ทริปล่องใต้ สุดปลายด้ามขวาน เดินเล่นที่นาสาร ตะลอนเก็บเส้นทางท่าขนอน

[mirage_II]

ขอบคุณ คุณหม่องวินที่เข้ามาตอบอย่างฉับไว ครับ แต่ก็ชวนสงสัยว่าในอดีตเขาทำชานชาลาครึ่งเดียวทำไม โดยเว้นระยะห่างจากรางซะเยอะ แม้ว่าจะเป็นการปรับปรุง แต่กลับปรับปรุงแค่ครึ่งแล้ว จากภาพเก่า ชานชาลาที่มีเพียงครึ่ง เดินก็ไม่สะดวก คงมีเหตุผลบางประการ แต่ในปัจจุบันดูแล้วน่าจะมีการขยายชานชาลาออกมาจนเต็ม เกือบถึงราง นะครับ

[moss-nonburi]

มาเริ่มเดินทางกันต่อครับ หลังจากดองไปนาน วันนี้มีเวลาว่างเลยมาเขียนรีวิวสายใต้กันต่อ
---------------------------------
หลังจากที่ขบวน 172 ออกไป ผมก็รอญาติมารับ ซึ่งกำลังเดินทางมาจาก จ.ตรัง เหมือนกันโทรไปถามได้ความว่า อยู่แถบๆ อ.ตะโหมด จ.พัทลุงแล้ว ก็นั่งรอจนประมาณ 20.30 ก็ได้เข้าบ้าน
ตัวบ้านญาติของผม แต่เดิมอยู่บริเวณ ถนนศรีภูวนารถใน ใกล้กับสามแยกถนนราษฎร์อุทิศ (ใกล้ๆกับอุโมงค์ลอดทางรถไฟนั่นแหละครับ ) แต่ว่ามีปัญหาน้ำท่วมแทบทุกปี เนื่องจากอยู่ใกล้กับคลองอู่ตะเภา เลยย้ายมาอยู่ที่บ้านทุ่งงาย ขึ้นไปทางถนนปุณณกัณฑ์ ห่างจากบ้านเดิมประมาณ 10 กม. ครับ ข้องดีของที่ทุ่งงายคือไม่โดนน้ำท่วม แต่ข้อเสียคือห่างไกลมากครับ แต่ก่อนไม่มีรถประจำทางวิ่งเข้าไป เดี๊ยวนี้มีแล้ว 1 สาย คือสาย 8 เดินระหว่างบ้านเนินพิจิด(อยู่ในเขต อ.นาหม่อม)-ตลาดกิมหยง ครับ
ดูแผนที่ประกอบครับ ไม่ให้งง

เข้าเรื่อง ว่าด้วยการท่องเที่ยว ฉบับนอกรางรถไฟ แต่ไม่นอกใจรถไฟ ครับ
หลังจากพักผ่อนที่บ้านจนเต็มอิ่ม ตื่นมาตอนเช้าก็ได้ยินเสียงรถไฟไต่เขาอยู่ไกลๆ เป็นช่วงควรจง-นาม่วง เนื่องจากบ้านผมก็อยู่ไม่ห่างจากบ้านควรจงสักเท่าไหร่ประกอบกับพื้นที่เป็นภูเขา เสียงเลยก้องกังวาล สะใจดีนัก
วางแผนเที่ยวไม่รู้จะไปไหน เลยเข้าเมืองสงขลาดีกว่าครับ กว่าจะได้ฤกษ์ออกจากบ้านก็ 9 โมงกว่าแล้ว มารอรถประจำทางสาย 8 เจ้ากรรมที่ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่ พอดีว่าคุณน้าผมขี่รถออกมาพอดี เลยขอติดรถไปลงที่ รร.หาดใหญ่วิทยาลัย ต่อรถตู้ บ.โพธิ์ทองขนส่ง สายเก่า ไปลงที่สงขลา ราคาค่าโดยสาร 28 บาทครับ
ไม่ได้ถ่ายภาพมาเลยเอาแผนที่มาดูแทนครับ

นั่งรถตู้มาลงที่ถนนรามัญ แล้วเดินเข้ามาเพื่อจะมาหามื้อกลางวันกินครับ เพราะดูเวลาก็ปาเข้าไป 11 โมงเเล้ว เนื่องจากไม่ได้มาบ่อย เลยเดินอ้อมนิดหน่อย (ตามแผนที่) แต่ก็มาถึง"ถนนนางงาม" แหล่งของกินของสงขลาจนได้

วัดที่เห็นอยู่ฝั่งตรงข้ามคือ "วัดยางทอง" ครับ
_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

เดินเข้ามาไม่ไกล ก็เจอกับเมื้อกลางวันแล้วครับ นั่นคือ "สตูว์สงขลา" หรือว่า "ข้าวสตู" ครับ ร้านเกียดฟั่ง เป็นไม่กี่ร้านที่ขายข้าวสตูครับ (จำไม่ได้ว่ามี 2 หรือ 3 ร้าน)

หน้าร้านครับ ร้านเกียดฟั่งจะขายอยู่ 2 อย่างครับ คือเช้าจะขายข้าวสตู ตอนบ่ายสตูหมดจะขายซาลาเปาครับ

ที่สั่งมากินมี สตู หมูกรอบ ข้าวเปล่า ครับ สนนราคา 120 บาทครับ

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

มาถึงสงขลาก็ปาเข้าไปเกือบจะเที่ยงแล้ว เดี๊ยวจะไม่มีเวลาเที่ยว รีบกินอย่างด่วนครับ หมดอาหารคาวแล้ว เดินมาอีกไม่ไกล ก็มาเจอของหวาน คือ "ไอติมไข่แข็ง" ครับ ร้านที่ขึ้นชื่อก็มีหลายร้านครับ ผมมากินที่ร้าน "จิว" ซึ่งคนที่ทำไอติมก็เป็นเพื่อนกับญาติที่บ้านครับ

สั่งมากิน 1 ถ้วย สนนราคา 25 บาท ครับ

หลังจากรีบกินไอติมแล้ว ก็เดินย้อนขึ้นมาทางเดิมครับ มาซื้อขนนมติดมือไปฝากคนที่บ้านหน่อย ร้านนี้ไม่มีชื่อร้านครับ คนขายเป็นสาวประเภทสองแก่ๆ ครับ ซึ่งถ้าใครเคยมาถนนนางงามจะคุ้นหน้านางเป็นอย่างดี

สำหรับขนมที่แนะนำให้ซื้อกลับไป มี "ขนมขี้มอด" ซึ่งมีขายที่สงขลาเท่านั้น "ต้ม" หรือข้าวต้ม คล้ายๆข้าวต้มมัด ห่อด้วยใบจาก ที่สงขลาจะทำแปลกกว่าที่อื่นคือจะใส่ใส้ลงไปด้วย เป็นหมู+ไข่เค็ม อร่อยดีครับ
_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

หลังจากนั้นก็เดินกลับมาร้านแรก ร้าน"เกียดฟั่ง" บัดนี้ดูเวลาไป เที่ยงกว่าแล้ว สตูเหลือแค่ก้นหม้อ แต่ที่จะมาซื้อคือซาลาเปาครับ ซาลาเปาที่นี่ลูกใหญ่ กินอร่อยมากครับ มาสงขลาต้องมาลอง

ซื้อใส่กล่องกลับไป 6 ลูกครับ สนนราคา 150 บาท

จากนั้นก็รีบจ้ำเดินมาตามเส้นทางในแผนที่ครับ กลับเข้ามาหารถไฟอีกนิด.....

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

ตัดตรงมาที่นี่เลยครับ "ป้ายประเพณีด้านเหนือ".......

มองกลับไปที่สถานี ที่ที่เคยเป็นชานชลา รางรถไฟ บัดนี้มีกองขยะกองโต กองใว้อยู่.......

เดินลงมาที่ที่เคยเป็นย่านสถานี มองกลับมาที่สถานีครับ...

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

ซากรางรถไฟที่หลงเหลืออยู่ครับ

...

ซากขอบปูนของชานชลาครับ..

วันที่ผมมาสำรวจ คือวันที่ 12 พ.ค. 2557 ครับ นับมาอีก 50 วัน คือวันที่ 1 ก.ค. 2557 คือวันครบรอบ วันยุบเลิกสถานีสงขลาครบ 36 ปีครับ
_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

ชานชลา เคยเป็นที่พักผู้โดยสาร บัดนี้เป็นที่จอดรถ..

ส่องไปส่องมาไปเจอกับ....มันน่านัก พวกพ่นสีกำแพง

เดินมาที่ชานชลาแบบใกล้ๆ โถงในสถานีโถงแรกนี้เป็นร้านกาแฟของนายสถานีสงขลาคนสุดท้ายครับ

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

ส่องเข้าไปมุมเฉียงๆ เห็นผู้คนกำลังนั่งกินกาแฟ เสวนากันอยู่

พื้นที่ตรงนี้กั้นใว้จอดรถ เป็นรถของ จนท.ตลาดลีรถไฟ ครับ

ห้องเอนกประสงค์ส่วนนี้ถูกแปลงเป็น สนง.ตลาดลีรถไฟ

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก

[moss-nonburi]

เดินมาที่โถง อดีตห้องจำหน่ายตั๋ว..

มองมาอีกด้าน ดูแล้วอะไรก็ไม่น่าแค้นเท่าช่างแอร์ครับ ท่อน้ำทิ้งไม่ต่อออกไปข้างนอก ปล่อยให้หยดลงพื้นอาคารอันเป็น "โบราณสถาน" เฉย

_________________

ชุมพร ประตูสู่ใต้ ไหว้เสด็จในกรม ชมไร่กาแฟ แลหาดทรายรี ดีกล้วยเล็บมือ ขึ้นชื่อรังนก