ซินจ่าว... เวียตนาม

black_express · Posted: 04/05/2013 11:19 pm Post subject:

แล้วในที่สุด คณะทัวร์ก็มาถึงบ้านกิมเหลียน (Kim Lian) แล้วล่ะครับ

มีป้ายประกาศของหมู่บ้านให้ผู้มาเยือนได้ทราบด้วย แต่เป็นภาษาเวียตนามทั้งหมด เลยเดาความหมายไม่ได้ครับ

เรือนที่ตั้งแท่นบูชาสักการะของบรรพบุรุษของลุงโฮจิมินห์ ให้นักท่องเที่ยวได้สักการะ

ksomchai · Posted: 05/05/2013 6:20 am Post subject:

black_express · Posted: 05/05/2013 8:20 am Post subject:

พอเห็นเสาไฟฟ้า คิดถึงพี่สมชายทันทีล่ะ ไม่ทราบว่าส่วนที่หายไปนั้น เป็นอะไรครับ ? Razz

ภายในสถานที่กราบไหว้บรรพบุรุษของลุงโฮ สำหรับประวัติของลุงโฮนั้น ตาม link นี้ครับ แต่ชื่อเมืองและหมู่บ้าน อาจผิดเพี้ยนไปบ้าง อย่าเพิ่งถือสาเลยนะครับ

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%82%E0%B8%AE%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B9%8C

สาแหรกของลุงโฮครับ ว่ากันว่า พ่อของลุงโฮ เป็นความมานะสูง ขนาดเอาครอบครัวเดินทางไปสอบจอหงวนที่เมืองเว้ (Hue) ในสมัยโน้นตั้งห้าหน ถึงจะสอบได้ แล้วกลับมารับราชการที่บ้านเดิมตามหลักประเพณีนิยมในขณะนั้น

แม่ของลุงโฮนั้น ถึงแก่กรรมขณะคลอดบุตรคนที่ห้า คนสุดท้องครับ

ข้อเขียนในสถานที่กำเนิดของลุงโฮจิมินห์

black_express · Posted: 05/05/2013 8:57 am Post subject:

บ้านเกิดของลุงโฮ ตามลักษณะบ้านเรือนของพี่น้องชาวชนบทในสมัยนั้น เรียกว่า สารพัดประโยชน์ในบ้านหลังเดียว

แคร่นอน ไม่มีฟูก มีแต่เสื่อ และม่านบังตา ผมเห็นแล้ว พอเข้าใจว่า วิถีชีวิตอันสมถะของพี่น้องชาวเวียตนามสมัยนั้นเป็นอย่างไร และทำให้ลุงโฮ และพลพรรคผู้ก่อตั้งประเทศเวียตนาม สามารถอยู่ได้ท่ามกลางห่าฝนเหล็กจากกกองทัพมหาอำนาจซึ่งไม่มีวันเข้าใจว่า ชาวเวียตนามตอนเหนือ อยู่ได้อย่างไร ยามขาดแคลนทุกสิ่งทุกอย่างแบบนี้

สมัยก่อน เสื้อผ้าไม่ได้มีขายมากมายเหลือเฟือเช่นทุกวันนี้ ชาวบ้านต้องทอผ้าใช้เอง ถึงจะเอามาดัดเย็บเป็นเสื้อผ้าได้ และสีที่ย้อม ต้องทนทานต่อดินฟ้าอากาศ จึงนิยมย้อมกันด้วยสีดำจากลูกมะเกลือ นั่นคือเหตุผลที่ว่า ทำไม พี่น้องชาวชนบทในเวียตนามสมัยนั้น ถึงแต่งดำกันทั้งบ้านทั้งเมือง

มีคณะทัวร์ถามว่าทำไมเวียตนามถึงนิยมโซเวียตมากกว่าจีน ซึ่งมีอาณาเขตติดต่อกัน

เรื่องนี้มีคำอธิบายว่า ลุงโฮ เป็นคนเกิดสมัยปลายรัชกาลที่ 5 และมีโอกาสได้เห็นการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์โซเวียต ในขณะที่เหมาเจ๋อตุง ยังวุ่นวายกับการรวบรวมพล และสามารถโค่นอำนาจของจอมพล เจียง ไค เช็ก ได้สำเร็จในช่วงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 จึงถือว่า จีนขณะนั้น ยังไม่มีอิทธิพลต่อความคิดของลุงโฮครับ

black_express · Posted: 05/05/2013 9:05 am Post subject:

ร้านค้าบริเวณโดยรอบสถานที่เกิดของลุงโฮ แต่ไม่มีการรุกล้ำโดยไร้ระเบียบแต่อย่างใด

ยังมีชาวบ้านขายสินค้าจากท้องไร่ท้องนาแซมมาด้วย ดูแล้วยังมีบรรยากาศแบบบ้านในชนบทจริงๆ

มิใช่เปรียบเทียบกับภาพถ่ายของลุงโฮแต่ประการใด แต่หน้าตาในขณะนั้นกำลังโทรมได้ที่ครับ เพราะรอนแรมจากกรุงเทพฯ และนอนในรถตั้งแต่ขอนแก่น และอีกทั้งวันมายังเมืองวิงห์ (Vinh) เลยไม่หล่อเท่าที่คาด Razz

มี Pepsi วางจำหน่ายด้วย พลิกดูข้างขวด ปรากฎว่าผลิดจากโรงงานที่นครโฮจิมินห์ แต่ตอนนั้นยังไม่มีเงินด่งติดกระเป๋า เลยต้องวาง

black_express · Posted: 05/05/2013 9:27 am Post subject:

ขอแก้ตัวด้วยภาพนางแบบกับรูปถ่ายของทางร้านครับ แต่ไม่ได้อุดหนุนอะไรแม้แต่นิด ถือว่าในวันแรก ยังรักษาความบริสุทธิ์ของเงินในกระเป๋าได้อยู่ครับ Laughing

เรือนพักของชาวชนบทชาวเวียตนามในสมัยก่อน ซึ่งผมคิดว่าเป็นการแสดงให้เห็นถึงความสมถะได้อย่างดีครับ ตั้งอยู่ริมสระบัว ซึ่งทำให้ทางการเวียตนามเลือกดอกบัว เป็นดอกไม้สัญญลักษณ์ของประเทศจนปัจจุบันนี้

แล้วเราก็มาถึงเส้นทางรถไฟสาย อ.ตุ้ย เอ๊ย ! ไม่ใช่...ของการรถไฟเวียตนาม (Duongsat Vietnam) เสียที Razz

เป็นเส้นทางรถไฟที่มาจากสถานีไซ่ง่อนครับ

เราจะลัดเลาะไปตามเส้นทางรถไฟสายนี้จนถึงนครบิงดิ่งห์ (Than Pho Bin Dinh) ก่อนเส้นทางรถไฟจะแยกเข้าสู่กรุงฮานอย (Hanoi)

black_express · Posted: 05/05/2013 9:46 am Post subject:

ในเวลาราวบ่ายสี่โมงเย็น ผมก็มีโอกาสได้เห็นตัวเมืองวิงห์ (Vinh) ซึ่งไกด้บอกว่าเราจะนอนพักแรมสำหรับคืนแรกที่นี่

ภาพจักรยานเหล่านี้ เริ่มจะหาดูน้อยลงทุกวันครับ เพราะชาวบ้านนิยมไปใช้มอเตอร์ไซต์มากกว่า

ส่วนหมวกกะโล่นั้น ตอนแรกผมเข้าใจว่าเป็นหมวกของทหารผ่านศึก แต่พอเห็นตามร้าน มีวางจำหน่ายเช่นเดียวกับหมวกทั่วไป แถมมีตราของกองทัพเวียตนามติดหราอยู่ที่หน้าหมวกด้วย เลยรู้ว่าเขาไม่หวงแฮะ

เช่นเดียวกับงอบเวียตนาม ที่กำลังเลือนหายไปจากท้องถนนเหมือนกัน

ยังมีตลาดแบกะดิน อยู่ในเมืองวิงห์ (Vinh) ครับ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นกองขยะรอการเก็บกวาดเสียอีก Razz

เวียตนามสมัยนี้ เปลี่ยนแปลงไปเยอะครับ มีหมวกกันน็อกแทนงอบเวียตนาม

black_express · Posted: 05/05/2013 9:58 am Post subject:

มีลูกทัวร์หลายท่าน แสดงความสงสัยว่า ทำไมถึงมีผู้หญิงออกทำงานมากมาย ในขณะที่จำนวนผู้ชายค่อนข้างน้อย

เรื่องนี้ ไกด์ซึ่งมีภรรยาเป็นเวียตนาม ได้อธิบายว่า สังคมชาวเวียตนามนั้น คล้ายคลึงกับสังคมจีน คือผู้ชายเป็นใหญ่ และสามารถขยายเผ่าพันธุ์ จึงได้รับความสำคัญมากกว่า สำหรับผู้หญิงชาวเวียตนามนั้น จำเป็นต้องเก่งสารพัดอย่าง ทั้งงานการนอกบ้านและในครัวเรือน ส่วนผู้ชายนั้น พอเลิกงานก็สังสรรเฮฮา หรือไปหางานทำในต่างประเทศ

ดังนั้น ถ้าเห็นเถ้าแก่เนี้ยตามร้านค้าของเวียตนาม เก่งทางด้านค้าขาย หรือคิดเงินล่ะก็ อย่าได้แปลกใจเลยครับ เผลอๆ ยังเก่งในเรื่องการบริหารบ้านเรือนด้วย

ไม่ทราบว่า ทางพรรคจะเปลี่ยนแปลงระบบนี้ไปมากน้อยเพียงใด ?

ชมบรรยากาศในตัวเมืองวิงห์ (Vinh) ไปพลางๆ ครับ

ป้ายชื่อถนนในตัวเมืองวิงห์ (Vinh)

black_express · Posted: 05/05/2013 10:11 am Post subject:

รถแท็กซี่ของเวียตนาม ที่แรกเห็น เป็นรถ eco car รับผู้โดยสารไม่เกิน 7 คน ถ้าเกิน 7 คนต้องเรียกใช้บริการคันใหญ่ ต้องใช้โทรฯ เรียกครับ ไม่มีวิ่งเพ่นพ่านแบบบ้านเรา

ผมเห็นรถแท็กซี่แบบนี้ ทุกหัวเมืองใหญ่ในเวียตนามครับ

ขณะผ่านแยกแห่งหนึ่งที่เมืองวิงห์ (Vinh) หูผมเริ่มทำความรู้จักเสียงแตรรถตามข้อสังเกตของ อ.ตุ้ย คราวนี้แหละ Razz

แล้วคณะทัวร์ก็มาถึงโรงแรม เฟืองดง (Phoung Dong Hotel) ซึ่งตั้งอยู่ใกล้สามแยกทางหลวงหมายเลข 1A จาก โฮจิมินห์ (Ho chi minh)ไปยัง ฮานอย (Hanoi)

ไกด์บอกว่า ตอนค่ำ จะพาลูกทัวร์ไปชมอนุสาวรีย์ลุงโฮจิมินห์ ที่อยู่ใกล้ๆ โรงแรม ถ้ามีใครสนใจด้วยครับ

black_express · Posted: 05/05/2013 3:40 pm Post subject:

ตัวเมืองวิงห์ (Vinh) มองจากห้องพักที่ชั้น 11 ของโรงแรม ตรงพุ่มไม้ที่เห็นนั่นแหละครับ เป็นสวนสาธารณะและที่ตั้งอนุสาวรีย์โฮจิมินห์

สภาพห้องพักค่อนข้างใหม่มาก เข้าใจว่าคงสร้างเสร็จเมื่อไม่นานนี้เอง ผมลองเปิด ทีวี.ดู ปรากฎว่าเป็นโทรทัศน์ของเวียตนามแทบทั้งหมด VTV. Hanoi T.V. และช่อง TRUE sport อีกสองสามช่อง ไม่สบอารมณ์ ปิดดีกว่า

น้ำดื่มฟรี 2 ขวดที่โรงแรมจัดให้นั้น ไปอยู่ที่บริเวณอ่างล้างหน้า และไม่ได้ใส่ในตู้เย็นให้ด้วย แต่มีกาต้มน้ำพร้อมถุงชา กาแฟสำเร็จรูปเตรียมไว้ให้สองชุดครับ ต้องสังเกตให้ดี

มื้อเย็นคืนแรกในเวียตนาม มีทั้งข้าว ผัดผักรวม ผัดเต้าหู้ ไข่เจียว และก็ผัดผักบุ้ง แต่ไม่ไฟแดงครับ Razz

และมีต้มผักขม อาศัยแรงเดาจากลูกทัวร์ คงได้ประมาณนี้

ใครที่ติดข้าวสวย อย่าคิดว่าเขาจะจัดข้าวหอมมะลิให้ เพราะเป็นข้าวขาวธรรมดา ทำเอาผู้ที่ติดรสชาติของอาหารต้องหวนคิดถึงถิ่นเดิมเป็นแถว ต้องเรียกหาน้ำปลามาเสริมด้วย

พนักงานที่นี่ หลายคนพูดไทยได้นิดๆ หน่อยๆ ได้ความว่ามีคณะทัวร์จากเมืองไทยไปเยือนกันหลายคณะ แถมลูกทัวร์หลายคนสอนพูดภาษาไทยให้ด้วยในฐานะลูกหลาน ทำให้ผมคิดว่าในอนาคต ถ้าหากอาเซียนเป็นหนึ่ง และพนักงานเหล่านี้มาทำงานในเมืองไทย ในขณะที่ลูกหลานไทยกลับเรียนภาษาเกาหลีตามกระแสคลั่งดารา ไม่ได้เพื่อทำงาน

เวียตนามตอนเหนือ จะไม่เน้นรสชาติจากเครื่องปรุงแต่งเหมือนทางใต้ เช่นเดียวกับชาวจีน ใครที่อยากลดหุ่น และรักษาสุขภาพ มาเที่ยวแถวนี้เถอะ เป็นไม่ผิดหวัง Laughing