นานๆ จะได้เจอกันสักครั้ง กับ Circular Train

[black_express]

ป้ายแจ้งสถานีถัดไป ผมเข้าใจว่าคงใช้วิธี reuse จากป้ายทางสายเหนือครับ



มองสำรวจตามย่านสถานี พบหลักศิลาลิขิต ตั้งไว้เป็นสง่าอยู่หนึ่งหลัก เป็นเหตุให้ผมเดินสาวเท้าเข้าไปค้นหาข้อมูลโดยมิชักช้า

ที่เรียกว่า ศิลาลิขิต เพราะตัวอักษรที่ลิขิตบนหลักศิลานั้น มาจากปลายพู่กันล้วนๆ ครับ มีได้จารึกเป็นร่องแต่ประการใด เมื่อผ่านฝนหลายปีเข้า สีที่เขียนไว้เริ่มหลุดลอกออกไป อ่านแกะรอยได้ยากลำบาก



ถึงกระนั้น ยังพอเดาข้อความได้ดังนี้ครับ

""ก.ม.288+180.90

จุดเริ่มต้น
ทางรถไฟเลียบ
อ่างลำตะคอง

1 ธ.ค.10"

น่าจะทำอะไรสักอย่างให้อ่านได้ง่ายกว่านี้กระมัง ?

[black_express]

ด้วยเหตุที่อ่านค่อนข้างยาก และโอกาสที่จะมาชมอย่างใกล้ชิดนั้น หาไม่ค่อยได้ง่ายๆ คณะแกะลายลิขิตต่างพากันบันทึกภาพไว้เป็นที่ระลึก

ท่านแรกก็ อ.หม่อง



ท่านถัดมาก็คือ อ.พัฒนา ครับ



สำหรับเส้นทางช่วงนี้ กรมชลประทานได้ก่อสร้างทดแทนเส้นทางเดิมที่จมอยู่ใต้อ่างเก็บน้ำลำตะคอง ก่อนมอบคืนให้กับการรถไฟฯ ดังนั้น ระยะทางจึงคลาดเคลื่อนจากเส้นทางเดิม

รวมถึงช่วงเสาโทรเลขริมเส้นทาง ที่ยาวกว่าปกติด้วย ตามที่พี่สมชายตั้งข้อสังเกตนั่นแหละครับ

[black_express]

เสียงโทรโข่งจากคณะผู้จัด เริ่มดังขึ้นอีกครั้งหนึ่งครับ ต้อนบรรดาลูกทัวร์ที่อ้อยอิ่งในย่านสถานีกลับมาขึ้นรถ ก่อนที่จะกลับไปชมภาพอ่างเก็บน้ำลำตะคองอย่างเต็มตา ที่สถานีคลองขนานจิตร



นายสถานีคลองไผ่ ให้สัญญาณธงปล่อยขบวนรถแล้วล่ะครับ



กับภาพอ่างเก็บน้ำลำตะคอง ก่อนฝนชะช่อมะม่วงกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาหา

[black_express]

อีกมุมมองของอ่างเก็บน้ำอ่างลำตะคอง ก่อนพายุฝนเคลื่อนตัวเข้ามาหา



ครั้นถึงสถานีคลองขนานจิตร สิ่งที่ลูกท้วร์แต่ละรายคิด คือการบันทึกภาพก่อนลงเผยแพร่ในสื่อ social network ส่วนตัวว่า "ข้ามาแล้วนะ"

[ksomchai]

น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ไปถ่ายภาพที่หลักศิลาอย่างใกล้ชิด มัวแต่นับเสาโทรเลขอยู่

สังเกตป้ายบอกสถานีถัดไป ขอสถานีคลองไผ่ ฝั่งด้านคลองขนานจิตร ยังสะกด เป็น คลองขนานจิตร์ ครับ
_________________

[black_express]

ถึงพี่สมชายจะช่วยกันอ่านหลักศิลาลิขิตนี้ก็ตาม คงใช้เวลานานโขกว่าจะแกะรอยลิขิตได้เช่นกันครับ

สำหรับหลักศิลาลิขิตตรงปลายทาง จะอยู่ริมโค้งด้านซ้ายมือขาขึ้น ห่างจากสถานัซับม่วงไปราวกิโลเมตรเศษ เสียดายที่เห็นอย่างกระทันหัน กว่าจะยกกล้องขึ้นเล็งภาพ รถไฟแล่นผ่านไปไกลลิบแล้ว

สำหรับชื่อสถานีคลองขนานจิตร คิดว่าคงเปลี่ยนตัวการันต์มาหลายปี ดูจากร่องรอยตรงป้ายชื่อหน้าอาคารสถานีก็ได้ครับ

[black_express]

ภาพ panorama ทำเอง กับทิวทัศน์อ่างเก็บน้ำลำตะคอง มองจากริมทางรถไฟ

ขออนุญาตท่าน วมต.เป็นพิเศษสำหรับภาพนี้ ซึ่งมีขนาดเกินมาตรฐานกำหนดของเว็บไซต์ครับ หากผู้ใดต้องการดูภาพใหญ่ ขอได้ click ที่ภาพเอาเอง



ลองดึงภาพสุดกำลังกล้อง ไปที่ศูนย์บริการทางหลวง ลำตะคอง ได้มาเท่านี้เอง แฮ่ะ แฮ่ะ



พอเก็บภาพได้เพียงเท่านี้ ฝนชุดใหญ่ได้ตกลงมาอย่างหนัก จนกิจกรรมถ่ายภาพต้องหยุดชะงักโดยปริยาย

[black_express]

วันนี้ ฝนตกมากจริงๆ ครับ หรือว่าตกมาเป็นพิเศษต้อนรับคณะทัวร์แรกที่มาเยือนลำตะคองก็ไม่รู้ ?



เมื่อฝนฟ้าไม่เป็นใจ ต่างพากันนั่งเป็นแถว ดูสายฝน แล้วมองตากันไปมากันแบบนี้แหละ



กลุ่มนี้ก็ติดฝนกับเขาด้วยเหมือนกัน

จากข้อมูลที่ได้ช่วงนั่งติดฝน สถานีคลองขนานจิตรแห่งนี้ นอกจากจะไม่มีถนนหนทางเข้าออกสู่โลกภายนอกแล้ว ยังประสบปัญหาขาดแคลนน้ำอุปโภค-บริโภคอีกด้วย ทางหน่วยเหนือต้องจัดรถ บทน.มาส่งเป็นประจำอีกด้วย จะเรียกได้ว่าเป็นสถานีกันดารได้ไหมหนอ ?

ขอนับถือใจเจ้าพนักงานทุกท่านที่อยู่ประจำสถานีกันดารแบบนี้จริงๆ ครับ

[black_express]

เมื่อสายฝนซาลง ความมีชีวิตชีวาได้กลับคืนสู่คณะทัวร์อีกครั้งหนึ่ง ก่อนทะยอยกันขึ้นรถเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับกันต่อไป



นายสถานีคลองขนานจิตร ยกธงเขียวปล่อยขบวนรถออกจากสถานี คิดว่าชื่อสถานีคงไม่เป็นที่กังขาอีกสำหรับพี่สมชายนะครับ



บรรยากาศภายในรถช่วงขากลับ ยังสดชื่นรื่นเริงทั่วทุกตัวคน

[black_express]

ผ่านขบวนรถ บทก. บางละมุง - สำราญ ที่เพิ่งจะเข้ารอหลีกที่สถานีซับม่วงในช่วงเย็น ยังไม่ทราบว่าจะแล่นถึงปลายทางในเวลากี่ น. ?



สถานีปากช่อง นัยว่าลูกทีมที่มีนิวาสถานด้านอีสานใต้และนครราชสีมา เริ่มสละยาน ต่อขบวนรถโดยสารกรุงเทพ - สุรินทร์ กันที่นี่



สวนกับขบวนรถ บทค.(น้ำมันใส) ที่สถานีปางอโศก