รีวิว : Mini Meeting to Nam tok

[black_express]

ผ่านช่องทางที่เจาะผ่านเขา หลายรายอาจไม่ทราบว่า สำเร็จลงด้วยแรงกายของเชลยศึกและเครื่องมือง่ายๆ เท่านั้นเอง

สำหรับเส้นทางช่วงผ่านถ้ำชะนี ผมขอนำลงในช่วงขากลับก็แล้วกันครับ



กับภาพบุคคลปริศนาริมเขาข้างทางรถไฟสายนี้ ผมมาหาคำตอบนานอยู่หลายปีครับว่าเป็นใคร เคยมีผู้เล่ามาแล้วหนหนึ่งว่า เป็นอดีตศิลปินด้านช่างซึ่งมาตั้งบ้านเรือนอยู่บริเวณริมแม่น้ำแควน้อยนี้ แต่ผมกลับลืมชื่ออีกแล้ว

หากใครนึกได้ ช่วยแจ้งให้ทราบด้วยนะครับ



ในเวลาเพล ขบวนรถไฟท่องเที่ยวได้มาถึงปลายทางที่สถานีน้ำตกแล้วครับ พร้อมๆ กับบรรดานักท่องเที่ยวต่างขมีขมันลงต่อรถสองแถวที่ เทศบาลตำบลน้ำตกไทรโยคน้อย จัดคิวบริการ ไปยังน้ำตกไทรโยคน้อย หรือน้ำตกเขาพัง ที่อยู่ริมทางหลวงสายกาญจนบุรี - ด่านพระเจดีย์สามองค์อีกราว 1 ก.ม.เศษ

ค่าโดยสารคิดอัตราคนละ 10 บาทเท่านั้น พอๆ กับค่ามอเตอร์ไซต์รับจ้างจากบ้านผมไปที่ถนนใหญ่เลย

หากใครอยากจะออกกำลังขาล่ะก็ สามารถเดินเท้าไปตามเส้นทางรถไฟ จะถึงที่หยุดรถน้ำตกไทรโยคน้อยได้เช่นกัน

ทราบมาว่า หากเป็นขบวนรถดีเซลรางท่องเที่ยว จะขึ้นไปส่งยังที่หยุดรถไทรโยคน้อย แล้วกลับลงมาจอดรอที่สถานีน้ำตก ก่อนได้เวลากลับขึ้นไปรับอีกครั้งหนึ่ง เข้าสู่สถานีกรุงเทพ

ทั้งนี้ ยกเว้นในฤดูฝน หรือใช้รถจักรใหญ่ทำขบวนครับ ที่ไม่อาจขึ้นไปถึงบริเวณน้ำตกได้

[black_express]

หลังจากบรรดานักท่องเที่ยวลงจากขบวนรถแล้ว พขร.ได้นำรถจักรกลับไปต่อยังท้ายขบวน ก่อนดันขึ้นไปจอดนอนพักผ่อนข้างบนหิ้ง เอ๊ย !! รางจอดรถข้างสถานี ก่อนได้เวลาทำขบวนกลับกรุงเทพ ต่อไป



เหตุที่ทำเช่นนี้ เพราะบริเวณสถานีน้ำตก จะอยู่บนเนินครับ เส้นทางรถไฟจะลาดลงเนินไปทางทิศใต้ หากจอดทิ้งไว้ที่รางประธาน อาจมีอุบัติเหตุขบวนรถไหลลงไปข้างล่างได้ ถึงจะมีเครื่องจีมล้อขัดกับรางเอาไว้ก็ตาม

ดันไปเก็บไว้บนรางจอดรถซึ่งเป็นทางราบ ปลอดภัยกว่า...

[ksomchai]

[black_express]

ขอบคุณครับ พี่สมชาย แต่ภาพชุดของพี่ผมยังมีให้ปล่อยเป็นระยะๆ ครับ



หลังจาก พขร.นำขบวนรถขึ้นไปเก็บบนหิ้งเรียบร้อยแล้ว บรรยากาศบริเวณสถานีน้ำตก เริ่มกลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้งหนึ่ง

สมาชิกบางส่วน เริ่มกระจายไปนั่งทานอาหารอยู่แถวๆ หลังสถานี

บางส่วนยังเปิดช่วงเวลาบันเทิงด้วยเสียงเพลงคาราโอเกะดังกระหึ่มอยู่ภายในรถประชุม



แต่บางส่วนเช่นผม เลือกขึ้นรถสองแถว ตามไปดูน้ำตกไทรโยคน้อยว่ามีรูปโฉมเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน ? เพียงใด ? ครับ



ด้วยเวลาไม่ถึง 10 นาที รถสองแถวคันนั้นได้หยุดส่งนักท่องเที่ยวและตัวผมตรงแนวเส้นทะแยงสีเหลืองกลางทางหลวงสายกาญจนบุรี - ด่านพระเจดีย์สามองค์ ปล่อยให้วิ่งข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้ามเอาเอง

กระเซ้ากันเล่นน่ะครับ ตามจริง ตรงไหล่ทางดังกล่าว มีบรรดารถนักท่องเที่ยวจอดจนแทบไม่มีที่ว่างพอให้รถสองแถวเข้าจอดได้ จึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจอดกลางถนน ซึ่งมีรถราที่วิ่งผ่านไปมาเพียงไม่กี่คันเท่านั้น

[black_express]

พอพักตั้งหลัก หลังจากวิ่งข้ามถนนมาได้แล้ว จะถึงทางขึ้นไปสู่น้ำตก พร้อมป้ายชื่อที่ใหญ่โต อร้าอร่าม มาเห็นได้ตั้งแต่ไกลนั่นแหละครับ



เลยถือโอกาสผลัดกับพี่สมชาย เก็บภาพเป็นที่ระทึกตรงป้ายประเพณีของเขากันหน่อย



หลังจากนั้น ก็ชวนกันเดินขึ้นเขาไปสู่บริเวณน้ำตก ตามลายแทงในแผนที่ครับ

[black_express]

พอเดินขึ้นไปบนเขา ก็เจอแผงลอยขายของเก่าเจ้านี้ก่อนครับ หากใครสนใจสินค้า สามารถต้าอ่วย ต่อรองราคาได้ตามอัธยาศัย



ที่น่าสนใจ อยู่ตรงรถจักรไอน้ำ C-56 หมายเลข 702 ที่ตั้งแสดงอยู่ด้านหลังแผงนี้แหละครับ อาจดูธรรมดาๆ แต่ถ้าคิดว่า ช่วงใช้งานสมัยสงคราม กว่าจะไต่เขาขึ้นมาที่นี่ได้ คงจะออกแรงกันไม่น้อย



มีป้ายโลหะ บอกประวัติโดยย่อของรถจักรไอน้ำคันนี้ด้วยครับ แต่เนื่องจากเป็นมุมย้อนแสง (สะท้อน) เลยอ่านไม่ได้ละเอียดนัก

[black_express]

ด้านหลังรถจักรไอน้ำ C-56 หมายเลข 702 คันนี้ เป็นที่หยุดรถน้ำตกไทรโยคน้อย ปลายเส้นทางรถไฟสายน้ำตกในปัจจุบัน ซึ่งขบวนรถดีเซลรางสามารถขึ้นมาส่งนักท่องเที่ยวถึงบริเวณน้ำตกได้เลยทีเดียว ยกเว้นช่วงฤดูฝน

ด้านข้างที่หยุดรถ เป็นร้านอาหารบริการแก่นักท่องเที่ยวได้ประทังความหิว ในราคาพอเป็นมิตรกับกระเป๋าครับ



ขอยืมคุณบอมบ์ มาเป็นนายแบบทดสอบหน้ากล้องกันหน่อย แต่แสงแดดที่ค่อนข้างแรงนั้น ทำให้คิดว่า เป็นชาวศรีลังกามาเที่ยวน้ำตกเสียงั้นแหละ



ถ่ายภาพเสร็จสรรพ เรารีบสาวเท้าไปตามแนวทางรถไฟเก่า เข้าสู่น้ำตกกันดีกว่า

[black_express]

เรามาถึงน้ำตกไทรโยคน้อย หรือในชื่อเดิมว่า น้ำตกเขาพัง แล้วล่ะครับ แต่ด้วยสภาพอากาศที่แห้งแล้งมานาน ทำให้กระแสน้ำตกมีน้อยกว่าที่ควรจะเป็น จนกระทั่งผมคิดว่า หลังจากนักท่องเที่ยวกลับกันหมดในช่วงค่ำแล้ว อาจมีเจ้าหน้าที่แอบไปปิดก๊อกที่ซ่อนอยู่หลังน้ำตกก็ได้



กับบรรยากาศอันอบอุ่น สนุกสนานของครอบครัว ที่มีโอกาสนำลูกหลานมาสนุกสานกับน้ำตกในช่วงบ่ายวันนั้น

หากใครช่างสังเกต จะเห็นว่าน้ำตกแห่งนี้จะไม่มีตะไคร่น้ำอยู่เลย เนื่องมาจากเป็นภูเขาหินปูน แต่ไม่เหมาะสำหรับการใช้บริโภคด้วย เพราะแคลเซียมในน้ำซึ่งมีจำนวนมากนั้น อาจทำให้เกิดนิ่วในไต ซึ่งเป็นอันตรายต่อร่างกายได้

และที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่ง คือป้ายเตือนมิให้นำผงซักฟอกยี่ห้อต่างๆ มาใช้ในบริเวณน้ำตก เพราะอาจทำให้เกิดตะไคร่น้ำ ทำให้บริเวณน้ำตกไม่สวยงามด้วยครับ



ร้านให้เช่ายางในรถยนต์แก่ผู้ต้องการลงเล่นน้ำตกครับ พร้อมทั้งกองรองเท้าแตะที่ทุกคนต้องถอดวางไว้บนตลิ่งก่อนลงเล่นน้ำ แสดงถึงการรักษาสภาพแวดล้อมของหน่วยงานดูแลรับผิดชอบได้อย่างน่าชมเชยจริงๆ

สำหรับร้านค้าที่ตั้งอยู่บริเวณทางลาดลงไปอีกนั้น สำหรับบริการนักท่องเที่ยวที่ต้องการความเพลิดเพลินในการดื่ม กิน ท่ามกลางเสียงธรรมชาติของน้ำตก ใครอยากจะลองก็ไม่ว่ากัน...

[black_express]

บรรดาผู้ลงเล่นน้ำตก นอกจากคนไทยแล้ว ยังมีฝรั่งมังค่าจากแดนไกลที่อดใจไม่ไหว ขอลงไปเล่นน้ำด้วยก็มี



แต่หลายรายที่ไม่อยากลงเล่นน้ำตามเพื่อนฝูง ต่างถือโอกาสหาที่เหมาะๆ พักผ่อน ชื่นชมบรรยากาศธรรมชาติกันตามอัธยาศัย



ขณะที่นั่งชมน้ำตกกันเพลินๆ นั้น มีกลุ่มนักท่องเที่ยวฝรั่งกลุ่มย่อมๆ เดินขึ้นมาชมน้ำตกด้วย โดยมีไกด์นำเที่ยวคุมขบวนมาด้วย ดูจากป้ายและ tag ติดตามตัว พอจะทราบได้ว่า เป็นกลุ่มชาวโรตาเรียนสากล ที่มาร่วมประชุมในกรุงเทพฯ และมีการจัดทัวร์ตามความชอบของแต่ละราย หลังเสร็จการประชุม

เก็บภาพกันได้คนละสองสามภาพ ทางไกด์เริ่มต้อนชาวคณะกลับ...

"Everybody, W'll come back, please turn right and go downhill to our coach, then w'll back to the hotel."

"To the hotel ?" โรตาเรียนชายรายหนึ่ง ทวนถามเสียงสูงด้วยความเซ็งสุดๆ จนผมแทบขำกลิ้ง

"Yeah, to the hotel" ไกด์ยืนยัน ก่อนที่ชาวโรตาเรียนคณะนั้นพากันเดินตุบตับๆ ลงเขาไป

ไปต่างบ้านต่างเมืองนี่ก็ลำบากพอควรนะครับ จะไปเที่ยวตามใจชอบก็ไม่ได้ บทไกด์จะดื้อขึ้นมา พวกก็กั๊กเอาไว้เฉยๆ งั้นแหละ

หากเป็นทัวร์อย่างเราๆ ล่ะก็ ผมจะปล่อยเป็น freetime เดินเล่นชมถนนประวัติศาสตร์ใจกลางเมืองกาญจน์ หรือเดินชมแพเทค ริมแม่น้ำแม่กลองแถวหน้าเมืองดีกว่า

จริงไหมครับ ? คุณนพ

[ksomchai]