จาก Sri Lanka Railway สู่"ลังกา-อโศก-เลย์แลนด์"แสนระทึก-ระทม

[tuie]

ตัดฉับไปยามเย็น ณ กรุงโคลัมโบ เลยนะครับ



จัดการเช็ค-อิน ณ โรงแรมเดิมใกล้ๆสถานีรถไฟโคลัมโบ-ฟอร์ท เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็ออกไปเดินเล่นชมย่านเมืองเก่าโคลัมโบกัน สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งแรกที่ผมอยากจะไปชม คือ ประภาคารเก่าแก่ ละแวกท่าเรือขนส่งสินค้า แต่ปรากฏว่าบริเวณประภาคารอยู่ภายใต้การรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด เนื่องจากอยู่ใกล้ทำเนียบประธานาธิบดีศรีลังกาไปเสียแล้ว เลยได้แต่ชักภาพจากระยะไกลครับ



นอกจากประภาคารเก่าแก่แล้ว อาคารโบราณสมัยที่ศรีลังกายังเป็นอาณานิคมของอังกฤษก็ยังมีให้ชมหลายแห่ง ส่วนใหญ่ได้รับการบูรณะให้อยู่ในสภาพดี



ที่จะขาดเสียมิได้ก็ คือ บังเกอร์-กระสอบทราย ตามถนนตั้งแต่สมัยกบฏพยัคฆ์ทมิฬ-อีแรม ยังก่อการร้ายอยู่นี่แหละครับ แม้ปัจจุบันสถานการณ์จะสงบลงแล้ว แต่ดูเหมือนทางรัฐบาลศรีลังกาจะไม่ไว้วางใจเสียทีเดียว
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ทางเท้าบริเวณย่านเมืองเก่าส่วนใหญ่จะอยู่ภายใต้อาคาร ซึ่งเหมาะกับประเทศที่มีฝนตกบ่อยๆอย่างศรีลังกาครับ



“คุณหางนกยูง” (ศรีลังกันแอร์ไลน์) มีเที่ยวบินไป-กลับ โคลัมโบ-กรุงเทพ ทุกวัน วันละหลายเที่ยว เห็นโปสเตอร์ชักชวนให้ไปเที่ยวสยามประเทศติดไว้ที่สำนักงานตัวแทนจำหน่ายตั๋วของศรีลังกันแอร์ไลน์แล้ว อดรู้สึกภาคภูมิใจมิได้..... “Discover the culture of beauty” พวกเราต้องช่วยกันรักษาไว้ให้ได้นะครับ



ใกล้ๆกับท่าเรือขนส่งสินค้ามีโรงแรมเก่าแก่ตั้งแต่ยุคอาณานิคมนามว่า แกรนด์โอเรลเต็ล ฟังดูหรูหรา แต่เอาเข้าจริงเป็นโรงแรมระดับสามดาว ราคาห้องพักไม่แพงมากนัก



ตอนแรกผมเกือบจะพักที่โรงแรมนี้แล้ว โชคดีที่เปลี่ยนใจเสียก่อน มิฉะนั้นวังเวงแย่เลยละครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

วาดหวังไว้ว่าจะเดินชมย่านท่าเรือขนส่งสินค้าด้านหน้าโรงแรมแกรนด์โอเรลเต็ล แต่เป็นอันต้องผิดหวัง เนื่องจากพื้นที่ด้านหน้าโรงแรมเก่าแก่แห่งนี้ มีรั้วกั้นไว้แถมมีทหาร ตำรวจยืนเฝ้าเป็นระยะๆ เข้าใจว่าจะเป็นหนึ่งในมาตรการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวดสำหรับบริเวณพื้นที่ใกล้เคียงทำเนียบประธานาธิบดีอีกเช่นเคย



มุมมองจากย่านเมืองเก่าไปทางเขตเมืองใหม่ เห็นอาคารสูงอยู่ห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตรเองครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ใกล้ๆกับโรงแรมที่ผมพักมีอาคารเก่าแก่ซึ่งเคยเป็นโรงพยาบาลของดัชท์มาก่อน



ปัจจุบันได้รับการปรับปรุงให้เป็นที่ตั้งของร้านค้าและร้านอาหาร โดยยังพยายามรักษาบรรยากาศยุคดัชท์ครองกรุงลงกาเอาไว้



หลักฐานที่แสดงให้เห็นถึงความเก่าแก่หลายร้อยปีของอาคารหลังนี้ประการหนึ่ง ก็คือเชิงบันไดทางขึ้นอาคารที่ผ่านการทับถมของหน้าดินเพิ่มพูนขึ้นมาเรื่อยๆ จนปัจจุบันนี้มิดขั้นบันไดแล้วครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

กรุงโคลัมโบตั้งอยู่ริมฝั่งมหาสมุทรอินเดีย เดินไปเดินมาไม่เท่าไรก็แลเห็นชายฝั่งมหาสมุทรอินเดียแล้ว อาคารที่ทำการของรัฐส่วนใหญ่จะตั้งอยู่ใกล้ๆชายฝั่งฯ อย่างอาคารที่มีเสากรีกหลายต้นด้านซ้ายภาพนี้ คือ ทำเนียบรัฐบาลศรีลังกาครับ



เห็นทหารรักษาการณ์ประจำรอบๆทำเนียบรัฐบาลศรีลังกาอยู่เต็มไปหมด เลยได้แต่ชักภาพทำเนียบฯในระยะไกล กลับหลังหันไปชมแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลอดเมฆลงมากระทบผิวน้ำในมหาสมุทรอินเดียกันดีกว่าครับ



บริเวณชายหาดไม่มีร้านอาหาร หรือหาบเร่ ให้เกะกะสายตา คลื่นลมค่อนข้างจะแรงตามประสาชายหาดริมฝั่งมหาสมุทรอันกว้างใหญ่


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[Wisarut]

ที่เห็นกระบอกปืนใหญ่นั้นชะรอยจะเป็นปืนใหญ่สำหรับยิงปืนเที่ยงหละมากกว่าเพราะไม่ใหญ่พอจะยิงเรือรบได้

[tuie]

^
ไม่แน่ใจเหมือนกันครับคุณวิศรุต ไม่เห็นมีป้ายข้อมูลติดไว้ด้วยครับ

---------------------------------------------------

เดินไปเดินมาชักจะหิว น้องหลวงจงกลชลกันดารออกจะระอากับรสชาติ “อาหารแขก” กรุงลงกาเสียเต็มประดา เงินรูปีศรีฯในกระเป๋าก็ยังมีอยู่ไม่น้อย จึงดำริว่าเราน่าจะหาอาหารจีนรับประทานกันสักมื้อ ว่าแล้วก็ออกเดินหาร้านอาหารจีนละแวกสถานีรถไฟโคลัมโบฟอร์ท และสถานีขนส่งซึ่งมีผู้คนพลุกพล่าน



ละแวกสถานีขนส่งมีตลาดอยู่โดยรอบ ส่วนมากจะจำหน่ายสินค้าจำพวกเสื้อผ้า ร้านอาหารแทบจะมิมี ที่พอจะมีอยู่บ้างก็เป็นร้านอาหารพื้นเมืองสภาพไม่น่าจะผ่านมาตรฐาน อย.สยามประเทศ เรามิอยากจะให้ท้องเดินแข่งกับเท้าทั้งสอง จึงต้องทนหิวเดินหาร้านอาหารที่เหมาะที่ควรต่อไป ยิ่งหิวยิ่งผ่อนคลายเงื่อนไขลงจากร้านอาหารจีน เป็นร้านอาหารแขกที่ดูสะอาดก็จะยอมกินกันแล้ว ส่วนร้านอาหารไทยนั้น ยิ่งหมดหวังจะได้เห็นครับ



แม้ว่าชาวศรีลังกาส่วนใหญ่จะนับถือศาสนาพุทธ แต่ก็ยังมีโบสถ์คริสต์ให้ชมแถวๆย่านตลาดใกล้สถานีขนส่งครับ



เดินวนไปวนมาจนกระทั่งพลบค่ำ ในที่สุดเราก็พบร้านอาหารที่ดูสะอาด มีข้าวผัดร้อนๆ กับแกงเผ็ดร้อนๆ โชว์อยู่หน้าร้าน สรุปว่าเราได้รับประทานอาหารศรีลังกาเป็นข้าวผัดเค็มๆมันๆ ไก่ทอดรสชาติทำนองเดียวกัน และแกงเผ็ดปลาซึ่งก็เค็มๆ มันๆ สไตล์กรุงลงกาเขาละครับ ส่วนราคาค่าอาหารเมื่อคิดเป็นเงินไทยก็ประมาณสองในสามของราคาข้าวผัด ไก่ทอด และแกงตามร้านอาหารสามัญของบ้านเรา ค่าครองชีพที่ศรีลังกายังต่ำกว่าสยามประเทศเล็กน้อยครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

อิ่มหนำสำราญกันแล้ว ก็เดินชมบรรยากาศกรุงโคลัมโบยามค่ำคืนสักหน่อยครับ ผมว่าเมืองนี้ค่อนข้างจะประหยัดไฟฟ้ามากกว่ากรุงเทพฯของเรามาก เดินไปทางไหนก็ออกจะมืดสลัว แม้แต่บริเวณด้านหน้าสถานีรถไฟหลักอย่างโคลัมโบฟอร์ท ยังไม่ค่อยจะสว่างสักเท่าไร เทียบกับความสว่างไสว แสงสีอลังการของหัวลำโพงยามค่ำคืนมิได้เลย



อาคารที่ทำการเกี่ยวกับกิจการโทรคมนาคมหลังนี้ ให้แสงสีได้ชวนสยองขวัญยิ่ง



แถมยังมีประติมากรรมมือจับหูโทรศัพท์พุ่งขึ้นมาจากธรณี ให้ดูเขย่าขวัญยิ่งขึ้นด้วยครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ตัดฉับไปยามเช้าตรู่วันจันทร์ที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๕ เลยครับ



วันนี้เราจะนั่งรถไฟชมไร่ชาท่ามกลางภูเขาสูง ลอดอุโมงค์ และข้ามสะพานหอสูงอันตระการตา จาก โคลัมโบถึงสุดสายปลายทางที่เมืองบาดูล่า (BADULLA) ขบวนรถด่วน(มั๊ง)ของเรากำหนดออกจากสถานีโคลัมโบ-ฟอร์ท เวลา ๕.๕๕ น. จึงต้องตื่นตั้งแต่ตี ๔ กว่าๆ เพื่อไปขึ้นรถขบวนนี้ให้ทัน



เดินจากโรงแรมมาถึงสถานีโคลัมโบฟอร์ทประมาณ ๕.๓๐ น. ผ่านการตรวจตั๋วเข้าไปในเขตชานชาลา พบว่ามีขบวนรถเข้า ออกหลายขบวน ผู้โดยสารเดินไปมาดูคึกคัก แต่ค่อนข้างจะประหยัดไฟฟ้า ไม่ค่อยจะเปิดไฟให้บริเวณชานชาลาสว่างไสวสักเท่าไรอีกเช่นเคย


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ขบวนรถด่วน โคลัมโบ-บาดูล่า ของเราจอดเทียบชานชาลาที่ ๒ ซึ่งต้องเดินขึ้นไปให้พ้นแนวอาคารสถานีเสียก่อนทำนองเดียวกับชานชาลาที่ ๑-๒ ที่สถานีกรุงเทพ (หัวลำโพง) ส่วนชานชาลาที่ ๓ มีรถด่วน โคลัมโบ-อนุราธปุระ จอดเทียบ



รถด่วนอนุราธปุระพ่วงโบกี้ทั้งชั้นสองธรรมดา และชั้นสามธรรมดา โบกี้ชั้นสองบางคันยังดูใหม่ มีช่องหน้าต่างเล็กๆถี่ๆทำนองเดียวกับ บชท. บ้านเราเลยครับ



เดินมาถึงชานชาลาที่ ๒ เห็นหน้าตัดโบกี้ท้ายขบวนรถด่วนบาดูล่าเป็นห้องกระจกบานกว้างคล้ายๆจะเป็นห้องขับแต่มิใช่ เนื่องจากรถคันนี้เป็นโบกี้ชมวิว



ผู้โดยสารสามารถนั่ง(ถอยหลัง)ชมวิวเส้นทางด้านท้ายขบวนได้เต็มๆ ทำนองเดียวกับโบกี้ชมวิวของรถไฟสายโกลด์เด้นพาสในประเทศสวิสฯเชียวละครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/