกขบวนรถโดยสารขาล่องที่สถานีผาเสด็จซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก โดยปล่อยให้ลูกทัวร์ที่ยังอ้อยอิ่งตรงผาเสด็จ เดินตามมาขึ้นรถเอง

ไม่นานนัก ขบวนรถโดยสารสุรินทร์ - กรุงเทพ ได้มาจอดรับส่งผู้โดยสารที่นี่ ก่อนที่จะเคลื่อนตัวออกไปจนลับโค้งผาเสด็จ



และอีกไม่นาน ขบวนรถด่วนดีเซลราง ศีขรภูมิ - กรุงเทพ แวะมาจอดที่สถานีผาเสด็จ ก่อนเคลื่อนขบวนไล่หลังตามลงไป เข้าใจว่าคงแซงกันที่ชุมทางแก่งคอย

[black_express]

หลังจากนั้น บรรดาลูกทัวร์จากผาเสด็จ ต่างพากันเดินอิบัดอิโรยด้วยฤทธิ์แดดแรงยามเที่ยง ทะยอยมาขึ้นรถล่ะครับ



ดวลกล้องกันเล็กน้อย ใครดีใครอยู่ครับ



หลังจากนั้น นายสถานีผาเสด็จยกธงเขียวปล่อยขบวนรถจัดเฉพาะเพื่อการท่องเที่ยว ออกเคลื่อนขบวนไปข้างหน้าต่อไป

[Mongwin]

ผมชอบมากครับ สถานีรถไฟเล็ก ๆ ในต่างจังหวัด ที่มีถนนเข้าถึงสถานีทางด้านหน้า ฝั่งรางหลีก (แบบเดียวกับสถานีชะอำ จะนะ ฯลฯ)