นั่งรถไฟไปเที่ยวเวียงจันทน์(สไตล์ สว.)

[ksomchai]

ก่อนเดินทางกลับ ชมภาพรวมของสถานีเมื่อขบวนรถ ๙๑๘ ท่านาแล้ง-หนองคาย ออกไปแล้ว ช่างเงียบเหงาเสีย จริง ๆ


ออกจากสถานีท่านาแล้งขับรถย้อนกลับมาที่ถนนที่ขับรถมาเมื่อสักครู่ แต่เลี้ยวไปอีกทางหนึ่งข้ามรถไฟ
จากภาพในท้ายคลิปที่ผมถ่ายมาเมื่อสักครู่เส้นที่เดินทางมาที่สถานีท่านาแล้ง เป็นทางถนนลาดยางอย่างดี
แต่ตอนนี้เราเดินทางกลับอีกเส้นทางหนึ่งข้ามทางรถไฟ ไปขึ้นถนน ๔๕๐ ปี ครับ ก่อนออกจากท่านาแล้ง
มองไปที่ไซด์งานปรับปรุงย่านท่านาแล้ง ครับ มองเห็นสถานีท่านาแล้งอยู่ลิบ ๆ


มาเที่ยวครั้งหน้าคงได้เห็นตู้สินต้าเต็มย่าน

ตรงทางเข้าไซด์งานมีป้านเตือนด้วย ครับ แต่ไม่มียามเฝ้าที่ทางเข้า เหมือนสถานที่ก่อสร้าง ในบ้านเรา

_________________

[ksomchai]

พอพ้นเขตสถานีท่านาแล้งออกมาสภาพทางก็เป็นแบบนี้ ครับ เป็นทางลูกรัง ยังมีเสาไฟฟ้าอยู่ครับ
ส่งไปยังหมู่บ้านที่อยู่ด้านหน้าสถานี ครับ


สภาพสองข้างทางและถนน ครับ ถ้ามาคนเดียว ไม่กล้าเข้ามาแน่นอน วันนี้พี่กร พาเที่ยวได้ใจจริง ๆ
ทั้งในเมืองและนอกเมือง

_________________

[ksomchai]

ผ่านทุ่งนา บรรยากาศคล้าย ๆ ชนบทอิสาน ครับ มีต้นยูคาลิปตัส คิดว่ามีแต่ที่สยามประเทศ ตอนนี้ลามมาจนถึงฝั่งลาวแล้ว


ไม่นานนักก็มองเห็นนถนนใหญ่อยู่ข้างหน้าแล้ว สภาพทางดังที่เห็น เป็นเช่นนี้มาตลอดทาง

_________________

[ksomchai]

ถึงทางออกแล้ว อยู่ตรงยูเทอร์พอดี เราต้องเลี้ยวซ้าย กลับไปนครเวียงจันท์ ครับ


มองไปทางสะพานมิตรภาพ(ทางขาออกไปสะพานมิตรภาพ)

ดูภาพประกอบที่พี่กรวาดไว้ ครับ http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6582&postdays=0&postorder=asc&start=20

มองไปทางนครเวียงจันทน์ ครับ

_________________

[ksomchai]

ดูเวลาตอนนี้ ๑๘.๓๐ .น แล้ว ยังพอมีแสงอยู่บ้าง มองไปทางนครเวียงจันทร์ ดูเหมือนฝนกำลังตั้งเค้ามาด้วย
เข้าทางได้พี่กรก็รีบบิดเต็มที่มุ่งหน้าสู่นครเวียงจันทน์ ถนนสายนี้คือถนน ๔๕๐ ปีนั่นเอง ทราบมาว่าบริษัทรับเหมาของไทยมาสร้างให้
รถยังวิ่งน้อยอยู่ขับรถอย่างสบาย ต้องวิ่งทางขวานะครับรถแซงมาข้างหลังเสียววูบเลยล่ะ เพราะเราไม่เคยชิน


ขับรถวนไปเวียนมา จนมาถึงปะตูไซ ก็ทุ่มครึ่งพอดี แวะถ่ายภาพยามค่ำคืนกันก่อนที่จะกลับที่พัก ครับ

[ksomchai]

ภาพการเดินทางท่องรอบนครเวียงจันทน์โดยมอเตอร์ไซด์ สำหรับทริปนี้หมดแล้ว ครับ คืนนี้ไปฟังเพลงกันที่
โรงแรมแม่โขง ซึ่งอยุู่เยื้อง ๆ กับโรงแรมที่พัก อ้อ..ลืมบอก โรงแรมที่พักชื่อโรงแรมแสนสุข ครับ ทราบจากพี่กรว่า
อยู่ในย่านบันเทิงของนครเวียงจันทน์เลยทีเดียว ตอนกลางวันดูเงียบสงบดี แต่ตอนกลางคืน คนจะพลุกพล่านไปหน่อย
รายละเอียดปลีกย่อย ต้องคุยกับพี่ กร-Srinopkun ทางหลังไมค์น่ะครับ

--------------------------
ที่โรงแรมแม่โขง ห้องอาหารมิตรภาพคาราโอเกะ คนที่เข้าไปเที่ยวส่วนใหญ่ข้ามมาจากฝั่งหนองคาย
บรรยากาศที่นี่แบบเรียบง่าย ฟังนักร้อง ร้องเพลงเพลินดี ผมถ่ายเป็นคลิปไว้หลายคลิป แต่ถ่ายจากโมรศัพท์มือถือ
ตะแคงข้างบ้างหัวหลับบ้างแต่เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมชอบมากที่สุด ก่อนปิดตอนเที่ยงคืน


ผมชอบการแต่งกาย ของนักร้อง ไม่มีหวือหวาเหมือนบ้านเรา
ลีลาการฟ้อนของแขกที่อยุ่บนฟลอ ดูเรียบร้ยดี จนผมอดไม่ได้ต้องออกไปฟ้อน
พร้อมถ่ายคลิปด้วย ได้ภาพมาแบบนี้ สามารถก๊อปปี้ไปดัดแปลงให้ภาพ
อยู่ในท่าปกติแล้วกลับมาโพสต์ให้ใหม่ก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะ ครับ
จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

------------------------------------

รุ่งเช้า (๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๗) เสร็จภารกิจส่วนตัวแล้วพี่กรขับมอเตอร์ไซด์ ไปส่งที่ด่านมิตรภาพ
ขับรถเลียบแม่น้ำโขงมาเรื่อง ๆ มาถึงด่านมิตรภาพฝั่งลาวประมาณ แปดโมงครึ่ง แยกทางกัน

เป็นอันสิ้นสุดการเดินทางท่องเที่ยวนครเวียงจันทน์ไสต์ สว.ครั้งนี้ ครับ
---------------------------

ผ่านพิธีการขาออกประเทศฝั่งลาวข้ามมาฝั่งไทยกว่าจะออกจากด่านฝั่งไทย เวลาล่วงเลยไปเก้าโมงกว่าแล้วครับ

การเดินทางเที่ยวกลับภูมิลำเนา ครับ

-นั่งรถตู้จากคิวรถหน้าด่านมิตรภาพ(ฝั่งไทย)ไปลงสถานีขนส่งอุดรธานี

-นั่งรถทัวร์หวานเย็นอุดรธานี-กรุงเทพฯ ออกเวลา ๑๑.๐๐ น.ลงที่สถานีขนส่งนครราชสีมา ห้าโมงเย็น

-นั่งรถตู้จากสถานีขนส่งนครราชสีมาออกหกโมงเย็นถึงหมอชิด สามทุ่มครึ่ง

-ต่อเท็คซี่จากหมอชิดไปสายใต้ ถึงสายใต้ขนส่งสายใต้ปิดพอดี (ผมพึ่งรู้ว่าสถานีขนส่งปิดสี่ทุ่มครึ่ง)

-รถทัวร์สาย ๖๖ กรุงเทพฯ-บางสะพาน เที่ยวสุดท้าย ออกเที่ยงคืน เจ้าหน้าที่จำหน่ายตั๋วข้างล่างตรงรถทัวร์จอดครับ

-กลับถึงบ้านโดยสว้สดิภาพ ตี ๕ พอดี ทันทำงานเช้าวันจันทร์ ครับ


เป็นอันสิ้นสุดของการเที่ยวเวียงจันทน์ ครั้งแรก ของผม มีโอกาสจะกลับไปแก้ตัวใหม่ ครับ

ขอบขอบคุณพี่ กร-Srinopkun ที่เป็นผู้นำเที่ยว ครังนี้


และขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชม


_________________

[mont]

ขอบคุณมากครับที่นำชมประเทศเพื่อนบ้าน อยากไปมานานแล้ว